ลังกาวี...ปี53

ปิดเทอมที่ผ่านมา ได้มีโอกาสเที่ยวฟรี กินฟรี แหมมันดีอย่างนี้นี่เอง เป็นความโชคดีที่ได้เหินฟ้า ขี้นรถ ลงเรือ ไม่ได้ไปเหนือนะ แต่ล่องใต้ต่างหาก แถมไปไกลถึงลังกาวี คราวนี้ไป กับครอบครัวหญ่า..ย ๆ มี พ่อ แม่ และครอบครัวของพี่ชาย และครอบครัวเล็กอีกหนึ่งครัว ไปเที่ยวกับคณะทัวร์ของสุภัทราทัวร์โดยมีพี่หมวยนำทีม....

เราออกเดินทางกันแต่เช้ามืด โดยพี่หมวยเอารถ เชิดชัยทัวร์ มารับถึงหน้าบ้าน ถึงแม้จะมีอาการง่วงเหงา หาวนอนกันบ้างแต่ก็นับว่าตื่นเต้น ๆ กับการจะได้ไปลุยเที่ยว 555 มีแวะกินข้าวเพื่อแก้เครียดให้กับกระเพราะน้อย ๆ ของทุกคนที่วังน้อย ก่อนจะออกเดินทางต่อไปยัง สนามบินอันเลื่องชื่อเมื่ออดีตกาล (แซวนิด คงไม่ว่ากันนะ) ดอนเมืองค่ะ ก็ไปรอเช็คอิน แล้วก็ขึ้นเครื่องไปหาดใหญ่กันด้วย นกแอ๊..นกแอร์.. นั่งไปหูอื้อไป..เฮ้อ..เวรกรรมจริง.. ลงเครื่องได้ก็มีรถมารับออกเดินทางสู่สตูลเพื่อเข้าที่พักผ่อน..และเตรียมความพร้อมมุ่งสู่ท่าเรือ..(จำมะได้ละ).... เพื่อไปยังลังกาวี ในเช้าวันรุ่งขึ้น ...งานนี้มีคนเมาเรือ แต่ไม่เมาเครื่องบินแฮะ..อิอิ...


และแล้วสัญญาณโทรศัพท์ของแต่ละท่าน ก็มีอันตะละตุ๊ด ..ตุ๊ด..ตุ๊ด..ใช้ไม่ได้...อยู่ที่นั่น 2 วัน ก็ได้ไปหาดทรายดำ บ้านของพระนางมัสสุหรี แหมงานนี้มีแอบล้างหน้าเสริมความงามกันเป็นแถวเลย พิพิธภัณฑ์ท่านมหาเธร์ และที่ชอบกันสุด ๆ ของทิปนี้ก็คือที่เกาะปาย่า เพราะได้เล่นน้ำ ดำน้ำ ให้อาหารปลา แถมด้วยการถูกตอดกันคนละนิดละหน่อยเป็นของฝากจากเจ้าปลาน้อย น้ำใสมาก อ้อ..ได้เห็นปลาฉลามกันแบบใกล้ชิดซะด้วย (ดีนะตัวเล็ก ๆ ) อีกที่หนึ่งก็ดายังบุนติ้ง เป็นทะเลสาปน้ำจืดกลางเกาะ ถ้าถามความรู้สึกของเล็กนะ น่ากลัวมากเพราะน้ำมันนิ่ง และลึกมาก ๆ เขียวเชียวล่ะ แต่ทุกคนก็ไม่หวั่น สนุกกันเต็มที่โดยเฉพาะเด็ก ๆ ที่ขาดไม่ได้เลยก็ต้องนกอินทรีย์ตัวใหญ่สัญลักษณ์ของที่นี่ ยังไงก็ขอสักภาพนะ ถ้ามีโอกาสได้ไปจะไปหาอีกนะ ตะเอง
ที่สุด ๆ ของความเสียวของทริปนี้ก็คือไปขึ้นเคเบิล คาร์ สูงมาก ๆ แถมต้องไปเดินตรงสะพานด้วย หนทางไปก็ต้องเดินลงเขาไป เหนื่อยมาก ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนเดินกลับนี่แหละเหนื่อยสุด ๆ แต่พอไปถึงตรงสะพานแหม มันสวยมาก ๆทำเอาหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเชียว แนะนำเลยถ้าใครชอบความสวยของธรรมชาติแบบเสียว ๆ แล้วล่ะก็ เรียนเชิญได้เลยจ๊ะ
หลังจากเที่ยวเล่นกันจนอิ่มหนำสำราญทางอารมณ์แล้วก็ได้เวลาชอปปิ้ง ใครชอปปิ้งที่ลังกาวีไม่พอก็มาต่อกันที่หาดใหญ่ก่อนเดินทางกลับ อีกรอบ เฮ้อ..สำหรับเล็กละเงินหมดตั้งแต่ไปถึงแล้ว เลยไม่ค่อยได้ซื้ออะไรนอกจาก ชอคโกแลต ของเขาถูกจริง ๆ ขากลับเนื่องจากนกแอร์(ปีกหัก หรือ อกหักไม่ทราบได้) คณะทัวร์ของเราจึงได้กลับด้วย 1 2 go (ไปไม่กลับ) เขาแปลกันอย่างนี้ป่าวหว่า 5555 เสียวนะเนี่ย แต่บริการดีนะ จ๊ะ แถมแอร์น่ารักอีกต่างหาก เฮ้อ..กว่าจะถึงบ้านอันเป็นที่พำนักได้ ก็ดึกเอากาลเชียวล่ะ ทริปนี้หมดละ งวดหน้าว่ากันใหม่นะ บ๊าย บาย ลังกาวี

Create Date : 21 มิถุนายน 2554 Last Update : 21 มิถุนายน 2554 15:43:23 น. Counter : 785 Pageviews.		2 comments
Share Tweet