Bloggang.com : นั ก ใ ช้ ชี วิ ต - III การศึกษาเปลี่ยนชีวิตคน

III การศึกษาเปลี่ยนชีวิตคน

สมัยที่ผมเพิ่งจบการศึกษาหลักสูตร ปวช. คณะบริหารธุรกิจ สาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ

ด้วยฐานะทางบ้านที่ไม่ค่อยมีสภาพคล่องสักเท่าไร

ผมตัดสินใจบอกแม่ว่าผมจะเรียน ม.รามคำแหง

ซึ่งคนในครอบครัวผมเองไม่มีใครเห็นด้วยสักคน เพราะ ทุกคนรู้จักนิสัยผมดี

ผมเป็นคนที่ขี้เกียจ นอนตื่นสาย ไม่มีความกระตือรือร้น พูดง่ายๆ

เป็นคนที่ไม่เอาไหนเท่าไร

คุณน้าผมท้าพนันไว้เลยว่าผมต้องเรียนไม่จบ ...

และมันก็เป็นอย่างที่เขาพูดจริงๆ

ผมโดดเรียนไปนั่งเล่น Dota หน้าราม

ผมโดดเรียนไปเล่นบาสที่สนามหน้าราม

ผมโดดเรียนไปตามจีบหญิงคนนึง

สุดท้ายผมรู้ด้วยตัวผมเองว่า คำพูดของผู้ใหญ่ในบางครั้งเราต้องเชื่อ !!

ปีนั้นผม Retire ตัวเอง ในขณะเดียวกันเพื่อนๆผมขึ้นปี 2 กันแล้ว

แต่ด้วยความที่เป็นวัยคึกคะนอง คำสอนของผู้ใหญ่เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา

ผมตัดสินใจไม่เรียนหนังสือ ลาออกมาทำงาน

งานแรกของผมคือช่างซ่อมคอมพิวเตอร์ที่เสรีเซ็นเตอร์

เงินเดือน 6,000 บาท

ต่อด้วยการเป็นวินมอเตอไซค์

ผมทำงานอย่างไรความมั่นคงแบบนี้มาหลายปี

จนกระทั่งผมได้รู้ว่าแม่ผมนอนร้องไห้แทบทุกคืน เพราะผมไม่ยอมเรียนหนังสือ

ผมรู้สึกสำนึกผิดที่ทำให้คนที่รักเราที่สุดต้องเสียใจ

ในขณะนั้นเพื่อนๆผมถ่ายรูปรับปริญญากันแล้ว

ผมถามตัวเองว่า ที่ผ่านมา เราทำอะไรอยู่

ผมถูกเรียกตัวเข้าไปพบจากผู้ใหญ่ท่านนึง

ท่านพูดกับผมว่า

"รู้ไหมโชคดีแค่ไหนที่ได้เรียนหนังสือ"

"รู้ไหมเด็กอีกหลายๆคนอยากเรียนหนังสือแต่ไม่ได้เรียน"

"รู้ไหมการศึกษาเปลี่ยนชีวิตคนได้"

ผมเริ่มเถียง เพราะ ผมเห็นตัวอย่างจากหลายๆคนที่ไม่ได้เรียนหนังสือ

และประสบความสำเร็จในชีวิต

ท่านถามผมว่า แล้วตัวผมเองล่ะ เก่งเหมือนคนพวกนั้นเหรอ

ผมเริ่มเงียบ .. นั่งฟังสิ่งที่ท่านพูดต่อไป

รู้ไหมการศึกษาเปลี่ยนจากเด็กตลาดสู่นายกรัฐมนตรี ตัวอย่างคงไม่ต้องพูดว่าใคร

เมื่อผมออกจากบ้านของผู้ใหญ่ท่านั้นมา ผมตัดสินใจกลับมาหาแม่

พร้อมพูดว่า "ผมสัญญาว่าผมจะกลับไปเรียนหนังสือ แม้ว่าจะต้องใช้เวลานานแค่ไหนก็ตาม ผมก็จะกลับไปเรียนให้จบ ให้แม่ได้ถ่ายรูปรับปริญญาคู่กับผมตามที่แม่หวังเอาไว้"

ขณะนี้ผมอายุ 26 ปี อีก 1 ปีผมก็จะเรียนจบแล้วครับ