สารวัตรใหญ่/ วสิษฐ เดชกุญชร


ชื่อเรื่อง : สารวัตรใหญ่
ผู้แต่ง : วสิษฐ เดชกุญชร
สำนักพิมพ์ : มติชน
ราคา : 380


จากปก

"เขาคือนายตำรวจในอุดมคติของคนไทยทั้งประเทศ"

นับตั้งแต่เขียนเรื่องนี้เป็นต้นมา คำถามที่ผู้เขียนได้รับอยู่เสมอไม่ขาดสายก็คือ ตำรวจอย่าง "สารวัตรใหญ่" นั้นมีตัวต้นอยู่จริงหรือ ๆว่าเป็นเพียงแต่สมมติในความเพ้อฝันของผู้เขียน ที่ไม่มีวันกลายเป็นความจริงได้ ผู้เขียนสงวนสิทธิ์ที่จะยืนยันความมีตัวตนของ "สารวัตรใหญ่" แต่ขอเรียนถามผู้อ่านว่า ถ้าหากเชื่อว่า "สารวัตรใหญ่" เป็นเพียงสมมติไม่มีตัวตนอยู่จริง ใครเล่าที่สมควรจะเป็นผู้ปั้น "สารวัตรใหญ่" แล้วชุบชีวิตให้กลายเป็นตัวตนขึ้นมาจริง ๆใคร?



ความเห็นส่วนตัว

อ่านนิยายเรื่องนี้แล้วทำให้อยากจะรู้ว่าคนอย่าง พ.ต.ต.ใหญ่ เวโรจน์มีอยู่จริงมากน้อยเพียงใดในวงการตำรวจบ้านเรา ถ้าคนดีมีอำนาจ บ้านเมืองคงจะมีแต่ความสงบสุข แต่ถ้าคนดีไม่มีอำนาจบ้านเมืองคงจะหาความสงบสุขได้อยาก คงถูกผู้มีอำนาจเหนือกว่าบางกลุ่มกลั่นแกล้ง จนอาจทำให้ตำรวจบางนายท้อถอย และยอมที่จะทำกระทำผิด เพื่อความอยู่รอด เมื่อผู้รักษากฎหมายกระทำผิดเสียเอง ความสงบสุขจะมีได้อย่างไร

"สารวัตรใหญ่" แม้จะเป็นเพียงจินตนาการที่ผู้แต่งได้ปั้นแต่งขึ้น ยังรู้สึกว่า ตำรวจดี ๆที่ยอมเสียสละและตั้งใจทำหน้าที่โดยที่ไม่กลัวอันตราย แม้นเงินเดือนจะน้อย งานจะหนัก คงมีอยู่ไม่น้อยและตำรวจที่อาศัยเครื่องแบบอันทรงเกียรติหาผลประโยชน์ให้กับตนเองและพวกพ้องก็มีอยู่ไม่น้อยเช่นกัน

เอาเป็นว่าใครอยากเห็นว่าตำรวจดี ๆที่ซื่อสัตย์สุจริตอย่าง พ.ต.ต.ใหญ่ เวโรจน์ แม้จะถูกย้ายไปอยู่ที่ไหน ก็ยังรักษาความดีไว้อย่างมั่งคง และผู้แต่งยังทำให้เห็นว่า คนดีตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้นั้นเป็นอย่างไร ^_^






Create Date : 21 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 21 พฤศจิกายน 2553 12:28:47 น.
Counter : 1231 Pageviews.

14 comments
  
สวัสดีค่ะคุณฝน
คิดถึงนะคะ
ยังมีหนังสือดีๆมาแนะนำเหมือนเคยชอบมากค่ะ
โดย: มัยดีนาห์ วันที่: 21 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:21:34 น.
  
ชอบงานของท่ายวสิษฐมากค่ะ มันดี ^^
โดย: ratta IP: 58.9.35.69 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:52:36 น.
  
คุณนาห์
สวัสดีตอนดึก ๆค่ะ ใกล้ปีใหม่อีกแล้วเนอะ
ปีนี้จะมีอะไรมาให้แปลกใจอีกหรือเปล่าคะ

หนังสือที่ฝนแนะนำ จะเป็นเรื่องที่ฝนชอบ ๆ
ทั้งนั้นค่ะคุณนาห์ เรื่องนี้ก็มันจนวางไม่ลง
แล้วก็ซะใจที่เห็นคนชั่วแพ้ภัยตัวเองรวดเร็ว
เกินความคาดหมาย ^^







คุณratta
ผลงานของคุณวสิษฐมัน ๆทั้งนั้นเลยเนอะ
แล้วก็ซะใจดีด้วย โดยเฉพาะ"ซีรี่ส์" ภารกิจ
ลับขององค์การ "บราโว่" ภายใต้การนำของ
ธนุส นิราลัย ไม่รู้ว่าบ้านเรามีองค์การอย่าง
ที่ว่านี้บ้างหรือเปล่าเนอะ
โดย: ไลเดเลีย วันที่: 22 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:59:27 น.
  
กลับมาแล้วค่ะคุณฝน

อธิษฐานบุญมาฝากด้วยนะคะ
รีบตื่นมารับแต่เช้าโดยเร็วค่ะ.....อิอิ
โดย: เพรง.พเยีย วันที่: 24 พฤศจิกายน 2553 เวลา:5:28:14 น.
  
คุณนาง
ขอบคุณค๊า..สุขใจทั้งผู้ให้และผู้รับ

เมื่อเช้านี้ฝนรู้สึกตัวตื่นตอนเช้ามืด
ไม่รู้ว่าใช่เวลาเดียวกับที่คุณนางปลุก
ให้ฝนมารับบุญรึเปล่านะคะ ^^

โดย: ไลเดเลีย วันที่: 24 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:03:54 น.
  
แสดงว่าบุญแรงค่ะ...ถึงปลุกคุณฝนตื่นได้
แต่นางเห็นน๊า....ว่าแอบไปหลับต่อ.....อิอิ
โดย: เพรง.พเยีย วันที่: 26 พฤศจิกายน 2553 เวลา:5:22:36 น.
  
พี่ฝนๆๆๆ^_^
โดย: j (panaejon ) วันที่: 29 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:41:16 น.
  
ปีใหม่ที่บ้านคุณฝนคงเย็นสบายเนอะ

มีความสุขกับครอบครัวนะคะ
โดย: เพรง.พเยีย วันที่: 17 ธันวาคม 2553 เวลา:5:30:42 น.
  
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณฝน
ป่านนี้กลับถึงบ้านหรือยังน้อ
มีความสุขกับวันแห่งความรื่นรมย์นะคะ



โดย: เพรง.พเยีย วันที่: 31 ธันวาคม 2553 เวลา:9:16:05 น.
  


โดย: กะว่าก๋า วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:5:20:07 น.
  


สวัสดีปีใหม่นะคะ..ขอให้มีความสุขทุกวัน
โดย: พิจักษณา วันที่: 1 มกราคม 2554 เวลา:23:02:32 น.
  
สวัสดีปีใหม่นะฝน


โดย: สดายุ... วันที่: 3 มกราคม 2554 เวลา:18:05:53 น.
  
ทักทายคร่าพี่ฝน วันนี้เจมาส่งพี่ฝนเลิกงานค่ะ อิอิ ^_^
โดย: j (panaejon ) วันที่: 26 มกราคม 2554 เวลา:17:00:19 น.
  
ป่านนี้สารวัตรใหญ่คุณฝน
คงได้เป็นผู้กำกับแล้วค่ะ

โดย: เพรง.พเยีย วันที่: 28 มกราคม 2554 เวลา:5:32:59 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ไลเดเลีย
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]



ร้อยรส...กลอนกานท์




O ฤดูลม...O

O ฉับพลันฝนก็เร้นเก็บเส้นสาย
ดวงวันฉายแสงช่วงโลมห้วงหน
ขับความชื้นลบเลือนรอยเปื้อนปน
ลบหมองหม่นแผ่นฟ้าจนพร่าเลือน

O คล้ายเมฆสีเทาทึมเมื่อครึ้มฝน
ถูกแสงสรวงเบื้องบนเข้าปนเปื้อน
ย้อมสีเทาเป็นขาว..เมื่อหนาวเยือน
มาตามเตือนเลื่อนยามให้งามตา

O ลมต้นหนาวเกรียวกรูเสียงวู่ไหว
โลมกิ่งใบไม้ตื่นทั้งผืนป่า
เขยื้อนขยับยวบไหวอยู่ไปมา
เหมือนบอกลาล่วงพ้น..คาบฝนปลาย

O ความเปลี่ยนแปลงผ่านสู่..ให้รู้เห็น
จากเมื่อสีเลื่อนเส้น..แล่นเป็นสาย
เสียงครืนครั่นก้องอยู่ไม่รู้วาย
แปลบปลาบว่ายเวียนย้ำโลมค่ำคืน

O จนฟ้าเปลี่ยนไม้ใบสั่นไหวระริก
น้ำก็พลิกแผ่นผิว..เป็นริ้วตื่น
จึงบัดนั้น..ภูมิทัศน์ก็หยัดยืน
ด้วยสายลมเย็นชื่น..เพื่อฟื้นตัว

O ถึงคราลมเย็นรื่น..วกคืนย้อน-
พรมสายอ่อนโอนระลอกเข้าหยอกยั่ว
ยอดหญ้าเรียวโค้งนั้น..ย่อมสั่นรัว
รอเกลือกกลั้วรับรู้..ฤดูลม

O จากยึดโยงรากแทงลงแหล่งดิน
ตราบฝนรินหยาดหลั่งลงสั่งสม
คลายความชุ่มความชื้นเหนือพื้น, พรม-
ภาวะอันอุดม..ห้อมห่มไพร

O เหยียดยอดเสียดขึ้นแทงรับแรงฝน
ที่คอยหล่นร่วงหยาด..ก่อนลาดไหล
ยืนต้นตั้งเป็นแถว..เป็นแนวไป
รอลมไหววาดวี..จักมีมา

O ไม่นานเลย..จากฝนฟ้าหม่นหลัว
จนยอดไม้ส่ายรัวอยู่ทั่วหน้า
โลกต่ำ-ใบขาบเขียวทุกเรียวคา-
จะออดอ้อนลมถา..อยู่คาพื้น

O ระบำแถวยอดหญ้าตรงหน้านั้น
จะค่อยสั่นใบพลิ้วเป็นริ้วตื่น
เขียวจากฝนฝากตอนจะย้อนคืน-
เป็นแพรผืนโยนระลอกยั่วหยอกลม

O ร้อนจะรุมสุมมาจากฟ้าไหน
เรียวจะไหววาดรับช่วยขับข่ม
รอค่ำคืนน้ำค้างมาพร่างพรม
เพื่อรับฉมชื่นมาลย์..กลิ่นซ่านซ้อน

O กาลย่อมผ่านโดยช่วงของดวงวัน
จากเม็ดพันธุ์แตกหน่อเป็นช่ออ่อน
จนกลีบใบเรียวแรกเริ่มแตก..ชอน-
ไชขึ้นอ้อนออดรู้ฤดูกาล

O ฝน..หนาว..ร้อนรุ่มถึงขุมขน
แล้วเวียนรอบให้ฝน..อีกฝนผ่าน
เพื่อหยัดกลีบเรียวช่อ..ขึ้นรอบาน
พร้อมเรณูหอมซ่านขึ้นหว่านรส

O ช้าเร็ว..มวลผึ้งภู่ย่อมรู้กลิ่น
เมื่อลมรินรวยเท..หันเหบท
คอยดูเถิดอีกประเดี๋ยว..การเลี้ยวลด-
เข้าจ่อจดหวานหอม..จะพร้อมแล้ว

O ฤดูลมพรมพรำ..อยู่ค่ำเช้า
อาจรุมเร้า, อ่อนโรย..จนโชยแผ่ว
รอกวัดใบหญ้าเต้นจนเป็นแนว
ซ้ำบทแล้วบทเล่า..แต่เช้าวัน

O เมื่อสายลมผ่านสู่..ฤดูล่อง
และฟ้าผ่องแผ้วงามสีครามนั่น
ก็เมื่อผิวต้องหนาวจนหนาวครัน
จึงบัดนั้นโลกกว้างย่อมวางรอ

O ให้ฟังเสียงลมเท..มาเห่กล่อม
สูดกลิ่นหอมเรณูที่ชูช่อ
ทั้งเสียงไม้เสียดยอด..แสงทอดทอ-
ลอดพุ่มกอก้านใบ..ที่ไหวรับ

O พอลมล่องลาดเทมาเห่กล่อม
โลกที่ล้อมรอบล้วนคล้ายครวญขับ-
ผ่านบทเพลงร่ายรำ..เพื่อสำทับ-
การเขยื้อนการขยับลำดับนั้น

O ก็ใช่- เป็นเพียงฤดูลม
หมุนรอบมาห้อมห่มให้ซมสั่น
เปลี่ยนผ่านสภาพธรรมเข้าค้ำยัน
ให้จิตใจทั้งนั้นรู้ผันแปร

O เมื่อเม็ดน้ำขาดช่วงจากห้วงหน
เมฆขาวบนฟ้าพลอย..เลื่อนลอยแผ่
เมื่อขาวครามกลมเกลียวให้เหลียวแล
ก็เห็นแต่ภาพงามของยามนี้

O โอบโลกให้งดงามอยู่ท่ามกลาง-
ดวงวันพร่างแสงพร้อยเรียงสร้อยสี
ลมหนาวร่ำสายผ่านลงคว้านตี
เมื่อปีกผีเสื้อลายบินบ่ายย้อน

O ช่องโสตก็จะแว่วเสียงแจ้วเจื้อย-
ของนก, ลมโชยเฉื่อยคล้ายเหนื่อยอ่อน
ผืนแผ่นน้ำครวญครางในต่างตอน
จักซ้ำซ้อนภาพลวงอีกดวงวัน

O ให้มองเห็นลอยดวงบนสรวงฟ้า
ทั้งแจ่มจ้ายิ่งล้ำกลางน้ำนั่น
เท็จ-จริง..ที่มองผ่านก็ปานกัน
ย่อมแปรผันโดยจิต..การคิดตรอง

O ก็ใช่ – ที่เป็นเพียงธรรมชาติ
ทั้งดวงวันโอภาสคอยสาดส่อง
หรือคลื่นน้ำไหลลาดลงฟาดฟอง
และปีกผีเสื้อล่องบนท้องฟ้า

O เห็นไหมเล่ากลีบผการะย้าย้อย
ทุกช่อที่เคยช้อยอยู่คอยท่า
รอฝน..ต้องฝน..หมดฝนพา-
กันอ่อนโรยอ่อนล้า..ซบคาพื้น

O ฤๅ - อาจรู้ลูบโลมด้วยลมหนาว
หรือแสงงามวับวาวจากดาวดื่น
ครั้นสิ้นรอบลมร่ำกลางค่ำคืน
ฤๅ – อาจรู้ฉ่ำชื้นของพื้นดิน

O เพียงกาลผ่านเวียนแล้วเปลี่ยนช่วง
งามทั้งปวงถ้วนบทก็หมดสิ้น
ปีกลวดลายลมโชยเคยโบยบิน
อาจลาถิ่นไพรเถื่อนลับเลือนแล้ว

O ที่ไหนเล่าโลกกว้างและทางแคบ
เพียงหนีบแนบกลีบใบที่ไหวแผ่ว
ที่ไหนเล่าดีร้ายที่ปลายแนว-
ของเทือกแถวดอกมาลย์หอมหวานนั้น

O ก็นั่นแหละรูปธรรมในธรรมชาติ
ลมไหววาดแสงฉายน้ำพรายสั่น
ปีกลวดลายบินหยุด..ดอมบุษบัน
เกสรกลั่นหวานรส..อาจหมดฤๅ

O หากอีกสภาพธรรมในธรรมชาติ
เมื่อลมลาดล่องอยู่อาจรู้หรือ-
ว่าร้อน..ฝน..จนหนาว..อีกหนาวคือ-
การยึดถือตีความเอาตามใจ

O ฤดูลม-ยอดไม้ส่ายไหวอยู่
ปีกลวดลายหรุบชูก่อนลู่ไหล-
ลอดกลีบดอกนุ่มบางแทรกร่างไป
หวานเยี่ยงไรเล่าหนอ..จึ่งพอเพียง ?

O ฤดูลม..หวนระลอก, ดวงดอกไม้-
ก็หอมให้แถวถิ่นรู้กลิ่น, เสียง-
นกไพรเถื่อนก้องกรู..คล้ายอยู่เคียง-
ศัพท์สำเนียงก้องรัว..บางหัวใจ !



จากบล็อกพี่ สดายุ ค่ะ

Group Blog
  •  
  •  
  •  
  •   
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
พฤศจิกายน 2553

 
1
2
4
5
6
7
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
All Blog