ในรอบ 2 ปีที่ผ่านมา ทุก ๆ สัปดาห์ นายจอมยุ่งต้องเดินทางระหว่างเมือง Omaha กับ เมือง Minneapolis แต่ละครั้งต้องค้างต่างเมือง 2-3 คืนต่อสัปดาห์ เธอเลยเริ่มเซ็ง ๆ เบื่อจัดกระเป๋า เบื่อนั่งเครื่องบิน เบื่อที่ไม่ได้เจอหน้าเมียสุดที่รักทุกวัน (หรือเปล่า ?) อิอิ หลังจากร่วมกันตัดสินใจแล้ว เราก็ตกลงกันว่า งั้นเราย้ายมาอยู่เมืองมินนีแอปโพสิส เลยล่ะกัน สะดวกดี ไหน ๆ ก็ต้องทำงานที่นี่อยู่แล้ว ไอ้เราก็เบื่อ ๆ ต้องมานั่งรับ - ส่งเฮียอยู่แล้ว เพราะโดยมาก ต้องไปรับเธอเกือบ ๆ เที่ยงคืน แล้วเช้าเราต้องตื่นไปทำงานอีก นาน ๆ ไปเราก็เหนื่อยเหมือนกัน

ได้เรื่องแล้ว ดิฉันก็เลยต้องลาออกจากงานค่ะ ขณะนี้เลยเป็นแม่บ้านเต็มตัว นั่งรอสามีเลี้ยง แต่ขอบอกว่า เริ่มจะเซ็งมาก ๆ เพราะว่ามีเวลาว่างจัด ตอนนี้ก็จัดบ้านใหม่ไปเรื่อย ๆ พอเพลิน ๆ ได้ ยังไม่คิดจะหางานใหม่ เพราะจะรอไปกรุงเทพเสียก่อน กลับมาค่อยทำงานต่อ (ถือโอกาสซะเลย อิอิ)

******************************************

ดังนั้นช่วงกลางวัน เฮียไปทำงานแล้ว เราก็นั่ง ๆ นอน ๆ เล่นเน็ทบ้าง อ่านหนังสือบ้าง เอาหมาไปเดินบ้างไปตามเรื่อง เป็นอะไรที่น่าเบื่อมาก ๆ จอมยุ่งบอกว่า ก็ทำไมหล่อนไม่ไปเดินชอปปิ้งล่ะ ? Mall of America อยู่แค่นี้เอง …ก็เอ่อ…ขี้เกียจเดินอ่ะ ไม่ชอบเดินห้างใหญ่ ๆ คนมันเรื่องมาก มันเป็นแบบนี้อ่ะค่ะ

เมือง Minneapolis อยู่ในรัฐมินนิโซต้าค่ะ รัฐนี้มีชื่อเล่นว่า “Land of the 10,000 Lakes” หรือ “ดินแดนหมื่นทะเลสาป“ นั่นเองค่ะ จริงๆ แล้วรัฐนี้มีทะเลสาปราว ๆ 12,000 แห่ง โดยมีทะเลสาปซุพีเรีย (หนึ่งในทะเลสาปทั้งห้า หรือ The Great Lakes) เป็นทะเลสาปที่ใหญ่ที่สุดของรัฐค่ะ

เมืองฝาแฝดข้าง ๆ ของเรา คือ เมือง St.Paul (Minneapolis - St.Paul Area มีชื่อเรียกว่า The Twin Cities ค่ะ อยู่ฝั่งตรงข้ามแม่น้ำกันเท่านั้น) ช่วงนี้อากาศดี เราก็พยายามจะพาเด็ก ๆ ออกไปเดินเล่นกันให้มากที่สุด เพราะเมื่อหน้าหนาวมาถึง จะหนาวสุดขั้วมาก ๆ แต่เนื่องจากระหว่างย้ายบ้านนี้ ยังไม่รู้ว่าเก็บกล้องถ่ายรูปไว้ที่ไหนเลยค่ะ ไว้หาเจอแล้ว จะถ่ายรูปมาให้ดูค่ะ

******************************************

ตอนนี้ช่วงเช้า ๆ หรือวันหยุดของจอมยุ่ง เราก็จะพากันออกสำรวจแถว ๆ นี้แหละค่ะ แต่ยังไม่ค่อยคล่องมาก อาศัยเชื่อใจเจ้า GPS เอา มีตีกันระหว่างทางบ้าง เพราะว่าหลงทางกันก็บ่อย คือ GPS บอกให้ไปทางหนึ่ง แต่อีตาคนขับ ดั๊นไปอีกทางหนึ่ง ตีกันวันละนิด จิตแจ่มใสดีเหมือนกันค่ะ

เนื่องจากเมืองนี้เป็นเมืองค่อนข้างใหญ่ และมีคนต่างชาติอยู่มาก โดยเฉพาะพวกลี้ภัยจากประเทศโซมาเลีย ซึ่งคนพวกนี้ได้รับความช่วยเหลือจากรัฐบาลมาก ๆ เป็นอะไรที่ขวางหูขวางตาเป้าปุ้นจิ้นมาก ๆ แน่ ๆ นอนว่าเฮียออกอาการ “ประสาทแดก“ หลายรอบแล้ว ทำเราอายมาแล้วหลายรอบ ว่างั้นเถอะ แต่จะเป็นยังไง ไว้จะมาเล่าให้ฟังคราวหน้าค่ะ

Create Date : 05 กันยายน 2552
Last Update : 5 กันยายน 2552 8:27:09 น.		9 comments
Counter : 2552 Pageviews.
Share Tweet