Bloggang.com : ฉินเมิ่งเหยา : ม.ค.2552 จากวัดร่องขุ่น...ถึงสามเหลี่ยมทองคำ...จังหวัดเชียงราย...

ม.ค.2552 จากวัดร่องขุ่น...ถึงสามเหลี่ยมทองคำ...จังหวัดเชียงราย...

มีโอกาสได้เดินทางไปเที่ยววัดร่องขุ่น วัดบ้านเกิดของ อจ.เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์

ก่อนเข้าเมืองเชียงรายประมาณ ๑๓ กิโลเมตรตรงสามแยกไฟแดงทางเข้าน้ำตกขุนกรณ์ จะเป็นที่ตั้งของวัดร่องขุ่น

ซึ่งห่างถนนใหญ่เพียง ๑๐๐ เมตร เท่านั้น วัดร่องขุ่น อยู่ในท้องที่ตำบลอ้อดอนชัย อำเภอเมือง จังหวัดเชียงราย

เก็บภาพมาฝากกันเล็ก ๆ น้อย ๆ ค่ะ

น่าเสียดายที่ วันที่เราไป แดดไม่มีเลย ท้องฟ้าขมุกขมัว เหมือนฝนจะตก

ทำให้ภาพที่ออกมา สวยได้ไม่เท่าของจริงเลยสักนิด

ยิ่งเราไม่ใช่กล้องเทพ ภาพออกมายิ่งดูแย่ลงไปถนัดตา

ต้องเอามาปรับแสง ปรับสี ใน photoshop เป็นการใหญ่

นี่ขนาดปรับแล้วนะเนี๊ย ได้มาแค่นี้แหร่ะ

ภาพนี้ห้ามคนเมาสุราเข้าวัด ถ้าขวดข้างบนเปลี่ยนเป็นเหล้ายี่ห้อแพง ๆ สงสัยจะหายแน่

ถ้านับนิ้วไม่ผิด วัดร่องขุ่นนี้ สร้างมากว่า 11 ปีแล้ว

และวันที่ไปก็เหมือนกับว่า ยังต่อเติมไปเรื่อย ๆ ทำให้คิดว่า อาจจะเหมือนปราสาทสัจธรรมที่พัทยาก็ได้

สร้างไม่มีวันเสร็จ ..........

รั้วรอบตัวพระอุโบสถ ภายในตัวพระอุโบสถติดป้ายไว้ว่า ห้ามถ่ายรูป ....

พระอุโบสถ ที่ยังรอคอยการต่อเติมตกแต่งต่อไปเรื่อย ๆ

ไม่มีคำบรรยาย ออกแนวหลอนนิด ๆ ว่า ตัวเองคงจะเป็นหนึ่งในมือเหล่านี้
ในสักวันหนึ่ง

จริง ๆ จะมีบาตรอยู่ด้วย 1 ใบ คนก็จะคอยโยนเหรียญใส่บาตร เข้าใจว่า เมื่อก่อนคงทำได้

แต่หลัง ๆ คงเพราะว่า พอหยุดโยนเหรียญ กันหลาย ๆ คน คงทำให้การจราจรแถวนั้นติดขัด

ก็เลยมีป้ายว่า ห้ามโยนเหรียญปักอยู่บริเวณนั้นด้วย แต่เหมือนหลายคนจะไม่ได้สังเกตุ

กรณีเดียวกัน อันนี้ห้ามหยุดถ่ายรูป พอหยุดถ่ายรูป คนข้างหลังก็ต้องหยุดด้วยเช่นเดียวกัน

เข้าใจว่า เป็นเกร็ดพญานาค มั๊ง เหมือนเป็นราวบันได สองข้าง ตอนเดินขึ้นพระอุโบสถ ไม่กล้าจับ ....

ยอดพระอุโบสถ

อีกรูป พยายามหามุมที่แตกต่าง แต่ก็ไม่รู้จะถ่ายยังไงดีนะ

บริเวณโดยรอบ ก็จะยังคงมองเห็นการปลูกสร้างต่อเรื่อย ๆ เชื่อว่า อีกหลายปี ถ้าได้มีโอกาสกลับไปอีก คงได้เห็นอะไรเพิ่มเติมขึ้นเรื่อย ๆ

เดินเข้าไปในพระอุโบสถแล้วทะลุออกมาด้านหลัง ก็จะได้ภาพนี้

น่าเสียดายเหลือเกินที่ท้องฟ้าไม่สวย ภาพเลยไม่ใสเท่าที่ควร

เจอสนามหญ้าเขียว ๆ ก็ตัดกันดีนะ สนามหญ้านี้จะติดป้ายบอกไว้เลยว่า ห้ามเดินลัดสนาม

ภาพนี้ดูขลัง ๆ มั๊ง หรือ คิดเอาเอง.....

ดูภาพกันไปเรื่อย ๆ เก็บบรรยากาศ ได้มาไม่มากนัก ....

ด้วยความที่ไม่ได้ถ่ายรูปนานแล้ว และอีกอย่าง ไปครั้งนี้ เหมือนเหนื่อย ๆ
มุมมองในการถ่ายภาพของตัวเอง ก็เดิม ๆ ไม่ได้พัฒนาขึ้นเลย....

ดอกชบา....

...........

...................

ลาวัดร่องขุ่นด้วยภาพประตูห้องน้ำ

สุดยอดอลังการณ์ น่าเสียดาย ที่วันนั้นปิดปรับปรุง เลยอดเข้าไปดูข้างใน....

“ ผมอยากจะสร้างงานศิลปะแนวพุทธศิลป์อันยิ่งใหญ่ให้แก่ประเทศชาติแก่แผ่นดินเกิดที่ผมรักยิ่ง และแก่มวลมนุษยชาติทั้งโลกอย่างเต็มสติปัญญาความสามารถ ด้วยการถวายกำลังทรัพย์ที่หามาได้และชีวิตของผมอุทิศให้กับการสร้างสรรค์ผลงานชิ้นสุดท้ายของชีวิตให้หมดสิ้นภูมิรู้ทางโลกและภูมิธรรมที่ร่ำเรียนมาในชาตินี้” วาทะอาจารย์เฉลิมชัย โฆษิตพิพัฒน์ (จากเอกสารของวัดร่องขุ่น)

ข้อมูลเพิ่มเติม : สามารถติดต่อสอบถามได้ที่ วัดร่องขุ่น ต.ป่าอ้อดอนชัย อ.เมือง จ.เชียงราย 57000 โทร.0-5367-3579

ปล. อาจารย์จะบอกไว้เลยว่า วัดนี้ ไม่มีการส่งคนไปขอรับบริจาคแต่อย่างใดนะคะ ถ้าเห็นใครไปแอบอ้าง อย่าไปเชื่อเด็ดขาด ( ประมาณนี้แหร่ะ ถ้าจำไม่ผิด )

ออกจากวัดร่องขุ่น เราไปต่อกันที่แม่สาย เพื่อแวะซื้อของ จากนั้นก็มาที่สามเหลี่ยมทองคำ เก็บภาพกันสักนิด ไหน ๆ ก็มาถึงนี่แล้ว

จำท่าเทียบเรือนี้ได้ จากภาพยนตร์เรื่อง สะบายดีหลวงพระบาง

องค์พระ .....

เราขึ้นไปสักการะขอพร ขอให้โชคดีตลอดทริปนี้ อย่าได้มีอุปสรรคอันใดให้มากมายนัก

ช้าง สัตว์ใหญ่คู่แผ่นดินไทยมาช้านาน

................

พี่...น้อง.....ร่วมทริป....

สามเหลี่ยมทองคำ หมายถึงพื้นที่รอยต่อระหว่างสามประเทศ ได้แก่ จังหวัดเชียงราย ประเทศไทย, แขวงบ่อแก้ว ประเทศลาว และจังหวัดท่าขี้เหล็ก ประเทศพม่า

สามเหลี่ยมทองคำ มีลักษณะเป็นพื้นที่สามเหลี่ยมบรรจบกัน โดยมีแม่น้ำโขงตัดผ่านชายแดนไทยและลาว นับเป็นพื้นที่เศรษฐกิจที่สำคัญของภูมิภาคนี้

ท่าเรือ

การท่องเที่ยวบริเวณนี้ คือนั่งเรือเที่ยวชมทิวทัศน์จุดบรรจบของพรมแดนไทย ลาว และพม่า ค่าเช่าเรือประมาณ 300 - 400 บาท (นั่งได้ 6 คน)

นอกจากนี้ยังสามารถล่องแม่น้ำโขงไปเที่ยวทางตอนใต้ของประเทศจีน เช่น สิบสองปันนา คุนหมิง ได้ด้วย

แต่หากต้องการจะชมทิวทัศน์มุมกว้าง ของสามเหลี่ยมทองคำบริเวณสบรวกและเพื่อนบ้าน ต้องขึ้นไปบนดอยเชียงเมี่ยง ที่อยู่ริมแม่น้ำโขง