|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
เรื่องเล่าเร้าพลังส่งเสริมให้คนทำดี
แม่คะ ทำไมพระท่านถึงสอนให้เราทำความดีล่ะคะ
เพราะนั่นจะทำให้เราและสังคมมีความสุขไงล่ะจ๊ะ
แล้วถ้าเราทำดีโดยไม่มีใครเห็นล่ะคะ จะเป็นอย่างไร
ตัวเราก็จะมีความสุข เพราะเราจะภูมิใจในตนเองที่เราได้ทำดีไงล่ะลูกแม่
ไม่จริงหรอกคะแม่ หนูไม่เชื่อ อ้าวทำไมล่ะลูก"
แม่ลองคิดดูนะคะ เพื่อนที่โรงเรียนหนูคนหนึ่ง คุณครูชอบชมเค้าบ่อยๆว่าเค้าน่ะเป็นคนดี ชอบทำความดีช่วยเหลือผู้อื่น แต่เวลาเค้าอยู่กับเพื่อนๆ ไม่เห็นเค้าเป็นแบบที่คุณครูชมเลยค่ะ เค้าน่ะชอบอวดเก่งแถมเห็นแก่ตัวอีกต่างหาก คุณครูก็ไม่เห็นดุหรือว่าอะไรเลยนี่คะ ก็ยังชมเค้าอยู่เหมือนเดิม อย่างนี้ก็แสดงว่าเค้าเป็นคนดีสินะคะแม่
สังคมสินะที่หล่อหลอมให้เด็กเป็นเด็กอย่างทุกวันนี้
ไม่ใช่หรอกลูก อย่างนี้น่ะไม่เป็นการทำดี แล้วก็ไม่ใช่คนดีด้วย ทำดีน่ะต้องทำตลอดเวลาด้วยใจบริสุทธิ์
ไม่ใช่ค่ะแม่ สิ่งที่ทำแล้วมีคนเห็นมีคนชื่นชม นั่นแหละคือการทำความดี
หนูคิดผิดนะลูก แต่ถ้าหนูไม่เชื่อแม่ แม่ก็ไม่รู้จะพูดยังไงให้หนูเชื่อ และแม่จะฝากไว้อย่างนีง ดีชั่วน่ะอยู่ที่ใจเราเองทั้งนั้น ไม่เกี่ยวกับคนอื่นหรอกนะลูก ซักวันหนูจะรู้เอง
นี่เป็นคำสอนสุดท้ายของแม่ ก่อนที่แม่จะหลับลงและจากฉันไปไปตลอดกาล
ฉันยอมรับว่าฉันไม่เชื่อแม่ ฉันเชื่อในสิ่งที่ฉันได้พบเห็นเองมากกว่า แต่คำพูดสุดท้ายของแม่มันสะกิดใจฉันอย่างประหลาด ฉันจำคำพูดนั้นได้ขึ้นใจพอๆกับที่ฉันยังคงเชื่อมั่นในความคิดของฉัน ฉันจะเชื่อแม่ก็ต่อเมื่อฉันได้พิสูจน์คำพูดสุดท้ายของแม่ว่ามันจริงเท็จแค่ไหน แต่ฉันก็ไม่มีโอกาสได้พิสูจน์ เพราะทุกครั้งที่ฉันมองไปรอบๆตัว ฉันมักจะพบแต่ผู้คนที่ทำดีในแบบที่ฉันเชื่อ
จนกระทั่งวันหนึ่ง ฉันก็ได้พบคำตอบที่ฉันค้นหามานาน เมื่อฉันต้องเลือกระหว่างความก้าวหน้าในชีวิตของฉัน กับชีวิตของเพื่อนร่วมโลกคนหนึ่งที่ฉันไม่รู้จัก
วันนั้นฝนตกหนัก ฉันกำลังขับรถออกจากบ้านเพื่อไปสอบครั้งสำคัญที่จะเป็นการวัดไปถึงหน้าที่การงานของฉันในอนาคต ระหว่างทางฉันได้พบรถพลิกคว่ำ ภายในมีผู้ชายคนหนึ่งนอนอยู่ ลมหายใจของเขาแผ่วเบา มีเลือดอาบท่วมตัว เขาส่งสายตาอ้อนวอนมาทางฉัน ราวกับจะขอความช่วยเหลือ ฉันมองไปรอบๆตัว ไม่มีใครอยู่บริเวณนั้นเลยนอกจากฉัน ความรู้สึกแรกที่แวบเข้ามาคือ ความกลัวและสับสน ฉันควรทำอย่างไรดี นควรช่วยเขาดีไหม ถ้าฉันช่วยฉันคงไปสอบไม่ทัน แต่ถ้าไม่ช่วยเข้าก็คงจะตาย แล้วคำพูดที่ฉันเคยพูดกับแม่ก็ลอยเข้ามาในความคิด
ไม่ใช่ค่ะแม่ สิ่งที่ทำแล้วมีคนเห็นมีคนชื่นชม นั่นแหละคือการทำความดี
อืม แถวนี้ไม่มีใคร ถ้าฉันช่วยก็คงไม่มีใครเห็นช่วยไปก็เท่านั้น คิดได้อย่างนี้แล้วฉันก็ตัดสินใจขับรถออกไป ทิ้งร่างที่เต็มไปด้วยเลือดไว้เบื้องหลัง แต่ในระหว่างทางฉันกลับรู้สึกสับสน ฉันทำถูกแน่หรือที่ปล่อยเขาไว้อย่างนั้น มันจะไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรือ ชีวิตเขาทั้งชีวิตเชียวนะ
ดีชั่วน่ะอยู่ที่ใจเราเองทั้งนั้น ไม่เกี่ยวกับคนอื่นหรอกนะลูก
แม่...
ขอบคุณคะแม่ ขอบคุณจริงๆที่มาเตือนสติหนู ฉันคิดในใจ แล้วจึงกลับรถเพื่อจะไปช่วยเขา หากแต่ไม่ทันเสียแล้ว เขาตายแล้ว ฉันช่วยเขาไว้ไม่ได้ ฉันเป็นคนฆ่าเขาแท้ๆ ความรู้สึกผิดแล่นขึ้นมาเกาะกินใจฉัน น้ำตาไหลออกมาไม่ขาดสาย ถ้าเพียงแต่ ฉันช่วยเขาให้เร็วกว่านี้ ถ้าเพียงแต่ ฉันเชื่อแม่ตั้งแต่แรก ถ้าเพียงแต่ ฉันเลือกที่จะทำดีในตอนนั้น ฉันก็คงไม่ต้องมาเสียใจภายหลัง มาแบกรับความรู้สึกผิดอยู่เช่นนี้ หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้น ฉันไม่สงสัยอะไรในคำสอนของแม่อีกแล้ว แม่พูดถูก ดีชั่วขึ้นอยู่กับใจของเราทั้งสิ้น ฉันเองที่หลงผิด การทำดีไม่จำเป็นต้องทำให้คนอื่นเห็น หรือให้เค้ามาชื่นชม ขอเพียงเรารู้ตัวว่าเรา ทำดี ก็เพียงพอแล้วไม่ใช่หรือ...
ปล. เรื่องสั้นนี้ฉันเขียนเพื่อส่งประกวดชื่อหัวข้อที่เขียนก็เป็นชื่อหัวข้อประกวด เลยอยากให้คนที่ผ่านเข้ามาช่วยตั้งชื่อให้หน่อยค่ะ แล้วก็ผิดพลาดยังไงก็ติชมกันได้นะคะ
ขอบคุณที่ผ่านเข้ามาเยี่ยมเยือนค่ะ
สุขสันต์ทุกวันนะคะ
Create Date : 26 มกราคม 2552 |
|
29 comments |
Last Update : 26 มกราคม 2552 22:30:40 น. |
Counter : 3973 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: เพ่จูน IP: 118.173.131.45 26 มกราคม 2552 22:33:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: บุยบุย 26 มกราคม 2552 22:36:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: จูน IP: 118.173.131.45 26 มกราคม 2552 22:41:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove ) 27 มกราคม 2552 11:20:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove ) 28 มกราคม 2552 0:10:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove ) 31 มกราคม 2552 19:34:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: zomc IP: 158.108.234.49 2 กุมภาพันธ์ 2552 0:54:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: โสดในซอย 8 กุมภาพันธ์ 2552 18:25:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: BeCoffee 10 กุมภาพันธ์ 2552 20:42:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove ) 12 กุมภาพันธ์ 2552 12:20:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: moookkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk IP: 119.31.47.106 31 กรกฎาคม 2552 18:40:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: มา IP: 117.47.67.112 23 ตุลาคม 2552 8:05:46 น. |
|
|
|
|
|
|
ฉันขอบอกกับเธอว่า...
หนังสือคือเพื่อนที่อ่อนหวานและไม่ตำหนิติเตียนสำหรับคนที่มีความทุกข์
และถ้าหนังสือไม่สามารถทำให้เราชื่นชมกับชีวิตได้
อย่างน้อยพวกเขาก็จะสอนเราให้รู้จักอดทนต่อชีวิต
(จี.เค.เชสเตอร์ตัน /นักเขียนนวนิยายและความเรียงชาวอังกฤษ)
Free Clock
|
|
|
|
|
|
|
อ่านได้นิดนึงอีกอ่ะ เดี๋ยวจะมาอ่านต่อ
หั้ยจบ
หนุกดี เดี๋ยวตั้งชื่อหั้ยเอาป่ะ