-:- ว่าด้วยเรื่องโรงแรม 19-:- ตอน Happy ending จบดีกว่า 555

บทความนี้จะเป็นบทความส่งท้ายค่ะ เพราะจะบอกตามตรงว่า ไม่ได้ทำงานเป็นพนักงานต้อนรับของโรงแรมมาสักพัหนึงแล้วแล้ว เรื่องที่ได้เขียนไป มาจากความทรงจำตลอดระยะเวลา 1 ปี 6 เดือนที่ได้ทำงานเป็นพนังานต้อนรับซึ่งจริงๆมีเรื่องอีกเยอะ แต่หลิวก็เริ่มลืมๆไป กลัวเขียนไปจะไม่ได้อัตถรสอย่างเต็มที่ เพราะถ้าเขียนตอนที่เรื่องเพิ่งเกิดมันได้อารมณ์มาก 555 แล้วพอตอนนี้จะมานั่งนึกว่าอยากเขียนอะไรก็เริ่มนึกไม่ออกแล้ว ถึงตอนนี้ก็ยังทำงานอยู่ในโรงแรม แต่อยากลองเปลี่ยนมาอยู่ในออฟฟิตบ้างเพื่อหาประสบการณ์เพิ่มเติ่ม แต่ช่วงที่เป็นพนักงานต้อนรับ มันสนุกและได้เจอเรื่องต่างๆมากมายจนอยากจะเอามาเล่าต่อ เพราะคิดว่าคนที่ไม่ได้ทำงานตรงนั้นคงไม่ได้รู้เรื่องแน่ๆ ^^

คนเราต้องก้าวต่อไปใช่มั้ยคะ หลิวก็พยายามก้าวตามทางที่ฝันไว้เหมือนกัน

ขอทิ้งบทความสุดท้ายไว้ในความทรงจำ (อิอิ ดูดีอะ) อยากจะขอเขียนถึงความทรงจำที่แสนดี ที่ทำให้ ช่วงที่ทำงานเป็นพนักงานต้อนรับช่างมีความสุขและสนุกสนาน

พนักงานบริการที่ดี ควรจะจำแขกที่มาพักได้ใช่มั้ยคะ แต่ด้วยความทรงจำน้อยๆ และสมองที่โดนทำลายจากงานสังคมตอนเรียนปริญญาตรี ทำให้ RAM ในสมอง ลบตัวเองทิ้งทุกวัน 555+

มีแขกคู่นึงมาพัก เราก็เป็นคนไปส่งที่ห้อง เพราะด้วยความที่จำไม่ได้เลยว่าแขกเคยมาพัก ก็กำลังจะเริ่มแนะนำห้อง แต่....เหมือนมีเซ้นส์อะไรไม่รู้ ก็ถามแขกว่า

“ไม่ทราบว่า คุณผู้หญิงเคยมาพักแล้ว......รึยังค่ะ? ;P”  

แขกก็เลยตอบว่า “ เคยมาพักแล้วค่ะ  คราวที่แล้วน้องก็เป็นคนมาส่งที่ห้องด้วย พี่จำได้ค่ะ ^^ ชอบที่นี่มากเลยกลับมาอีก”

 เราก็เลย ตอบเนียนไปนิดๆว่า “ อ๋อออ ว่าแล้ว คุณผู้หญิงหน้าตาคุ้นมากเลยค่ะ ฮิฮิฮิฮิฮิ ;P”

มันเป็นความรู้สึกที่ดีนะ ที่มีแขกจำเราได้แล้วก็คุยกันสนุกสนาน ^^

แล้วก็มีแขกอีกคู่มาพัก คราวนี้ แขกผุ้ชายทักเราว่า “ น้องทำงานที่นี่นานแล้วใช่มั้ย คราวที่แล้ว น้องผมยาว มัดผมใช่มั้ย”

เราก็งงไปนิดนึง “ ขอโทษนะค่ะ อะไรนะค่ะ O.o”

แขก “ ก็คราวที่แล้วที่มา น้องผมยาว แล้วก็มัดผมใช่มั้ย คราวนี้ตัดผมสันแล้ว”

พอดีเราเพิ่งตัดผมมาจริงๆ เราก็ อึ้งไปเล็กน้อย แล้วก้ยิ้มเอียงอาย 5555+ “ใช่ค่ะ เพิ่มตัดผค่ะ คุณผู้ชายจำได้ด้วย 555+”

แล้วก็ต้องรีบปลีกตัวไปหลบ เพราะบรรยากาศเริ่มมาคุระหว่างแขก 2 คน 5555555555

ถึงแม้จะทำงานบ้างวันเข้าเช้า บ้างวันเข้าบ่ายออกดึก แล้วอีกวัน กลับมาเข้างานตอนเช้าตรูใหม่ เหนื่อยนะ แต่ก็รู้สึกสุขใจ เมื่อได้ยินคำชม คำขอบคุณจากแขก 

เคยมีแขกฝรั่ง มาติดต่อที่ Lobby ตอนเช้า แล้วก็ทำหน้าตกใจเล็กน้อย

ถามเราว่า นี่ยูอยู่ทำงานทั้งวันทั้งคืนเลยหรอ เมื่อคืนก็เห็นอยู่นี่  

เราก็หัวเราะ แล้วก็ตอบไปว่า  ไม่ใช่หรอก แค่วันนี้ต้องมาเข้าเวรตอนเช้าเท่านั้น แต่เมื่อวานเข้างานตอนบ่าย แล้วเลิกงานก็ เกือบเที่ยงคืนแล้วค่ะ

แขกก็บอกว่า โอ้วว ยูก็ไม่ค่อยได้นอนเลยสิ ขอบคุณนะที่ ดูแลพวกเราเป็นอย่างดี ^^

แค่นี้ก็ปลื้มแล้วล่ะ ถึงแม้จะไม่ได้ทำอะไรเท่าไหร่เลยก็ตาม 5555+ แค่มายืนเฝ้าโรงแรมให้เฉยๆ

หรือตอนที่เข้าทำงานกะดึก คือ 4 ทุ่ม เลิก 8 โมงเช้า ก็จะมีแขกแวะเวียนมา พูดคุยเล่นด้วยเป็นระยะ แขกบ้างคนก้ถามว่า นี่อยู่ทำงานทั้งคืนเลยหรอ ?  เราก็ตอบว่า ใช่ค่ะ เพราะช่วงนี้เข้ากะกลางคืน  แขกก็บอกว่า ลำบากน่าดูเลย แล้วจะนอนหลับหรอ  ถามสารทุกข์สุขดิบ แล้วช่วงนั่น เข้ากะกลางคืนคนเดียว แขกบ้างคนก็ถามว่า อยู่คนเดียวไม่กลัวหรอ? ที่นี่มีผีมั้ย? ( จากไม่กลัวจะเริ่มกลัวแล้วล่ะค่ะ 555+) บางทีเจอแขกฝรั่งตอนกลางคืน แล้วก็เจอแขกตอนเช้าอีก แขกก็ถามอีกว่า ยูนอนที่นี่หรอ???? เราก็ขำแล้วก็ตอบว่า ไม่ใช่ว่านอนที่นี่ ไอยังไม่ได้นอนเลยต่างหาก 555+ แขกก็ขำตาม 555+ แล้วก็บอกว่า ถึงว่า หน้ายูดูง่วงนอนมากๆ

การทำงานที่โรงแรม ก็ทำให้ได้เจอ คนหลากหลายเชื้อชาติ หลากหลายแบบมากๆๆ  ได้เจอความน่ารักของแขกหลายๆคน

มีแขกต่างชาติคู่นึง น่าจะเป็นแขกชาวอเมริกันมั้ง แขกผู้ชายจะมาที่ lobby ตอนเย็นทุกวันเลย ไม่ได้ทาหลีหรืออะไร เพราะเค้ามากับแฟนเค้า 555+ แต่แขกจะมาเรียนภาษาไทยกับพวกเรา เอากระดาษมาด้วยนะ ให้เราบอกแล้วเค้าจะจดเป็นคาราโอเกะไป แขกบอกว่า ต่อไปจะต้องติดต่องานกับคนไทย เลยอยากรู้ภาษานิดหน่อย แล้วก็จะเอาไปพูดอวดแฟนเค้าด้วย ก็จดไป แล้วอีกวันก็กลับมาท่องให้ฟัง อย่างสนุกสนาน

หรือ แม้กระทั่งเด็กน้อย ที่เอิบบบ เราไม่ค่อยจะถูกโรคด้วยเลย แต่บางทีก็น่ารักจนต้องแอบเคลิ้มตามไปนิดนึง 555+ คือมีครอบครัวคนไทยมากับเยอะเลยล่ะ พ่อแม่ลุกประมาณ 6 คนได้มั้ง ก็มีเด็กน้อย เดินมาจับมือเรา แล้วเราก็จูงๆไปส่งที่ห้องพัก พอถึงห้องพักก็ไม่ยอมปล่อย  เราก็ขำ พ่อแม่เด็กก็ขำ บอกว่า พี่เค้าต้องไปทำงานแล้ว หรือจะไปอยู่กับพี่เค้าเลยดี 555+(ไม่ไหวน้า 55) เค้าก็ยังดึงๆ พูดก็ยังไม่ค่อยได้ เราก็เลยบอกว่า ตอนเช้าก็เดินมาพี่แล้วกันนะค่ะ ยืดเยื้อกันอยู่นานเลยล่ะ ก็สนุกดี

ตอนที่ทำงานอยู่ ก็มีพี่ๆที่ทำงานด้วยกัน ได้ของกิน ขนมจากแขก คือเป็นของที่แขกตั้งใจซื้อมาฝากเลย เราก็ได้อานิสงค์ไปด้วย แล้วก็คิดว่า พี่เค้าทำยังไงนะ ถึงได้เป็นที่รัก แล้วก็ทำให้แขกประทับใจจนกลับมาพักที่นี้ พร้อมด้วยของฝากขนาดนี้ ส่วนมากเป็นแขกต่างชาตินะที่จะทำแบบนี้ ยังไม่ค่อยเจอแขกคนไทยจริงๆ เคยมีแขก มาพัก แล้วก็เอารูปที่เค้าถ่ายไว้เมื่อปีที่แล้ว ใส่กรอบมาให้พี่ที่ทำงานด้วยกัน บอกว่ายูจำได้มั้ย ปีที่แล้วไอก็มา นี่เป็นของขวัญนะ คิดถึงพวกยูมากๆเลย โอ้ว ความรู้สึกมาเต็มอะ 555+

เป็นมั้ย ความรู้สึกที่เราเห็นใครมีความสุข เราก็จะรู้สึกมีความสุขไปด้วย ไม่ว่าจะเป็นแขกที่มา แล้วก็บอกว่า ห้องสวยมากๆเลยค่ะ ชอบอาหารมาก ชอบสระว่ายน้ำ ถึงแม้จะไม่ได้ชมพนักงาน 555+ เราก็รุ้สึกยินดี ที่ได้เป็นส่วนหนึ่งในความสุขนั้น ยิ่งช่วงที่มีแขกมาถ่ายรูปแต่งงาน หรือมาจัดงานแต่งงาน แขกดูมีความสุขมากๆ ทุกคนมาด้วยรอยยิ้ม ^___^  คู่แต่งงานที่มาฮันนีมูน คู่รักที่มาพักผ่อน ครอบครัวที่พาลูกมาท่องเที่ยว ส่วนมากมาด้วยความสุข ^^

บอกได้เลยว่า งานนี้เป็นงานที่สนุกมากเลย แล้วถ้าใครอยากเริ่มต้นงานโรงแรม เรียนรู้เรื่องโรงแรม ขอให้เริ่มจากตำแหน่งนี้

หรืออาจจะไม่ต้องมาทำงานเป็นพนักงานต้อนรับก็ แต่ถ้าคุณเห็นคนอื่นมีความสุข แล้วรู้สึกมีความสุขตาม แล้วก็อยากจะทำให้คนอื่นมีความสุข  คุณอาจจะเหมาะกับงานบริการมากกว่าที่คิดก็ได้

ถ้ามีโอกาสได้กลับไปทำงานที่สนุกสนานอย่างนั้นอีกครั้ง จะมาเล่าใหม่ ^^

ขอบคุณที่คอยอ่านมาตลอดนะค่ะ จุ๊บๆ

Happy endding 555+

แมวขี้บ่น




Create Date : 21 มิถุนายน 2555
Last Update : 21 มิถุนายน 2555 13:54:44 น.
Counter : 2560 Pageviews.

5 comments
  
โชคดีจังนะคะ ที่ได้เจอกับเเขกน่ารักๆหลายคนเลย ^^

พอได้เข้ามาอ่านก็ เป็นตอนจบเเล้วซะงั้น อิอิ
โดย: R little beat วันที่: 22 มิถุนายน 2555 เวลา:15:52:40 น.
  
Many thanks.

Bloggang need good quality article like yours.

โดย: Pichet IP: 192.168.2.12, 82.205.244.122 วันที่: 23 มิถุนายน 2555 เวลา:22:00:12 น.
  
ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะที่แชร์เรื่องราวดี ๆ แบบนี้
หาอ่านที่ไหนไม่ได้เลย
ตามอ่านตั้งแต่ตอนแรกถึงตอนสุดท้าย
เรากำลังจะเริ่มต้นเป็นฟร้อนท์เหมือนกันค่ะ
คุณเป็นแรงบันดาลใจให้เราอยากที่จะแบ่งปันประสบการณ์ของตัวเองบ้าง

ขอบคุณมาก ๆ นะคะ

โดย: veggie วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:19:55:53 น.
  
บังเอิญเข้าอ่านอันสุดท้ายพอดี เลยย้อนกลับไปอ่านตั้งแต่แรก สนุกและได้ความรู้ใหม่ๆมากเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ที่เอามาเล่าสู่กันฟังนะคะ
โดย: green IP: 180.183.47.126 วันที่: 13 กรกฎาคม 2556 เวลา:0:37:37 น.
  
ขอชื่นชมครับ ในเมื่อเราทำงานบริการ
เราก็ต้องรักงานบริการ เอาใจใส่ลูกค้า
และลูกค้าก็จะใส่ใจเรากลับคืนมา
ขอบคุณที่แชร์ประสบการณ์ดีๆ ให้ได้ยิ้มกัน
โดย: ncokee วันที่: 12 กันยายน 2557 เวลา:15:21:08 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แมวเปื่อยๆกลางทุ่ง
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]



เด็กผู้หญิงที่เลือกเดินตามทางไปเรื่อย เดินผิดทางมาแล้วหลายครั้ง แต่ก็หวังว่าจะเดินเจอทางที่ถูกสักวันนึง
New Comments
มิถุนายน 2555

 
 
 
 
 
1
2
3
5
6
7
8
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
All Blog