Group Blog |
ไปอกหักที่ใบหยกสกาย เมื่อวันที่ 5 ธันวาคม 2556 ที่ผ่านมา ตื่นเช้ามานึกไม่ออกว่าจะไปที่ไหน คือบ้านเราไม่ชอบไปไหนที่มีคนเยอะๆ เพราะเบื่อการเบียดเสียด แย่งกันกินแย่งกันเข้าห้องน้ำ วุ่นวายขายปลาร้า คนอื่นเค้าออกนอกกรุงเทพ งั้นเราเข้าไปในตัวเมืองกรุงเทพดีกว่า สวนกระแสซะงั้น ว่าแล้วก็เลยเปิดเนต เสริชหาที่กินดู สามีชวนไปกินมื้อเที่ยงที่ใบหยกสกาย เราคิดว่าก็โอเคได้ดูวิว ไม่ได้คาดหวังกับการกินนะเพราะเป็นช่วงลดน้ำหนัก พอตกลงสามีก็โทรไปจอง พนักงานที่รับจองก็ถามว่าคนไทยใช่มั้ยคะ ถ้าเป็นคนไทยให้ไปทานที่ชั้น 81 เราก็เฮ้ย มีแบ่งแยกเผ่าพันธุ์ด้วย อ่ะไม่เป็นไรๆ เป็นกติกาของโรงแรมมั้ง เพราะสามีทำงานโรงแรม และเราเองเคยเกี่ยวข้องกับสายงานโรงแรมมาบ้าง ก็ตกลงจองไป 3 ที่ ผู้ใหญ่ 2 คนเด็ก 1 คน ว่าแล้วก็ขับรถไปที่โรงแรม ตอนเข้าไปที่จอดรถ แวบแรกเลย นึกถึง ที่จอดรถตรงกาดวโรรส เชียงใหม่ คือมันเก่า มืด และชันมาก เฮ้ย นี่ชั้นกลับมาเชียงใหม่เหรอนี่ คิดในใจนะไม่กล้าพูดเดี๋ยวสามีเสียใจ ขออภัยไม่มีภาพที่จอดรถมาให้ดูนะคะ และเราก็วนไปๆหลายชั้นมากกว่าจะได้ที่จอด ส่วนมากที่เห็นจะมีรถตู้อยู่หลายคัน ยังคุยกับสามีว่า ถ้ามีฟังก์ชั่น (หมายถึงงานเลี้ยงในโรงแรม เป็นภาษาของคนที่ทำงานโรงแรมค่ะ) จะทำยังไง แขกไม่มีที่จอดรถแน่ๆ เราน่าจะนั่งแท็กซี่มาเนอะ เอาเหอะ ในที่สุดก็มีที่จอด แม่เจ้า วนจนเวียนหัวไปแล้ว เราหาทางเข้าโรงแรมและขึ้นลิฟท์ เพื่อไปซื้อบัตรเข้าทานมื้อเที่ยง บรรยากาศบริเวณเคานเตอร์นึกว่ากำลังซื้อบัตรเข้ามิวเซียม และลักษณะบัตรก็เหมือนกัน  เมื่อคิดราคาออกมา 1,125 เท่ากับว่า ผู้ใหญ่ราคา คนละ 450 บาท ส่วนเด้กคิดราคา 225 บาท สำหรับครอบครัวเราราคานี้คือธรรมดา พอรับบัตรก็จะมีรีเซฟชั่น 2 คนเดินไปส่งที่ลิฟท์ ซึ่งระยะห่างจากเคานเตอร์ไปที่ลิฟท์คือไม่เกิน 10 ก้าว อืม.....ขอบคุณที่มาส่งค่ะ เกือบหลงทางแน่ะส่งตั้ง2 คนด้วย เกรงใจแย่เลย เราขึ้นลิฟท์ไปที่ชั้น 81 ค่ะ  พอออกจากลิฟท์มา ก็มีพนักงานมาเชิญไปที่โต๊ะ ได้มุมไม่ค่อนสวยแต่ไม่เป็นไร เพราะเดี๋ยวเราจะไปชมวิวหลังทานเสร็จที่อีกฟลอร์อยู่แล้ว แต่..... การต้อนรับของพนักงานแย่มากค่ะ ไอ้เราทานอาหารโรงแรม5 ดาวบ้าง 4 ดาวบ้าง 2 ดาวยังมีที่ต่างจังหวัด ทุกครั้งที่เราทานที่ห้องอาหาร มาตรฐานการบริการคือ พนักงานจะเลื่อนเก้าอี้ให้แขกที่เป็นสตรีและเด็กนั่ง ใช่.....เราไม่ได้รับบริการอย่างนั้นค่ะ พนักงานไม่ได้ยุ่งอะไร เพราะพอเราไปถึงโต๊ะ เค้าก็เอาจาน แก้ว ออกไป 1 ที่แล้วก็ไปยืนคุยกันที่หน้าโต๊ะ เน้น หน้าโต๊ะอย่างในรูปค่ะ ไอ้เราก็พูดให้ได้ยินนะว่า เลื่อนเก้าอี้เองนะลูก พนักงานเค้าไม่ได้เลื่อนให้ เค้าได้ยินค่ะหันมามองเจื่อนๆนิดนึงแล้วยืนจีบกันต่อ   ยืนแคะเล็บด้วยนะคะ แหม่ แต่พอเราเห็นผู้จัดการฟลอร์ก็ไม่แปลกใจค่ะ ท่าทางคุณผู้จัดการคงเมาค้างอยู่ตั้งแต่เมื่อวานซืน และคงเมื่อยค่ะ เพราะนั่งกระดิกเท้าอยู่ตรงหน้าลิฟท์ ดูสบายจัง น่าทำงานที่นี่นะคะ ไม่ต้องเกร็ง ดูกันเองดีมากๆๆๆค่ะ เหมือนเป็นเพื่อนกับลูกค้ามาสิบปีแล้ว แต่ไม่คุ้นหน้าเลยค่ะ ไปดูอาหารกันบ้างเนอะ มีอาหารไทย จีน ฝรั่ง ขนม ไอศรีมค่ะ  โรงแรมค่ะ ไปมาจริงๆ ไม่ได้เอารูปแคนทีนมหาวิทยาลัยมาลงนะคะ     อาหารทะเลก็มีนะคะ พอสั่งกุ้งเผา ก็เจอมุมก๋วยเตี๋ยวด้วย ผัดไทยก็มี ดีใจ แหม่ คนไทยทั้งชั้นหากินยากนะคะ  มุมสเต็กก็มีนะคะ ลุกชายสั่งสเต็กหมู พอเอาไปที่โต๊ะ สามีถามว่า หมูสะเต๊ะเหรอ ทำไมมันเหลืองๆ  ก็เลยบอก อาจเป็นสูตรทางโรงแรม ที่ใส่ขมิ้น เป็นสมุนไพรมั้ง ส่วนซอสสเต็กเขย่าเอาที่เคานเตอร์ที่เห็นในรูปด้านซ้ายล่ะค่ะ ไม่มีที่โต๊ะนะคะ พริกไทย เคทฉับ ไปยืนเชคกันตรงหน้าเตาเทปังนั่นละคะ ออกกำลังกายบ้างไรบ้าง มีชุดเดียวค่ะ กรุณารอนะคะ ต่อคิวเขย่าซอส จิเป็นลม เฮ้อ เดินไป มุมอาหารญี่ปุ่นดีกว่า อุต่ะ มาโผล่ ชาบูชิได้อย่างไร มันมีวาร์ปโซนใช่มั้ย อ่อ ไม่ใช่ค่ะ ที่ใบหยกนั่นแหละ สงสัยดิฉันเพลียแดด  ยังค่ะ ยังมีต่อค่ะ จอร์จ เพื่อความสะดวก เรามีจานหลุมให้ค่ะ ค่ะ จานหลุมค่ะ นี่ลันช์ค่ะไม่ใช่มาสัมมนา  นึกถึงตอนไปสัมมนาที่นครนายกเลยนะคะ ฮึๆๆๆๆ แซลมอนที่เห็นเป็นแซลมอนแช่แข็ง (สามีทำงานโรงแรม เกี่ยวข้องกับแผนกนี้เลยทราบค่ะ) เนื้อมันจะไม่เหมือนโออิชิแกรนด์ที่ราคา 499 บาทนะคะ ใช่ค่ะ โออิชิอร่อยล้ำกว่ามาก เลยไม่ตักเพิ่ม แล้วจะได้กินอะไรมั้ยเนี่ย ไปดูของหวานก็ได้ แล้วก็ตักมาอย่างละชิ้น อีกจานเป็นผลไม้ค่ะ ข้ามสเต็ปไปเลยนะคะ จานหลักไม่สามารถทำให้นนปภัสอร่อยได้เลยค่ะ     ไอศรีมวอลล์ค่ะ เน้นนะคะ ไม่ใช่ชาบูชิ เรายังอยู่ที่โรงแรมกันค่ะ ของหวานที่ตักมา ขนมไทยค่ะที่โอเค เค้กผ่านไปเลยค่ะ ผ่านไปนะ ส่วนผลไม้ แอปเปิ้ล กับ ฝรั่ง กินได้ค่ะ สัปปะรดน่าเอาไปหมักกับสเต็กมากกว่า เนื้อจะได้นุ่มกว่านั้น พอเอาจานของหวานมา ใช่ค่ะ พนักงานก็จะมาเก็บเมนดิชไป ตอนที่เก็บหันไปป้อนขนมลูกค่ะ พอหันกลับมาก็เจอสภาพนี้ค่ะ  ประทานโทษจริงๆค่ะ ไปทานอาหารมาไม่ต่ำกว่า20 โรงแรม อย่างที่บอกก่อนหน้านี้ ไม่เคยเจอพนักงานที่ไหนวางอุปกรณ์การทานได้เหมือนกองสามเส้าอย่างนี้เลยค่ะ คุณภาพและมาตรฐานการบริการระดับโรงแรมนะคะที่ไป ดิฉันเยอะไป หรือว่า คุณน้อยยยยยยเกินไปคะ ??? จะสั่งคอกเทลก็ไม่กล้าสั่งค่ะ ดูเมนูนะคะ แถวบ้านเรียก เยิ่นต๊ะหัว เยินมากค่ะ  และเท่าที่เดินไปรอบๆ พนักงานยืนเว้าอีสานกันค่ะ ทุกมุมเลย ผู้จัดการนั่งอยู่ที่เคานเตอร์แคชเชียร์หน้าห้องน้ำค่ะ แกคงแสบตา เพราะเป็นตอนเที่ยงค่ะ แดดผ่านกระจกมา จ้าพอควร ไม่เหมาะกับคนเป็นต้อกระจกจริงๆแหละค่ะ พักน่ะดีแล้ว พนักงานคนเดียวที่เห็นมีมารยาทและทำงานจริงจัง จนดิฉันต้องเดินไปชมและขอถ่ายรูปมา คือคนนี้ค่ะ ชมจากใจค่ะว่า "คุณเป็นเวทเทอร์ที่ดีที่สุดของวันนี้" เสียดายที่เค้าหลับตานะคะ คนคุณภาพที่สังคมพนักงานโรงแรมต้องการ  นอกนั้นปลงค่ะ ตั้งแต่เดินเข้ามา ยังไม่มีอะไรที่จะทำให้เรากลับมาทานที่นี่ได้อีกค่ะ ไปดูวิวดีกว่า และนั่นเป็นเรื่องดีอย่างเดียวจริงๆ สำหรับการไปที่โรงแรมใบหยกสกายในวันนั้น  ต้องขึ้นไปที่ชั้น 84 นะคะ เพื่อดูวิว และถ่ายรูป มากลางคืนคงจะสวยมากค่ะ   ติเพื่อก่อนะคะ ที่จริงทางโรงแรมมีทำเลที่ดีมาก และได้ขึ้นชื่อว่า เป็นตึกที่สูงที่สุดในกรุงเทพฯด้วย น่าจะทำได้ดีกว่านี้ ทั้งเรื่องอาหารและบริการ ที่จริงครอบครัวเราสามารถจ่ายได้แพงกว่านี้ แต่ทางโรงแรมบอกว่าเป็นคนไทยให้มาทานที่ชั้นนี้ เลยไม่ทราบจริงๆค่ะ ว่าถ้าห้องอาหารชั้นอื่นที่ชาวต่างชาติไปทานจะเป็นอย่างไร ตอนที่เอารูปลงเฟซบุคเพื่อนๆต่างชาติลหายคนก็ถามค่ะว่าที่ไหน กู้ดวิวมาก พูดได้ไม่เต็มปากค่ะ กลัวเพื่อนมาแล้วจะต่อว่าเรา จ๋อมยังมีความภาคภูมิใจกับตึกนี้ ที่ได้ชื่อว่าสูงที่สุดแล้วใน กทม และหวังว่า จะมีการปรับปรุงมาตรฐานการบริการและอาหาร นะคะ เพื่อเป็นหน้าเป็นตาของคนไทยอย่างที่ได้เคลมไว้ค่ะ เอิ่ม........ ต่อไปนี้เดินเข้าโรงแรมไหน เค้าจะเอาเกลือมาสาดป่าวว้าาาาาา สวัสดีค่ะ ขอไปแปลงโฉมก่อน กลัวโดนสาดค่ะ
ถ้าไปกลางคืนน่าจะสวยกว่านี้ค่ะ แต่อาหารมื้อดินเนอร์ไม่ทราบว่าจะเป็นอย่างไรเหมือนกันค่ะ แต่คงเข็ดแล้วค่ะ
โดย: ผู้หญิงลายเสือ
 วันที่: 10 ธันวาคม 2556 เวลา:20:53:00 น. |
ผู้หญิงลายเสือ
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?] Instagram : nonpapus 
Link |
||||||||||||
แต่วิวสวยมาก อิอิ ถ้ากลางคืนคงได้ดูแสงไฟนะคะ