คนบางคนมองแค่รูปกายภายนอกว่าอัปลักษณ์

จึงดูไม่น่าคบหา

คนบางคนมองดูว่าแต่งตัวซอมซ่อ ไร้รสนิยม

จึงดูไม่น่าเข้าใกล้

คนบางคนมองดูว่าหน้าตาดี สวย หล่อ เด่น ดัง

จึงดูว่าควรน่าคบหาเป็นอย่างยิ่ง

คนบางคนมองดูว่าแต่งตัวดูดี ไร้ที่ติด้วยอาภรณ์ราคาสูงลิบ

จึงดูน่าพิสมัยใคร่ในจิตหนักหนา

... คนบางคนถูกตีราคาของความเป็นคนด้วยฐานะทางการเงินอันสูงลิบ

แล้วกับคนบางคนที่ไม่มีจะกิน .. ค่าความเป็นคนของเขาต่ำศักดิ์นักหรือ

... คนบางคนถูกยกค่าควรเมืองด้วยความโก้หรูทางวุฒิการศึกษา

แล้วกับคนบางคนที่เรียนจบมาด้วยวุฒิอันน้อยนิดดูโง่เง่าเต่าตุ่นหรืออย่างไร

... คนบางคนถูกให้เกียรติโค้งหัวคำนับให้จากหน้าที่การงานอันสูงส่ง

แล้วกับคนบางคนที่ทำงานเป็นเพียงฟันเฟืองเล็กๆ ตัวหนึ่งไม่ควรค่าให้เกียรติหรืออย่างไร

... คนบางคนถูกมองว่าเป็นคนดีจากเงินในกระเป๋าอันอู้ฟู้มากมาย

แล้วกับคนบางคนที่มีแค่พอใช้หรือไม่มีเลย ต้องเป็นคนเลวติดคุกหรืออย่างไร

... คนบางคนคบกับเพราะความสบายกายที่ปรนเปรอให้

แล้วกับคนบางคนที่มีแค่ความสบายใจไยถูกมองข้ามไปว่าจน(ใจ)

... บางครั้งผ้าขี้ริ้วที่ถูกเมิน อาจจะถูกหยิบมาจับใช้อีกครั้ง ถ้าคนที่ “มอง” หันมา “ดู” ตนเองว่า ได้ใช้ตานอก หรือ ตาใน “มองดู” คนให้ทะลุถึงแก่นมากกว่าเปลือกอันฉาบฉวย!

Create Date : 18 พฤษภาคม 2554
Last Update : 18 พฤษภาคม 2554 13:39:25 น.		2 comments
Counter : 320 Pageviews.
Share Tweet