หนังญี่ปุ่น The Graduation เงียบ เนิบช้า งดงาม

ไม่ได้รีวิวหนังนานมากก
แถวเรื่องที่จะเอามารีวิววันนี้ก็เป็นหนังที่ออกมา 10 ปีแล้วด้วย
แต่เพิ่งได้ดูจบ หลังจากไม่ได้ดูหนังมาเป็นปีตั้งแต่ซื้อหนังมา 50 เรื่องตั้งแต่สงกรานต์ปีที่แล้ว
กะว่าหยุดยาวหลายวัน แก่แล้วไม่ได้ไปเล่นน้ำที่ไหน
กะตีพุงนอนอยู่บ้านดูหนัง แต่สุดท้ายก็ดูได้แค่ 1-2 เรื่อง
ผ่านมา 1 ปีกว่า ดูไปยังไม่ถึง 20 เรื่องที่ซื้อมาเลย
แถมเรื่องก่อนหน้านี้ ดู Norwegian Wood ต้องดูถึง 4-5 ครั้งกว่าจะจบ
แถมตอนดูจบ ต้องมานั่งกรอใหม่ดูแบบเร็ว ๆ อีก 10 นาที เพราะจำเรื่องราวไม่ได้
สกิลการดูหนังย่ำแย่ขนาดนั้น คิดดูสิ

แต่ที่ไม่ได้ดูหนังเยอะเหมือนสมัยก่อนก็มีเหตุผลที่มาที่ไปนะ
ไม่ใช่เพราะงานยุ่ง ไม่ใช่ว่าไม่มีเวลาดูหนัง
แต่เลือกที่จะดูน้อยลงเอง เพราะไปปฏิบัติเตโชวิปัสสนามา
อยากใช้เวลาภาวนามากกว่า
แล้วพวกหนัง เพลง มันเป็นนันทิ ที่เลี่ยงได้ก็ควรเลี่ยง
นันทิคืออะไร
นันทิคือ ความยินดี ความเพลิดเพลิน ความติดเพลิน ความติดใจอยาก
มันเป็นกิเลสตัณหา
ละนันทิ คือวิธีที่ดีที่สุดเพื่อฝึกจิตให้มีกำลัง
ก็เลยพยายามดูหนัง ฟังเพลงให้น้อยลง

มาที่เรื่องรีวิวหนังญี่ปุ่นเรื่องนี้ดีกว่า
The Graduation เป็นหนังสไตล์เรา
สไตล์ที่เราชอบก็คือหนังที่เงียบ ๆ สีหม่น ๆ เทา ๆ เนิบช้า อบอุ่น งดงาม
ซึ่งหนังเรื่องนี้ก็เป็นแบบนั้น





หนังเรื่องนี้ไม่เหมาะกับผู้ที่ชอบความรวดเร็ว
เพราะดู ๆ ไปไม่ถึงครึ่งเรื่องก็อาจจะหลับได้
เพราะส่วนใหญ่จะแสดงกันที่สีหน้า ท่าทาง อารมณ์ และบทพูดก็ค่อนข้างน้อย
เพราะบุคลิกพระเอกของเรื่องเป็นคนมีปม จมอยู่กับอดีต พูดน้อย เข้าถึงยาก
ส่วนนางเอกจะมีบุคลิกที่สดใส แต่ก็ไม่ได้พูดเยอะ
เพราะเป็นคนฉลาดพอที่จะพูดให้พระเอกสนใจ

ถ้าใครไม่ได้อ่านเรื่องย่อมาก่อน (เหมือนเรา)
โครงหนังหลักไม่มีอะไรมาก แต่ก็แยบยล
เพราะตอนจบ แอบเหมือน ๆ หักมุมเล็ก ๆ
เพราะหนังพาให้เราเข้าใจผิดมาตลอดทั้งเรื่อง

นอกจากบรรยากาศในหนังที่จะชวนเศร้า เหงาเพราะมีแต่วันฝนตก ฟ้าหม่นบนเทาแล้ว
ฉากส่วนใหญ่ของเรื่องก็จะเป็นฉากหลังตะวันตกดินไปแล้ว
ถึงแม้จะมีฉากกลางวัน แต่เค้าก็จะคุมโทนสีให้ดูหม่น ๆ เข้ากับบุคลิกของพระเอก
ซึ่งเราชอบนะ เราชอบหนังญี่ปุ่นเพราะความเนิบช้า ความเงียบ และโทนสีของหนังเนี่ยแหละ
แล้วที่เราชอบมากกว่านั้นคือ ดนตรีประกอบ
เรื่องนี้ทำได้เยี่ยมไปเลย ดนตรีเข้ากับบรรยากาศวันฝนตก แต่ก็ไม่วังเวงเหมือนหนังผี

โดยรวมแล้วเราชอบจัง
เราชอบตั้งแต่ 10 นาทีแรกของหนังเลย
เพราะดูโดยรวมแล้วมันเป็นหนังสไตล์เรามาก ๆ
แล้วเราก็ชอบโดยสนิทใจ เพราะโทนของหนังเป็นแบบนี้ตลอดทั้งเรื่องตั้งแต่ต้นจนจบ
ใครชอบหนังสไตล์เดียวกับเราก็แนะนำค่ะ

ปล. หารูปประกอบยากมาก search ยังไงก็มีแต่รูปด้านบนรูปเดียว ท่าทางหนังคงไม่ดังจะอินดี้มากจริง ๆ ฮา ๆ

Create Date : 07 มิถุนายน 2557		1 comments
Last Update : 7 มิถุนายน 2557 18:38:36 น.
Counter : 4502 Pageviews.
Share Tweet