ไหว้พระขอพร @ เขาคิชฌกูฎ จันทบุรี

เคยได้ยินถึงความศักดิ์สิทธิ์ของรอยพระพุทธบาท บนเขาคิชฌกูฎมานานมากแล้ว
เพราะถึงช่วงเปิดเขาให้สักการะครั้งใด จะมีผู้แสวงบุญทั่วทุกสารทิศหลั่งไหลกันขึ้นไปบนเขาเพื่อสักการะและปิดรอยพระพุทธบาท และขอพรเพื่อเป็นสิริมงคลกับชีวิตบางคนไปทุกปี เพราะพรที่ขอไว้สมดังใจปราถนา

โดยส่วนตัวไม่เคยคิดไปขึ้นเขานี้ซักครั้ง เพราะได้ยินมาว่าขึ้นลำบากมาก ต้องมีความมานะจริงๆ และบางคนบอกว่า ถ้าไม่มีบุญบางครั้งไปถึงแล้วก็อาจจะไม่ได้ขึ้น อาจจะด้วยเหตุผลใดๆ ก็ตาม ทำให้ตัวเราไม่ค่อยได้สนใจเท่าไหร่

จนเมื่อเดือน มกราคม ที่ผ่านมา เพื่อนได้โทรมาชวนไปขึ้นเขาคิชฌกูฎกัน อยากจะไปอธิฐานขอพร และจะแวะเที่ยวทะเลขากลับกรุงเทพฯ ด้วย

เราก็คิดอยู่พักหนึ่ง ในใจก็คิดว่า ลองซักครั้งดีกว่า ได้ยินมานานแล้วว่าถ้าไม่มีบุญอาจจะไม่ได้ขึ้น เพราะคนเยอะและขึ้นลำบาก ก็เลยตัดสินใจไป และอยากจะไปหาอาหารทะเลทานริมหาดด้วย

ทริปนี้จึงเกิดขึ้นในวัน ศุกร์ที่ 16 กุมภาพันธ์ 2556 โดยเดินทางออกจากกรุงเทพฯ เวลาหนึ่งทุ่มตรง ขับไปทางมอเตอร์เวย์ เข้าวิ่งเส้นเมืองแกลง ไปจันทบุรี โดยระหว่างทางมีรถตู้ และรถทัวร์จำนวนมากตรงไปเส้นทางเดียวกับเรา คิดว่าน่าจะขึ้นเขาเหมือนกัน โดยเพื่อนได้โทรไปจองตั๋วรถกระบะเพื่อขึ้นเขาล่วงหน้าแล้วตั้งแต่อยู่กรุงเทพฯ เพราะถ้าไม่จองไว้ อาจจะไม่ได้ขึ้นเลยทั้งคืน
เพราะคนเยอะมาก

ไปถึงตีนเขาคิชฌกูฎ ประมาณห้าทุ่มครึ่ง เป็นดังที่คิดไว้ คนเยอะมาก และกำลังทยอยเดินทางมาเรื่อยๆ กลุ่มเราเมื่อไปถึง หาที่จอดรถได้แล้ว ก็ไปรับตั๋วรถเพื่อไปต่อคิวขึ้นเขากัน โชคดีมากๆ ที่เราจองไว้แล้ว ทำให้ไม่ต้องรอนานก็ได้ขึ้นรถ
รถที่ใช้วิ่งบริการนั้น เป็นรถโฟวินส์รุ่นใหม่ บรรจุผู้โดยสารครั้งละ 10 คนเท่านั้น
และทางขึ้นนั้นชันและน่ากลัวมาก ต้องใช้ความชำนาญจริงๆ ถึงจะขึ้นได้ (ต้องคนพื้นที่เท่านั้น) เพราะถนนเป็นดิน และสองข้างทางเป็นป่่าทึบ เวลารถวิ่งสวนลงมาต้องคอยระวังรถที่วิ่งสวนขึ้นไปด้วย ทำเอาคนนั่งด้านหลังกระบะถึงกับอ๊วก เลยทีเดียว....นับถือนักแสวงบุญทั้งหลายจริงๆ ที่มีความอุตสาหะมากที่ขึ้นมาบนเขานี้ได้ ถึงแม้จะไม่ได้เดินก็ตาม และก็ต้องแอบลุ้นอยู่ตลอดเวลา แต่ระหว่างทางที่ขึ้นก็จะเห็นกลุ่มคนบางกลุ่มที่เดินขึ้นไป ซึ่งขนาดเรานั่งรถยังเหนื่อยเลย แต่นี่เดินขึ้นไป เหนื่อยมากกกก นับถือจริงๆ ต้องมีแรงศัทธามากๆ ถึงจะทำได้

ถึงแล้ว...จุดพักรถจุดแรก...เพื่อจะต่อรถขึ้นไปยังจุดที่สอง


มีจุดขายเครื่องดื่มและพวงมาลัยสำหรับนำไปไหว้พระด้านบนเขา


จากนั้นเราก็ไปซื้อตั๋วรถ เพื่อนั่งรถต่อไปยังจุดที่สอง


ถึงแล้ว...จุดที่สอง ซึ่งเป็นจุดที่ต้องเดินขึ้นเขาไปอีก แต่ก่อนขึ้นไปต้องไหว้สักการะพระแม่ธรณีก่อน และซื้อดอกไม้ ผ้าสามสี และธูปเพื่อนำไปไหว้รอยพระพุทธบาทบนยอดเขา




จากจุดต่อรถสองจุดนั้น กว่าจะถึงจุดที่ต้องเดินขึ้นเขาก็เป็นเวลา เที่ยงคืนครึ่งพอดี...ระหว่างทางที่เดินขึ้นเขา เราจะต้องโรยดอกดาวเรืองไปเรื่อยๆ ตามโขดหินบ้าง ทางเดินบ้าง และก็อธิฐาน ทำจิตให้สงบและปักธูปตามจุดต่างๆ ระหว่างทางที่เดินขึ้นไป




เดินขึ้นไปเรื่อยๆ จะมีจุดพัก...โดยมีร้านค้าขายของที่ระลึก และร้านอาหารเครื่องดื่มไว้บริการนักท่องเที่ยว และมีรูปปั้นและเทวรูปของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายให้เราได้สักการะและทำบุญมากมาย




ทางขึ้น...บางครั้งก็ชันมาก เดินลำบาก บางครั้งทางก็แคบต้องค่อยๆ เดิน ถ้าร่างกายไม่แข็งแรงพอ ก็ทำให้หมดแรงเหมือนกัน เห็นบางคนต้องนั่งพักเหนื่อยเป็นระยะ บางคนหายใจไม่ทัน เป็นลมเลยก็มี ถ้าอาการหนักก็ขึ้นไปต่อไม่ได้ ต้องกลับลงไปด้านล่างก็มี นี่ทำให้นึกขึ้นได้ว่า ที่คนเขาบอกว่าถ้าไม่มีบุญพออาจจะขึ้นไม่ถึงก็ได้ (นี่คงเป็นสาเหตุหนึ่ง)

แต่เราขณะที่ขึ้นนั้น ไม่รู้สึกเหนื่อยเลย ในขณะที่เพื่อนเริ่มหน้าซีดแล้ว แต่เรายังรู้สึกสบายเหมือนเดินบนพื้นราบ และระยะทางจากจุดที่เริ่มเดินกว่าจะถึงยอดเขาก็ไกลมาก หลายกิโลเชียวละ และก็มีบางจุดที่ต้องปีนขึ้น อย่างจุดที่เรียกว่า
ประตูสวรรค์ ต้องปีนขึ้นเพราะทางแคบและชันมาก


เมื่อผ่านประตูสวรรค์แล้ว ก็จะต้องทำบุญเพื่อเราจะได้มีทรัพย์ติดตัวไปยังภพหน้า


จากนั้นก็ขึ้นต่อไปเรื่อยๆ จนถึงบนยอดเขา....คนเยอะมากกกกก


ถึงด้านบนประมาณตีสองกว่าแล้ว....คนเยอะจริงๆ บางคนก็มานอนรอเพื่อทำพิธีช่วงเช้ามืด แต่น่าแปลกใจตรงที่ส่วนใหญ่จะเป็นคนหนุ่มสาว และครอบครัวมากันเยอะมาก จุดนี้จะมีเครื่องดื่มและอาหารบริการด้วย ไม่ต้องกลัวอดหรือหิ้วขึ้นมาด้านบนเลย...สบายไปอีกแบบ


เราเดินขึ้นไปด้านบนสุด เป็นบริเวณรอยพระพุทธบาท ซึ่งจุดเด่นจะเป็นก้อนหินขนาดใหญ่ ที่ต้องอยู่ริมหน้าผ่าในลักษณะหมิ่นเหม่มาก แต่น่าอัศจรรย์ที่หินไม่ล้มลงไปด้านล่าง (หินก้อนใหญ่จริงๆ)


จะมีเจ้าหน้าที่คอยนำสวดขอพร และเครียร์คนที่เข้าไปยังลายพระพุทธบาททีละกลุ่ม เพราะเข้าไปพร้อมกันไม่ได้ อันตรายมาก (ดูแรงศัทธาของผู้คน)




เรากว่าจะเบียดผู้คนเขาไปยังรอยพระพุทธบาทก็เล่นเอาเหนื่อย เมื่อได้ไหว้และขอพรแล้ว ก็พากันมานั่งรับลมอยู่ด้านหลังก้อนหลัง อันเป็นด้านหน้าของหน้าผานั่นเอง ในเวลาตีสองกว่านี้ อากาศเย็นสบาย ไม่หนาวเกินไป ทำให้ไม่มีเหงื่อเลย
ความเหนื่อยล้าหายเป็นปลิดทิ้ง อาจจะเป็นเพราะอิ่มบุญก็เป็นได้


จากนั้นเราก็ไปไหว้พระและขอพรจากเจ้าอาวาสคนปัจจุบันของเขาคิชฌกูฎนี้
เพื่อทำพิธีเจิมกระเป๋าเงิน (คนเยอะมาก ใครอยากมีเงินแสนเงินล้านต้องมาทำพิธีนี้ เพราะผุ้คนศัทธามาก) เราก็แอบหวังเล็กๆ ว่าอยากให้มีเงินเต็มกระเป๋าตลอดเวลา


เสร็จพิธีแล้ว ก็ออกมาด้านนอก ก่อนลงจากเขาก็ไหว้สักการะ สมเด็จพระนเรศวรก่อนเพื่อเป็นสิริมงคล ให้เดินทางกลับด้วยความปลอดภัย


ใช้เวลาเดินลงเขาัพักใหญ๋ ช่วงขาลงจะเหนื่อยกว่าขาขึ้น เพราะทางชันและต้องระวังเวลาเดิน เพราะจะมีคนเดินขึ้นสวนไปมาตลอดเวลา จากนั้นจะต้องต่อรถไปจุดที่หนึ่ง และก็ต่อรถอีกครั้งไปยังตีนเขา ซึ่งก็ใช้เวลาเกือบชั่วโมง กว่าจะถึงด้านล่างก็เกือบตีห้า....มาถึงรถได้เราก็นอนเอาแรง เพราะต้องรอให้เช้าก่อนถึงจะเดินทางกลับได้

ทริปนี้...เป็นประสบการณ์ที่ดีมาก ไม่ไปไม่รู้เลยถึงแรงศัทธาของผู้คนและความพยายามอย่างมากกว่าจะไปให้ถึงยอดเขาได้ ตอนที่เราลงมาตอนตีห้า เห็นผู้คนจำนวนมาก นอนกันเต็มลานวัดและจุดต่อรถ เพื่อนอนรอคิวขึ้นเขา ซึ่งก็ไม่แน่ว่าจะได้ขึ้นกี่โมง บางคนมาแต่เช้ามืดอาจจะได้ขึ้นตอนเย็นอีกวันก็ได้ เพราะคนเยอะจริงๆ ถ้ารอไ่ม่ไหวก็อาจจะท้อใจและกลับไปไม่ยอมขึ้นเลยก็มี แต่ถ้าโชคไม่ดี ไม่สบายขึ้นมาก็ลำบากเหมือนกัน แต่กลุ่มเราทุกคนได้ไหว้พระขอพรอย่างที่ตั้งใจไว้ ทุกอย่างราบรื่น อิ่มบุญและอิ่มใจกันถ้วนหน้า

Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2556 Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2556 22:45:55 น. Counter : 2702 Pageviews.		3 comments
Share Tweet