เมื่อวันที่
5 เมษา ที่ผ่านมา เป็นวันครบรอบแต่งงานของเรา ซึ่งความตั้งใจจริงก็อยากสร้างบรรยากาศเพื่อนึกถึงวันแรกที่เราได้รู้จักกัน เช่น ไปดูหนัง
ดินเนอร์กัน
อะไรอย่างนี้ แต่บรรยากาศไม่เอื้อจริงๆ เพราะมิสเตอร์ลีไม่ว่างตลอดทั้งเดือนเลย 7 วัน สอนเต็มทุกวันเลย อันนี้ไม่ได้โกรธนะ เพราะเรารู้ว่าที่มิสเตอร์ลีทำน่ะเพื่อใคร เราก็เลยตกลงกันว่าไม่ต้องอะไรทั้งนั้น อยู่บ้านดูทีวีด้วยกันก็พอ
แต่กลัวว่ามันจะกลายเป็นวันที่ไม่สำคัญอะไรเลย หากวันนี้ำดำเนินไปเหมือนทุกวัน ก็เลยขอร้องมิสเตอร์ลีเรื่องนึง เป็นเรื่องที่เคยสัญญากันว่าถ้าเล่าให้ฟังจะต้องไม่รู้สึกน้อยใจเป็นอันขาด ตอนที่คบกันใหม่ๆ มิสเตอร์ลีเคยเล่าให้ฟัง แล้วเราก็งอนซะงั้น (จริงๆ แล้วมันไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย งอนได้ไงฟะ) แต่เรื่องนั้นในความรู้สึกของเราแล้วมันเป็นเรื่องที่น่ารักดี ฟังแล้วจะรู้สึกตื่นเต้น เหมือนตัวเองเข้าไปอยู่ในเรื่องด้วย เรื่องก็ไม่ได้มีอะไรมาก เพียงแต่พระเอกของเรื่องมันเป็นสามีเราไง ก็เลยเว่อร์กันไปใหญ่ และสุดท้ายมิสเตอร์ลีก็ยอมเล่าให้ฟัง ในวันที่ครบรอบแต่งงานของเรา
มันเป็นเรื่อง Puppy love
ของมิสเตอร์ลี สมัยตอนเรียนมัธยมปลาย ขอเล่าเลยละกันนะ่
ตอนขึ้น ม.ปลายอย่างที่เคยเล่าคือ มิสเตอร์ลีเลือกเรียน สายศิลป์-ฝรั่งเศส ซึ่งเป็นห้องที่จัดว่ารวบรวมสาวงามของโรงเรียนไว้ที่นี่
(อันนี้ฟังจากปากเจ้าของเรื่องนะ ไม่รู้ว่าจริงอ่ะป่าว) ในห้องมีผู้ชายแค่ 7 คนเท่านั้น และมิสเตอร์ลีก็เป็นเด็กที่ตัวเตี้ยที่สุด
ระยะเวลา ม.4 ม.5 ก็ไม่มีอะไรพิเศษ ตอนเช้าเรียนพิเศษเอาตอนไก่โห่
ตกเย็นก็กลับบ้านปกติ
เมื่อมาถึง ม.6 นี่ซิ กลุ่มเพื่อนมิสเตอร์ลีก็ได้สนิทกับกลุ่มเพื่อนหญิงในห้องกลุ่มนึง ซึ่งเป็นกลุ่มที่มีสาวงามที่สุดในห้องอีกด้วย มันเป็นความบังเอิญอาจจะเป็นเพราะได้ทำงานกลุ่มด้วยกันบ่อยๆ และมิสเตอร์ลีมีลายมือที่ถือว่าขั้นเทพ
(ลายมือสวยนั่นเอง) กลุ่มผู้หญิงก็เลยต้องขอใช้บริการให้เขียนหน้าปกบ้างอะไรเงี้ยะ ก็เลยสนิทกัน
และเมื่อถึงช่วงกีฬาสีประำจำโรงเรียน
ทั้งห้องก็นัดกันทำงานที่บ้านเพื่อนคนนึง กลุ่มมิสเตอร์ลีกับกลุ่มเพื่อนหญิงกลุ่มนั้นก็ำช่วยกันทำงานด้วยกัน ปกติแล้วผู้ชายมีหน้าที่สแตนด์บาย มอ'ไซต์
เพื่อไปซื้อของให้ แล้วก็มีเสียงใครก็ไม่รู้ประกาศดังขึ้นมาว่า "เอางี้ดีมั้ย ใครมาจาก ร.ร. ประถมไหน ให้ทำงานด้วยกัน แล้วแข่งกันว่าใครจะเสร็จก่อน" ปรากฏว่า ที่มาจาก อนุบาลยะลา(โรงเรียนประถมของมิสเตอร์ลีเค้า) มีเพียง 2 คนเท่านั้น คือมิสเตอร์ลีกับเอ (นามสมมุติ) การทำงานก็ดำเนินกันไปตามปกติ แต่ในความปกติ มันก็เกิดความสนิทกันมากขึ้น
โดยที่ไม่รู้ตัว เพื่อนในห้องก็ไม่ทันได้สังเกตความสนิทนี้ เค้าเริ่มไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย เด๋วไปซื้อของด้วยกัน คุยจ้อแจ้กันบ่อย จนวันนึงตอนเรียนพิเศษเสร็จในตอนเช้า เอเอากระดาษมาเสียบที่หนังสือมิสเตอร์ลี
แล้วข้อความด้านในบอกว่า "วันนี้แต่งตัวน่ารักจัง" มีแอบยิ้มด้วยน๊ะ หลังจากนั้นก็มีการส่งข้อความกันทางกระดาษ(หรืิอเรียกง่ายๆ ว่า จดหมายนั่นแหล่ะ
) จนมีคนเริ่มสังเกตเห็นว่า เอะส่งอะไรกันแล้วยิ้มๆๆ เลยมีคนถามว่าเป็นอะไรกันรึป่าว ทั้งสองปฏิเสธ แล้วก็เริ่มระวังตัวกันมากขึ้น คือต้องแอบคุยกันอ่ะ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นจดหมายมากกว่า เหตุการณ์ก็ดำเนินไปอย่างนี้จนใกล้จะปิดเทอมแล้ว(จะจบกันไปแล้วอ่ะ)
วันนั้นมิสเตอร์ลีกับเพื่อนในก๊วนกำลังจะกลับบ้าน เลยขี่มอ'ไซต์ วนในโรงเรียนก่อนกลับ เห็นพวกเพื่อนผู้หญิงเซตนั้นกำลังมุงอะไรกัน เลยจะเข้าไปทัก พอทักเท่านั้นแหล่ะ สิ่งที่มิสเตอร์ลีได้เห็นคือ เอ กำลังร้องไห้
และเพื่อนในกลุ่มเหมือนกับว่ากำลังจะรุมเออย่างนั้นแหล่ะ
มิสเตอร์ลีและเพื่อนต่าง งง ว่ามีเรื่องอะไรกันอีกจะจบกันอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ได้เข้าไปยุ่งแล้วก็เลี้ยวรถกลับบ้านทันที
สิ่งที่เปลี่ยนไปในวันรุ่งขึ้นคือ เอ ถูกตัดออกจากกลุ่ม เพื่อนในกลุ่มไม่คุยกับเอเลย เอต้องอยู่คนเดียว นั่งเรียนคนเดียว
(น่าสงสาร) ไม่ยิ้มแย้มเหมือนเดิม จนมิสเตอร์ลีเริ่มรู้สึกว่าเรื่องมันจะไปกันใหญ่แต่ก็ยังคงเขียนจดหมายคุยกันเหมือนเดิม และเอก็ได้ระบายให้มิสเตอร์ลีฟัง ว่าเค้าผิดด้วยเหรอที่รักลี (อ๊ายยย............อยากจะกรี๊ดให้โลกแตก) ความจริงของการบาดหมางในครั้งนี้ก็คือ เพื่อนของเอเรียกเอไปคุยแล้วถามว่า เอกะลีน่ะ เป็นแฟนกันเหรอ เอก็ปฏิเสธไป
แต่มีพยานหลายคนเห็นว่าทั้งสองแอบส่งจดหมายรักกัน แค่นั้น เพื่อนในกลุ่มถึงกับมีด่า ว่าทำไมต้องไปสนิทกับลีด้วย พวกเราทุกคนควรจะได้สนิทกับลีพอๆ กัน ไม่ใช่เอาไปสนิทคนเดียวอย่างนี้ (นี่ มิสเตอร์ลีเป็นปลาแห้งไปแล้วเหรอ) ประมาณว่า มิสเตอร์ลีเป็นของสาธารณะชนอย่าเอามาเป็นของส่วนตัวว่างั้น
จนกระทั่งมีเพื่อนในกลุ่มของเอคนนึงชื่อบีละกัน จนบีเริ่มสงสารเอ เพราะยังไงก็เพื่อนกัน ไม่น่าจะตัดขาดเพียงเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง เลยนัดเจอกันที่บ้านบีเพื่อเคลียร์ปัญหา มิสเตอร์ลีก็มาตามนัด มี เอ บี ซี(เพื่อนที่สวยที่สุดในกลุ่มของเอนั่นแหล่ะ) และมิสเตอร์ลี บีก็ได้ถามมิสเตอร์ลีว่า "เอกับลีเป็นแฟนกันใช่มั้ย" มิสเตอร์ลีตอบว่า "ไม่ใช่แฟนกัน เพียงแค่ว่าเราสนิทกัน พูดคุยถูกคอกัน เรื่องแฟนมันคงเป็นไปไม่ได้สำหรับเรา เพราะอะไร บี น่าจะรู้ดี(ต่างศาสนิกน่ะค่ะ) ก็แค่ความรู้สึกดีดีที่มีให้กันก่อนจะจบกันไปก็เท่านั้น ไม่มีอะไรมากหรอก อย่าคิดมากซิ" ทั้งบี และ ซี ต่างก็เข้าใจ และกลับมาดีกันเหมือนก่อน
(เข้าใจง่ายจังเน๊อะ)
จนก่อนจะจบกัน ในห้องก็ได้จัดปาร์ตี้เลี้ยงอำลากัน มีของกินมากมาย
มีร้องคาราโอเกะกัน
หนุกหนาน จู่ๆ ซี ก็มาสะกิดมิสเตอร์ลีบอกว่ามีเรื่องจะบอก ให้ออกไปคุยกันข้างนอก มิสเตอร์ลีก็เดินตาม มิสเตอร์ลีถามว่า "อะไร มีเรื่องอะไรกันอีก" ซีบอกว่า "ไม่ได้มีอะไร แค่มีเรื่องอยากบอกเฉยๆๆ คือ จริงๆ แล้วเราเองก็ชอบลีน่ะ"
ตอนนั้นมิสเตอร์คิดในใจว่า ทำไมไม่บอกตั้งแต่ทีแรก ว่าชอบ ไม่งั้นได้ควงสาวที่สวยที่สุดในโรงเรียนให้ใครหลายๆ คนอิจฉาเล่นแล้ว โคตรเสียดายเลยอ่ะ มันเป็นเรื่องที่เซอร์ไพรส์มิสเตอร์ลีมาก ตอนนั้นถึงกับอึ้งอ่ะ ไม่คิดไม่ฝันว่าอย่างซีจะมาชอบเราด้วย (แอบกัดฟันนิดๆ แต่ต้องข่มอารมณ์ไว้ค่ะ)
หลังจากนั้นหนึ่งวัน บี ก็โทรหามิสเตอร์ลีให้ไปหาที่บ้านบอกว่ามีเรื่องจะบอก (อีกหล่ะ) มิสเตอร์ลีก็ไป คุยกันสองคนเท่านั้น บีบอกว่า "เราเองก็แอบชอบลีมาตั้งนานแล้วแต่คิดแล้วว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ เราเลยขอเป็นพี่สาวลีแทนละกัน" มิสเตอร์ลีนั่งคิดครู่นึงจึงนึกออกว่าเมื่อตอนขึ้น ม.4 ใหม่ๆ บีนี่แหล่ะ ที่เข้ามาทัก ุถามนู้นถามนี่ ถามว่าเกิดปีไหน มิสเตอร์ลีเรียนก่อนเกณฑ์ก็เลยอ่อนกว่าบีปีนึง บีจึงขอเป็นพี่สาวเพราะถูกชะตากับมิสเตอร์ลีมาก มิสเตอร์ลีถึงกับอึ้งอีกแล้วครับท่าน เพราะบีแอบชอบมิสเตอร์ลีมาเกือบ 3 ปีเต็ม โอโห มิสเตอร์ลีจะป๊อบเว่อร์ไปไหน
สุดท้ายทุกคนก็จบกันไป ไปเรียนต่อกันที่ต่างๆ แต่เรื่องที่เกิดระหว่างมิสเตอร์ลีกับเพื่อนในกลุ่มหญิงนั้น เพื่อนของมิสเตอร์ลีไม่มีใครรับรู้อะไรเลย อาจจะเป็นผู้ชายด้วยมั้ง เลยไม่ค่อยใส่ใจเท่าไหร่
แต่มีเพื่อนของมิสเตอร์ลีคนนึง ชื่อ ดี ละกัน ดี เนี้ย แอบชอบซีมานานแล้ว (ซีสาวที่สวยที่สุดในโรงเรียน) ตามจีบกันตลอดแต่ซีก็ไม่เล่นด้วย คิดเพียงแต่เพื่อนเท่านั้น ระหว่างซีกับมิสเตอร์ลี เพื่อนทั้งห้องไม่มีใครรู้ว่าซีแอบชอบมิสเตอร์ลี รวมไปถึงดีด้วย จนกระทั่งเมื่อจบกันไปแล้ว ดีต้องไปเรียน กทม. ส่วนมิสเตอร์ลีอยู่บ้าน ก็มีจดหมายส่งมาที่บ้าน
ในจดหมายมีรูปหนึ่งใบ เป็นรูปของซี
ที่ซีเคยให้กับดี เพราะดีอยากได้ และในซองก็มีกระดาษแผ่นนึงเขียนไว้ว่า "เอ่อ เค้า่น่ะชอบแก เค้าถึงไม่ชอบเรา รูปนี้เค้าคงอยากให้แกมากกว่าเรา เราเลยส่งรูปนี้มาให้แก" ข้อความมีแค่นี้ค่ะ ส่งตรงมาจาก กทม. มิสเตอร์ลีเลยรู้สึกแย่ไปเลย
จบแล้วค่ะ Puppy love ของมิสเตอร์ลี มีครบทุกอารมณ์เลยเน๊อะ แต่ก็เป็นไปตามประสาของเด็ก ม.ปลาย เดี๋ยวทะเลาะ เดี๋ยวดีกัน แต่สุดท้ายทุกอย่างก็เคลียร์กันได้ มันเป็นเรื่องราวที่สวยงามอ่ะค่ะสำหรับเราน่ะ เหมือนได้ดูหนังเรื่องแฟนฉันเลยอ่ะ อ่านแล้วอย่า งง กับชื่อนักแสดงนะค่ะ