Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
ไปทุกที่กับ Sony P8
วันวานที่ผ่านมา(Chino)
เรื่องเล่ารายวัน
เก็บตกหนังสือดัง
เพลง
หัวฟูรายงานตัว
การเดินทางครั้งใหม่กับหัวใจดวงเดิม
งานฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี
เบื้องหลังภาพถ่าย
Photo in 2007
Photo in 2008
Photo in 2009
ชีวิตมีค่าเมื่อรักเธอ
<<
กันยายน 2549
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
7 กันยายน 2549
เพราะฉันเหน็ดเหนื่อย
All Blogs
ในวันที่รู้สึกดีๆ
ย้อนรอย@เยาวราช
ช่วงเวลาที่รู้สึกแย่กับชีวิต
Merry X-mas
เฉียด
Never give up on you
สักวันหนึ่ง
ส่งท้ายปีเก่า (คืนข้ามปี)
ไม่ UP ไม่ได้แล้ว
ชีวิตในโหมดเงียบ
เพราะฉันเหน็ดเหนื่อย
เพราะอากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
ในวันฝนพรำ
ยังรอคอยเธอเสมอ
ตู้ไปรษณีย์สีแดง
เพียงสายลมที่พัดผ่าน
% % % ด้วยความคิดถึง % % %
ขอลา ไปเก็บจิตสักพัก
ในวันที่จิตตก อย่างไม่มีเหตุผล
ความเหมือนที่แตกต่าง
^-^ รู้มั๊ยว่าแคร์ . . .
ต่อไปนี้นะ . . .
แรงบันดาลใจ
" ^ _ ^ " บ่ายวันอาทิตย์
หัวใจ ช็อกโกแลต
วันนี้เพิ่งเข้าใจ
ยิ่งยื้อ ก็ยิ่งเหนื่อย
เพราะฉันเหน็ดเหนื่อย
6/9/49
เรื่องงานที่ผ่านเข้ามาในชีวิตตอนนี้ ทำให้รู้สึกล้า รู้สึกเหนื่อยอย่างมาก ถ้าแต่ละชิ้นงานค่อยๆ ทะยอยเข้ามา ก็คงไม่รู้สึกแย่อย่างนี้ และถ้าเป็นงานแท้ๆ ของกองก็คงไม่บ่นอะไรให้มากมายอย่างนี้เช่นกัน แต่นี่มันเป็นงานนอกที่ยากแก่การปฏิเสธ
ที่ว่ายากต่อการปฏิเสธนั่นก็เพราะผู้ใหญ่ที่ช่วยงานท่านนั้น เคยเป็นถึงรองผู้บริหารหน่วยงาน สมัยที่ท่านยังไม่ปลดเกษียณ ท่านเอ็นดูอย่างมาก ท่านจะเรียกใช้งานอยู่บ่อยๆ การได้ทำงานให้ท่านถือเป็นโอกาสที่ดี ได้ประสบการณ์ในการทำงานอีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งรู้มาว่ามีไม่กี่คนที่ท่านเรียกใช้งาน
พอท่านเกษียณ ท่านก็ยังคงเรียกใช้งานอยู่เสมอ ครั้นจะไม่ทำโดยอ้างว่าท่านหมดอำนาจแล้ว ก็กะไรอยู่ เหมือนเป็นคน เ_ว เกินไป
เคยรู้สึกแย่ๆ อย่างนี้ไปพักเมื่อปลายปีที่แล้ว ตอนนั้นรู้สึกแย่ๆ กับเสียงและสายตาของคนรอนข้าง แต่วันนี้มันชินกับสิ่งที่อยู่รอบข้างซะแล้ว แต่ที่ทำให้รู้สึกไม่เป็นสุขคงเป็นเพราะปริมาณงานที่มันท่วมท้น แต่ละอย่างนั้นด่วนๆ ทั้งนั้น
อาจเพราะว่าจัดลำดับความด่วนไม่เป็น เรื่องผิดพลาดจึงได้เกิดขึ้น ซึ่งตั้งแต่ที่ช่วยงานท่านมาก็มีเรื่องผิดพลาดเกิดขึ้นเสมอ แต่ก็ไม่เคยเกิดเป็นเรื่องใหญ่โตอะไร ที่เกิดขึ้นเป็นประจำก็เป็นเรื่องการเก็บเอกสารที่ไม่เป็นหมวดหมู่ ทุกวันนี้ก็ยังไม่ค่อยเรียบร้อยแต่ก็ดีขึ้นกว่าเดิมที่ใช้ระยะเวลาในการค้นหาน้อยลง
สิ่งที่ผิดพลาดล่าสุดนั่นคือ การส่งหนังสือนัดประชุมล่าช้าเกินสมควร ประชุมวันนี้แฟกซ์ให้ผู้เข้าร่วมเมื่อวานบ่าย ซึ่งอย่างช้าควรแฟกซ์ตั้งแต่เมื่อวานนี้ T_T
ยอมรับในความผิดของตัวเองเหมือนกัน แต่จะให้ทำไงล่ะในเมื่อมีงานค้างที่ด่วนกว่า งานนี้เลยโดนตำหนิไปเต็มๆ ก็สำนึกผิดอยู่เหมือนกัน
เคยปรึกษากับผู้ใหญ่หลายคน เค้าบอกว่า ท่านคงเห็นเราเป็นเพ็ชร อยากเห็นเราส่งประกายแวววับเลยต้องผ่านการเจียระไนอย่างหนัก นั่นเป็นคำปลอบใจที่ทำให้ช่วยงานท่านมาถึงทุกวันนี้
บ่นมาถึงตรงนี้แล้วก็คิดได้ ไม่มีใครเป็นคนเก่งมาตั้งแต่เกิด ทุกคนล้วนแต่ต้องผ่านการฝึกฝน บางคนอยากเก่งแต่ไม่มีโอกาส วันนี้มีโอกาสแล้ว จะปล่อยโอกาสนั้นให้หลุดมือเหรอ พูดอีกก็ถูกอีก
ขอบ่นต่ออีกสักนิดนึงก็แล้วกัน แค่เพียงรู้สึกว่าเวลาที่เป็นส่วนตัวมันหายไป ตอนเย็นต้องไปเรียน กลับบ้านต้องหอบงานกลับมาทำ มองในมุมกลับถือว่าเป็นการใช้เวลาให้เป็นประโยชน์มากขึ้น ดีกว่านั่งเล่นคอมดึกๆ ดื่นๆ แต่ถ้าถามว่าเบียดบังเวลาในการอ่านหนังสือเตรียมสอบต้นปีหน้าหรือไม่ ก็คงต้องย้อนถามตัวเองกลับว่าปกติทุ่มเทเวลาในการอ่านหนังสือมากแค่ไหน ^^"
เฮ้อ!รู้สึกสบายใจขึ้น ทีแรกตั้งใจจะปรึกษากับหัวหน้าแต่ก็ไม่อยากให้รับรู้ในสิ่งที่ไม่สบายใจ อีกอย่างก็หาทางออกให้ตัวเองได้แล้ว เสียดายที่ไม่มีโอกาสเล่าให้ฟังด้วยตัวเอง แต่อย่างน้อยก็ได้แต่หวังว่าสักวันจะแวะเข้ามาในบล็อกแห่งนี้บ้าง
ฟังเพลง
เหนื่อย
Create Date : 07 กันยายน 2549
Last Update : 27 กันยายน 2549 9:59:14 น.
3 comments
Counter : 460 Pageviews.
Share
Tweet
อ่านแล้วเข้าใจเลยค่ะ และเห็นใจมาก ๆ.... เมื่อตอนที่รัตน์ยังทำงานอยู่ ก็แบบนี้ล่ะค่ะ.... เครียดสุด ๆ .... สุขภาพทรุดโทรม.....
ทำงานยิ่งกว่าเครื่องจักร.... ด่วน ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทุกอย่างด่วน ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โยนมาทางนี้อย่างเดียวเลย....
พอเราพูดก็บอก..... ว่า.... "ก็อยากเก่งเองทำไมล่ะ" .....
สุดท้ายความอดทนก็สิ้นสุดลงค่ะ.....
...................................................
เป็นกำลังใจให้นะคะ..... สู้ ๆ ค่ะ อย่าเครียดนะคะ เป็นห่วง.... ถ้าทุกข์ ทรมานและเหนื่อยนัก... ก็อย่าทนเลยนะคะ.....
โดย:
largeface
วันที่: 13 กันยายน 2549 เวลา:10:49:43 น.
แค่อ่านในBlogก็รู้สึกเหนื่อยแทนแล้วค่ะ
หยุดซักนิด แล้วค่อยเดินต่อไปค่ะ เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ
ยิ้มไว้ค่ะ
โดย: ตองเจ็ด (
ตองเจ็ด
) วันที่: 17 กันยายน 2549 เวลา:20:13:02 น.
แวะมาส่งกำลังใจ ความคิดถึงและความห่วงใยค่ะ.....
ใความสุขมาก ๆนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
โดย:
largeface
วันที่: 23 กันยายน 2549 เวลา:14:22:29 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
Little_Lek
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
A:hover{color:"#FF00FF";text-decoration: none;position: relative;left: -1px; top: 1;}A:link{color:"#00FFFF";text-decoration:none;}A:visited{color:"#E0FFFF";text-decoration:none;
Friends' blogs
ป้ามด
กำปงพิราเทวี
dont wanna no
รำเพย
DZL
ckyala
แพนด้ามหาภัย
filmgus
<๙ยันต์เกราะเพชร๙>
อินทรีทองคำ
ESD
omen666
nutjung_ai_zaizai
ตองเจ็ด
BeliEve In mE
largeface
Webmaster - BlogGang
[Add Little_Lek's blog to your web]
Links
ว่าที่บ้านใหม่
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
อ่านแล้วเข้าใจเลยค่ะ และเห็นใจมาก ๆ.... เมื่อตอนที่รัตน์ยังทำงานอยู่ ก็แบบนี้ล่ะค่ะ.... เครียดสุด ๆ .... สุขภาพทรุดโทรม.....
ทำงานยิ่งกว่าเครื่องจักร.... ด่วน ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทุกอย่างด่วน ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โยนมาทางนี้อย่างเดียวเลย....
พอเราพูดก็บอก..... ว่า.... "ก็อยากเก่งเองทำไมล่ะ" .....
สุดท้ายความอดทนก็สิ้นสุดลงค่ะ.....
...................................................
เป็นกำลังใจให้นะคะ..... สู้ ๆ ค่ะ อย่าเครียดนะคะ เป็นห่วง.... ถ้าทุกข์ ทรมานและเหนื่อยนัก... ก็อย่าทนเลยนะคะ.....