ภูสอยดาว ๑ - เดินขึ้น

หลังจากที่โยกโย้โยเยมาหลายเพลา (เพราะไม่มีเวลาว่างมากพอ) กับอัพบล็อกหนังเยอะซะจนคนอ่านน่าจะเริ่มเอียนกันแล้ว ก็ขอเปลี่ยนบรรยากาศมาเล่าถึงทริป (ทรหด) ที่เพิ่งได้ไปมากับชมรมชาวน่าน ซึ่งก็เริ่มรู้จักจากบล็อกแก๊ง - ชาวไร้สาระ นี่เอง

แก๊งนี้นิยมไปทำอะไรอึดๆ กัน อย่างเช่นภูสอยดาวนี่ก็เห็นบางคนบอกว่าขึ้นมา 2-3 รอบแล้ว และเร็วๆ นี้ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ก็คงได้ร่วมทริปกันอีกหนเพื่อไปที่ๆ ยากกว่า (แต่น่าจะสวยกว่า) ภูสอยดาว ก็คือดอยหลวงเชียงดาว ... ส่วนภูกระดึง-ป่าปิด หรือแม้แต่ดอยโหดๆ อย่างโมโกจู ที่ต้องบุกป่าลุยลำธารปีนเขากันเป็นอาทิตย์ แก๊งนี้ก็ไปกันมาหมดแล้วเช่นกัน ซึ่งถ้าผม ส.ว. กว่านี้อีกนิด ก็ไม่แน่ใจว่าจะมีแรงเดินลุยตามพวกเค้าไหวอยู่รึเปล่าเนี่ย แฮ่กๆ

โดยมีประธานชมรมได้แก่ นายเอ (ผู้แสนดี - ดีอย่างไร จะได้อรรถาธิบายต่อไป) รองประธานคือ นายโจ [หรือ อืม ... ครับ เชิญตามสบาย ไอ่ตัวแสบ วะฮ่าฮ่า ] ส่วนเลขาฯ ตอนนี้ขออุปโลกน์ให้แก่ เพ่บิ๊ก [Big-Lor หรือ นายรถซุง ผู้มากฟามสามารถ โดยเฉพาะการร้องเพลงลูกทุ่งและการมีเรื่องเล่าฮาๆ ที่เป็นการแฉชีวิตตัวเองซะเป็นส่วนใหญ่ ] และสมาชิกทั้งขาประจำและขาจร (อย่างกระผม) อีกจำนวนหนึ่ง รวมแล้วก็นับได้ 10 ชีวิต เต็ม 1 คันรถตู้พอดิบพอดี


วันพฤหัสบดี ที่ 10 กันยายน 2552

... นัดพบกันพร้อมกับขึ้นรถตู้ที่บิ๊กซีสะพานควาย แต่เช้าวันนั้นผมต้องแบกเป้แบ็คแพ็คใบสูงท่วมหัวขึ้นรถเมล์หน้าหมู่บ้านแต่เช้าตรู่ (เพราะไม่ได้เอารถไปจอดที่ลานรถใต้ดินเหมือนเคย เค้าไม่ให้จอดข้ามวัน) ผจญรถติดข้ามแยกแคลาย แยกพงษ์เพชร แล้วมาลงรถใต้ดินซึ่งก็ทำให้หนักใจพอสมควร เพราะเป้ใบใหญ่จัด เปิดยาก ก็บอกพนักงานค้นไปว่าข้างในมีแต่เสื้อผ้า คุ้ยๆ ให้ดูพอเป็นพิธี เค้าก็ปล่อยให้ผ่านไปได้

ตอนค่ำ กว่าจะมารวมตัวกันครบ ล้อหมุนก็ปาเข้าไป 4 ทุ่มกว่าๆ พี่คนขับ (ซึ่งไม่ใช่ขาประจำ เพราะเค้าไม่ว่าง) ช่างซิ่งได้นรกแตกเหลือใจ ทำใจหายใจคว่ำอยู่หลายครั้ง ... ส่วนตัวผมเอง จะเรียกว่าโชคดีหรือเปล่าหนอ วันนั้นดันง่วงมากๆ (ปกตินอนบนรถ ผมจะหลับไม่ค่อยลงหรอกนะ) แม้แต่ช่วงที่เค้าแวะลงไปซื้ออาหาร (เพื่อเอาขึ้นไปทำกินกันบนภู) ที่ตลาดพิษณุโลกตอนตี 2 กว่าๆ ผมยังลุกไม่ไหวเลย ... และแล้วในที่สุด ก็มาถึงตีนภูสอยดาว ตอนเช้าตรู่ โดยสวัสดิภาพ (อย่างหวาดเสียว)

1. อุทยานแห่งชาติภูสอยดาว อยู่ในพื้นที่คาบเกี่ยวระหว่างอำเภอชาติตระการ จังหวัดพิษณุโลก กับอีก 2 อำเภอของจังหวัดอุตรดิตถ์ คือน้ำปาดและบ้านโคก รวมทั้งมีพื้นที่บางส่วนเชื่อมต่อกับป่าของ สปป.ลาว ด้วย โดยยอดภูสอยดาวเป็นยอดเขาที่สูงเป็นอันดับ 4 ของประเทศไทย (รองจากดอยอินทนนท์, ดอยผ้าห่มปก และดอยหลวงเชียงดาว ตามลำดับ - ผมก็เพิ่งรู้ตอนได้มาที่นี่เนี่ยแหละ ปกติจะรู้แค่ 3 อันดับแรก) ที่ระดับความสูง 2,102 เมตร

2. แต่ที่ยอดสูงสุดของภู ก็มีสภาพเดียวกับป่าปิดของภูกระดึง คือเดินขึ้นไปยากมากๆ และต้องขออนุญาตจากทางอุทยานฯ ก่อน รวมทั้งต้องมีเจ้าหน้าที่นำทางขึ้นไปด้วย จึงต้องถึกพอสมควร เพราะต้องออกเดินจากลานสนแต่เช้ามืดและกลับลงมาอีกทีตอนดึกๆ ดังนั้นจุดที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ได้ไปเยือนกันจึงถึงแค่ “ลานสนสามใบ” ที่ระดับความสูงประมาณ 1,633 เมตรและทางเดินขึ้นลงเป็นระยะทาง 6.5 กิโลเมตร (เทียบแล้วเดินสั้นกว่าภูกระดึงซึ่งไกลถึง 10 กิโล) ซึ่งก็มีกิจกรรมมากมายให้ทำบนนั้น แต่ที่เป็นที่นิยมก็คือการเดินชมทุ่งดอกไม้

4. ที่คณะเลือกขึ้นไปช่วงเวลานี้ก็เพราะบนลานสน มีห้องน้ำประมาณ 10 กว่าห้อง แต่ไม่มีระบบประปา! ทุกคนจึงต้องตักน้ำจากลำธารมาเองสำหรับธุระหนักเบาหรือการอาบน้ำ (ชีวิตมันลำบากก็อิตรงนี้แหละน้อ) ... ส่วนน้ำกินหรือน้ำทำอาหาร ถ้าที่แบกขึ้นมาหมดแล้ว ก็ต้องอาศัยตักจากช่วงต้นน้ำมาใช้เช่นกัน

Create Date : 26 ตุลาคม 2552		50 comments
Last Update : 26 ตุลาคม 2552 1:32:56 น.
Counter : 2308 Pageviews.
Share Tweet