Bloggang.com : อมราวตี : -๑-๑-วัชราอัคนี-๑-๑- "คำนำ"

-๑-๑-วัชราอัคนี-๑-๑- "คำนำ"

คำนำ

ก่อนที่เรื่องราวทั้งหมดจะเริ่มต้น ...ขออุทิศความดีงามใดๆให้กับเหล่าคนที่หล่อหลอมข้าพเจ้ามา

นิยายเรื่องนี้คงไม่อาจถือกำเนิดขึ้นมาได้ หากขาดบุคคลใดๆที่รายล้อมในชีวิตข้าพเจ้าไปแม้แต่คนเดียว ทั้งครอบครัวที่เป็นผู้สร้างรากฐานความคิดอ่านต่างๆให้กับข้าพเจ้า ครูบาอาจารย์ผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชาอย่างเป็นทางการ มิตรสหายทั้งหลายไม่ว่าเป็นคนที่ยังอยู่หรือไม่ได้พบปะกันแล้ว ก็ต้องขอรำลึกถึงคุณความดีในการเสริมสร้างข้าพเจ้ามา ณ ที่นี้ด้วย

นิยายเรื่องนี้ ข้าพเจ้าได้รับแรงบันดาลใจมาจากตัวอย่างภาพยนต์จีนเรื่อง “นักฆ่าดาบเทวดา” ของ จอห์น วู ....ขอย้ำว่าเป็นตัวอย่าง เพราะเมื่อขณะที่เขียนเรื่องนี้อยู่นั้น หนังก็ยังไม่ได้เข้าฉายในโรงภาพยนต์แต่อย่างไร แต่จังหวะทำนอง ดนตรีประกอบ และสีหน้าของนักแสดงต่างๆกระตุ้นความรู้สึกอยากเขียนของข้าพเจ้าได้อย่างดีเป็นอย่างยิ่ง ผนวกกับก่อนหน้านี้ข้าพเจ้าได้มีโอกาสไปดู “ตี๋เหรินเจี๋ย” (แบบเสียงจีนอีกตะหาก) มาพอดี อารมณ์ของข้าพเจ้า ซึ่งอาจเรียกได้ว่า ในระยะนี้ อยู่ในอาการ “บ้าหนังจีน” เต็มตัว ได้ทะลุเป้าจนให้กำเนิดนิยายเรื่องใหม่ขึ้นมาจนได้

ข้าพเจ้าเป็นเด็กที่เติบโตมากับหนังจีน...เย็นมาก็รู้จักเปาบุ้นจิ้น นอกนั้นก็เป็นหนังจีนต่างๆที่วนเวียนมาฉายให้ข้าพเจ้าขยันติดอย่างไม่คิดปราณีปราศัย เมื่อเด็กๆดูไปแล้ว จับความรู้สึกได้เพียงว่าสนุก ไม่ได้คิดอะไรต่อยอดมากไปกว่านั้น.... หากเมื่อค่อยๆโตขึ้น ข้าพเจ้าที่บังเอิญเจอคอหนังจีนด้วยกันหลายคนมาคุยกันแล้ว ก็เห็นตรงกันว่า ข้าพเจ้า(และเพื่อนๆอีกมาก)ชอบหนังจีนตรงที่หลายครั้ง เราไม่สามารถเอ่ยได้เต็มปากว่าใครผิดหรือใครถูก ทุกๆการกระทำที่ทุกๆคนกระทำลงไป ล้วนแล้วแต่มีเหตุผลของตนเองทั้งสิ้น บางครั้งก็เป็นเหตุผลที่แม้แต่ตัวเราเองก็ไม่แน่ใจว่าหากต้องตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกับตัวละครตัวนั้น เราจะไม่ทำแบบนั้นหรือทำยิ่งกว่านั้นจริงๆหรือ... ซึ่งคำถามนี้เอง...ที่ทำให้ข้าพเจ้ายิ่งชอบดูหนังจีนมากกว่าเดิม และยิ่งรับสาสน์มากเท่าไร ความต้องการที่จะถ่ายทอดออกไปก็เพิ่มมากขึ้นยิ่งกว่าเงาตามตัว และกลายมาเป็นตัวอักษรที่จะเรียงกันเป็นนิยายเรื่องนี้นั่นเอง

หากแม้ข้าพเจ้าจะนิยมชมชอบหนังจีนเพียงใด ข้าพเจ้าก็ยังชอบบ้านเกิดเมืองนอนอย่างประเทศไทยมากอยู่นั่นเอง ประกอบกับนอกจากในภาพยนต์หรือละครชุดแล้ว ข้าพเจ้าไม่ได้รู้จักมักจี่รายละเอียดอื่นใดมากมาย นิยายที่ข้าพเจ้าเขียนขึ้นเรื่องนี้...แม้ผู้อ่านหลายท่านอ่านแล้วอาจรับรู้ถึงกลิ่นไอของหนังจีน(หรืออาจไม่ก็ได้) แต่ในรายละเอียดอื่นๆ ข้าพเจ้าก็ต้องขอขอบคุณประเทศไทยบ้านเกิดของข้าพเจ้าด้วย(รวมถึงประเทศอื่นๆที่เก็บเล็กผสมน้อยมาแต่ก็ยังมีบ้านข้าพเจ้าเป็นหลักนั่นเอง)ที่กรุณาเอื้อเฟื้อฉากในการ “ถ่ายทำ” นิยายเรื่องนี้ให้ข้าพเจ้า

ขอบคุณบรรดาตัวละคร ที่พร้อมทนรับคนเขียน แม้บางที....หลายครั้ง จะหันมาถลึงตามองคนเขียนอย่างข้าพเจ้า แล้วบอกให้จดบันทึกตามที่เห็นไปเสียอย่าได้ถามอะไรมาก (ซึ่งข้าพเจ้าก็ได้แต่ก้มหน้ารับโดยดุษฏีน่ะสิ จะทำอะไรได้กัน??)

และขอบคุณบรรดาผู้อ่านทั้งหลาย ที่ได้ให้โอกาสข้าพเจ้าบอกเล่าและรับรู้เรื่องราวเหล่านี้ ทั้งยังอดทนต่ออาการลมเพลมพัดดองเป็นวิสัยของข้าพเจ้าอีกด้วย

ขอบคุณทุกๆคน...และทุกๆอย่าง....ค่ะ

อมราวตี
๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๓
เวลา ๒๓.๑๔ น

Create Date : 10 ตุลาคม 2553

Last Update : 10 ตุลาคม 2553 23:55:00 น.

0 comments

Counter : 482 Pageviews.