Bloggang.com : " จัดชีวิต ~ ให้เป็นระเบียบ " : ตอนที่ 2 สภาวะเป็นจริงของการเรียนรู้ เด็กปฐมวัย

ตอนที่ 2 สภาวะเป็นจริงของการเรียนรู้ เด็กปฐมวัย

16.การศึกษาและสภาพแวดล้อมเหนือกว่ากรรมพันธุ์

กล่าวว่า นักจิตวิทยาชื่อ ฟอร์ด ได้ทำการทดลอง เกี่ยวกับเรื่องนี้ เขารับสามีภรรยาชาวแอฟริกันอพยพคู่หนึ่งมาอุปถัมภ์ พอคู่นี้มีลูก เขาก็เอาเข้าสถานเลี้ยงเด็กทันที และเลี้ยงดูในสภาพแวดล้อมที่เหมือนกับเด็กชาวยิว (เชื่อกันว่า เป็นชนชาติที่ฉลาดที่สุดในโลก) ทุกอย่าง ต่อมาเด็กอายุได้ 4 ขวบ เขาทำการวัดระดับสติปัญญา ปรากฎว่าเด็กคนนั้นมีคะแนนสูงถึง 115 เท่ากับเด็กชาวยิว
การทดลอง ของ ฟอร์ด ครั้งนี้ล้มล้างทฤษฎีที่ว่าความสามารถของคนแตกต่างกันตามเชื้อชาติ การทดลองของ ฟอร์ด มีชื่อเสียงในฐานะที่ แสดงให้เห็นชัดว่าความสามารถของคนไม่ได้ถูกกำหนดโดยกรรมพันธุ์จำพวกเชื้อชาติหรือสายเลือดแต่ถูกกำหนดโดยการศึกษาและสภาพแวดล้อมหลังกำเนิด

17.ลูกนักวิชาการก็ไม่แน่ว่าจะเหมาะที่จะเป็นนักวิชาการ

เด็กถูกเลี้ยงดูมาภายใต้สภาพแวดล้อมซึ่งเหมาะที่จะเป็นอย่างนั้นตั้งแต่แรกเกิด สภาพแวดล้อมซึ่งพ่อแม่สร้างขึ้นกลายเป็นสภาพแวดล้อมของเด็กและสร้างความสามารถของเด็กขึ้นมา เด็กจึงสนใจทางด้านนั้นไปด้วย
สภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน ทำให้เด็กแต่ละคนเติบโตขึ้นมามีความสามารถและอุปนิสัยแตกต่างกัน

18.ลูกของคนถ้าเติบโตในหมูสัตว์ก็จะกลายเป็นสัตว์

19.เด็กทารกเมื่อวานต่างกับวันนี้ลิบลับ

เราเห็นลูกอยู่ทุกวันจึงไม่ค่อยเห็นความเจริญเติบโตของเด็กนัก แต่ที่จริงเด็กทารกโตเร็วกว่าที่เราคาดเสียอีก จากการสังเกต และ การศึกษา พบว่า
ทารกแรกเกิดนั้นจะดูดของทุกอย่างที่มาแตะริมฝีปากของแก
แต่พออายุได้สัก 20 วัน ถ้าสิ่งของนั้นไม่มีนมออกมาแกจะเลิกดูด และแกจะร้องเอานมอย่างถึงที่สุด
เมื่ออายุ 3 เดือน เด็กเริ่มมีความสนใจที่จะทำอะไรด้วยตนเอง แกเริ่มใช้ขาเตะตุ๊กตาที่แขวนอยู่เหนือเปล ต่อมาเมื่อเด็กอายุเกินขวบครึ่ง จะเริ่มรู้จักเอาไม้เขี่ยขนมปังที่อยู่ไกลเกินเอื้อม
และเมื่อเกิน 2 ขวบ เด็กเริ่มรู้จักเชื่อมโยงความหมายอันป็นนามธรรมกับคำในภาษาตามความคิดของแก เช่น ถ้าผู้ชาย ก็เป็น พ่อ หรือ ฝน ช่วยล้างถนนให้สะอาด
พออายุประมาณ 4 ขวบ แกเริ่ม เชื่อว่าน้ำส้มในแก้วเล็กเต็มแก้วนั้น มากกว่าน้ำส้มครึ่งแก้วในแก้วใบใหญ่ ทั้งๆ ทีความจริงปริมาณเท่ากัน หรือขนมปังกรอบแผ่นเดียว ถ้าหักเป็นชิ้นเล็กๆแกเชื่อว่ามีปริมาณมากขึ้น หรือ กินไข่ปลาทู เท่ากับกินปลาทู หลายๆตัว ซึ่งเป็นการสังเกตอย่างละเอียดของแก

ดังนั้น ระยะปฐมวัยเป็นระยะที่เด็กเติบโตทั้งทางร่างกายและจิตใจได้รวดเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ เพราะฉะนั้นผู้เลี้ยงดูอยู่ใกล้ชิดตลอดเวลา ต้องรู้จักสังเกตว่าเด็กทารกที่ยังพูดไม่ได้นั้น ต้องการอะไรเวลาไหน สนใจอะไร และสร้างสภาพแวดล้อมและให้การฝึกอบรมที่เหมาะสม การเรียนรู้ภาต่างประเทศนั้น เวลาเริ่มต้นที่เหมาะสมเป็นสิ่งสำคัญมาก การศึกษาในระยะปฐมวัยนั้น การให้สิ่งที่เหมาะสมในช่วงเวลาที่เหมาะสมเป็นจุดที่สำคัญที่สุด

20.วัยเด็กเล็กนี่แหละที่ ”แตะชาดย่อมแดง”

ในภาษาญี่ปุ่นมีคำพังเพยที่ว่า “แตะชาดย่อมแดง” โดยเฉพาะในวัยเด็กเล็กนี่แหละที่รับอิทธิพลจากสิ่งแวดล้อมได้ง่ายมาก เพราะฉะนั้นหน้าที่สำคัญที่สุดของพ่อแม่คือ สร้างสิ่งแวดล้อมที่ถูกต้องเหมาะสมให้แก่ลูก

21.ห้องที่ว่างเปล่ามีผลร้ายต่อเด็ก

เด็กทารกที่มีสิ่งกระตุ้นกับไม่มี มีการพัฒนาการทางสติปัญญาแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด
ทดลองแบ่งทารก เป็น 2 กลุ่ม กลุ่มหนึ่ง อยู่ในห้องว่างเปล่า ปราศจากสิ่งกระตุ้น
อีกกลุ่มหนึ่ง อยู่ในห้องกระจกใสสามารถมองเห็นหมอ พยาบาลทำงาน ขวักไขว่ ผนังเพดานผ้าห่มที่ใช้ลายดอกไม้ สีสันสดใส และเปิดเพลงเบา ๆ ให้ ฟังตลอด เวลา
หลังจากนั้นหลายเดือน ทำการทดสอบสติปัญญาของเด็ก โดยใช้วัตถุส่องแสงยื่นไปตรงหน้า แล้วดูว่าเด็กสนใจจะจับมันเมื่อไหร่ พบว่า เด็กที่อยู่ห้องว่างเปล่า จะมีพัฒนาการทางสติปัญญาช้ากว่าอีกกลุ่ม ถึง 3 เดือน
กล่าวว่า พัฒนาทางสติปัญญาของเด็กแรกเกิดถึง 3 ขวบนั้น เท่าเทียมกับการพัฒนาการทางสติปัญญาของเด็กในช่วงอายุ 4-17 ปี เพราะฉะนั้นความล่าช้าไป 3 เดือนนี้มีความหมายอย่างยิ่ง

ในระยะหลังนี้การวิจัยได้ก้าวหน้าไปถึงขั้นที่ที่ว่า สิ่งกระตุ้นประเภทไหนจึงจะช่วยส่งเสริมการพัฒนาทางสติปัญญาของเด็กเล็ก
มีการทดลองใช้เตียงโยก พู่ห้อยสีสดใส ลูกแก้วส่องแสง กระดาสี ต่าง ๆ และกล่าวกันว่า สิ่งกระตุ้นที่ได้ผลก็คือ กังหันลมลมมีเสียงดนตรี ผ้าม่านลายดอกไม้ เราต้องตระหนักว่า การสร้างสิ่งแวดล้อมที่สมบูรณ์ มีผลอย่างชัดเจนต่อการพัฒนาของเด็กแรกเกิด

22.เด็กเล็กได้รับอิทธิพลอย่างนึกไม่ถึง จากสิ่งที่คาดไม่ถึง

คาร์ล ฟรีดริส เกาส์ เป็นนักคณิตศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ ในศตวรรษที่ 19 เขาคิดสูตร บวกเลข สูตรหนึ่ง ขึ้นมาเมืออายุได้เพียง 18 ปี เท่านั้น สิ่งที่น่าสนใจของเขามาก ๆ ในสมัยเด็ก คือ พ่อของเกาส์ไม่ได้เป็นนักปราชญ์ ที่มีชื่อเสียงอะไรเลย เขาเป็นเพียงช่างก่ออิฐธรรมดาสามัญ และเมื่อพ่อของเขาออกไปทำงานก็จะพาเกาส์ไปด้วย
สิ่งที่เกาส์ทำก็ตือ นั่งลงข้าง ๆ พ่อของเขาและนับอิฐส่งให้พ่อ ความสามารถทางคณิตศาสตร์ของเขาคงเกิดจากประสบการณ์ในวัยเด็กนี่เอง ...

23.เด็กเล็กซึมซับเรื่องราวต่างๆ ในหนังสือนิทาน
แตกต่างจากผู้ใหญ่โดยสิ้นเชิง

แม่ของเด็กซื้อหนังสือนิทานภาพเรื่อง “แซมโบ” ให้ ในขณะที่ แม่อ่านนิทานเรื่องนั้นให้ลูกฟัง “มีเด็กผู้ชายนิโกรตัวเล็กๆ คนหนึ่งชื่อ แซมโบ เดินถือของขวัญวันเกิด ไปตามถนน แซมโบเจอสัตว์ป่ากลางทางและถูกแย่งของขวัญไปหมด เขาร้องไห้กลับมาบ้าน พ่อแม่ช่วยกับปลอบจนแซมโบ้หยุดร้องไห้ เดินไปนั่งโต๊ะที่เต็มไปด้วยขนมวันเกิด เหมือนกับในภาพสุดท้ายนี้”
พอแม่อ่านจบ เด็กชายคนนั้นเอ่ยออกมาทันทีว่า “ไม่ใช่ เขายังร้องไห้อยู่ ” พร้อมทั้งหยิบหนังสือนิทานขึ้นมา ชี้ไปที่ภาพหลังปกซึ่งเป็นภาพที่แซมโบกำลังร้องไห้ ...
เรื่องเช่นนี้สำหรับผู้ใหญ่คงไม่มีปัญหาอะไร แต่เด็กเล็กๆ นั้นยังไม่มีความคิดอื่นล่วงหน้าอยู่ในสมอง แกรับรู้เรื่องราวตามสภาพที่เป็นอยู่ จึงแสดงปฏิกิริยาออกมาชนิดที่ผู้ใหญ่คาดไม่ถึง

24.การให้คนอื่นเลี้ยงลูกเป็นการเสี่ยงที่สุด

พ่อแม่ต้องเอาใจใส่ดูแลอยู่เสมอว่าลูกของตนอยู่ในสภาพแวดล้อมเช่นใด

25.ประสบการณ์ในระยะปฐมวัย
เป็นพื้นฐานของความคิดอ่านและการกระทำในภายหน้า

ประสบการณ์และสภาพแวดล้อมในระยะแรกเกิดถึง 3 ขวบ นั้น จะกลายเป็นเส้นสายที่ฝังอยู่ในสมอง เป็นรากฐานของความคิด และการกระทำของเราในปัจจุบัน ประสบการณ์ในวัยเด็กนั้นเราอาจจำไม่ได้ แต่มันก็เป็นเส้นสายสมองซึ่งฝังอยู่ในหัวเราเรียบร้อยแล้ว

"ผูกพัน"

Create Date : 20 มีนาคม 2550

Last Update : 20 มีนาคม 2550 23:20:16 น.

1 comments

Counter : 602 Pageviews.

มีประโยชน์มากๆๆๆ
ขอบคุณนะคะ ที่เอามาฝาก

โดย: YGHarding

วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:7:58:51 น.