เขียน Blog ยากมาก แต่จะพยายามนะ
ตอน เมื่อนู๋เป็นส่าไข้
ไม่ได้เข้ามาอัพเดท blog นานแล้ว เพราะงานยุ่ง วันนี้มีโอกาสเลยเข้ามาเขียนสักหน่อย เมื่อเช้าวันเสาร์ที่ 20 กันยายน 2551 น้องจ๋ารู้สึกว่าจะตัวอุ่นๆ แต่ก้อยังร่าเริงดี ช่วงนี้ก้อมีฝนตกบ้างพอบ่ายๆหน่อยตัวเริ่มจะร้อน เราเลยต้องเอาปรอทมาวัดไข้ดู อู้หู...ตั้ง 39 องศา เราไม่รู้ทำงัยดี เรา : "คุณยายขาน้องจ๋าตัวร้อนทำงัยดีค่ะ" คุณยาย : "เอายาลดไข้ให้กินก่อน แล้วรอดูอาการ อาจเป็นไข้หวัด" หลังกินยาก้อรู้สึกว่าเริ่มจะดีขึ้นหน่อย แต่ก้อยังรู้สึกว่าตัวยังอุ่นๆอยู่ แต่ก้อไม่ไอ ไม่มีน้ำมูก ยังออกอาการซนเล็กๆ ตอนเย็นก้อกินข้าวได้ปกติ คุณยายไม่ได้อาบน้ำให้ ได้แต่เช็ดตัวเฉยๆ แล้วก้อกินยาลดไข้อีกทีก่อนนอน พอกลางคืนนอนกะคุณพ่อ คุณแม่ คราวนี้ตัวเริ่มร้อนมาก เราไม่รู้จะทำงัย ปลุกคุณพ่อถามเอางัยดี ต้องเช็ดตัวป่าว พ่อตอบว่าไม่ต้องมั้งอยู่ห้องแอร์เดี๋ยวยิ่งไม่สบาย เราก้อถามต่อว่าตัวร้อนมากเลยนะพาไปหาหมอมั๊ย คุณพ่อตอบว่ารอดูก่อนตอนเช้าค่อยไป เราก้อนอนไม่ค่อยหลับเลยเป็นห่วงมาก เวลาผ่านไปสักตี 4 กว่าๆ เราทนต่อไปไม่ไหวแล้วลุกไปห้องคุณยาย เราถามว่าเรา : "แม่ จ๋าตัวร้อนมากเลย พาไปหาหมอดีมั๊ย"คุณยาย : "ร้อนมากหรือเปล่า ไหนดูสิ"เรา : "ร้อนมากเลย"คุณยายก้อเอามือมาจับตัวหลานคุณยาย : "เอาไปหาหมอดีกว่า โทรไปบอกโรงบาลก่อนแล้วกันว่าจะไป" พอไปถึงโรงพยาบาลเจอคุณหมอซึ่งเป็นหมอเวร ไม่ใช่หมอประจำ คุณหมอก้อเอาไม้ไอติมแหกปากตรวจดู จ๋าร้องไห้จ๊ากเลย (ปกติมารพ.ไม่เคยร้องไห้) บอกว่า"คอเริ่มแดงนะ ไข้ขึ้นสูงด้วยต้องเช็ดตัว" แล้วก้อส่งให้พยาบาลไปเช็ดตัว พยาบาลเช็ดแรงมาก ถูแล้วถูกอีก ถูไปถูมา จ๊ะจ๋าก้อร้องไห้ไม่หยุด เราก้อสงสารลูกเหลือเกิน เข้าไปกอดลูก พยาบาลบอกว่ายังไม่เสร็จค่ะ ไข้ขึ้นสูงทีหลังต้องเช็ดตัวให้อุณหภูมิลดลงนะคะ เพราะถ้าไม่เช็ดตัวเด็กอาจจะชักได้ เช็ดนานๆ เช็ดจนตัวเย็น กลับมาหาคุณหมอ คุณหมอบอกว่ายังสรุปไม่ได้ว่าเป็นอะไร ให้ยาลดไข้ กับยาแก้อักเสบมากิน ให้กลับมารอดูอาการ 2-3 วันก่อน ถ้ายังไม่ดีขึ้นไข้ยังไม่ลดให้มาเจาะเลือดตรวจดูใหม่ วันอาทิตย์อาการก้อทรงๆทรุดๆ กินยาลดไข้ก้อดีขึ้น พอหมดฤทธิ์ยาก้อตัวร้อนอีก เช็ดตัวให้บ่อยๆ เวลาลูกตัวร้อน เช้าวันจันทร์อาการก้อยังเหมือนเดิม เราก้อต้องลางานเพราะเป็นห่วงมาก ตัดสินใจพาไปหาหมออีกรอบนึง หมอบอกว่ายังไม่ถึง 3 วันยังไม่แน่ว่าเป็นอะไรอาการแบบนี้อาจเป็นได้หลายอย่าง รอถึงพรุ่งนี้ถ้ายังไม่ดีขึ้นให้มาเจาะเลือดดูว่าเป็นไข้เลือดออกหรือเปล่า คุณยายบอกว่า "อาจจะเป็นส่าไข้หรือเปล่า แม่ก้อจำไม่ได้ จำได้ว่าพอไข้ลดลงแล้วจะมีผื่นขึ้น" พอคืนวันจันทร์อาการเหมือนจะดีขึ้น วันอังคารไข้เริ่มลดลง ใช่แล้วคราบพ่อแม่พี่น้อง ผื่นเริ่มขึ้นที่หน้าที่แขน "เฮ้อโล่งอก โถลูกแม่เป็นส่าไข้นี่เอง" เอารูปมาให้ดูด้วยค้าว่าเป็นแล้วน่าเกลียดแค่ไหนตอนพาไปหาหมอรอบ 2 วันจันทร์โถลูกแม่โทรมสุดๆตอนนี้เริ่มหายแล้ว แต่ยังมีผื่นนิดหน่อย
เป็นคนที่ไม่เคยเขียนไดอารี่คิดว่านี่อาจเป็นวิธีนึงที่จะเก็บเรื่องราวต่างๆ ได้เขียนบล็อกนี้เพื่ออยากจะรวบรวมเรื่องราวต่างๆ ทั้งส่วนตัว และสิ่งดีๆที่อยากจะแบ่งปัน
มีประสบการณ์มาหมาด ๆ ค่ะ ผื่นขึ้นแล้วก็หายเองค่ะ