ท้อแท้ ภาษาง่อย 23 มีนาคม 2556 หลังจากได้ใบทะเบียนสมรสแล้ว วันนี้ชายน้อยก็พาไปเปลี่ยนชื่อ นามสกุล กับที่อยู่ในใบขับขี่ ยอมรับว่าตื่นเต้นทุกครั้งที่ไปติดต่อศูนย์ราชการเพราะ ภาษาเราแย่ พูดอะไรเค้าก็ถามย้ำเพราะฟังเราไม่รู้เรื่อง เค้าพูดอะไรมายาวๆ เร็วๆเราก็ไม่เข้าใจ ต้องให้ชายน้อยแปลให้ฟังอีกทีเพราะเข้าใจเราพูดมากกว่า ตอนจีบกันแรกๆชายน้อยก็บอก ฉันฟังเธอไม่รู้เรื่องเลยฮ่าๆๆ แต่ตอนนี้รู้เรื่องเพราะอยู่ด้วยกันนานแล้ว ถึงแม้จะอยู่นี้มากปีกว่าแต่ชีวิตก็ไม่ได้ไปไหน เจอใครมากมายอยู่บ้านกับเด็กพูดผิดถูกบ้างตอนเป็นออแพร์ เป็นอีกสาเหตุที่ภาษายังโง่มากมาย เครียดจนร้องไห้ ไม่รู้ใครเป็นเหมือนเราบ้าง บางทีหรือแทบทุกวันอยากจะเก็บของกลับประเทศไทยเลยทีเดียว เมื่อไหร่จะกล้าพูด กล้าถาม เข้าใจ เพราะเวลาจะพูดจะถามก็กลัวเขาจะหัวเราะเยอะ ไม่เข้าใจเรา เหนื่อยใจมากเลยตอนนี้ ขอให้เวลาแห่งความโง่เขลา มันจบลงเร็วๆเถอะ  คิดถึงบ้าน อยู่บ้านเรายังเป็นคนที่มีกาศึกษา  แต่มานี้เหมือนคนไม่ได้เรียนหนังสือมาก่อนเลย เป็นสิ่งที่ยอมรับตัวเองไม่ได้มาก รู้ว่าควรจะทำยังงัยในการพัฒนาตัวเอง แต่การกระทำกับคำพูด มันมีความยากแตกต่างการเหลือเกิน วันนี้ก็บ่นเหมือนเคย   Create Date : 24 มีนาคม 2556 4 comments Last Update : 24 มีนาคม 2556 2:03:27 น. Counter : 2275 Pageviews. Share Tweet

Don't be worry. When time passes by your English will be improved by itself. Cheer! P.S. My English has been better when I've lived here for more than 3 years, so you still have a lot of time to improve your English.   โดย: Meow IP: 75.43.47.51 24 มีนาคม 2556 5:48:27 น.

สวัสดีครับ เรื่องภาษา อยู่ไปนานๆก็พูดได้เองครับ   โดย: จิรโรจน์ 24 มีนาคม 2556 8:51:39 น.

มาส่งกำลังใจให้ สำหรับคนอ่อนภาษาเหมือนๆกันค่ะ   โดย: ดาวริมทะเล 24 มีนาคม 2556 9:45:58 น.

ขอบคุณทุกกำลังใจมากคะ   โดย: kikonohana 25 มีนาคม 2556 4:37:03 น.