Bloggang.com : บุยบุย : เพียงช่องว่างระหว่างเม็ดทราย

เพียงช่องว่างระหว่างเม็ดทราย

เกลียวคลื่นสีขาวของทะเลถาโถมเข้าฝั่งมาเป็นระลอกๆก่อให้เกิดฟองคลื่นสีขาวเป็นแนวยาวบนผืนทราย ทุกครั้งที่เอื้อมมือไปสัมผัส ฟองคลื่นเหล่านั้นก็กลับกลายเป็นเพียงน้ำทะเลใสแจ๋วไหลย้อนกลับลงทะเลอีกครั้ง เป็นเช่นนี้เรื่อยมา…

สำหรับฉัน สีขาวของเกลียวคลื่นไม่เคยจางหายไป มีแต่จะเพิ่มขึ้นทุกวันตามกาลเวลาในความรู้สึกของคนมอง คล้ายกับความทรงจำที่แม้จะผ่านไปแล้วก็ยังคงหลงเหลืออยู่ให้นึกถึงเสมอ

ฟองคลื่นไหลย้อนกลับลงทะเลไปแล้ว แต่ฉันยังนั่งอยู่ที่เดิม น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มอีกครั้ง ก่อนจะหยดลงบนผืนทรายและซึมไปตามช่องว่างของเม็ดทราย ฉันพยายามเงยหน้าขึ้นหวังให้น้ำตาไหลย้อนกลับ ฉันไม่อยากร้องไห้อีกแล้วแต่น้ำตากลับไหลลงมาเรื่อยๆโดยไม่มีทีท่าจะหยุด

นั่นสินะ ฉันน่าจะคิดได้ว่าน้ำตาไม่มีวันไหลย้อนกลับเรื่องที่ผ่านไปแล้วฉันไม่มีวันกลับไปแก้ไขได้อีก
...เรื่องที่ผ่านไปแล้ว...ช่างน่าเจ็บปวดเสียจริง
ทะเลยังคงซัดสาดคลื่นสีขาวเข้าฝั่งมาเป็นระยะๆ ทะเลเงียบสงบราวกับจะปลอบใจฉัน
...ขอบคุณนะ ทะเล... ธรรมชาติ...ขอบคุณจริงๆ

ทุกครั้งที่ฉันมีเรื่องไม่สบายใจฉันมักจะมาที่นี่ ที่ทะเล ฉันเชื่อว่าธรรมชาติจะช่วยโอบอุ้มฉันให้ฉันคลายความไม่สบายใจลงไปได้ครั้งนี้ก็เช่นกัน ฉันปาดน้ำตาออกจากใบหน้า แล้วยิ้มสองครั้ง

ครั้งแรกยิ้มให้ตัวเอง ครั้งที่สองยิ้มให้ทะเล ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก รู้สึกราวกับความทุกข์ที่สุมอกฉันมาหลายวันค่อยๆจางลง ทะเลทำให้ฉันคิดได้ ฉันจะต้องก้าวเดินต่อไป เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นแค่เรื่องร้ายในวันหนึ่งๆเท่านั้น ฉันจะต้องทำใจและยอมรับให้ได้ ฉันยิ้มอีกครั้ง คราวนี้ยิ้มกว้าง...

“คุณนี่แปลกคนนะเมื่อกี้ยังร้องไห้อยู่เลยตอนนี้กลับยิ้มคนเดียวซะแล้ว”เสียงของใครคนหนึ่งดังขึ้น ทำให้ฉันชะงักการยิ้มกว้างหันกลับไปทางต้นเสียงทันที เขาเป็นชายหนุ่มหน้าตาดี รูปร่างสูง ผิวสีแทน ฉันจ้องหน้าเขารู้สึกคุ้นๆเหมือนกับเคยเห็นเขาที่ไหนซักแห่งแต่ก็นึกไม่ออก

“เรื่องของฉัน นายอย่ามายุ่งได้มั้ยไปไกลๆเลยคนแปลกหน้า”ยุ่งๆจริงเลยฉันอุตสาห์ อารมณ์ดีแล้วแท้ๆ หนอยเสียอารมณ์หมด

“ผมน่ะหรอคนแปลกหน้า ผมคนธรรมดานะคุณไม่ใช่มนุษย์ต่างดาวหรือคุณไม่เคยเห็นคนหือ” เขาพูดพร้อมทั้งนั่งลงข้างๆฉัน ฉันมองหน้าเขาอย่างประหลาดใจ

“นายรู้จักฉันหรอ” ฉันถามเขา

“เปล่า”

“แล้วนายมานั่งข้างฉัน มาคุยกับฉันทำไม”

“อ้าวทำไมล่ะ ไม่ได้หรือครับคุณผู้หญิง”เขาถามฉันด้วยน้ำเสียงล้อเลียน

“ก็นายไม่รู้จักฉัน ฉันไม่รู้จักนายเราต่างเป็นคนแปลกหน้าของกันและกัน”ฉันพูดพลางชี้นิ้วไปที่เขา แล้วก็ชี้มาที่ตัวฉัน นั่นทำให้ฉันไม่ทันสังเกตว่าเขากำลังตัวสั่น เหมือนกำลังกลั้นหัวเราะอยู่

ผู้หญิงคนนี้แปลกจริงๆ เขาเห็นเธอมานั่งอยู่ริมหาดตั้งนานแล้ว เธอดูเศร้าเสียจนทำให้บรรยากาศรอบตัวเศร้าไปด้วย ซักพักเขาก็เห็นเธอร้องไห้แล้วก็ยิ้มออกมา ภาพนั้น...น่ารัก จับใจเขาจนเขาต้องเดินไปชวนคุยกับเธอ ดูเหมือนเธอจะยึดติดกับคำว่า คนแปลกหน้ามาก มากเสียจนเขาขำแต่ก็ไม่กล้าหัวเราะออกมาเพราะกลัวเธอจะเดินหนีไปเสียก่อน เขาพยายามควบคุมเสียงไม่ให้สั่นก่อนพูดกับเธอ

“งั้นเรามาทำความรู้จักกันดีไหมครับ จะได้เป็นคนรู้จักกัน”

“ไม่ดี”เธอตอบเสียงแข็ง

“ทำไมล่ะครับ”

“ฉันไม่อยากรู้จักนาย”

“เพราะ”

“เพราะนายเป็นผู้ชาย”เขาอยากจะหัวเราะกับคำตอบของเธอแต่ก็หัวเราะไม่ออก

“เพราะผมเป็นผู้ชายหรือครับ”เธอคงเจ็บเพราะผู้ชาย ถึงได้ดูเศร้าอย่างนั้น

“ใช่”

“งั้นเราไม่ต้องรู้จักกันก็ได้ เราคุยกันแบบคนแปลกหน้าดีไหมครับ”
ฉันอยากจะปฏิเสธเขา แต่เมื่อเห็นแววตาอ้อนวอนของเขาก็ปฏิเสธไม่ลง ดีเหมือนกันมีเพื่อนคุยไม่สิต้องคนแปลกหน้า จะได้หายเครียดไปบ้าง
“ก็ได้ แต่ต้องคุยแบบคนแปลกหน้าจริงๆนะ”

อ้าว แล้วเขาจะรู้ได้ไงว่าคุยแบบคนแปลกหน้าเขาคุยกันแบบไหน มั่วๆไปละกัน
“ครับ คุณชอบทะเลหรือครับ”

“ใช่ ฉันชอบทะเลมากเลยล่ะ ทะเลมอบอะไรหลายๆอย่างให้ฉัน ฉันรักทะเล รักที่นี่ ฉันฝันที่จะสร้างบ้านที่นี่ แล้วจะให้ห้องนอนของฉันอยู่ติดริมทะเลแค่เปิดหน้าต่างออกไปก็เห็นทะเล หาดทราย ฟองคลื่น กลิ่นทะเลทุกวัน อ้อแล้วก็ที่บ้านต้องมีชั้นหนังสือใส่หนังสือที่ชอบ แล้วก็ต้องมีเครื่องเสียงเอาไว้ฟังเพลงด้วย”เขาสังเกต เธอพูดนัยน์ตาเป็นประกาย จับใจเขา

“แล้วคุณไม่กลัวภัยทางทะเลหรือครับ”

“กลัวสิแต่ฉันว่าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด และถ้ามันเกิดจริงก็เพราะมนุษย์นั่นแหละ มนุษย์ชอบทำลายธรรมชาติ”

“อืมม แล้วคุณจะอยู่บ้านทั้งวันเลยหรือ ไม่คิดจะทำงานหรือไง”

“ทำสิฉันตั้งใจว่าจะเปิดร้านหนังสือ มีร้านกาแฟเล็กๆน่ารักข้างในแล้วก็มีที่ให้เล่นเกมส์จำพวกหมากรุก หมากฮอส โกะอะไรทำนองนี้ด้วย”

“น่าสนใจนะครับ ถ้าผมจะฝากตัวเป็นลูกค้าล่วงหน้าได้ไหมครับ”

“ได้สิ ฉันจะให้นายเป็นลูกค้าคนแรกเลย อ๊ะขอโทษ”
ฉันเป็นอะไรไปนะ เขาเป็นคนแปลกหน้านะ ฉันไม่ควรจะเปิดใจมากไป ยังเจ็บไม่พอหรือไง ครั้งก่อนก็มาแนวนี้ทำท่าว่ายอมรับความฝันของฉัน แล้วผลที่ได้เป็นยังไง ถูกทิ้งอย่างไม่ไยดี ผู้ชาย !!

“ขอโทษผมทำไมครับ” เขาถามฉันอย่างแปลกใจ

“ก็ที่ฉันเล่าเรื่องเพ้อเจ้อให้นายฟังไงอย่าไปสนใจเลย”

“ไม่หรอกครับฝันของคนเราไม่เพ้อเจ้อหรอกครับ ความฝันเป็นเรื่องวิเศษ”
คำพูดของเขา ทำให้ฉันนึกถึงคำพูดของคนคนหนึ่ง

“เป็นความฝันที่วิเศษไปเลยครับแล้วอย่าลืมฝันถึงเรื่องเราสองคนบ้างน้า”
“ผมชอบคุณเพราะผมหลงรักตัวตนและความฝันของคุณ”
“คุณเพ้อฝันเกินไป เราเลิกกันเถอะ”

คำพูดที่ทำให้ฉันเจ็บปวด แล้วเขาก็มาพูดตอกย้ำให้ฉันนึกถึง

"โกหก นายหยุดพูดไปเลยนะ หุบปากไปเลย พวกผู้ชายก็เหมือนกันทุกคน ปากอย่างใจอย่าง นายอย่าพูดเลยนะ ถ้านายไม่รู้สึกอะไร นายน่ะไม่เคยรู้อะไรหรอก นายน่ะ นาย..." ฉันจุกจนพูดไม่ออก น้ำตาไหลออกมาอีกครั้ง ก่อนจะวิ่งจากไป ฉันวิ่งไปเรื่อยๆโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

เขามองเธอวิ่งจากไปจนลับตา หลับตาลงอย่างอ่อนล้า
ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจทำให้คุณเสียใจ ผมไม่อยากให้คุณร้องไห้ ผมอยากให้คุณยิ้ม คุณยิ้มแล้วน่ารักออก แม้รอยยิ้มนั้นคุณไม่ได้มอบให้ผมก็ตาม...

ฉันกลับมาที่ทะเลอีกครั้ง ทะเลยังคงสวยเสมอในความรู้สึก ฉันร้องไห้อีกแล้ว ไม่น่าเลย เฮ้อ ฉันทรุดนั่งลงบนหาดทราย นั่งมองฟองคลื่นสีขาวที่ฉันชื่นชอบ

เกลียวคลื่นยังคงพัดฟองคลื่นสีขาวเข้าฝั่งมาเป็นระลอกเหมือนเคย ฉันพยายามจับฟองคลื่นแต่สิ่งที่ได้กลับมามีเพียงอากาศธาตุที่ว่างเปล่าเท่านั้น เหมือนฉันที่กำลังไล่ตามอดีต ทั้งที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ ถ้าฉันยังเป็นอย่างนี้ต่อไป สิ่งที่ฉันจะได้กลับมาก็คงเป็นแค่ความว่างเปล่า สิ่งที่ฉันทำได้ตอนนี้คือ ลืมอดีตซะ แล้วก็เริ่มต้นใหม่ มันคงจะดีกว่ากันเยอะ เนอะทะเลเนอะ ฉันยิ้ม ลุกขึ้นยืนเพื่อไปเก็บขยะบริเวณชายหาด

ฉันคิดเสมอว่าธรรมชาติสร้างและช่วยเหลือคน ดังนั้นคนจึงต้องรักและรักษ์ธรรมชาติ
...วันนี้ทะเลช่วยฉัน ฉันจึงต้องตอบแทนทะเลบ้าง...
...ขอบคุณทะเล...ขอบใจนะคนแปลกหน้า...

หวังว่าพรุ่งนี้คงดีกว่าเมื่อวาน...

ดวงอาทิตย์กำลังจะโผล่พ้นน้ำ สีแดงของดวงอาทิตย์แผ่กระจายกระทบกับน้ำทะเล ทะเลยามเช้าสวยงามยิ่งนัก
ฉันชอบทะเลตอนเช้าเป็นที่สุด มหาวิทยาลัยที่ฉันเรียนอยู่อยู่ใกล้ทะเล นี่เป็นหนึ่งในเหตุผล(ใหญ่)ที่ทำให้ฉันเลือกเรียนที่นี่ ฉันเรียนคณะวนศาสตร์ แต่ฉันและเพื่อนๆมักจะเรียกตัวเองว่า เด็กป่าไม้มากกว่า พวกเราคิดว่ามันดูดีกว่าวนศาสตร์เยอะ เนื่องจากที่นี่อยู่ใกล้ทะเล แน่นอนว่าต้องมีคณะประมงด้วย คณะประมงของที่นี่ติดอันดับท็อปเท็นระดับประเทศ ฉันมักจะอิจฉาเด็กประมงอยู่บ่อยๆ เพราะบางครั้งพวกเด็กประมงก็ได้ขลุกอยู่กับทะเลทั้งวัน

วันนี้ก็เช่นกัน คณะประมงจะออกเรือไปทำวิจัย ฉันอ่านจากประกาศที่ติดไว้ เฮ้ออิจฉาชะมัด ร่วมกับคณะวนศาสตร์ อ๊ะวนศาสตร์หรอ ป่าไม้เย้ป่าไม้ได้ไปด้วย ฉันต้องรีบไปบอกพวกเพื่อนๆ พวกนั้นคงจะดีใจ

ฉันรีบวิ่งโดยไม่ได้ดูทางจนชนเข้ากับใครคนหนึ่งเข้าโครมใหญ่ เขาไม่ล้มแต่ฉันลงไปนั่งพับเพียบบนพื้นเรียบร้อยแล้ว

“ขอโทษคะ” ฉันพูดแล้วมือใหญ่ก็ถูกยื่นมาตรงหน้าฉัน ฉันจึงจับมือใหญ่เพื่อให้ช่วยดึงฉันให้ลุกขึ้น เมื่อลุกขึ้นได้แล้ว ฉันก็พยายามจะเอามือออกแต่เขาไม่ยอมปล่อย ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปมองเขา

“อ๊ะ นาย นายคนแปลกหน้า”ฉันพูดพลางชี้หน้าเขาอย่างตกใจ

“คุณนี่น้า เป็นอะไรเจอหน้าผมทีไรก็หาว่าผมเป็นคนแปลกหน้าทุกที ผมไม่แปลกหน้าซะหน่อย คุณไม่สบายรึเปล่าเนี่ย” เขาพลางแกล้งเอามือมาอังหน้าผากฉัน ไออุ่นจากมือของเขาทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่น สีหน้าขึ้นสีเรื่อด้วยความเขิน

ให้ตายสิเวลาเธอหน้าแดงนี่น่ารักชะมัด ผมอยากให้คุณหน้าแดงเพราะผมคนเดียวเท่านั้นได้ไหม...

“นี่นายปล่อยมือฉันได้แล้ว”

“แต่ผมอยากจับมือคุณนานๆนี่” หน้าเธอขึ้นสีเรื่ออีกครั้ง

“จะปล่อยหรือไม่ปล่อย”เธอถามเสียงเขียว

“ปล่อยก็ได้คร้าบ” เขาพูดนัยน์ตาพราวระยับ

“นายว่าอยู่ทีนี่ได้ไงนายคนแปลกหน้า”

“พอเถอะครับ อย่าเรียกผมว่าคนแปลกหน้าอีกเลยผมขอร้อง”เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน จริงจัง

“ก็ได้ แต่นายต้องตอบคำถามฉันก่อน”

“สัญญานะครับ” เขายื่นนิ้วก้อยของเขามาตรงหน้าฉัน

“เรื่องแค่นี้ไม่ต้องสัญญาก็ได้มั้ง”

“ไม่ได้ครับต้องสัญญา เดี๋ยวคุณเบี้ยวผมก็แย่เลย” เขารู้ได้ยังไงว่าฉันชอบเบี้ยว

“ก็ได้”ฉันยื่นนิ้วก้อยไปเกี่ยวกับนิ้วก้อยของเขา

“ฉันสัญญา”ว่าจะรักผมตลอดไป เขาต่อในใจ

“ผมจะตอบคำถามแล้วนะครับ ผมเรียนที่นี่ครับ ผมอยู่คณะประมง ส่วนคุณอยู่ป่าไม้ ผมรู้ครับ”เขารีบตอบเมื่อเห็นสีหน้าแสดงความแปลกใจของฉัน

“ผมรู้เรื่องคุณมาตลอด ผมแอบมองคุณอยู่ห่างๆ ผมรู้ว่าคุณเกิดวันไหน รู้ว่าคุณชอบทะเลเป็นที่สุด รู้ว่าคุณชอบสีน้ำเงิน ผมรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับคุณ แม้กระทั่งเรื่องที่ทำให้คุณเจ็บผมก็รู้”

“นะนาย นายทำอย่างนี้ไปเพื่ออะไร”

“เพราะ ผมรักคุณ ผมรักคุณมาตลอดตั้งแต่คุณอยู่ปี 1จนบัดนี้คุณอยู่ปี 3 แล้วความรู้สึกของผมก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง ผมรักคุณและรักมากขึ้นทุกวัน ตอนที่คุณเอ่อ อกหัก ผมก็เจ็บยิ่งกว่า เพราะคุณร้องไห้ คุณเสียใจ ซึ่งผมทนไม่ได้ ผมอยากให้คุณยิ้ม แม้รอยยิ้มนั้นคุณจะไม่ได้มอบให้ผมก็ตาม แต่รอยยิ้มของผมจะเป็นของคุณเสมอครับ”

“แล้ว ทำไมนายถึงมาบอกฉันตอนนี้”

“เพราะผมรักคุณมากจนไม่สามารถทนเก็บมันไว้ได้อีกต่อไป คุณไม่เคยรับรู้ถึงความมีตัวตนของผม ในขณะที่ผมรักคุณตลอดมา วันนี้ถ้าผมผิดหวังผมก็จะยอมรับสิ่งที่คุณเลือกครับ ขอแค่คุณมีความสุขผมก็พอใจแล้วครับ ป่าไม้ของผม”

หนอย ตาบ้าฉันไม่ได้ชื่อป่าไม้ซักหน่อย
“ทำไมฉันจะไม่รับรู้การมีตัวตนของนายล่ะ ฉันรู้ รู้สึกมาตลอด ว่าไม่ว่าฉันทำอะไรฉันก็สัมผัสถึงความเป็นห่วง ความอบอุ่น และความรักที่โอบอุ้มตัวฉันไว้ แต่ฉันไม่รู้ว่าความรู้สึกที่ฉันได้รับมีตัวตนหรือเปล่า หรือว่าฉันคิดไปเอง...” ฉันพูดออกมาได้ไงเนี่ย น่าอายชะมัด

"จริงหรือครับ ป่าไม้ของผม ผมดีใจที่ความรู้สึกเหล่านั้นได้ส่งถึงคุณบ้างดีใจจริงๆ”เขาเอื้อมมือมาจับมือฉัน มือของเขาเย็นเฉียบ เขาคงตื่นเต้นน่าดู

“แล้วทำไมเราถึงไม่เคยพบกัน”

“เพราะการเดินทางของคนเราไงล่ะครับ คุณเป็นคนมุ่งมั่นถ้าคุณคิดจะทำอะไรคุณจะต้องทำให้สำเร็จ คุณเดินตรงไปข้างหน้า ในขณะที่ผมอาจจะอยู่ข้างหลังคุณหรือรอบๆตัวคุณเพราะผมเป็นคนชอบสำรวจ ท่องเที่ยวไปทั่ว
เพียงแค่คุณมองรอบๆตัวคุณก็จะพบผม ส่วนผมไม่มีวันไหนที่ผมไม่พบคุณ ผมเฝ้ามองคุณทุกวัน ที่เราไม่เคยพบกันเพราะผมมัวแต่เที่ยว ส่วนคุณเดินตรงไปข้างหน้า แต่วันนี้คุณหยุดเดิน ผมหยุดท่องเที่ยว คุณหันหลังมาหาผม ผมหันหน้าไปหาคุณ เราจึงพบกัน ต่อไปนี้เราจะจับมือเดินไปด้วยกันนะครับ ป่าไม้ของผม”

“อื้ม”
“และประมงก็จะอยู่คู่กับป่าไม้เสมอ ประมงรักป่าไม้ครับ”

*ฟ้าในค่ำคืนที่ไร้ดาว อ้างว้างและว่างเปล่า ไม่มีความหมาย
ฉันก็มีดวงใจที่ว่างเปล่า จวบจนวันที่เธอก้าวเข้ามาในชีวิต
ไม่ใช่สายน้ำแต่ฉ่ำชื่นหวาน ไม่ใช่ลำธารแต่ไหลผ่านหัวใจ
ไม่ใช่ดวงดาวแต่เธอเป็นดั่งดวงหฤทัย คือความหมายที่หามานาน
ความรักจรดลึกในความทรงจำ ลึกล้ำย้ำรอยสลัก
นิรันดร์นั้นนานนักแต่รักนี้นานกว่านั้น*

ดั่งดวงหฤทัย

ป.ล. ^^
-เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้นที่แต่งไว้นานแล้ว อาจจะยาวซักหน่อย แต่ตั้งใจเขียนมากๆ แล้วก็ชอบมากๆ เช่นกัน (แต่งเอง ชงเองด้วย 55+) ตอนแรกกะจะใช้ชื่อว่า "ประมง+ป่าไม้=ป่าชายเลน" แต่คิดๆดูแล้วมันแปลก เลยไม่เอา กลายเป็นว่าชื่อเรื่องยังไม่แน่นอน

ถ้าอ่านแล้วยังไงก็อยากให้ช่วยคิดชื่อเรื่อง และแสดงความคิดเห็นให้หน่อยนะคะ จะได้เอาไปปรับปรุงแก้ไขต่อไปค่ะ

ฝากรูปแถมท้ายค่ะ หาดปากเมง ที่ตรัง บ้านเราเอง อิอิ

พระอาทิตย์ตกดินที่หาดปากเมงค่ะ สังเกตที่ภูเขาในรูป จะมีรูปร่างคล้ายกับนางยักษ์นอนอยู่ เป็นสัญลักษณ์ของหาดปากเมงเลยค่ะ

แอบถ่ายหนูน้อยน่ารัก ที่ทำเอาพี่อย่างเรา แอบกรี๊ด !!

Create Date : 05 พฤศจิกายน 2551

Last Update : 6 กันยายน 2553 20:04:32 น.

40 comments

Counter : 1509 Pageviews.

ทะเลสวยจังค่ะ อิอิ จะมาลาไปเที่ยวทะเลเหมือนกันเลย
เรื่องราวน่ารักค่ะ เขียนได้หวานน่ารักเชียว

มาส่งคำฝันดี และจะไม่ได้มาฝันดีอีกหลายวัน
คงมาฝันดีอีกครั้งในวันอังคารค่ะ
มีความสุขมากๆ รักษาสุขภาพนะคะ
ฝันดีทุกคืนด้วยนะคะคุณนิ ^^

ท่ามเมฆก็เรียงราย
ระดะฉายกระพริบดาว
แซมวับประดับวาว
พิศะพราวระยับใส
เย็นแผ่วพระพายพัด
มนลัดนภาไกล
ส่งความคะนึงให้
และฝากไว้คำฝันดี ^^

โดย: Life's for Rent

วันที่: 6 พฤศจิกายน 2551 เวลา:1:53:51 น.

น่ารักมาก๐ อ่า
ชอบมาก

โดย: mai IP: 118.173.133.52 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:37:21 น.

น่ารักดี แต่งเท่มาก สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆก็แล้วกานนะจ๊ะ

โดย: แอบหลงรักเธออยู่ IP: 118.173.133.52 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:04:31 น.

อ่านแล้วซึ้งในความรัก

แต่แอบฮาตอนสุดท้าย ประมง+ป่าไม้=ป่าชายเลน ^^

โดย: BeCoffee

วันที่: 7 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:37:35 น.

พี่นิเข้าไปmentให้แล้วทุกอันเลยอ่า
สู้ๆๆตั้งใจเขียนต่อไป
เปงกำลังใจให้นะ
ไปล่ะค่ะ
ฝันดีนะ
บะบาย
55555555555

โดย: แอบหลงรักเธออยู่ IP: 118.173.133.52 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:52:49 น.

โห แนะนำว่าให้ส่งไปประกวดโครงการพล๊อต(รัก)...เป็นเรื่อง ของ บ. อัมรินทร์ด่วน

รายละเอียด ส่งพล๊อตนวนิยายรัก 3-4 หน้ากระดาษ เอ 4 ฟ้อน angsana / cordia ขนาด 14 พ้อยด์ ส่งไปที่

สนพ.อรุณ บ.อัมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชซิ่ง จำกัด (มหาชน) 65/101 -103 ถ.ชัยพฤกษ์ (บรมราชชนยี) ตลิ่งชัน กรุงเทพฯ 101170 (วงเล็บมุมซองด้านล่างซ้ายว่า โครงการ พล๊อต (รัก) ....เป็นเรื่อง) โทรสอบถามได้ที่ 02-4229999 ต่อ 4143-4149 จ้า

ป.ล.เป็นเด็ก วอ นอ เหรอ ถ้าใช่เราก็ลูกพระพิรุณเหมือนกันน่ะสิ

โดย: วาฬอันดามัน

วันที่: 8 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:48:37 น.

ว้าวนิเขียนเหรอเนี่ยสุดยอดๆตั้งใจเขียนต่อนะ สู้ๆ

โดย: Eureka IP: 203.113.115.33 วันที่: 8 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:45:07 น.

เป็นกำลังใจให้ตัวหนังสือที่กำลังก้าวกระโดดออกมาจากความคิดจ๊ะ....

...
ทะเลให้ความรู้สึกดีเสมอไม่ว่าจะมองในฤดูใด

โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove

) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2551 เวลา:3:05:04 น.

โหะๆ เจ๋งเลยค่าพี่นิ

โดย: zanv IP: 118.173.129.39 วันที่: 9 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:35:08 น.

ชื่อก็เพราะนะคะ ไม่ต้องเปลี่ยนก็ได้มั้ง
เพียงช่องว่างระหว่างผืนทราย
เท่ดี

โดย: โสดในซอย

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:10:47 น.

แอบคิดไปเหมือนกัน ถ้าพี่เป็นคนๆนั้น มีแฟนเป็นเด็กประมงคนนั้น ว้าวๆๆๆ

แต่ความจริงแล้วเด็กประมงให้เป็นแฟนกับมันจริงๆ ยี้ๆๆ ให้ตายก็ไม่เอา ประมงที่พี่เรียนเหอะๆๆ ไม่ค่อยเต็มกัน

ปล.สู้ๆ แต่เรื่องสั้น อัพบลอกกันต่อไป
ปล.ชอบ"เรื่องรักปม."มาก
ปล.อีก พี่ยังไม่เคยแต่งเรื่องสั้นจบซักเรื่อง เขียนตอนจบไม่เป็น

โดย: zomc IP: 158.108.235.129 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:10:58 น.

สวัสดีครับ
ขอให้ลอยกระทงอย่างมีความสุขน่ะครับ

โดย: อนันต์ครับ

วันที่: 11 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:37:19 น.

น้องนิแอบฝันจะเป็นป่าไม้บ้างมั้ยละ???

เอิ๊กๆๆๆ รับน้องสุดมัน เลยอะ
เอาป่าวๆ เป็นป่าไม้ไปด้วยเป็นนักเขียนไปด้วย

น้องนิเข้าพี่ก็คงเป็นซีเนียร์พอดี เหอะๆ
มันสุดๆเลยละ

คะแนนเด็กรร.เรียนเราก็ยื่นผ่านแบบสบายๆ เลยด้วย เอิ๊กๆๆ

โดย: zomc IP: 158.108.235.129 วันที่: 11 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:36:00 น.

ฟ้าก่อนคืนวันเพ็ญ
พระจันทร์เด่นสว่างใส
ดวงเดือนดั่งเตือนใจ
คิดถึงใครที่ไกลกัน

คืนหนาวฝากจันทรา
แสงนวลตาพากล่อมฝัน
คิดถึงจึงฝากจันทร์
บอกแทนฉันว่า ฝั น ดี ^^

มาบอกฝันดีค่ะ สบายดีนะคะ
สุขสันต์วันลอยกระทงน๊า

โดย: Life's for Rent

วันที่: 12 พฤศจิกายน 2551 เวลา:2:37:20 น.

สุขสันต์วันลอยกระทงนะคะ

ลอยเคราะห์
ลอยโศก
ลอยโรค
ลอยภัย
ให้ไปไกล ๆ ตัวเลยนะคะ

โดย: โสดในซอย

วันที่: 12 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:42:21 น.

เนื้อเรื่องแจ่ม จ๊ะ ชื่อเรื่อง

ระหว่างเม็ดทราย

คมกว่าคิดว่าน่ะ ทานหมูย่างเผื่อด้วย
เปนกะลังจัยให้ จ๊ะ

โดย: บ้าได้ถ้วย

วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:04:18 น.

เขียนดีอ่ะ คุณเพื่อน
แบบนี้ต้อง ส่งเข้าประกวด!
เอาใจช่วยนะ

ว่าแต่ แต่งนิยายเรื่องเราให้ยังอ่ะ
หุหุ
อย่าลืมเนาะส์ๆ

ต่อไปเราจะมีเพื่อน เป็นนักเขียนแน่นอน
ฟันธง&คอนเฟิร์ม
555+

โดย: */โบว์ IP: 118.173.133.114 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:13:17 น.

หนาวลม อย่าห่มร้าว
ยามเดือนพราวดาวเลือนหาย
เข้าใจใช่ดาวกลาย
ยังวาวพรายไม่วายพราว

อยากฝากคำ ฝั น ดี
ทุกราตรีให้เลือนหนาว
ใจส่งให้ทุกคราว
ยามไร้ดาวอย่าเหงาใจ

มาฝากคำฝันดีค่ะ ^^

โดย: Life's for Rent

วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:1:36:30 น.

สวัสดีจ๊ะ ปะ..ไปลอยกระทงหลังวันลอยกระทงกันจะได้ไม่เหมือนใคร ๆ5555

โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove

) วันที่: 14 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:51:42 น.

ฝากจันทร์กระจ่างฟ้า
ฝากดาราอย่าเลยไกล
ฝากรักและห่วงใย
คิดถึงใส่ลงในกลอน

ฝากส่งในคืนนี้
ฝากวจีที่ข้างหมอน
หนาวลมอย่าร้าวรอน
ฝากก่อนนอนว่า ฝั น ดี

มาฝันดีค่ะ สบายดีนะคะ

โดย: Life's for Rent

วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:1:29:09 น.

สวัสดีค่ะ
ขอให้เป็นวันเสาร์
ที่เป็นวันสุขค่ะ

โดย: โสดในซอย

วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:57:05 น.

ถ้าเจ้าของบล็อกเจอผู้ชายยวยๆแบบนิยายจะทำไงครับ

โดย: อนันต์ครับ

วันที่: 15 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:07:23 น.

หนาวเยือนเหมือนคืนยาว
มองห้วงหาวดาวดวงไกล
ยามหนาวอย่าเหงาใจ
ฝาก ห่ ว ง ใ ย คนไกลกัน

ลมพริ้วลิ่วพรมหนาว
ฝากแสงดาวและดวงจันทร์
วางกลอนวอนกล่อมฝัน
มอบเพื่อนฉันให้ ฝั น ดี ^^

นอนหลับฝันดีนะคะ

โดย: Life's for Rent

วันที่: 16 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:20:41 น.

ติดใจเมืองตรังมากๆค่ะ
ตอนนั้นแวะบ้านคุณชวน แล้วก็ไปน้ำพุร้อน แล้วก็ไปอยู่เกาะค่ะ
ทะเลสวยจริงๆๆๆๆๆๆ
ชิมขนมเค้กกับหมูย่างแล้วด้วยค่ะ
อยากไปเที่ยวอีกจัง ^^
ทางเหนือจะอีกบรรยากาศค่ะ ต้องไปหน้าหนาวจะดีมากเลย
ภูกระดึงอยู่อีสานค่ะ จังหวัดเลย เลยไปไม่ถึงซะที แง้ว

นอนหลับฝันดีนะคะ

ฟ้าหม่นฝากเมฆให้........ฝั น ดี
ไร้แสงจันทร์ค่ำนี้.........อย่าเศร้า
คิ ด ถึ ง ฝากวจี...........แนบส่ง
ให้เพื่อนฝันดีจวบเช้า.....ล่วงพ้นคืนหนาว ^^

โดย: Life's for Rent

วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:58:09 น.

รูปถ่ายเด็กน้อยคนนั้นน่ารักจัง ทำให้คิดถึงลูกชาย
สวัสดีจ้า
จำกันได้ไหมเอ่ย
แม่มิ้วเองจ๊ะ
ไม่ได้แวะมาทักทายซะนานค่ะ
เพราะว่ากลับบ้านที่ภูเก็ต
แต่ตอนนี้กลับกรุงเทพแร้วค่ะ
ก็จะแวะมาเยี่ยมเยียนบ่อย ๆ เหมือนเดิมนะค่ะ

โดย: jdaynoaoon

วันที่: 17 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:19:41 น.

มาฝากคำฝันดี
มาเอ่ยวจีคิดถึง
ฝากโดนัทโหลนึง
ส่งคนที่ซึ่งไกลกัน

นอนพักในคืนนี้
นิทราให้มีสุขสันต์
ห่วงใยเธอทุกวัน
จึงฝากฝันดีก่อนนอน ^^

นอนหลับฝันดีนะคะ ไม่รู้ทางใต้ฝนยังตกหนักอยู่รึเปล่า รักษาสุขภาพนะคะ

โดย: Life's for Rent

วันที่: 18 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:58:58 น.

แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ ^-^
ช่วงนี้อากาศเดี๋ยวร้อนๆ เย็นๆ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

โดย: Iceclover

วันที่: 18 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:10:38 น.

ฟ้าหม่นราวฝนมา
ลมหนาวลาน่าร้าวใจ
ดั่งรักดักรั้งไว้
แล้วจากไกลใจกลัดตรม

วางกลอนวอนฝากให้
ขออย่าได้ใจขื่นขม
ราตรีหรี่ตาชม
ฝากสายลมไปฝันดี ^^

ฝันดีค่ะ

โดย: Life's for Rent

วันที่: 19 พฤศจิกายน 2551 เวลา:1:50:00 น.

ฝากฟ้าในคืนนี้
ฝากราตรีที่เลยล่วง
จันทราแม้ครึ่งดวง
ใจที่ห่วงใช่ครึ่งใจ

ฝากดาวปลายเมฆา
คนไกลมาส่งยิ้มให้
คิดถึงเต็มทรวงใน
บอกแทนไว้ว่า ฝั น ดี ^^

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

โดย: Life's for Rent

วันที่: 19 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:20:50 น.

น้องบุยบุยคะ รบกวนส่งข้อความหลังไมค์มาหาพี่นิดหนึ่งนะคะ ว่าจะไปเจอกันที่ร้านไหน วันที่เท่าไหร่ในตะลอนทัวร์ใต้ จะได้เตรียมโปสการ์ดกับที่คั่นไปให้ค่ะ ^^ (ขอด่วนนะคะเดี๋ยวจะไม่มีเวลาเตรียมค่ะ)

โดย: เด็กทะเล (ลิปิการ์

) วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:36:38 น.

ลมพัดมาคืนนี้
ขอคนดีอย่าหนาวใจ
ฝากดาวประกายใส
จันทร์ครึ่งใบบนนภา

ฝากแสงที่อบอุ่น
โอบละมุนยามนิทรา
ฝากแทนใจห่วงมา
นอนเถิดหนาจะ ฝั น ดี ^^

มาฝันดีค่ะ ราตรีสวัสดิ์นะคะ

โดย: Life's for Rent

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:23:01 น.

มานับถอยหลัง
รอรับวันคริสมาสต์และปีใหม่ (บวกลบกันนิดหน่อย)
กันเนอะ

หาแบบนับถอยหลังปีใหม่ไม่เจอ
ก็เลยเป็นฝรั่ง ๆ ไปหน่อยนะคะ

โดย: โสดในซอย

วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:39:11 น.

ฝากฟ้ายามราตรี
ให้คืนนี้เธออย่าเหงา
ดวงจันทร์อาจเร้นเงา
จนฟ้าเศร้าเฝ้าคะนึง

ฝากใจไว้จนเช้า
ฝากคำกล่าวว่าคิดถึง
ฝันดี อีกคำนึง
แทนใจซึ่งคอยห่วงใย

ไม่อยู่คอยฝันดี
ทุกราตรีจงสดใส
หลายวันที่ฉันไกล
จะส่งใจคิดถึงเธอ ^^

ไม่อยู่น๊า แล้วจะกลับมาคุยด้วยค่ะ ^^

โดย: Life's for Rent

วันที่: 22 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:11:36 น.

โดย: โสดในซอย

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:28:15 น.

เอาสายลมที่ใกล้จะหนาว มาฝากคะ

โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove

) วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:18:32 น.

ปลาดาวกับฟองเบียร์ อุ๊ยฟองคลื่นสวยจังครับ

โดย: อนันต์ครับ

วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:07:22 น.

จันทร์แรมเร้นเงาหาย
ดาวเรียงรายกระพริบมา
ปลอบฟ้ายามจันทร์ลา
ให้ชื่นตายามราตรี

คืนพุธอย่าหยุดฝัน
คิ ด ถึ ง กันฝากวจี
ดวงดาวพราวคืนนี้
ส่ง ฝั น ดี ไปให้เธอ ^^

กลับมาแล้วค่ะ สบายดีนะคะ นอนหลับฝันดีค่ะ

โดย: Life's for Rent

วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:0:10:17 น.

ขอให้หลับฝันดี
ในราตรีที่เดือนแรม
ฝากแสงดาววับแวม
ที่แต่งแต้มบนนภา

คืนนี้อย่าหนาวใจ
ความห่วงใยเท่าผืนฟ้า
ส่งความคิดถึงมา
เป็นเพื่อนยามนิทราเอย ^^

ฝันดีค่ะ

โดย: Life's for Rent

วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:1:02:52 น.

เม้นนนนนนนนนน
เม้นนนนนนนนนนน
น่ารักน้า

สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆล่ะกัน
55555555555555555555555

โดย: แค่คิดถึง IP: 118.173.126.93 วันที่: 4 ธันวาคม 2551 เวลา:21:31:03 น.

อ่านไปก็สงสัยไปว่า เอ เป็นเรื่องจริงของจขบ หรือเรื่องแต่งน้า

เราชอบทะเลเหมือนกันค่ะ ทะเลเป็นทั้งเพื่อนคลายทุกข์และเพื่อนปันสุขของเรา

โดย: Love At First Click

วันที่: 7 กันยายน 2553 เวลา:11:29:39 น.