LiBerluttⓔ.•.•.•.--- RESPECT LIFE --- Je voudrais habiter dans le Mars avec mes lapins.

 
พฤศจิกายน 2549
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
5 พฤศจิกายน 2549
 

.o.O.o.0. คิดถึง Portsmouth & Kittery .o.O.o.0.

//img237.imageshack.us/img237/7302/06of5.swf

นั่งๆไป น้ำตาไหลว่ะ
ความฝันกรูจบแล้วเหรอ
แล้วเพื่อนที่กรูรู้จักล่ะ
...ไอฮ็อค ไอโจ ไอภูมิ ไอปั๊ป ไอง้วง...
....การ์ตูน นุ เค้ก บี กิ้ก แพม เก่ง เฟิร์ท....
...น้าพิน ปุ๋ม ป๋อม แกรี่ โคโค่ นิค เชลซี เดเวน แดน่า ฯลฯ...
บุคคลพวกนี้ล่ะ
จะหายไปกับความฝันกรูมั้ย

วันที่ 14 มีนา ที่ดอนเมือง
เจอเดกหน้าตากวนตีนคนนึง
แล้วมันก้อมาเปนเพื่อนร่วมทางกรูอีก
ตัดผมได้กวนพระบาทมั้กๆ
มานชื่อไอฮ็อค...
ที่ร้ายกว่านั้น
มารู้ว่า
ต้องไปอยู่ที่เดียวกันอีก 555+
นั่งเครื่องมากว่ายี่สิบกว่าชั่วโมง
เพื่อนกรูคนนี้ นอนสัก 20 ชม.ได้

เครื่องบินแตะลานบินของสนามบินเจเอฟเค นิวยอร์ค
กำลังผ่านด่านตรวจคนเข้าเมือง
มีคนมาสะกิดด้านหลัง
แล้วชวนคุย
ไอคนนั้นก้อคือไอโจ...

กรูเองก้อเกือบแย่
ด่านตรวจคนเข้าเมืองไม่ปั้ม ดีเอส2019 ให้กรู
ดีที่ไอฮ็อคมันบอก เป็นประโยชน์ของเพื่อนคนนี้ครั้งแรก
วิ่งหางจุกตูดไปบอกสาวชาวนิโกรที่ทำงานได้ห่วย
ไม่รู้ว่าต้องปั้มดีเอสให้กรู
ทำกรูเกือบแย่ร่ะ

มีเวลาต่อเครื่องก่อนไปบอสตันอีกหลายชั่วโมง
ชวนกันนั่งรสไฟระหว่างเทอร์มินอลเที่ยว
ไปกะ ฮ็อค กะ โม

เครื่องดิเลย์ แอบดีใจ
อยากนอนที่บอสตัน
แต่ก้ออด...
นั่งเครื่องจากนิวยอร์คไปบอสตัน
โดยสายการบินเดลต้า (หฤโหด)
เครื่องที่บินได้เหมือน rollercoaster
มึนมั้กๆ เท่าที่นั่งเครื่อง อยากอ้วก
ลงจากเครื่อง เจอฝูงเพื่อนที่ไปทีมเดียวกานอีกมากมาย
ที่สะดุดตา
มีสาวหมวย แต่งตัวดี
มารู้ที่หลังว่าชื่อ นุ...
กะคนอื่นที่ไม่สะดุดตาและกวนตีนอีกมากมาย
มีคนนึง
ไม่ค่อยชอบหน้าเท่าไหร่
ดูมานกวนๆ
มันคนนั้นชื่อ ไอภูมิ...
แล้วที่จำได้ ก้อมี ไอง้วงกะปั้ป เพราะจำได้ว่ามาจากจุฬาเหมือนกาน

ส่วนกะตูน จำได้ตอนไอฮ็อคถามว่า
ใครพาคอมมาบ้าง
มันบอกว่ามันพามา
ก้อเลยรู้จักกันตั้งแต่วันนั้น 555

ไปถึงบอสตัน
รอรถบัสไปยัง Portsmouth
กว่าจะถึง เหนื่อยมั้กๆ
งีบหลับกานไป
แต่ก้อระแวง
มีฝรั่งใจดี บอกว่าไม่ได้ลงตรงนี้ ต้องไปอีก 2 ป้าย
เริ่มระทึก...

ลงจากรถบัส
ความรู้สึกแรก คือ...
อยากขุดหลุมหนี
หนาวเหี้ยๆ.......
ไม่รุจะบรรยายไง
หนาวแบบว่าช่องฟรีซ ชิดซ้ายไปเลย

มีแลรี่มารับ พร้อมเมเนเจอร์คนอื่นๆ ของแมคโดนัลล์
แต่ทะลักทุเลขนของขึ้นรถ
เพื่อไปยังที่พัก

และแล้ว
ก้อถึง
...Super 8...
ที่พักที่กรูหวังว่า
มานคงเป็นวิมานของกรู
และแล้ว มานก้อเป็นวิมานจิงๆ
โดยเฉพาะคำหลัง มารจิงๆ

มีเจ้าของเปงชาวอินตระเดีย
ชื่อไอพาเทล (เรามักเรียกว่า ป้าแต้ว)
มันสร้างกฎเกณฑ์มหาโหดให้พวกเรา
ทั้งๆ ที่เราเปนแขกมัน

ห้ามนั่งในล๊อบบี้เกินสองคน
ห้ามคุยเสียงดัง
ห้ามทำอาหารในห้องเดดขาด
ห้ามเล่นอินเทอร์เน็ตเกินเที่ยงคืน
ต้องทำความสะอาดทุกวันอังคารพร้อมจ่ายตังค์ค่าเช่าสัปดาห์ล่ะ $85
(แพงมั้ก)

คนที่หลวมตัวทำงานเสริมกะมัน
ก้อต้องทนให้มันเอารัดเอาเปรียบ
ทำงานจับกัง
ดูถูก
ไปทำห้อง แล้วยังโกงตังค์
แม่เจ้า คนยังงี้มีด้วยเหรอว่ะ
โดยเฉพาะเมียมาน
ร้ายเจงๆ ผู้หญิงคนนี้

แต่ข้อดีที่ได้มาอยู่ที่นี่ก้อมีน่ะ
รู้ว่า
ความลำบากเป็นไง
ได้ปรับตัวเข้าหากันก่อน (ก่อนที่จะไปอยู่แบบปลากระป๋อง)
ได้รู้จักแม่บ้านแสนดีที่ชื่อลู่ซี่
ลู่ซี่ มักทักกรูทุกวัน
เขาเปนคนยิ้มแย้ม
มักนินทาป้าแต้วกะกรู
กรูช่วยลู่ซี่ทำแว่นที่หลุดออก
ทำได้ ลู่ซี่กอดแล้วหอมแก้ม
ประทับใจว่ะ...
กรูได้รู้จักวิธีทำอาหารด้วยไมโครเวฟ
ได้รู้ประโยชน์น้ำร้อนในห้องน้ำในวันแรกๆ
ว่ามันสามารถต้มมาม่าได้
มีความสามารถแพลนเสบียงในตู้เย็น
คิดเมนูใหม่ๆ มากมาย

เรื่องขำๆ ก้อมี
ต้องมานอนแย่งพาห่มกะไอฮ็อค
ฟังเสียงกรนของมันและก้อไอภูมิ
ได้เหนคนหลับคาปากกาอย่างไอโจ
ได้รู้จักคาสิโนว่า จอมหลอกเด็กอย่างไอโจ
ได้รู้จักเพื่อนๆ ที่มักจะหลงตัวเอง
อย่างไอภูมิและไอฮ็อค (รวมทั้งกรูด้วย 555+)
รู้ว่าห้องมันรกแบบสุดยอดจะเปนไง

กรูมักชอบออกไปเดินเล่นข้างนอก
ถึงจะหนาวจับใจ
เดินไปสมัครงานที่เซเว่นใกล้ๆ
นัดกรูหลายครั้งมาก
จนขี้เกียจ
ไม่ทำแม่งมันล่ะ
นอนให้สบายพระทัยดีกว่า

ช่วงมีนา เปนช่วงที่ไม่ค่อยสวยซ่ะเลย
ใบไม้ยังไม่ผลิใบ
ดอกไม้ก้อยังไม่ผลิดอก

สัปดาห์แรก...
โดนหยุดงานไป 5 วัน
มีคนไทยใจดีมากๆ
ชื่อน้าพิน
มารับไปเที่ยวที่ร้านอาหารไทย
ที่ชื่อว่า ขมิ้น
ที่เมืองโดเวอร์
ทำอาหารไทยกินกัน
อบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก
รักคนไทยว่ะ
คนไทยมักจะช่วยเหลือกันโดยเฉพาะเวลาอยู่ต่างแดน
กรูไม่ได้ทำอาหาร
วันนี้ไอฮ็อคทำผัดพริก กิ้กทำผัดพริกแกง
น้าพินทำต้มยำกะตูน
อาหร่อยเหอะ เสิร์ฟพร้อมข้าวอุ่นๆ

เดย์ออฟพร้อมกัน วันจันทร์ อาทิตย์ที่สอง
นัดกันเดินออกไปที่ Portsmouth
กรูไปมาแล้วรอบนึงกับกิ้ก เพื่อนที่มาจากเชียงใหม่
คราวนี้ไปกันอีกเกือบ 10 คนน่าจะได้
เป็นการไปเที่ยวครั้งแรก
หลังจากใช้แรงงานในแม็คโดนันล์
ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัว
เป็นสิ่งหน้าตื่นตาตื่นใจไปซ่ะหมด
เมืองคลาสสิกเล็กในรัฐนิวแฮมเชียร์
เล่นเอาพวกเราถ่ายรูปกันในวันนี้ไปหลายร้อยรูป!!!
เดินผ่านสะพานข้ามแม่น้ำพิกาทาการ์ หนาวมาก
สะพานที่นี่ยกได้ เวลามีเรือผ่านมา

ได้ลิ้มรสสตรอเบอรรี่ที่อร่อยเหอะ
ลูกใหญ่ หวานฉ่ำ
แบบว่าเชียงใหม่ทาบไม่ติด

พิซซ่าที่เซเว่น
ซื้อมาอบ
อาหร่อยมั้กๆ
แย่งกันกินหมดภายในพริบตา

ไส้กรอก แฮม ไข่
พร้อมด้วยผลิตภัณฑ์จากแม็ค
เป็นหนึ่งในเสบียงที่ขาดไม่ได้

ทำแกงในไมโครเวฟ
ไม่เข้าท่า
ก้อเอาวุ้นเส้นใส่เข้าไป
พร้อมด้วยไข่
เป็นวุ้นเส้นอบพริกแกง
อาหร่อยไปอีกอย่าง

ต่างคนต่างทำกับข้าว
เอามากินรวมกันที่ห้องหมายเลข 3
แย่งกันกิน
อาหร่อยดีว่ะ

ปั้ป ง้วง เลิกงานเที่ยงคืน
มาพร้อมไก่ทอดจากแม็คอุ่น พร้อมกับพายแอ๊ปเปิ้ล
อร่อยเหาะ
(ทำไมพูดถึงแต่เรื่องกินว่ะ)

การ์ตุนโดนรีไทร์กลางเวหา
ร้องไห้โฮ
ทำไงดีว่ะกรู
ปลอบซิว่ะ เพื่อนเสียใจขนาด
แต่....
มันใช้เวลาทำใจในเรื่องนี้ได้เร็วมาก
สุดยอด จอร์จทำได้ไง - -"

คอมต้องต่อคิวกันใช้
โทรถามว่าเครื่องว่างมั้ย
ขอใช้เชคเมลหน่อยน่ะ

เค้ก สาวที่ไม่ค่อยเปลี่ยนชุดนอน
ให้เหตุผลว่า
ชุดนอนเอง
ไม่เหนจาสกปรกซ่ะหน่อย
ทะมายต้องเปลี่ยนบ่อยๆ

เสื้อ กางเกงแม็ค
ที่ใส่ซ้ำกันอลังการ
สกปรกไม่ไหวทน
กลิ่นก้อสุดจาอธิบาย
ก้อยังใส่ไปทำงานกันได้
แบบว่าขี้เกียจซัก

เพลงที่ใช้ปลุกทุกเช้าของห้องกรู
คือเพลง ไม่ผิดสักคน ของ สล็อทแมชชีน
เพลงที่ไอภูมิบอกว่า
ได้ยินแล้วต้องตื่น
ไอฮ็อคบอกว่า
ได้ยินแล้วไม่อยากหลับต่อ
เพลงที่กรูฟังแล้ว
สามารถยิ้มได้
55555+
คิดถึงว่ะ

ไอภูมิ จองปั้มตังค์
ทำงานเสริมแบบว่าหฤโหด
ฝนตก หิมะตกก้อไม่หวั่น
ทำกับไอป้าแต๊วพร้อมไอโจ
ทำที่เวทเทอร์เวน
แล้วยังเดินเข้าไปโปรยใบสมัคร (ที่ไม่มีใครคิดจาเรียกไปทำงานเลย) ที่ปอร์ทสมัธกะกรู

ไอปั้ป ไอง้วง พร้อม นุ บี เค้ก กิ้กก้อใช่ย่อย
พวกนี้ก้อใช่ย่อย
ได้งานเสริมกันหมด
กรูก้อได้เวทเทอร์เวน
แต่เบี้ยวซะง้าน
โบป้า ชื่อที่เหล่าเวทเทอร์เวนรู้จักดี และไม่มีวันลืม

เก่ง แพม
เพื่อนที่แสนดีของพวกกรู
ถึงจะไม่ค่อยได้คุยกัน
แต่ก้อซึ้งในน้ำใจ
ที่เพื่อนมีให้กัน
คนสองนี้
หลังๆ ไปทำงานที่ซับเวย์ เป็นงานหลักซ่ะง้าน
แม็คเปนงานเสริม ขำสัดๆ

คำที่ใช้ด่ามิสป้าแต้ว
What's wrong with your fucking card?
I've paid my cost for u already!
พร้อมซัดการ์ดใบนั้นให้มัน
โอย....สะใจ

อาทิตย์เหลือทนกะป้าแต้วมาถึง
ส่งนักรบออกหาที่พัก
คือไอเฟิร์ท
ส่วนกรูทำหน้าที่ต่อลองราคา
โอเคแล้ว
แอบยกทัพหนี
ไม่ให้ป้าแต้วรู้ตัว
แบบว่าอยากทำเซอร์ไพร์ท 555+
ช่วยกันขนของจนเกลี้ยง
ทั้งแบก ทั้งลาก ทั้งเข็น
สุดยอด...
เหนื่อยสัดๆ
พอกันทีป้าแต้ว!!!!!
We wanna check out tonight! สะใจ

มาสู่วิมานหลังใหม่
Litson Villas
ผู้ดูแลชื่อเจฟ
คนที่รักหมามาก
หมาชื่อแคลลี่
มีป้าทำความสะอาดเป็นชาวญี่ปุ่นแสนใจดีเหมือนกาน
มีห้องซักผ้าที่ใหญ่โต
มีคอมให้เชคเมล เล่นเน็ต
มีครัว
ทำกับข้าวได้แล้วพวกเรา....
พร้อมทั้งเครื่องครัวมากมาย
แต่...
มีเตียงเดียว

ไอโจ ไอภูมิเสียสละนอนพื้น
ปลื้มพวกเมิงว่ะ (ร้องๆๆๆ ฮือๆๆ) (เว่อร์ไปล่ะ)
พื้นอันแสนเยน (ไอโจบอกมา)
ไอโจมักทำเนียนดึงผ้าห่มกรู
แล้วกรูก้อทำเนียน ดึงผ้าห่มไอฮ็อคต่อ
แต่โดนไอฮ็อคดึงกลับ 555+

อาหารเมนูไมโครเวฟ
เริ่มไม่มี
ไมโครเวฟ เอาไว้อุ่นและหุงข้าวอย่างเดียว
เพราะเรามีครัวแล้ว
ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า

หิมะตก
ไม่เคยเห็น
ทำไงดีว่ะ
ถ่ายรูปๆๆ
กรูรีบตื่นมาตอนเช้า
มาถ่ายรูป
ก่อนที่มันจะละลายไปหมด

พุ่มไม้หน้าห้อง
ที่มักจะออกมานั่งมองมัน
แล้วคิดอารายเพลินๆ
พอหนาวจนทนไม่ไหว
ก้อหนีกลับเข้าห้อง

รูมเมทหื่นของกรู
มักจะพยายามเปิดหาช่องโป๊ๆ
โดยเฉพาะไอฮ็อค คนนี้สุดยอดเจงๆ
หื่นได้ 24 ชม.

วันอีสเตอร์ ที่ฝรั่งเค้าแจกช็อคโกแลต
แต่ดันมาตรงวันสงกรานต์
โดนหลอกสาดน้ำ
เย็นสัดๆ
จำได้ดี กรูโดนสาด
เพราะไอตูน
เปียกหมดเลย

May I help you?
ประโยคเด็ดของเจ้ตูนเค้า

การ์ตูน ใจดี
มักจ่ายตังค์ให้กับเด็กๆที่มาซื้อไอติมแล้วตังค์ไม่พอ
มักจะเป็นเป้าให้พวกเรา แม็คฟอครันมอลล์ คอยแกล้ง
แท็คทีมกะแกรี่ กันแกล้งการ์ตูน

รำคาญไอนิคในบางครั้ง
บางครั้งมันก้อดี
สรุปแล้วก้อดีอ่ะ
รักโคโค่ รักแกรี่
สองคนนี้เหมือนพ่อแม่ของกรูที่แม็คเลย
รักจังว่ะ

แกรี่คนที่คอยดูแลกรู
ถามว่ากรูเปนอาราย
คอยทำให้กรูหัวเราะ
เอาจักรยานมาให้ยืม
แต่กรูไม่ค่อยได้ใช้ซะง้าน
เพราะเพื่อนๆ ปั่นไปทำงานกานหมด

โคโค่ จอมระเบียบ
มักตำหนิกรู
เวลากรูลืมใส่ถุงมือหยิบเนื้อ
แล้วพูดว่า Bad Boy แล้วหัวเราะ
แล้วก้อเข้ามากอด
ก่อนกลับ หอมแก้ม

เชลซี แฟนนิค
หวานจิงๆ คู่นี้

มอลล์ สถานที่ที่ใครเมื่อมีเวลาว่าง
มักจะขอติดรถคนที่มารับกรูไป
เพื่อไปช้อปปิ้ง
แต่กรู
ดันเป็นคนที่ได้ไปช้อปน้อยสุด
เพราะทำแต่งาน
กลับบ้านกันที
6 คน ในรถ 1 คัน
แจ็คพอต กลับรถไอพอล
รถเล็ก สกปรก สุดๆ
ตัวเหม็น
ขี้เกียจ
แต่...
มันก้อไม่ได้เลวร้ายอารายว่ะ
อภัยๆๆ

ไอฮ็อค มักขอมาทำสาขากรู
สบายนิ
ไม่วุ่นวาย
ถูกชะตากะหลายคนในสาขา
(กลัวถูกเด้งจังกรู)

มักมีคนมาช่วยปิดร้าน
บางทีก้อการ์ตูน
บางทีก้อพวกไอโจ ไอฮ็อค ไอปั้ป ไอง้วง
แต่...
กรูมะชอบน่ะเฟ้ย
ลดชั่วโมงทำงานกรู 5555+

กรูมักจะมีคนคอยรวมหัวกันแกล้ง
โดยเฉพาะจะจับคู่กันแกล้งกรู
เช่น ไอภูมิ กะ ไอฮ็อค
ไอปั้ป กะ ไอง้วง
ไม่เข้าใจชีวิตคนน่ารักทำไมต้องเปนอย่างนี้ฟ่ะ

เล่นไพ่กินน้ำ
คือ กิจกรรมยามว่างของพวกนี้
ซึ่งกรูไม่เคยเล่นด้วนเลย
เพราะเล่นไม่เปน เหอะๆๆ

อาหารมื้อที่ใหญ่ที่สุด
คือมื้อที่ล้างตู้เย็น
ก่อนออกเดินทางไปเที่ยวที่บอสตันกะนิวยอร์คด้วยกัน
ซึ่งมื้อนี้ กรูไม่ได้ทำ แต่กลับมาเป็นคนล้างแทน -*-

เพิ่งมารู้ว่า
ถ้าซื้อตั๋วไปกลับบอสตัน
และใช้บัตร นศ.นานาชาติ
จะสามารถประหยัดตังค์ได้หลายเหรียญเลย

Abercrombie, American Eagle,
Pac Sun (ปั้กซุง) ร้านที่ว่างเมื่อไหร่ต้องเข้า
China Court ร้านอาหารประจำของกรู
หมดตังค์ร้านนี้ไปเป็นร้อยเหรียญน่าจะได้
นุ ปั้ป ง้วง จอมช้อป
ช้อปแหลกทุกครั้งเมื่อไปมอลล์
(ว่าแต่ บี การ์ตูน ก้อใช่ย่อยน่ะ)

ไอโจตกลงซื้อเสื้อหนังราคา 99 เหรียญ
เล่นเอากรูงง
ไอโจยอมซื้อวุ้ย 555+

ไอแชพเพิท = ไอฮ็อค
ไอด๊องกี้ = ไอโจ
หมาปากหมา (อย่างมีจรรยาบรรณ) = ไอพรูม
หลักกิโล = ไอป้าป
เสาไฟฟ้า = ไอง้วง
แล้วมีไรอีกว่ะ.......
ช่วยบอกกานหน่อย
อ่อ
พิ้งกี้ = นู่บี (อันนี้ชื่อกิ้กเค้า)

เคบิน 3 หลัง
ลูกสนที่หล่นลงมา แล้วกรูมักจะเก็บมาใส่กระถางหน้าห้องกอ่นไปทำงาน
Dandilion ที่กรูมักจะเอาเป่าเล่น
หยอดเหรีญยซักผ้าทีละ $1.50
ปั่นแห้งบ้างไม่แห้งบ้างครึ้งละ $0.25 ต่อครั้ง
รองเท้าหน้าห้องที่เกะกะ รกรุงรัง
ห้องไอตูนมักเอาผ้ามาตากหน้าห้อง
จนเจฟมาเตือน
ห้องกรูเอาผ้าตากกันที่ราวของผ้าม่าน
หักโครมลงมาซะง้าน

ช็อคโกแลต snicker รสแอลมอนด์ อาหร่อยเหาะ
มักปั่นจักรยานดึกๆ ไปซื้อที่เซเว่น
บาร์ละ 80 เซนต์ ถ้าซื้อ 2 บาร์ ตกบาร์ละ 64 เซนต์

ซีเล็ค
นักเก็ต
เอเชี่ยนสลัด
ไก่สไปซี่
ไก่คริสปี้
ไก้กริล
เทนทูวัน
โฟร์ทูวัน
แมคฟิช
แมคชิกเกน
......

ปั่นจักรยานชิวๆ
ไปถึงทะเลของคิทเทอรรี่คนเดียว
ขอบอก
เหนื่อยมั้กๆ

ช็อคโกแลตลินซ์ อาหร่อยมั้ก
ข้างนอกเปงช็อคโกแลต ข้างในครีม
อาหร่อยเหาะ

Kittery มี outlet
สินค้าราคาถูก
แต่กรูว่าไม่ถูกกว่ามากหรอก แถมมีภาษีอีก
ซื้อที่นิวแฮมเชียร์ดีกว่า
ที่มอลล์ที่กรูทำงานนี่แหละ เวิร์คสุดร่ะ

หน้าโรงซักรีดของ Litson
มีป้ายบอกว่า เป็นทางหมาเดิน
ถ้าหมาอึ ต้องเก็บด้วย 5555+
อันนี้ ไอพวกนี้ชอบไปแอบอึกัน

--- ยังมีต่อน่ะครับ ---
ขอพักก่อน




 

Create Date : 05 พฤศจิกายน 2549
1 comments
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2549 2:27:41 น.
Counter : 687 Pageviews.

 
 
 
 
อ่านแล้วให้อารมณ์เดียวกันเลยอ่ะพี่

ตอนนี้อยู่ที่ Porthsmouth (ยังไม่เคยเหนร้านเซเว่นเลย)

แต่ที่พักคนละที่กัน ดีที่ ที่พักดีหน่อย สบาย ราคา85$

ทำที่หน้ามอลล์น่ะ ออกจะน่าเบื่อหน่อย ไดรฟ์ทรูคนเยอะโคตรๆ แล้วเปนคนเดียวเลยที่ต้องเข้ากะตีสี่เกือบทุกวัน เพราะมีคนลาป่วย

ช่วงนี้ เข้าสปริงแล้ว อากาศยังหนาวเลย หิมะตกอยู่ด้วย

ps.เหนรูปพี่กับการ์ตูนติดอยู่ที่ร้านในมอลล์ด้วย เหอะๆ
เจอนิค จิม แลร์รี โซพอล สเตป ไดแอน ไรอัน ร็อบ บิล แครี่แล้ว

ps2. ชอบติดรถเพื่อนไปช๊อปที่มอลล์เหมือนกัน
แต่ปีนี้เงียบเหงาหน่อย มีเด็กไทยมาที่นีแค่ห้าคนเอง มีเพื่อนทำที่มอลล์คนเดียว

ps3. ร้านอาหารจีนอร่อยจิงๆ กินทีนึงห้าหกเหรียญ กล่องนึงกินได้สองมื้อ เพราะว่าเยอะโคตรๆ แต่แพงไปนิด



 
 

โดย: chockyberry IP: 71.233.83.27 วันที่: 5 เมษายน 2550 เวลา:3:04:50 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

Austin Dash
 
Location :
ภูเก็ต Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




LiBerluttⓔ.•.•.•.--- RESPECT LIFE ---
ยินดีต้อนรับครับ ... 欢迎您 ... Bienvenue ... Welcome ...


GotoBus Bus Tickets and Tours Book Bus Tickets Find Tours Online Find Your Vacation
[Add Austin Dash's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com