หลังจากตากแดด กันมาทั้งวัน ก็ถึงเวลาต้องกลับเรือแล้ว เนื่องจากเรือด่วนจะวิ่งถึงแค่ 6 โมงเย็น แดดเปรี้ยง ๆ ลมเย็น ๆ แบบนี้ ทำให้ร่างกายเหนื่อย แบบไม่รู้ตัวเลยค่ะ กว่าจะลากสังขาร ออกจากชายหาด เดินผ่านรีสอร์ท เพื่อไปยังท่าเรือ ก็แทบจะขาลากกัน

ระหว่างทาง เราก็แวะดูร้านขายของที่ระลึก ไม่ได้จะซื้อหรอกค่ะ เข้าไปงั้นแหละ เผื่อเค้ามีของไล่แจก ก็จะเอา อิอิ เปล่าหรอกค่ะ จะไปซื้อชาเย็นดื่มหน่อยค่ะ ร้อนเหลือเกิน

ภายในร้าน ก็มีกรอบรูป มีเสื้อยืด มีพวงกุญแจ ฯลฯ ราคาก็หน้า “ปาดเหงื่อ“ แหม ทำไมใจร้ายกันจัง ? อ้อ…ลืมบอกไปว่า ที่บาฮามัส มีเงินตราเป็นของตัวเองนะคะ แต่เค้านิยมแบงค์เขียว ๆ ของพี่มะกัน มากกว่า ดังนั้น ถ้าจะมาเกาะนี้ ไม่ต้องแลกเงินมาค่ะ หอบดอลล่าร์มาได้เลย ราคาสินค้าและอาหาร เป็นราคา Net รวมภาษีเรียบร้อยแล้ว

เดินดูของไปเรื่อย ๆ นายจอมยุ่งก็เกิดอาการ “สวาปาม“ เข้าอีก แหม นายคนนี้ เดี๋ยวกิน เดี๋ยวกิน ถ้ากินแล้วได้เงิน ป่านนี้คงเป็นมหาเศรษฐีไปแล้วมั้ง…

ว่าแล้วก็ขอแวะ ร้านอาหารเล็ก ๆ ระหว่างทางหน่อย ภายในร้าน สีสันสดใสแบบชาวเกาะค่ะ มีอาหารตั้งแต่ อาหารคาริบเบียน ไปจนถึง อาหารยอดฮิตระดับโลก -- แฮมเบอร์เกอร์ หึ หึ ตกลงกับนายจอมยุ่งว่า ถ้าแกสั่งแฮมเบอร์เกอร์ จะตบให้บ้องหูทะลุเลย หมั่นไส้หนัก รอไม่ได้เลย เรื่องกินนี่ สงสัยเกิดมาไม่เคยอด

หลังจากถกเถียงกัน พอหอมปากหอมคอ ก็สรุปว่า เดี๋ยวสั่งอาหารมาแบ่งกันนะ ว่าแล้วก็สั่งซุปหอย Conch ในซุปมะเขือเทศ (หน้าตาคล้าย ๆ หอยสังข์ค่ะ) กับทอดมันปลา ตำรับคาริบเบียน ที่อร่อยสู้ทอดมันปลากราย บ้านเราไม่ได้ ค่าอาหารและเครื่องดื่ม รวมแล้ว 20 เหรียญ พอดิบพอดี

Tip: เวลาไปเที่ยว ให้สั่งอาหารแล้วแบ่งกันกินไปก่อนค่ะ ถ้าหิวอีก แล้วค่อยสั่งเพิ่ม เนื่องจากโดยธรรมชาติของมนุษย์ “ตามักจะโตกว่ากระเพาะ“ สั่งมาแล้วทานไม่หมด เสียดายของ และเสียดายเงินค่ะ เนื่องจากจะเอาห่อกลับบ้าน ก็ไม่ได้เรื่องอีก เนื่องจาก เราไม่ได้อยู่บ้านนี่

นอกจากนี้ ที่อเมริกา โดยมากแล้ว เครื่องดื่มต่าง ๆ ตั้งแต่น้ำอัดลม รวมไปถึงชา กาแฟ มักจะมีเติมฟรี ดังนั้น ถ้าอยากจะประหยัดเงิน โดยการแบ่งกันดื่ม ก็ไม่มีใครว่าค่ะ เครื่องดื่มส่วนมาก ราคาประมาณเกือบ ๆ 2 เหรียญ ถ้าประหยัดไปได้ 2 เหรียญทุก ๆ มื้อ หลาย ๆ วันเข้า ก็หลายตังค์เหมือนกันนะคะ (ตูนี้…ช่าง “งก“ จริง ๆ อิอิ)

อิ่มแล้ว ค่อย ๆ เดินเอ้อระเหย กลับไปยังท่าเรือ แดดเปรี้ยงค่ะ…ขอบอก ร้อนมาก แสบผิว แสบหน้าไปหมด

ไปถึงท่าเรือ มีเรือลำหนึ่ง กำลังจะออกพอดี ผู้โดยสารกำลังขึ้นกันอยู่ หึ หึ คนรู้ดี…จะใครล่ะค่ะ กระเหรี่ยงสยาม นี่แหละค่ะ “รู้ดี“ บอกว่า โอ้ย…นั่นไม่ใช่เรือเราหรอก ตั๋วไม่เห็นเหมือนกันเลย ต้องรอลำที่เรามา นี่…ฉลาดเกิดคาดอีก หุหุ นายจอมยุ่ง ก็กำลังอารมณ์ดี บวกกับเชื่อถือใน “ประสิทธิภาพ“ ของเมียมาก เลยไม่ได้ว่าอะไร

เรือน้อยออกไปแล้ว ก็มีลุงคนหนึ่งเดินมา แล้วถามว่า

คุณลุง : “อีหนู เอ็งรอเรืออยู่เหรอ ?”

กระเหรี่ยง : เอ่อ…ใช่แล้วค่ะลุง ทำไมเหรอค่ะ

คุณลุง : เรือน่ะ มันออกไปแล้วนะหนูเอ้ย

กระเหรี่ยง : (ยังจะเถียงอีก) อุ้ย…ไม่ใช่หรอกค่ะลุง หนูมีตั๋วอีกบริษัทหนึ่งค่ะ

คุณลุง : โอ้ย…อีหนูเอ้ย ตั๋วที่เอ็งมีน่ะ ขึ้นเรือลำไหนก็ได้


กระเหรี่ยง / มะกัน :WHATTTTTTT???????????? โอ๊ววววว…Star Alliance มาถึงที่นี่เชียวเหรอ แหม เรือด่วนมีการ Code Share อีก…กรรมเวร

แป่ว…ต้องนั่งรออีกครึ่งชั่วโมงค่ะ และเป็นลำสุดท้ายซะด้วย ดีนะที่นายจอมยุ่ง อารมณ์ดี หึหึ ไม่งั้น “ชะตาขาด“ แน่ ๆ ตู

นั่ง ๆ รออยู่ ทั้ง ๆ ที่มีคดีติดตัว คุณเมียยังมีหน้า บอกนายจอมยุ่งว่า “เกาหัวให้หน่อยดิ …ง่วงง่ะ“ เฮ้ย…ไสยาศาสตร์มีจริง คุณท่าน “เกาหัว“ ให้จริง ๆ ด้วย เห้ย…วันนี้เป็นไรฟ่ะ สงสัยน้ำทะเลเป็นพิษ !

เรือด่วน พร้อมจะออกแล้ว เที่ยวนี้เที่ยวสุดท้ายของวัน ไม่ค่อยมีคนเท่าไร แต่คนขับเรือ ก็ยังมีกระจิตกระใจ เป็น “ไกด์“ ไปด้วยในตัว แถมบริการพิเศษ บรรยายริมสองฝั่งคลอง อิอิ

พี่ไกด์บอกว่า บนเกาะ Paradise Island นี้ ที่ดินราคาประมาณ ตารางฟุตละ 100,000 เหรียญสหรัฐ…

แม่เจ้าโว้ย…ทำไมแพงจัง “Very Expensive Area” มั่ก ๆ เลยค่ะ มีใครจากทางยุโรป อยากจะหอบเงินโครน เงินยูโร หรือเงินปอนด์ มาซื้อที่กัน คนละซักสองสามตารางฟุตมั้ยค่ะ ? เผื่อจะได้เอาไป “คุย“ ได้ว่า ชั้นนี้มีที่ดิน อยู่ที่ บาฮามัส อิอิ หรูนะเอ้อ จะบอกให้ !

กลับถึงฝั่งเมือง “Nassau” ที่เรือจอดรออยู่ พระอาทิตย์ใกล้ตกแล้ว ที่ท่าจอดเรือ มีตลาดเครื่องสานอยู่ จึงขอเข้าไปแจมหน่อย แหม…แผงหน้าสุดเลย ก็คือ ร้าน “หลุยส์“ ค่ะ มีตั้งแต่กระเป๋ากะตังค์ ไปจนถึงกระเป๋าสำหรับ หอบเสื้อผ้าตามผู้ชาย ไม่รู้ว่า ถ้าซื้อจาก “แผง“ นี้ เค้าจะมีถุงหลุยส์ให้หรือเปล่าเนอะ เผื่อจะได้ไปอวดเพื่อน ๆ ว่า ชั้นซื้อหลุยส์มาแหละ ฮ่า ฮ่า โอ้ย…พอก่อน

เดินไปเดินมา ร้านเค้าจะปิดหมดแล้วค่ะ ก็ไม่มีอะไรมาก เหมือนกันตลาดนัดบ้านเรา ส่วนมากเป็นของที่ระลึก ไว้สำหรับ “หลอกขาย“ นักท่องเที่ยว

กลับเรือดีกว่าค่ะ ถึงเวลารับประทาน ซูชิ แล้ว สำหรับตอนหน้า ตามไปเที่ยวชม ภายในตัวเรือ กันบ้างนะคะ

สระน้ำของ Atlantis ค่ะ



Lazy River





อาหารกลางวันค่ะ



ท่าน้ำของผู้มีอันจะกิน ต้องมีท่าสำหรับจอด "เรือยอร์ช" ด้วย





เรือของเรา จอดรออยู่ค่ะ



ตลาดเครื่องสาน หัตถกรรมของชาวบาฮามัส



สานกันสด ๆ ร้อน ๆ เลยค่ะ



Beach Towels สีสันน่าใช้ดีนิ



สตาร์บัค ของเมือง Nassau



ไปที่ไหน ๆ ก็ต้องมี Hardrock Cafe

แวะมาแล้ว ส่งเสียงทักทาย กันหน่อยนะคะ ขอบคุณทุกท่าน ที่ติดตามค่ะ

Create Date : 15 ตุลาคม 2549
Last Update : 15 ตุลาคม 2549 7:55:10 น.		38 comments
Counter : 4071 Pageviews.
Share Tweet