เรื่องราวของผมกับน้องคณะคนหนึ่ง..

เมื่อช่วงหน้าหนาวปลายปีที่แล้ว มีวันนึงผมออกไปข้างนอกมาและกลับมาที่หอ น้องคณะ (ปี 3) คนนึงซึ่งไม่เคยทักทายกันมาก่อนเลย เดินเข้ามาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มท่าทางสดใสร่าเริง แล้วทักผมว่า

ตุ๊กตา "พี่เต้ยย ไปไหนมาคะเนี่ย ตุ๊กตาหาพี่ตั้งนาน นึกว่าพี่เต้ยเล่นคอมอยู่ห้องคอมซะอีก"
ผม "อ้อ พี่ไปกินข้าวใน ม. มาน่ะคับ เพิ่งกลับมา มีอะไรเหรอคับ"
ตุ๊กตา "พี่เต้ยรับเติมเงินมือถือทรูมูฟใช่มั้ยคะแบบที่ไม่เอาวัน จ่าย 300 บาท ได้ 500 บาท พอดีว่าตุ๊กตาอยากจะเติม.."
ผม "อ๋อครับๆยังพอมีอยู่ จะเติมเท่าไหร่เหรอคับ"
ตุ๊กตา "เติมสัก 1000 แล้วกันค่ะ จ่าย 600 ใช่มั้ยคะ"
ผม "ได้ๆๆ บอกเบอร์มานะคับ เดี๋ยวเติมให้"
ตุ๊กตา "083-??????? กับ 086-??????? สองเบอร์เบอร์ละ 500 ค่ะ"

แล้วตุ๊กตาก็ให้เงินมา 600 บาท ผมก็เติมให้น้องเค้าไป 1000 บาท คิดในใจว่าเออน้องคนนี้น่ารักดีแฮะ เหมือนเคยเห็นแว๊บๆ (แต่ไม่เคยทักกัน) เคยเป็นลีดคณะหรือเปล่า เหมือนคุ้นๆอยู่น่าจะใช่มั้ง

จากนั้นสักครึ่งเดือน ตุ๊กตาก็มาเติมเงินกับผมอีก
ตุ๊กตา "พี่เต้ย ตุ๊กตาจะเติมเงินของทรูอีกค่ะ"
ผม "อ้าวที่เติมเบอร์ละ 500 เมื่อสองอาทิตย์ก่อน ใช้หมดแล้วเหรอ เร็วจังนะ อะจะเติมอีกเท่าไหร่เหรอ ยังมีอยู่นิดหน่อยพอเติมได้อยู่"
ตุ๊กตา "เอา 1000 เหมือนเดิม เติมสองเบอร์เบอร์ละ 500 เหมือนเดิมค่ะ" แล้วก็ให้เบอร์เดิมมาอีกพร้อมให้ตังมา 600 บาท

แล้วตุ๊กตาก็จะมาเติมเงินกับผมค่อนข้างบ่อยอย่างนี้เสมอๆ คงจะใช้โทรศัพท์เยอะ ก็อัธยาศัยดีคุยเก่ง เจอใครก็ทักอย่างเป็นกันเอง น่ารักซะอย่างนี้ ผมชอบน้องเค้าแล้วล่ะ แต่ก็ไม่กล้าจีบหรอกน่ารักอย่างนี้คงมีใครๆมาชอบเยอะ อาจจะมีแฟนแล้วด้วยมั้งผมคิด

บางครั้งที่เจอกัน ตุ๊กตาจะยิ้มแล้วทักเดินมาผมก่อนทุกครั้งไป วันนึงที่ห้องคอมก่อนผมไปออกชุมชน (ฝึกงานที่ ร.พ. นอกสถานที่เป็นเวลา 38 วัน ช่วงก่อนจบ)

ตุ๊กตา "พี่เต้ยจบแล้วจะใช้ทุนหรือไปทำเอกชนคะ"
ผม "ความจริงพี่ไม่ชอบเรียนคณะนี้เลย เรียนไม่ผ่านตั้ง 3 ปี (ผมอยู่ปี 6 แต่ใช้เวลาเรียนทั้งหมด 9 ปี) ตอนนี้ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะใช้ทุนดีหรือเปล่า ไม่อยากทำ อยากมีธุรกิจของตัวเองมากกว่า"
ตุ๊กตา "ไม่เห็นเป็นไรเลยพี่เต้ย ยังไงเดี๋ยวปีนี้พี่ก็จบแล้ว แต่ตุ๊กตาสิ ยังอยู่ปี 3 อยู่เลยอีกตั้งหลายปี จบแล้วเดี๋ยวพี่ก็สบายแล้ว ไม่เห็นต้องคิดมาก"
ผม "อืมนั่นสินะ เดี๋ยวก็จบแล้ว ถึงตอนนั้นค่อยคิดแล้วกันว่าจะเอายังไง"
ตุ๊กตา "แล้วพี่เต้ยจะไปฝึกงานที่ไหนคะรู้หรือยัง"
ผม "อ๋อพี่ได้ไปที่ ร.พ.ร.เชียงของ จ.เชียงราย น่ะ ตื่นเต้นเหมือนกันจะเป็นไงบ้างก็ไม่รู้ ไปอยู่ตั้ง 5-6 สัปดาห์แน่ะ"
ตุ๊กตา "กลุ่มพี่มีใครไปบ้างเหรอ"
ผม "มีสามคนน่ะ มีพี่ , ฮาร์ท , ปั๊ม"
ตุ๊กตา "อ๋อพี่ปั๊มลูก อ.สุมิตรา น่ะเหรอคะ ดีแล้วๆ"

ผมไปฝึกงานที่เชียงของ 38 วัน ช่วงเดือน ม.ค. กลับมางานรับปริญญาช่วงกลางเดือน ม.ค. 3 วัน กลับไปฝึกงานชุมชนต่ออีก และกลับมาคณะอีกครั้งเพื่อ present งาน และปัจฉิมนิเทศน์ 9 ก.พ.

วันนึงผมเดินไปที่คณะ จะเข้าไปฟัง present สรุปงานชุมชนที่แต่ละกลุ่มแยกย้ายกันไปตาม ร.พ. ต่างๆ
ตุ๊กตานั่งอ่านหนังสือเตรียมสอบไล่ (ช่วงกลางเดือน ก.พ. ถือเป็นช่วงสอบอยู่แล้ว) เจอผมปุ๊บก็ยิ้มให้และทักก่อน ตามประสาคนที่คุยเก่งและอัธยาศัยดี
ตุ๊กตา "พี่เต้ยย กลับมาแล้วเหรอคะ ไปฝึกงานมาเป็นไงบ้างคะพี่"
ผม "อ๋อก็สนุกดีคับ ไม่ค่อยอะไรเท่าไหร่ ส่วนมากก็ไปออกชุมชน เดินไปสำรวจ+เก็บข้อมูลเกี่ยวกับคนไข้เบาหวาน+ความดันสูง ตามหมู่บ้านมากกว่า บางทีก็ได้ไปเที่ยวด้วย ภูชี้ฟ้า-ดอยผาตั้ง-ดอยแม่สลอง-แม่สาย-พม่า ไปมาหมดละ"
ตุ๊กตา "เนี่ยเดี๋ยวตุ๊กตาต้องสอบแล้ว วิชาเลกเชอร์เยอะมากเลย อ่านไม่ค่อยทัน พี่เต้ยอวยพรให้ตุ๊กตาหน่อยสิคะ" แล้วก็ยกมือพนมขึ้นมา ผมเขินๆยังไงไม่รู้แฮะ
ผม "ก็โชคดี เอ้ย A ในการสอบนะคับ ให้ข้อสอบออกตรงกับที่ตุ๊กตาอ่านนะ ถ้าเดาก็ขอให้ถูกๆๆ ปี 3 เลกเชอร์หนักหน่อย สู้ๆนะ"
ตุ๊กตา "สาาา..ธุ๊"
ผม "เดี๋ยวผ่านปี 3 ได้แล้วปีหน้าก็เรียนสบายกว่าหน่อย ปี 4 ขึ้นคลินิกแต่งานยังไม่ยากเท่าไหร่ โชคดีนะคับ"

แล้วต่างคนก็ไปทำธุระของตนต่อ ผมไปเข้าฟัง present ส่วนตุ๊กตาก็อ่านหนังสือสอบต่อ ปิดเทอมก็กลับบ้านกัน

ผมไปพักผ่อนเที่ยวทะเล ภูเก็ต-พังงา-กระบี่ วันนึงตอนพ่อขับรถแวะซื้อขนมของฝากที่พังงา ผมก็นึกขึ้นได้ว่าเดี๋ยวซื้อไปฝากตุ๊กตาบ้างดีกว่า ก็เลยซื้อ "ยำกุ้งเสียบสามรส" ชิมแล้วอร่อยดี หาซื้อยากไม่ค่อยเห็นที่ไหนมี เลยซื้อเก็บไว้ ตอนนั่งรถทัวร์กลับเชียงใหม่ (ผมติด I อยู่ 1 วิชายังจบไม่ได้ ต้องกลับมาแก้อักษร I ก่อน) เจอขนมโมจิก็ซื้อมาอีก (กะว่าจะให้ตุ๊กตาเป็นของฝากนี่แหละ)

มาถึงเชียงใหม่ก็สองจิตสองใจอยู่ เก็บไว้ 3-4 วันแล้ว ยังไม่ค่อยกล้า แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจเอ้าเป็นไงเป็นกัน ลองดู แค่ซื้อขนมมาฝากไม่เห็นจะเป็นไร ก็เลยโทรหาตุ๊กตาเป็นครั้งแรกที่ไม่ใช่เรื่องเติมเงิน (ตอนตุ๊กตามาเติมเงินผมเคยเมมเบอร์ไว้)
ผม "สวัสดีครับ ตุ๊กตาใช่มั้ยคับ เอ่อนี่พี่เต้ยนะ ตุ๊กตาอยู่ที่หอป่าว ตอนนี้ว่างมั้ย"
ตุ๊กตา "อ๋อค่ะพี่เต้ยมีอะไรเหรอคะ ตุ๊กตาอยู่หอข้างนอกอะค่ะ ไม่ได้อยู่หอคณะ"
ผม "มาที่หอได้ป่าวคับ"
ตุ๊กตา "มีอะไรจะเซอร์ไพรซ์ป่าว (ทำเสียงงงๆนิดนึง)"
ผม "ไม่มีอะไรหรอก แต่แวะมาได้ป่าวอะ (ผมยังเขินๆนิดนึงไม่กล้าบอก)"
ตุ๊กตา "(เริ่มงงๆ) จะเซอร์ไพรซ์วันเกิดเหรอคะ"
จริงๆตอนหลังผมเปิดหนังสือรุ่นดูแล้วตุ๊กตาไม่ได้เกิดวันนั้นหรอก แต่ทำไมพูดว่าเซอร์ไพรซ์วันเกิดหว่า
ผม "พอดีพี่อยู่หอน่ะ ซื้อขนมมาฝากตุ๊กตา เดี๋ยวมาเอานะ (ตอนนี้กล้าพูดแล้ว คงไม่เป็นไรนะ)"
ตุ๊กตา "อ๋อได้ๆ เดี๋ยวตุ๊กตาไปเอาของฝากนะ"
แต่ปรากฏว่าวันนั้นตุ๊กตาติดธุระเลยยังมาเอาไม่ได้

ตุ๊กตา "เนี่ยพี่เต้ยมีฟันจริง (tooth) ไม๊คะ ตุ๊กตาจะขอมาไว้ทำแลป Endo (รักษารากฟัน)"
ผม "ตอนนี้ไม่มีอะคับ แต่เดี๋ยวลองหาๆดูให้ละกัน แล้วอย่าลืมมาเอาขนมนะ"

อีกวันนึงผมหาฟันได้พอดี (ถามขอเพื่อนมา) ก็โทรให้ตุ๊กตามาเอาขนม+ฟัน ที่หอ (ผมไม่มีรถ) ตุ๊กตาก็มาเอา
ตุ๊กตา "(ลองเลือกๆฟันที่พอจะใช้ได้) เอาซี่นี้ละกันค่ะ น่าจะใช้ได้"
ผม "เอาไปเผื่อๆก็ได้นะ อะนี่ขนมพี่ซื้อมาฝากตุ๊กตา"
ตุ๊กตา "ขอบคุณค่ะพี่เต้ย"

เวลาก็ผ่านมาเรื่อยๆ ผมไม่ค่อยได้เจอตุ๊กตาบ่อยนักเพราะน้องอยู่หอนอก ส่วนผมอยู่หอคณะและไปคณะแป๊บๆเพื่อไปส่งงานแล้วก็กลับ

ปลายเดือน พ.ค. ผมไปส่งงานวิจัยให้อาจารย์ที่ปรึกษาแล้วเดินกลับหอตามปกติ พอถึงหน้าหอ..
ตุ๊กตา "อ้าวพี่เต้ยหวัดดีค่ะ ยังไม่ไปทำงานอีกเหรอ"
ผม "อ๋อคับ คือติด I งานวิจัยอยู่อะคับ ต้องมาแก้ I ก่อน แล้วอีกสักสองอาทิตย์ก็น่าจะเสร็จแล้ว"

และเมื่อวานนี้เอง 2 มิ.ย. มีงานรับน้องที่อ่างแก้ว มช ผมไปดูหน้าน้องรหัสปี 1 สักหน่อยดีกว่า เพราะเดี๋ยวก็จะไม่อยู่เชียงใหม่ละ กว่าจะได้กลับมาอีกก็ต้นปีหน้าโน่น (งานรับปริญญา) น้องรหัส (ปีอื่นๆ) บอกว่าน้องปี 1 เราเป็นฝาแฝดผู้หญิงนะชื่อน้องกั้ง (กับน้องกุ้ง) ผมก็ปั่นจักรยานไป (ขี่จักรยานอย่างเหนื่อยเลย 3 กม. กว่าๆจากหอคณะไปอ่างแก้ว เนินใน มช มันเยอะ รถผมก็เอากลับบ้านหมดแล้ว จักรยานก็ยังดีกว่าเดินละน่า)
ดูกิจกรรมรับน้อง+ว๊ากน้อง+น้องแนะนำตัวเสร็จ ผมจะกลับ เดินๆๆริมถนน รถเก๋งคันนึงจอด แล้วคนขับก็เปิดประตูรถออกมา (ในรถมีเพื่อนเค้าอีกคนนึง) อ้าว ตุ๊กตานี่เองนึกว่าใคร
ตุ๊กตา "(ทักเรียกผมเสียงดังหน่อย) พี่เต้ยย กลับยังไงคะ กลับด้วยกันมั้ย"
ผม "(นึกอยู่แป๊บนึงแล้วจักรยานที่เราขี่มาล่ะ) อ๋อคับๆๆงั้นกลับด้วยคนนะคับ (ก็เค้าอุตส่าห์ชวนนี่นา จักรยานช่างหัวมันเดี๋ยวค่อยมาเอาก็ได้ 55)"
ขึ้นมานั่งรถแล้ว
ผม "ตุ๊กตามาดูน้องรหัสเหมือนกันเหรอ แล้วเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายล่ะ"
ตุ๊กตา "ไม่มีน้องรหัสอะค่ะปีนี้ แล้วหาน้องที่ไม่มีพี่รหัสเลี้ยงแทนแล้วกัน"
ตุ๊กตา "พี่เต้ยลงที่หอหรือเปล่าคะ ตุ๊กตาจะไปส่งเพื่อนที่หอพอดี"
ผม "พี่ก็ลงที่หอครับ"
แล้วก็คุยๆเรื่องทั่วๆไปสักพักก็ถึงหอ
ผม "ขอบคุณนะคับที่มาส่ง โชคดีคับ"

ณ วันนี้เราก็ยังเป็นเหมือนพี่น้องคณะกันเหมือนเดิม ไม่มีอะไรที่เปลี่ยนไปเลย อีกสองอาทิตย์ผมก็จะจบและไปทำงานแล้วก็คงไม่ได้เจอกันอีกนานมากๆ แต่ผมก็จะคิดถึงน้องเสมอๆนะ น้องคนที่สดใสร่าเริง น้องคนที่ทักทายผมก่อนเป็นประจำ แม้บางทีผมจะเขินไม่กล้าสบตาเขาตรงๆเลยก็ตาม น้องที่อัธยาศัยดีมีน้ำใจ น้องที่น่ารักมากๆสำหรับผม และเราก็ยังเป็นพี่-น้องคณะกันเหมือนเดิม..

ตุ๊กตาอยู่ปี 4 แล้ว ส่วนผมกำลังจะจบไปทำงานในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
เรื่องราวระหว่างผมกับน้องเค้าแม้จะมีไม่มากนัก เพราะเรารู้จักกันช้าไปนิด แต่ผมจะจดจำเรื่องราวและเหตุการณ์ต่างๆเหล่านี้ไว้ และเมื่อผมนึกถึงความทรงจำเหล่านี้ครั้งใด ก็ทำให้มีความสุขมากๆแล้ว..

Create Date : 10 มิถุนายน 2550		10 comments
Last Update : 10 มิถุนายน 2550 21:36:06 น.
Counter : 650 Pageviews.
Share Tweet