Kimji Adventure : Ep 6 ฝนตกเฉอะฉะ เดินสะเปะสะปะ




เช้าวันที่สี่ (แต่ไมเล่ามาซะ Ep ที่ 7 แล้วเนี่ย) ตื่นมาก็เจอฝนตกเลย ทำให้เรานอนบิดขี้เกียจกันเล่นๆ อยู่บนที่นอนอุ่นๆ (พื้นอุ่นจนร้อนเลยค่ะ จนกลางดึก ต้องแอบไปเปิดประตูให้ลมหนาวเล็ดลอดเข้ามานิดๆ)

โถงข้างๆ มีคนเต็มเลย เขามาหม่ำอาหารเช้ากันที่นี่ เราก็รอจนคนซา ลุกขึ้นไปอาบน้ำแปรงฟัน แล้วก็มาหม่ำก่อน

ราคาค่าห้องพักแบบนี้รวมอาหารเช้า 1 มื้อ ตอนแรกเขาว่า 2 คน 55,000 วอน แต่ตอบเมล์กันไปมาเขาก็ว่า ขอขึ้นเป็น 60,000 แต่เราไม่ยอม บอกว่าเราตกลงราคากันแล้ว เขาตอบกลับมาว่าโอเค เราก็เลยมาพักที่นี่ต่อ

อาหารเช้าที่นี่คล้ายๆ อาหารเช้าแบบฝาหรั่งทั่วๆ ไป มีหนมปังปิ้ง สลัดน้ำใส ชา กาแฟ แอ๊ปเปิ้ล 1 ชิ้น แล้วก็ไข่ต้ม !!!!! แปลกไหมล่ะคะ เราก็รีบเติมพลัง เพื่อออกไปเดินสะเปะสะปะ แถวๆ นี้เพราะจำได้ว่า แถวๆ สถานีเป็นร้านค้า

บ้านพักเราค่ะ กึ่งๆ ฮันอก เป็น Guesthouse แบบ Traditional ก็เลยถูกใจเรา เพราะไม่แพงเท่า ฮันอก ของจริง





โถงค่ะ ทำทุกอย่าง หม่ำ เล่นเน็ต นั่งคุย ดูทอทัด



โถงและทางเข้าห้องน้ำ ด้านขวาเป็นทางเข้าครัว



พอฝนเริ่มซา เรา 2 ป้าก็เลยว่าคงได้ฤกษ์ออกลุยโซลกันเสียหน่อย เพราะถ้านั่งอยู่แต่ในบ้านคงไม่ดีแน่ เสียเวลาป่าวๆ ดีนะที่เราเตรียมร่มมาด้วย เพราะเตรียมดูพยากรณ์อากาศล่วงหน้ามาอย่างดีว่า แต่ละที่ แต่ละวันอาจมีฝน ก็เลยเตรียมกันมา

ออกไปแถวๆ บ้านพักน่านแหละ แถวๆ สถานี Hyehwa ซึ่งมีทั้งโรงเรียน มหาวิทยาลัย เลยกลายเป็นจุดรวมวัยรุ่นจุดหนึ่งของโซล ร้านรวงเต็มกันไปหมดค่ะ เราก็เจอะเจอ ร้าน The Face Shop อิอิ คอละครคงมะต้องบอก น้องซางวูเป็นพรีเซงเต้อนี่คะ ต้องแวะกันหน่อยค่ะ อิอิ หมดกันไปหลายตังค์ค่ะ



ย่ำน้ำเฉอะแฉะกันต่อไป ก็ไปเจอร้าน Happy House สินค้าสุดโปรดของเจ๊เร และ น้องเล แต่แบบว่า ราคาแพงอ่ะ ก็เลยว่า ไปรอไปซื้อที่สิงค์ ดีก่านะ

แต่ก็ถ่ายรูป little princess กันมาค่ะ



ร้านต่อไป ไม่ได้เข้าค่ะ แต่พี่หมีหน้าร้านอ่ะ น่ารักอ่ะ



เดินไป เดินมา ชักไม่มีอะไร ก็อยากข้ามฝั่งไปฝั่งตรงข้าม อ่ะนะ มาบ้านเมืองเขา ต้องทำตามกฎจราจรหน่อย ก็มองๆ หาทางม้าลาย ต้องเดินไปอีกไกล ก็เดินย่ำๆ ดูของไปเรื่อยๆ

เข้าตรอก ซอก ซอย ไปตามเรื่องตามราว จนไปเจอร้านกิฟท์ช็อป มีซีดีเพลงขายด้วย เราก็เข้าไปแก้เซ็ง เข้าไปอยู่นาน มีทั้งเพลง หนัง ละคร เครื่องเขียน จนเลขาฯ ต้องควักตังค์ซื้อ KCM Compilation มาฟัง เพราะจำได้ว่า Compilation เนี่ย มักจะรวมเพลงดีๆ ไว้ เป็นเหมือนรวม single อ่ะค่ะ ก็เลยซื้อมา แล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆ นะเนี่ย

พอออกมา เราก็เดินกันเรื่อยๆ อีก กะว่าจะไปทงแดมุนกัน แต่ว่าหลงค่ะ ก็อาศัยถามทางกันไปเรื่อยๆ เกือบแย่ค่ะ แต่คนที่เกาหลีก็โอเคนะคะ บางคนก็ให้ความช่วยเหลือดีทีเดียว คงเพราะเขาเริ่มเปิดตัวเองมากขึ้น ก็เลยมีเด็กรุ่นใหม่ๆ ที่พูดปะกิตได้มากขึ้น แม้ว่าจะสำเนียงแปร่งๆ ก็ตามค่ะ

เย้ เห็นแล้ว ประตูทงแดมุนค่ะ เก็บมาหน่อย เดี๋ยวจะหาว่าเราไม่ผ่าน



ย่านขายส่งชื่อดังของโซลค่ะ

แต่ว่าเรายังไงก็ยังเป็นกะเหรี่ยงอยู่ดีอ่ะ หลงค่ะ หลง เราก็กางแผนที่ กะกางหนังสือท่องเที่ยวเกาหลี หน้าของทงแดมุน พอดี คนที่อยู่ใกล้ๆ เขาว่า ต้องไปอีกด้าน แหะๆ ขอบคุณเขากันหย่าย 2 ป้าก็เดินกลับไปตามที่เขาบอกค่ะ

แล้วเราก็เห็นตึก DooSan ค่ะ เฮ้อ ในที่สุด กะว่าจะไปหา fast food หม่ำประทังความหิว

เราเดินกันพักนึง ก็ตกลงที่ burger king เลขาหม่ำเบอร์เกอร์เนื้อ เจ๊หม่ำไรอ่ะ จำไม่ได้แล้ว เพราะเจ๊ไม่หม่ำเนื้อ

ที่นี่เขาเวลาหม่ำเสร็จต้องเทน้ำแยกก่อน แล้วแก้วน้ำก็ใส่เรียงกันไว้ ส่วนอาหารก็แยกทิ้งอีกถัง ดีเหมือนกันนะคะ จะได้ไม่เป็นขยะเปียกทั้งหมด น้ำก็แยกไปเลย แต่บ้านเราคงทำยาก ในแม็คขนาดมีถังเดียว ยังไม่ค่อยยอมเก็บกันเลย เราน่าจะปฏิบัติให้เป็นนิสัยกันนะคะ ชอบค่ะ ชอบ นิสัยแบบนี้

แล้วเราก็เดินดูต่อ โห เสื้อผ้า local เขาสวย ดีไซน์เก๋ แต่แบบราคาแพงมากค่ะ พอๆ กะ brand บ้านเราเลย แถมบางตัวที่ชอบก็ไม่สามารถใส่บ้านเราได้
แล้วของ brand บ้านเขา วางขายเหมือนของ MBK บ้านเราเลย แต่ขอบอก ของแท้ทั้งนั้นค่ะ ไม่ได้เป็น shop อย่างบ้านเลยค่ะ

แล้วเราก็ตัดสินใจจะไปที่สำคัญแห่งหนึ่งของเจ๊เรเขา (งานนี้ เลขาฯ ตามใจเจ๊ค่ะ)

เราก็เดินผ่าน น้ำพุที่เรียกว่าเป็นจุดผ่อนคลายสำคัญของโซลค่ะ ขนาดมีออก Discovery กันเลย ในเรื่องของการสร้างค่ะ

กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยว และพักผ่อนแห่งใหม่ค่ะ




แล้วเราก็ไป ที่แห่งนี้แหละค่ะ สถานที่ นายจีซบประจำการอยู่ อิอิ ไม่ดีนะคะ ไม่ดี



ตอนแรกเราก็เดินเลย หลงไปค่ะ ก็เลยถามเด็กที่ผ่านมาว่า จะไปที่ตรงนี้ไปไง แหม เหมือนเด็กรู้เลยว่า มาตามจีซบ เหอๆๆๆ ก็เย้ๆๆๆ กันไป แหมเด็กมันรู้ทันแล้วนี่คะ แต่เด็กบอกว่า เหมือนว่าจีซบจะกลับไปแล้ว แต่เจ๊เราก็ไม่ปักใจเชื่อ เพราะยังไม่ถึงเวลา อ่ะนะ เลขาก็ตามใจเจ๊ ก็รอกันต่อไป วันนั้นฝนตก อากาศก็เย็นมาก แหมเลขาบ่นเลยว่า If I wait until Six, I will get sick. โอ้วววว

แล้วเจ๊แกก็ว่า เห็นคนนึงเดินออกมา เหมือนจีซบเลย แกว่าใช่แน่ๆ แกวิ่งมาบอกเลขา แล้ววิ่งตามไป ปรากฎว่าหายไปแล้ว เจ๊บ่นเสียดายหย่าย เลขาก็บอกว่า เจ๊กลับมาบอกทำไม ตามไปเลยสิ ไม่ต้องมารอ เจ๊แกก็ว่า กัวเลขาว่า แหมเจ๊น่ารักจิงๆ แต่ที่รักของเจ๊นะ มะช่ายของเลขาจั๊กหน่อย

แล้วเราก็เจอคนยี่ปุ่นมารอเหมือนกัน แหม คราวนี้เจ๊แกสามารถส่งภาษาคุยกันได้อย่างเมามันส์เลยทีเดียว จนเลขาเห็นว่าทุ่มแล้ว คงกลับไปแล้ว หรือว่าไม่มาจริงๆ อย่างลุงยามที่นั่นว่าไว้อ่ะ

แต่วันนั้น อากาศก็เย็นจริงๆ เลย มีลมพัดมาตลอด หนาวยะเยือกเลยค่ะ

รอนานมากหิวค่ะ หิว เราก็เลยตัดสินใจกลับมาแถว Hyehwa มาหาไรกิน แล้วก็ตายรังที่ร้านเดิมค่ะ เลือกไอ้นี่แหละ ที่เถียงกันกะเจ๊ว่า ไม่ใช่ พิพิมพับ



แล้วเราก็เข้าบ้านพักนอน เพราะพรุ่งนี้เราต้องย้ายไปอีกบ้านอีกแล้วค่ะ




Create Date : 22 กุมภาพันธ์ 2549
Last Update : 22 พฤษภาคม 2551 11:53:23 น.
Counter : 1912 Pageviews.

1 comments
  
วันนี้แวะมาทักทายก่อน มาขอบคุณที่แวะไปบอกเรา แล้วจะกลับมาอ่าน Kimji Advanture อีกที ตอนนี้ต้องไปนอนแล้วค่ะ ง่วง..
โดย: Deliver วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2549 เวลา:2:49:07 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

เลขาตัวซน
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เลขาตัวซน ทำงานเป็นเลขาฯ
บวกความซนอันมีมาแต่กำเนิด
เป็นลูกสาวคนเล็ก แม้จะมีน้องชายหนึ่งหน่อ
เลยค่อนข้างเอาแต่ใจ ออกจะใจร้อนตามป๊ะป๋า
แต่ก็เป็นคนตรงและจริงใจนะ
ที่สำคัญเป็นคนรักอิสระอย่างแรง


อาจทำอะไรเหมือนเอาแต่ใจ
...แต่ไม่เคยไร้เหตุผล
ในบางเรื่องอาจไม่มีความอดทน
...แต่ไม่เคยเป็นคนอ่อนแอ
บางเวลาอาจท้อแท้
...แต่ไม่เคยยอมแพ้ต่อสิ่งใด
อาจจะเฉยชาเกินไป
...แต่ไม่เคยทรยศต่อความตั้งใจของตัวเอง
โดย เฉกชนม์




กุมภาพันธ์ 2549

 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
 
 
All Blog