Bloggang.com : ดอกไม้บานริมรั้ว : ความรักที่ยิ่งใหญ่ของแม่แมว

ความรักที่ยิ่งใหญ่ของแม่แมว

สายตาและความคิดอ่านของท่าน... ความรักมีอยู่ในโลกใบนี้เสมอ
สิ่งต่างๆยังคงกำเนิดมาจากความรักทั้งสิ้น แม้โลกนี้ที่เป็นไปจะไม่สวยงามอย่างที่คิด
แต่โลกก็อยู่ได้ด้วยคนที่มีน้ำใจเมตตา ทำให้โลกใบนี้ยังคงเป็นโลกอยู่เสมอ

ผมทำงานเป็นพนักงานดับเพลิงในนิวยอร์ก
บางครั้งอาชีพนี้ก็ทำให้หดหู่ใจ
เพราะคราใดที่บ้านถูกไฟเผาผลาญ
คุณจะหัวใจแหลกสลายไปด้วย

พนักงานดับเพลิงเจอแต่เรื่องน่าสะพรึงกลัว
และบางครั้งก็ต้องเจอความตาย
แต่วันที่ผมเจอเจ้าแมว "สการ์เล็ต"
เป็นอีกเรื่องหนึ่งและมันเป็นเรื่องของชีวิตและความรัก..

วันนั้นเป็นวันศุกร์ เรารุดออกไปดับเพลิง
ตามที่ได้รับแจ้งตั้งแต่เช้าตรู่ว่ามีไฟไหม้ปั๊มน้ำมันแห่งหนึ่ง

ระหว่างที่เตรียมอุปกรณ์อยู่นั้น ก็ได้ยินเสียงแมวร้อง
แต่ผมหยุดมือไม่ได้ ต้องดับไฟก่อน แล้วจึงจะหาแมวได้
ไฟไหม้ครั้งนี้ลุกลามใหญ่โตมาก เราจึงมีหน่วยงานอื่นๆ
มาช่วยสนับสนุนด้วยทั้งฝ่ายตะขอเกี่ยวและบันได

เราได้รับแจ้งว่าทุกคนในอาคารนี้ออกมาได้โดยปลอดภัยแล้ว
ผมเองก็หวังเช่นนั้น เพราะที่ปั๊มมีแต่เปลวไฟเต็มไปหมด
ใครขืนเข้าไปกู้ภัยคงจะไม่รอดแน่

กว่าจะดับไฟได้ก็คงกินเวลานานมาก และต้องใช้กำลังคนมากมาย
ถึงตอนนี้มีเวลามองหาแล้วว่า เสียงแมวมาจากไหน
ควันไฟยังพวยพุ่งออกมาจากตัวปั๊มเต็มไปหมด
ผมมองอะไรไม่ค่อยเห็น ได้แต่เดินตามเสียงแมวร้องไปเรื่อยๆ
จนถึงบริเวณบาทวิถี ห่างจากหน้าปั๊มราวๆ 5 ฟุตเห็นจะได้

ก็เห็นลูกแมวตัวเล็กๆ ท่าทางอกสั่นขวัญแขวนสามตัวกอดกันกลม
ส่งเสียงร้องกันระงมอยู่

พอมองไปรอบๆผมก็เจออีกสองตัว
อยู่บนถนนตัวหนึ่ง ส่วนอีกตัวหนึ่งอยู่อีกฝั่งถนนหนึ่ง
แมวพวกนี้คงจะติดอยู่ในอาคารเป็นแน่
เพราะขนมันถูกไฟลนเสียจนโก๋รน

ผมตะโกนขอลังสักใบและมีนักมุงหามาให้ใบหนี่ง
ผมจับลูกแมวทั้งห้าตัวใส่ในลัง
และอุ้มลังไปพักไว้หน้าระเบียงบ้านหลังหนึ่งแถวนั้น

ผมมองหาแม่แมว สังหรณ์ว่าแม่แมวคงจะเข้าไปในปั๊มที่กำลังไฟไหม้
และทยอยคาบลูกออกมาวางไว้บนบาทวิถีทีละตัว
ลองคิดดูก็แล้วกัน ว่าต้องวิ่งเข้าไป
ในกองไฟที่ลุกโชติช่วงถึงห้าครั้งห้าครา
จากนั้นก็ต้องพยายามให้ลูกแมวไปอยู่อีกฝั่ง
ไกลอาคารออกไปทีละตัวเช่นกัน

แต่แม่แมวดูเหมือนจะยังขนลูกออกมาไม่หมด
เอ๊ะ ..แล้วแม่แมวไปอยู่เสียทีไหน
ตำรวจคนหนึ่งชี้บอกผมว่าเห็นแม่แมว
เข้าไปที่ร้านตรงที่ผมเจอลูกแมวสองตัวสุดท้าย

แม่แมวอยู่ที่นั่นจริงๆ มันนอนร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวด
แผลไฟไหม้ดูสาหัส ตาเป็นแผลพองจนลืมไม่ขึ้น
อุ้งเท้าดำเพราะถูกไฟลน ขนถูกไฟลามเสียจนเห็นหนัง
บางแห่งจะเห็นเนื้อแดงเหวอะหวะ

ตัวอ่อนปวกเปียกจนเคลื่อนไหวอะไรไม่ได้
ผมเดินไปหามันช้าๆค่อยๆพูดกับมันเบาๆ
มันคงจะเป็นแมวป่า ผมไม่อยากให้มันตกใจ
เมื่อผมอุ้มมันขึ้นมา แม่แมวร้องอย่างเจ็บปวด
กลิ่นขนและเนื้อหนังของมันส่งกลิ่นเหม็นไหม้

มันไม่กระดุกกระดิกแต่พยายามจะลืมตามองดูผม แต่ลืมไม่ขึ้น
ดูมันเหนื่อยอ่อนเต็มประดา ได้แต่ซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนผม
ผมตื้นตันน้ำตาคลอหน่วย เมื่อรู้สึกว่าแม่แมวไม่กลัวผม ไว้ใจผม
ผมตั้งใจจะช่วยชีวิตแม่แมวผู้กล้าหาญและลูกทั้งห้าตัวของมัน

ชีวิตของพวกมันขึ้นอยู่กับผม
ผมค่อยๆวางแม่แมวลงในลังรวมกับลูกๆของมัน
แม่แมวตาบอดยังอุตส่าห์ใช้จมูกแตะลูกแมวแต่ละตัวจนทั่ว
เพื่อให้แน่ใจว่าทุกตัวปลอดภัย
มันคงเบาใจที่ลูกของมันอยู่ครบทุกตัว
แม้ตัวมันเองจะเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม

แมวทั้งหมดต้องได้รับการรักษาโดยด่วน
ผมนึกถึงบ้านสงเคราะห์สัตว์แห่งหนึ่งชื่อ
สันติบาตสัตว์นอร์ทชอร์
ผมเคยนำสุนัขที่ถูกไฟไหม้อาการสาหัส
ไปให้ที่นั่นรักษษแผลเมื่อสิบเอ็ดปีก่อน

องค์การนี้ช่วยได้แน่
ผมโทรศัพท์ไปแจ้งให้ทราบล่วงหน้า
ว่ากำลังพาแม่แมวและลูกแมว
ที่ถูกไฟลวกอาการสาหัสไปให้รักษา
ผมไม่มีเวลาเปลี่ยนเสื้อผ้า
ยังสวมชุดดับเพลิงที่มีกลิ่นคราบควันไฟอยู่เต็ม
แล้วบึ่งรถบรรทุกของผมไปโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

เมื่อไปถึงก็เห็นสัตว์แพทย์และเจ้าหน้าที่สองชุด
เตรียมตัวรับแมวอยู่แล้วที่ลานจอดรถ
พวกเขารีบนำแมวทั้งหมดเข้าไปในห้องพยาบาล
ทีมหนึ่งรักษาแม่แมวอยู่บนโต๊ะตัวหนึ่ง
และอีกทีมหนึ่งดูแลลูกแมวอยู่บนโต๊ะอีกตัวหนึ่ง
ผมรู้สึกเหน็ดเหนื่อยเป็นกำลังจาการกดับไฟ
และพยายามไม่เข้าไปเกะกะในห้องพยาบาล

ผมไม่ค่อยหวังเเท่าใดว่าแมวเหล่านี้จะรอดชีวิต
แต่ถึงอย่างไรก็ทิ้งมันไม่ลงจริงๆ
หลังจากรออยู่ครู่ใหญ่ สัตว์แพทย์ก็บอกผมว่า
เขาต้องเฝ้าอาการแม่แมวและลูกของมันทั้งคืน
และไม่มั่นใจว่าตัวแม่จะรอดหรือเปล่า

วันรุ่งขึ้นผมกลับไปอีก รอแล้วรอเล่า กำลังจะเลิกล้มความหวัง
สัตว์แพทย์ก็เดินเข้ามาบอกข่าวดีกับผมว่า ลูกแมวรอดแล้ว

"แล้วแม่แมวล่ะ"

ผมกลัวคำตอบเหลือเกิน

"ยังบอกไม่ได้ครับ ต้องรอดูก่อน"

ผมไปที่นั่นทุกวันเพื่อฟังอาการ
แต่ละวันก็ได้ยินแต่คำตอบซ้ำๆว่า "ต้องรอดูก่อน"

ประมาณหนึ่งสัปดาห์ให้หลัง
ผมไปที่สถานสงเคราะห์อีกครั้งด้วยความหดหู่ใจ
นึกในใจว่าถ้าแม่แมวไม่ตาย
ป่านนี้ก็รู้แล้วละว่าจะมีอาการร่อแร่อย่างนี้ไปอีกนานเท่าใด

ทันทีที่ผมเดินเข้าไป สัตว์แพทย์ก็ยิ้มรับ
และยกนิ้วให้สัญญาณผมว่า
แม่แมวไม่เพียงแต่รอดพ้นจากขีดอันตรายเท่านั้น
อีกหน่อยมันจะมองเห็นได้อีกด้วย

เอาละ ในเมื่อแม่แมวไม่ตาย
อุตส่าห์รอดมาได้ ก็ต้องตั้งชื่อกันเสียหน่อย

เจ้าหน้าที่คนหนึ่งตั้งชื่อว่า "สการ์เล็ต"
แปลว่า แดงก่ำ เพราะผิวที่แดงเถือกของมัน

ผมสะเทือนใจที่ได้เห็นแม่แมวเจอหน้าลูกๆอีกครั้ง
เพราะรู้ดีว่ามันต้องกัดฟันต่อสู้ขนาดไหนกว่าจะรอดมาได้
แล้วทายซิว่าสิ่งแรกที่แม่แมวทำคืออะไร

มันนับลูกอีกครั้งโดยเอาจมูกแตะลูกทีละตัว ๆ
เพื่อให้มั่นใจว่าลูกๆอยู่กันปลอดภัยโดยครบถ้วน

มันยอมเสี่ยงภัยเพื่อลูก ไม่ใช่ครั้งดียว
แต่ถึงห้าครั้ง และได้ผลด้วย ลูกๆของมันรอดชีวิตทั้งหมด
อาชีพอย่างผมนี่มีโอกาสได้เห็นวีรกรรมที่กล้าหาญอยู่ทุกวัน

แต่ที่แม่แมวพิสูจน์ให้เห็นในวันนั้นเป็นสุดยอดวีรกรรม
เป็นวีรกรรมที่มาจากความรักของแม่โดยแท้!
มีหลายๆสายตาที่ได้มองต่อกันเป็นทอดๆดังนี้
สายตา (แม้ว่าจะเกือบบอด) และจมูกของแม่แมว
ที่พยายามมองและสัมผัสไปยังลูก ๆ

นักดับเพลิงมองไปยังแม่แมวกับลูกๆ
และพยายามช่วยเหลือจนสำเร็จ

สายตาและความคิดอ่านของท่าน.. ความรักมีอยู่ในโลกใบนี้เสมอ

สิ่งต่างๆยังคงกำเนิดมาจากความรักทั้งสิ้น

แม้โลกนี้ที่เป็นไปอยู่นี้จะไม่สวยงามอย่างที่คิด

แต่โลกก็อยู่ได้ด้วยคนที่มีน้ำใจเมตตา

ทำให้โลกใบนี้ยังคงเป็นโลกอยู่เสมอ..
credit : ไม่ทราบผู้เขียน

Create Date : 15 ธันวาคม 2554

Last Update : 16 ธันวาคม 2554 10:45:57 น.

0 comments

Counter : 1321 Pageviews.