BlogGang.com : : สี่ดี-สี่เก่ง : สำหรับคนชอบกินก็อยู่เมืองไทยนี่แหล่ะ..ดีสุดๆแล้ว(ตอนที่ 7 )

สำหรับคนชอบกินก็อยู่เมืองไทยนี่แหล่ะ..ดีสุดๆแล้ว(ตอนที่ 7 )

ไม่น่าเชื่อว่าเขียนเรื่องด้วยชื่อเรื่องเดิม ได้ตั้ง 7 ตอนแล้วครับ จริงๆบลอกเนี่ย ผมตั้งใจเอาไว้ว่า จะเขียนๆๆๆๆๆ เอาให้ได้หลายๆเรื่อง ที่ตัวเองสนใจ แม้ว่าอาจจะไม่ได้รู้ในเรื่องนั้น แต่ก็อยาก"พูด"ว่าตัวเองคิดอะไรกับ"เรื่องนั้น" อยู่ดี
แต่ตอนนี้ ก็มีเรื่องของกินเท่านั้นแหล่ะครับ ที่ผมว่าผมเขียนได้อย่างผ่อนคลายมากๆ ... เขียนแล้วสบายตัวว่างั้น

++++++++
แม้ว่้าผมจะพลาดไม่ได้ไปตลาดน้ำอัมพวา(สาเหตุของการพลาดคือ..ขี้เกียจ)ก็ตาม ก็ยังได้เจอ ได้กิน อะไรอร่อยๆ ที่จังหวัดนี้อีกหลายอย่างครับ ที่หาง่ายสุดๆเลยก็ "กุ้ง"ครับ
หลายท่านอาจจะ...โอ๊ย กะอีแค่กุ้ง...แต่สำหรับผมนี่ ถือว่าการได้กินของสดขนาดนี้ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆนะครับ ความคุ้นเคยตามประสาเด็กอิสานที่บ้านฐานะปานกลางค่อนไปทางล่างนี่ ภาพของของทะเลคือ แพง ครับ แถมไม่ค่อยได้กินของสดๆด้วย
ผมเคยบ่นๆ เด็กคนงานที่โรงงานมันเลยถาม
"งั้นพี่ก็ไม่ค่อยได้กินใช่มั้ย?"
"...อือ..."
"แปบนะ"
ว่าแล้วมันก็เอาสนอกเกิลใส่หน้า แล้ววิ่งไปหลังบ้าน โดดลงแม่น้ำแม่กลอง ตู้ม
ซักพักขึ้นมาพร้อมกับกุ้ง ดำลงไปจับดื้อๆเลย ได้กุ้งตัวอ้วนๆมาให้แม่น้องเค้าทำต้มยำให้กิน อร่อยที่สุดในโลก!!
(จริงๆไม่เห็นหรอกครับ ว่ามันเอาอุปกรณ์เสริมอะไรลงไปบ้าง)

...แม่น้ำสายนี้ยังหล่อเลี้ยงคนไทยได้อีกนานครับ....
+++++++++++++
นอกจากนี้ก็มีพี่ๆเค้าลากไปบ้านซึ่งทำบ่อกุ้ง (ตอนเมา ...แข่งบอลโรงงานเสร็จก็ต้องฉลอง..ชนะก็ฉลอง เสมอก็ฉลอง แพ้ก็ฉลอง พี่ไทยจงเจริญ..เอ้าชน!!!)
หลังจากที่ได้ทราบข่าวว่าผมไม่เคยกินกุ้ง!!(เอ่อ..ไม่ได้ขนาดน้านนน..ข่าวหนอข่าว

)
ซึ่งคนในพื้นที่เค้าจะเรียกบ่อกุ้งว่า "วังกุ้ง" ครับ ลักษณะเหมือนเป็นแหล่งน้ำขังธรรมชาติ แล้วกุ้งมันก็มาอยู่ของมันเอง...โดยเข้าไปปรับปรุง แล้วก็หาพันธุ์กุ้ง อาหาร ยา มาเติมใส่ช่วยมันหน่อย

วิธีกินก็ง่ายๆ โดยที่พี่เค้าก็เอาสวิงช้อนเอาขึ้นมา แกว่งๆน้ำหน่อย แล้วก็ใส่จาน เทน้ำปลา(ของโรงงานนั่นแหล่ะ)ใส่ แล้วก็ยื่นใส่มือผม"...เอ้า กุ้งแช่น้ำปลา...ไม่มีสดกว่านี้แล้วนะเว้ย"

ซึ่งกินดิบๆแบบนั้นมันก็อร่อยดีหรอก แต่ว่ากินแล้ว คัน .. ตรีน...มากครับ
(ไม่ได้คันเพราะใึครพูดไม่เข้าหู แต่คาดว่าจะแพ้กุ้ง? เอ.. หรือว่ายุงกัดหว่า??)
ไอ้อาการคันตรีนที่ผมว่า อาจจะมาจากการแพ้ฮิสตามีนในกุ้งดิบก็ได้นะ
(แต่ผมยังเชื่อลึกๆว่ายุงกัดมากกว่า..เพราะไม่ค่อยมีประวัติแพ้ของกินเลยเน่อ)
++++++++++++

ตัดบทจากเรื่องประสบการณ์เดาๆของผม มาดูร้านอร่อยของที่นี่ครับ (ก่อนที่จะเริ่มรำคาญผม +5555)

ด้วยความทึ่ตอนนั้นเป็นเด็กฝึกงาน ตังก็ไม่ค่อยมี ก็เลยไม่มีโอกาสได้ไปนั่งกินร้านดีๆแต่ราคาไม่เป็นมิตรซักเท่าไรหรอกครับ
แต่ก็มีร้านอร่อยร้านนึง ที่พูดไ้ด้เต็มปากเต็มคำครับ ของเค้าดีจริงๆ
ร้านอร่อยที่ว่า เป็นร้านบะหมี่หมูแดงครับ ชื่อร้าน ก๋อง เมง จิ้น (คิดว่าออกเสียงถูกนะครับ) เป็นร้านบะหมี่หมูแดงเจ้าชื่อดังของที่นี่ครับ หมูแดงเค้าอรอ่ยมากๆๆ นุ่มๆ หวานๆ ไม่แห้งกระด้างเหมือนกินที่อื่นๆ (รู้สึกว่าหมูแดงที่เคยกินแล้วอรอ่ยสุดก็เจ้านี้แหล่ะ) กินกับหมี่เกี๊ยวเค้าก็อร่อยครับ เนื้อหมูในเกี๊ยวมันหอมๆหวานๆ ไม่มีกลิ่นตุๆ น้ำซุปเป็นน้ำแกงใส รสน้ำต้มกระดูกหวานเค็มมันอ่อนๆแบบธรรมดา (จะได้ไม่ขโมยซีนหมูแดงกับเกี๊ยว) เส้นหมี่แผ่นเกี๊ยวนี่ (ถ้าจำไม่ผิด) เค้าก็นวดเองครับ สีขาวอ่อนๆ ไม่เหลืองอ๋อย แล้วก็เหนียวนุ่ม

อาหารพวกแป้งนี่ ถ้าทำใหม่ๆสดๆ แล้วเอาไปเทียบกับพวกสำเร็จรูปนี่ ความอร่อยเป็นคนละเรื่องกันเลยครับ เพราะว่าคนที่เค้าทำสดๆ เค้าสามารถปรุงยังไงก็ได้ให้อร่อยที่สุด ในขณะที่คนที่ทำขายแบบจัดส่งเยอะๆไกลๆ เค้าต้องคอยระวังเรื่องอายุสินค้าด้วย ซึ่งวิธีการยืดอายุสินค้าของเค้าก็คือ การทำให้เส้นมันแห้งลงกว่าปกติหน่อย เชื้อราจะได้ไม่อาละวาด หรืออาละวาดช้าลง เป็นเดือน หรือเป็นปี (สังเกตได้ว่ามาม่าจะอายุการเก็บนานกว่าเส้นบะหมี่ก้อนครับ เพราะเค้าปรับค่าน้ำที่จุลินทรีย์มันใช้ได้ให้ต่ำกว่ากันเยอะ)
ไอ้การที่ทำสินค้าให้แห้งลงหน่อยนี่แหล่ะครับ ที่ทำให้สภาพเส้นหมี่มันอรอ่ยต่างกัน เพราะเนื้อแป้งมันมีสภาพความชื้นต่างจากของเดิม ก่อนที่จะเริ่มลวก ดังนั้นการลวกเส้นให้ได้สภาพสวยเหมือนเดิมนี่ ก็เลยต้องใช้ความสามารถกันหน่อย ถ้าเจอคนลวกบะหมี่มือไม่ถึง เราก็จะได้กินบะหมี่ที่มัันแข็งๆ กรุบๆกรับๆ หรือเละไปเลย (แต่จริงๆพี่หมี่เกี๊ยวรถเข็นบ้านเรา ก็มีมือลวกบะหมี่ระดับเทพอยู่ทั่วไปทั้งนั้นแหล่ะ)

จริงๆอยากรู้ประวัติเค้าเหมือนกัน แต่ตอนนั้นยังเด็กครับ ไม่กล้าคุยกับเจ้าของร้าน เลยไม่รู้ประวัติเค้า เสียดายมากๆ เอ่อ..ยังไงถ้าคุณพี่เจ้าของร้านมาได้อ่านบลอกนี่เข้า ผมขอค่าโฆษณาเป็นหมี่เกี๊ยวน้ำหมูแดง สองชามนะครับพี่...

)

ใครแวะผ่าน ลองถามๆทางเค้าดูครับ ร้านนี้อยู่ในเมือง ่ผมจำไม่ได้ว่าไปยังไงเหมือนกัน แต่เมืองนี้เล็ก หาไม่ยากครับ

++++++++++++

สิ่งมหัศจรรย์อีกอย่างที่นี่คือ ตลาดรถไฟครับ มันเป็นตลาดทั่วไปนั่นแหล่ะ ของที่ขายก็เป็นอะไรที่พอจะคาดเดากันได้ เช่นพวก ของทะเลแห้งๆ ของกินเล่น ฯลฯ และคงไม่มีอะไรให้พูดถึง...
...ถ้าพื้นที่วางของ ไม่้ได้วางบน รางรถไฟ ครับ จะเข็นปลาทูเข็นผัก ก็เข็นไปบนทาง รถไฟเป็นๆของรฟท.เรานี่แหล่ะครับ และรถไฟก็วิ่งผ่านจริงๆ ไม่ใช้สลิง และตัวแสดงแทน พอรถไฟจะมา เค้าก็ยกของขึ้น หน่อย เดินหลบนิดนึง พอรถไฟผ่านไป เค้าก็เอาของกลับไปวางขายต่อ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมไม่รู้ว่ามีพวกช่อง AXN หรือ Real TV ของฝรั่งเคยมาถ่ายทำรึยัง... แหม ถ้าตัดต่อดีๆ แล้วใส่เสียงบรรยายตื่นเต้นๆเข้าไปหน่อยละก็ คงอู้ว อ๊า กันน่าดู

รูปตลาดรถไฟ(ไม่ได้ถ่ายเองหรอกครับรูปเนี้ย....กูเกิลครับ)

+++++++++

ผมคงจะขอจบเรื่องของแม่กลองไว้เท่านี้นะครับ ไว้มีโอกาสคงจะดึงมาเล่าอีกครับ ปลื้มจังหวัดนี้เรื่องของกินจริงๆ

บุญรักษาทุกท่านครับ

Create Date : 29 มีนาคม 2551

Last Update : 29 มีนาคม 2551 3:21:43 น.

5 comments

Counter : 529 Pageviews.

โดย: CrackyDong

วันที่: 29 มีนาคม 2551 เวลา:5:22:57 น.

เห็นด้วยเรื่องกิน อย่างแรง

โดย: Bananarumba

วันที่: 29 มีนาคม 2551 เวลา:6:24:49 น.

เรื่องกินเรื่องเที่ยวบ้านเราสบายสุดแล้ววววว
และมาชวนไปเที่ยวด้วยกันครับ
จะดำน้ำที่เกาะขามหรือเดินเล่นที่ตลาดนัดจตุจักร
อยากไปไหนคลิกที่ภาพได้เลยนะครับ

…

โดย: มิสเตอร์ฮอง

วันที่: 29 มีนาคม 2551 เวลา:11:36:55 น.

อเมซิ่งไทยแลนด์เลยเน๊าะ
จะหาที่ไหนสุขใจเท่าบ้านเราเมืองไทยเป็นไม่มีค่ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 29 มีนาคม 2551 เวลา:11:42:53 น.

วันนี้คุณยิ้มแล้วหรือยัง ขอให้สุขสดใสในวันจันทร์นะจ๊ะ

โดย: Opey

วันที่: 31 มีนาคม 2551 เวลา:9:27:12 น.