Bloggang.com : สมาชิกหมายเลข 755059 - Four Past Midnight นาทีสยองขวัญ 1

Four Past Midnight นาทีสยองขวัญ 1

นาทีสยองขวัญ 1 Four Past Midnight (1990) โดย Stephen King

สนพ.วันวิสาข์ แปลโดย วิทูรย์ 'ปฐม

เล่มนี้เป็นรวมเรื่องสั้นขนาดยาว 4 เรื่องของ King เป็นเรื่องแรกที่ประเดิมงานของเขา หลังจากอ่านงานของ Dean Koontz ไป 3 เรื่องแล้วมาลองเจ้าพ่ออันดับ 1 แนวนี้ซะหน่อยดีกว่า แซงคิวรีวิวเรื่อง Judas Strain ของ James Rollins, Takedown ของ Brad Thor, ฤทธิ์มีดสั้น ของ โกวเล้ง รวมถึง Bourne Legacy ของ Eric Van Lustbader ที่อ่านทิ้งไว้นานมากๆแล้วจนน่าจะลืมไปแล้ว...จะรีวิวได้ไหมน้อ

ประเดิมเรื่องแรกดีกว่า

The Langoliers

เรื่องราวของเที่ยวบินหนึ่งจากแอลเอที่มุ่งไปสู่เมืองบอสตัน ระหว่างทางเหมือนผ่านแสงประหลาดๆคล้ายแสงเหนือ แล้วจู่ๆผู้โดยสารเกือบทั้งลำก็หายไป เหลือผู้โดยสารเพียง 11 คน พร้อมข้าวของที่ผู้โดยสารคนอื่นทิ้งไว้ ไม่ว่าจะเป็นสัมภาระ กระเป๋าถือ วิกผม แม้แต่น็อตหรือเหล็กที่ใช้ดามร่างกาย ต่างคนต่างมีจุดมุ่งหมายที่จะไปยังบอสตันต่างกัน เช่น

กัปตันเครื่องบิน Brian Engle จะไปร่วมงานศพของอดีตภรรยา หลังจากเพิ่งผ่านไฟลท์บินที่หนักหนาสำหรับเขา

Dinah Bellman เด็กหญิงตาบอด ผู้เดินทางมากับป้าของเธอ เพื่อผ่าตัดรักษาตา เธอมีโสตประสาทสัมผัสรวมถึง Six Sense ที่ดีกว่าคนอื่นๆ

Nick Hopewell ผู้มีความลึกลับอยู่ในตัว เพราะเขาเป็นสายลับชาวอังกฤษ จะมาลอบสังหารบุคคลสำคัญที่บอสตันนั่นเอง

Bethany Simms ที่จะเดินทางมาบำบัดรักษาอาการติดยา, Albert Kaussner นักเรียนไวโอลินที่จะไปเรียนต่อ

Robert Jenkins นักเขียนนิยายลึกลับ ผู้ที่คอยช่วยเหลือเดาเหตุการณ์ต่างๆให้ตามความเป็นไปได้ที่เขาเคยศึกษาค้นคว้าเพื่อจะมาเขียนนิยาย

Craig Toomy นายหน้าที่จะต้องไปร่วมประชุมชี้แจงรับผิดชอบเรื่องการลงทุนที่ล้มเหลวของบริษัทในอเมริกาใต้ และมีนิสัยแปลกประหลาดชอบฉีกกระดาษเป็นริ้วๆ

เมื่อพวกเขาตื่นขึ้นมา ก็พบว่าเครื่องบินกำลังบินอยู่เหนือน่านฟ้าด้วยการบินอัตโนมัติ ไร้นักบิน ไร้ผู้โดยสารนอกจากพวกเขา ผ่านเมืองที่คุ้นเคยเบื้องล่าง แต่มันก็ไร้ชีวิต แสงสีที่ปกติจะประดับประดายามค่ำคืนกลับมืดสนิท พวกเขาจึงจำเป็นต้องตัดสินใจที่จะนำเครื่องบินลงยังจุดหมายปลายทางอย่างบอสตันให้ได้ เมื่อลงจอดก็ปรากฎว่า สนามบินร้าง ไร้เสียง ไร้ลมพัด เหมือนเป็นโลกที่ไร้ชิวิตทั้งสิ้น แต่ Dinah ได้ยินเสียงประหลาดๆดังหวือๆอยู่ไกลๆ และ Craig อยู่ดีๆก็บ้าคลั่งขึ้นมาด้วยความหลังในวัยเด็กที่เหมือนเขาจะเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้กับพ่อมาก่อน ถึงขั้นจับ Dinah เป็นตัวประกัน จนได้รับบาดเจ็บทั้งคู่ เนื่องจาก Craig ถูกคนอื่นๆซ้อมแล้วจับมัดไว้ ส่วน Dinah ถูกมีดของ Craig เฉือนเข้า เลือดไหลไม่หยุด

และเจ้าเสียงหวือๆนั่นก็เป็น "ลูกบอลยักษ์มหึมา" ที่กลืนกินทุกอย่างไม่เหลือแม้แต่ผืนดินก็กลิ้งมา พวกเขาจึงต้องเอาตัวรอดให้ได้ด้วยวิธีการที่พวกเขาเข้ามาสู่มิติอดีตนี้นั่นเอง ก็คือนั่งเครื่องบินกลับไปยังประตูมิติที่คล้ายๆแสงเหนือ ด้วยการหลับกลับไป เพราะพวกเขาหลับก่อนที่มันจะเข้าสู่มิตินี้นี่เอง โดยต้องมีผู้เสียสละ ควบคุมเครื่องบิน เพราะไม่สามารถตั้งบินอัตโนมัติได้ ด้วยเหตุที่ไม่ใช่จุดหมายปลายทางปกตินั่นเอง และผู้เสียสละก็คือ Nick นั่นเอง เพราะ เคยขับเครื่องบินและกลับตัวได้ว่าเขาไม่อยากฆ่าใครอีกแล้ว ต่อให้ผ่านเหตุการณ์นี้ไปได้ เขาก็จะเลิกเป็นสายลับ ประกอบกับจะต้องเหลือ Brian ไว้ขับเครื่องต่อ

แล้วพวกเขาก็โผล่มาอีกมิติหนึ่ง ที่ยังไร้สุ้มเสียงแห่งความมีชีวิตอีกครั้ง แต่เหมือนจะมีภาพรางๆของผู้คนในสนามบินค่อยๆชัดขึ้นๆ พวกเขาจึงรู้ว่าโผล่มาในมิติอนาคต รอจนเวลาปัจจุบันมาบรรจบ พวกเขาก็จะหลุดกลับสู่โลกปัจจุบันนั่นเอง

ตอนแรกดำเนินเรื่องได้สนุก ลุ้นว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วเจ้าเสียงนั้นคืออะไรหว่า แต่แหมลุ้นมาตั้งนาน กลายเป็นลูกบอลยักษ์ ไม่ได้น่ากลัวซะขนาดที่ลุ้นๆเลย อ่านได้เพลินๆ รวดเร็วดี กับความหนา 478 หน้า ธีมเรื่องแรกๆดูลุ้นๆเหมือนเรื่อง Phantoms ของ Dean Koontz เลย แต่เล่นเรื่องมิติ อดีต อนาคตมากกว่า

พอมานั่งคิดแล้วชอบที่ King เปรียบเปรยในแแบบที่ผมคิดเองว่า

"อดีตมันก็เหมือนที่เจ้าลูกบอลยักษ์ที่กลิ้งกลืนกินลบล้างทุกอย่าง ไม่สามารถแก้ไขทำอะไรกับมันได้แล้วนั่นเอง ส่วนอนาคตมันก็คงเป็นภาพเบลอๆอย่างที่ King ว่าไว้ รอจนกว่าเวลาปัจจุบันมาบรรจบนั่นเอง" ... 8.5/10

Secret Window, Secret Garden

เมื่อนักเขียนมืออาชีพที่ขายงานติดลมบนแล้วอย่าง Mort Rainey ถูกชายลึกลับอย่าง John Shooter อ้างว่าแอบเคยเอางานของเขามาตีพิมพ์ในชื่อของ Mort เอง ถึงขั้นขู่เล่นแรงถึงชีวิตทีเดียวถ้า Mort ไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าไม่ได้ขโมยงานมา

Mort มีชีวิตการแต่งงานที่ล้มเหลว อดีตภรรยาเลิกราไปแต่งงานกับสามีใหม่ เมื่อสมัยเรียนเขาจำได้ว่า เคยแอบขโมยงานของเพื่อนร่วมห้องที่เก่งกว่าเขาส่งไปตีพิมพ์ จนได้รับการติดต่อกลับมาจากสำนักพิมพ์ ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นเขาส่งงานของตัวเองไปกลับถูกหมางเมินไม่สนใจไยดี และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการเป็นนักเขียนชื่อดังของเขา

เมื่อ Shooter มาอ้างว่าเขาขโมยเรื่องสั้นมาพิมพ์รวมเล่มในปี 1983 โดย Shooter เขียนเรื่องนั้นในปี 1982 นั่นทำให้ Mort มั่นใจว่า Shooter แอบอ้างแน่ๆ เพราะ เรื่องนั้นเคยตีพิมพ์มาก่อนในนิตยสารฉบับหนึ่งในปี 1980 แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไรดูเหมือน Shooter จะรู้ทันเขาจนเขาไม่สามารถหาหลักฐานมาทันเส้นตาย ไม่ว่าจะที่บ้านเก่าของเขาที่เคยอยู่กับภรรยาที่เก็บหนังสือ นิตยสารเล่มนั้นไว้ก็ถูกเผาจนหมดสิ้น หรือแม้แต่คลังเก็บนิตยสารของสำนักพิมพ์นั้นเองจะมีอยู่ แล้วส่งมาให้เขา แต่ปรากฏว่าหน้าที่มีเรื่องสั้นนั้นก็ดันถูกตัดหายไป

สุดท้าย Mort ก็สิ้นชีวิตอย่างอนาถ

เรื่องนี้ยาวประมาณ 269 หน้าได้ อ่านได้รวดเร็วเหมือนกันแต่ยังไม่เท่าเรื่องแรก ไม่ถึงขั้นสนุกมากมายอะไร แถมเดาได้ก่อนอีกต่างหาก ว่ามันต้องเป็นเรื่องบุคลิกซ้อนแน่ๆ แถมตอนจบงงนิดๆ ผมไม่รู้ว่ายุคนั้นที่เขียนอาจจะเป็นพล็อตที่แปลกใหม่หรือเปล่า แต่จำได้เลาๆว่า Sidney Sheldon ก็เคยเขียนเรื่องประมาณนี้...เคยทำเป็นหนังด้วยนะ Johnny Depp เล่นซะด้วย แต่ไม่ยักเคยผ่านตาแฮะ ... 7.5/10

...ต่อ... นาทีสยองขวัญ 2

Create Date : 15 ธันวาคม 2557
Last Update : 17 ธันวาคม 2557 14:53:03 น.
Counter : 2478 Pageviews.

2 comments

เรื่องชุดนี้เคยอ่านนานแล้ว มาอ่านรีวิวอีกครั้งช่วยทวนความทรงจำได้มากเลยครับ จำได้แต่ว่าชอบ เรื่อง "ตำรวจห้องสมุด" น่าจะชื่อ It ภาคพิสดาร นะครับ สยองไม่น้อยเลย

ปล. มีโอกาสอ่านงานของ Brad Thor สองเรื่อง สำนวนคุณสรศักดิ์ สุบงกช สนุกทั้งสองเรื่องเลยครับ

โดย: สามปอยหลวง

วันที่: 15 ธันวาคม 2557 เวลา:13:29:31 น.

ขอบคุณครับที่แวะเข้ามาเยี่ยมชม "คุณสามปอยหลวง" ของผมกลับตรงข้ามแฮะ ชอบ The Library Policeman น้อยที่สุดเลย 55

ชอบ The Langoliers เรื่องแรกมากทีสุดครับ

ส่วนงานของ Brad Thor อ่านได้รวดเร็วดีครับ สนุกดีเหมือนกัน