ชวนอ่าน นิยายเรื่องคลื่นกระทบฝั่ง โดย ว.วินิจฉัยกุล

เป็นเรื่องราวของ รตา หญิงสาว ‘ที่เกิดมาในฐานะผลไม้ปลายกิ่งของต้นไม้ใหญ่ ที่ปัจจุบันเก่าแก่จวนจะล้มอยู่แล้ว ไม่ต้องมีใครมาโค่น พฤกษานั้นก็ร่วงโรยอับเฉาหมดอายุไปเอง  แล้วผลไม้ปลายกิ่งนั้นก็ร่วงหล่น งอกเป็นไม้เล็กปะปนกับวัชพืช ไม่มีใครสนใจว่ามันเป็นผลจากพฤกษาสูงใหญ่งามสล้างต้นเดิม’ 

“อดีตคืออดีต มันไม่มีวันย้อนกลับมา เหมือนคลื่นที่ซัดเข้าหาดทราย แต่ไม่มีคลื่นไหนกลับออกไปสู่ทะเลเลย ความรุ่งเรื่องในอดีตจนสิ้นไปแล้วล่ะ นานแล้วด้วย”

ชีวิตของ รตา ถูกเลี้ยงมาในกรอบของผู้ดีเก่า ที่เคยมีชีวิตรุ่งเรื่องเป็นทั้งผู้ดีและเศรษฐี รตาจึงเป็นสาวน้อยที่ “มีความสำรวมระคนอยู่ในความถือตัว มีความนิ่มนวลอยู่ในความเด็ดขาด” และเป็นผู้ใหญ่มากกว่าวัยของเธอ เพราะถูกเลี้ยงดูโดยคุณปู่และคุณย่า 

เมื่อคุณปู่จากไปทิ้งทั้งมรดกชิ้นสุดท้ายและภาระการดูแลมรดกชิ้นนั้นให้กับหล่อน บ้านริมทะเล เครื่องหมายที่แสดงความ ‘เคย’ รุ่งเรืองในอดีตของตระกูล แต่รตาไม่มีทั้งเงินและงาน เธอยังเรียนอยู่ จะสามารถรักษาสมบัติชิ้นนี้ของคุณปู่ได้ตลอดรอดฝั่งได้อย่างไร ไหนจะบริวารในบ้านที่ต้องคอยเลี้ยงดู ไหนจะค่าเล่าเรียน ในระหว่างที่เธอต้องรับมือกับภาระหนักอึ้ง

เธอก็ได้เจอ โทนี่ นักธุรกิจชาวฮ่องกง โดยบังเอิญ เขาเข้ามาเปลี่ยนแปลงชีวิตที่อับแสง แห้งแล้ง ไร้ญาติ ไร้เงินทอง ไร้ความรัก  กลายเป็นชีวิตที่พลิกผันเหมือนเทพนิยาย ใครก็ไม่คาดฝันว่า ผู้ดีเดินตรอกอย่างรตาจะได้เดินถนนเคียงคู่กับเศรษฐีหนุ่มอย่างสง่างาม รวมถึง ‘เรียงพลอย’ พี่สาวต่างมารดา สาวสวยที่มีความทะเยอทะยานไขว่ขว้าหา เศรษฐีมาเชิดชูฐานะให้เธอลืมตาอ้าปากได้ แต่ก็ทำได้เพียงเพื่อนนอนชั่วคราวของเหล่าเศรษฐีที่เธอหมายปอง จึงได้แต่ริษยารตาอยู่ห่างๆ

แต่สุดท้ายแล้วชีวิตของ รตา ก็ต้องพลิกผันครั้งใหญ่อีกครั้ง เป็นชีวิตที่ต้องฝ่าคลื่นที่โหมซัดเธอออกจากฝั่งมาอยู่กลางทะเล ท่ามกลางแผ่นน้ำและแผ่นฟ้าอย่างเดียวดาย ดีที่เธอว่ายน้ำเป็นแม้กระแสน้ำจะพัดเธอออกมาไกลแค่ไหนเธอก็พยายามแข็งใจว่ายกลับเข้าฝั่งได้อยู่ดี โชคดีที่เธอไม่ท้อแท้ จมน้ำตาย ไปเสียก่อน

ความรู้สึกหลังอ่าน 

เป็นนิยายอีกเล่มที่สอนให้คนเราเรียนรู้ความไม่แน่นอนในซีวิต หรือที่ผู้ใหญ่ค่อยสอนเราว่าชีวิตไม่เที่ยงนั่นเอง ทำใหได้ฉุกคิดและระมัดระวังในชีวิตมากขึ้น ตัวนิยายไม่หนาและเนื้อเรื่องไม่หนักมาก แต่มีอะไรให้เราได้ฉุกคิดตลอดทั้งเรื่องเนื้อหาเดาไม่ค่อยได้ ถือว่าไม่จำเจนะคะเรื่องนี้ ชอบค่ะ แนะนำให้หามาอ่านแฟนนิยายของว.วินิจฉัยกุลไม่ผิดหวังอย่างแน่นอนค่ะ 

ชอบที่ ‘พี่แจ๊ก’ พูดกับนางเอกในตอนท้ายๆว่า 

“อะไรอะไรมันสำคัญได้ชั่วระยะหนึ่งเท่านั้นแหละ พอเวลามันผ่านไป เราย้อนกลับมาดูอีกครั้งอาจแปลกใจเหมือนกันว่าทำไมเราให้ความสำคัญกับมันถึงขนาดนั้น” 

“พอเราตัดมันขาดมันก็หมดความสำคัญลงไปมาก”

ปก : ฟารุต สมัครไทย สนพ.ทรีบีส์