ฝนเอย ทำไมจึงตกฝนตก เพราะ กบมันร้อง (ไอ้กบ !! ความผิดแก)กบเอย ทำไมจึงร้องกบร้อง เพราะ ท้องมันปวด (กบมีเหตุผลนะ)ท้องเอย ทำไมจึงปวดท้องปวด เพราะ กินข้าวดิบข้าวเอย ทำไมจึงดิบข้าวดิบ เพราะ ฟืนมันเปียก (หุงไม่ได้)ฟืนเอย ทำไมจึงเปียกฟืนเปียก เพราะฝนมันตก (อ้าว.. @#&!!)วันไหน ไม่มีธุระอะไร นอนไม่ตื่น ฝนตกๆ เสียงซู่ซ่านอกหน้าต่าง จะฟังแล้วมีความสุขกับชีวิตมากส่วนวันไหน ต้องออกไปข้างนอก ตื่นมาได้ยินเสียงฝน แปะๆๆ ถึงกับสะดุ้งในใจ ตาย ha แล้ววันนี้ต้อง.... ลุย!!! แน่ๆ เป็นวันที่หนักและเหนื่อยแน่นอน แม่เจ้า ทำม๊ายยย ทำไม ต้องมาตกวันนี้โอ้ มายก๊อด ไม่อยากจะนึกสภาพความทรงจำวันฝนตก1. น้ำฝนท่วมเกยฟุตบาท น้ำเน่าเข้ารองเท้า2. ไปรอรถตู้ไปราม 2 สาวๆในชุดนศ.เพียบ น้ำฝนปริ่มๆฟุตบาทรถตู้แล่นเทียบท่า บรื่นนน ซัดน้ำนองเป็นคลื่นลมทะเล สาวๆกระโดดหนีขึ้นไปบนที่นั่งป้ายรถเมล์ กรี๊ดๆ กันเหมือนเล่นเวฟ(เออ เป็นภาพที่สนุกดีเหมือนกัน) 3. ติดฝนจ้า ติดแหง่กอยู่ในตู้โทรศัพท์กกท. ฝนรุนแรงเหลือจะกล่าวติดอยู่นานมาก ตอนนั้นนึกขอบคุณคนที่ทำที่วางตูดในตู้ ไม่งั้นยืนขาแข็ง4. ฝนตก นั่งรถวินมอ'ไซค์กลับบ้าน หิ้วถุงกระดาษใส่หนังสือเพียบ(หนัก) คิดในใจ โอม... อย่าขาด โอม... อย่าขาด5. วันที่ฝนตก เป็นวันที่ต้องเดินก้าวเท้าให้มั่นคงเป็นพิเศษไอ้พื้นที่ดูจะไม่ลื่น ก็อาจจะลื่นได้ อย่าไว้ใจทาง อย่างวางใจพื้นแก่ปูนนี้ล้มไม่ได้แล้ว ไม่ได้หายเร็วเหมือนเด็กๆ6. ฝนตก กลับมาบ้าน ปิดประตูป๊บ กางร่มตากไว้หน้าบ้านเรียกหาแมว เมี๊ยวๆๆ โยจังอยู่ไหน ออกมาๆ เมี๊ยวๆๆ.......... เงียบ ......... หายแซ้บ หายแว๊บไอ้เราก็นึกว่ามันคงหลบอยู่ไหนสักที่ (เลี้ยงระบบปิด ไม่ออกไปข้างนอก)เวลาผ่านไปนานหลายชม. มันไม่ยอมโผล่ตูดออกมาลงไปเรียกใหม่ก็ได้ฟะ เมี๊ยวๆๆๆ ออกมาเร๊ว.. เร็วเข้า ............ เงียบ........... ไร้เสียงตอบรับจากนังแมวที่ท่านเรียกฮึ้ย รออีกหน่อยก็ได้เวลาผ่านไปหลายต่อหลายชม. ยังไร้เงาโยจัง(จริงๆมันก็ไม่ค่อยออกมา say hi กับใครอยู่แล้ว โลกส่วนตัวสูง เลี้ยงเหมือนไม่ได้เลี้ยง)คราวนี้ไม่รงไม่รอมันแล้ว ออกตามหาทุกซอกหลืบในบ้านที่มันน่าจะไปอยู่ ..ก็หาไม่เจอ !!!!ความคิดพุ่งปรู๊ดปรี๊ด .............................. มีใครเอามันไป !? ใครเอาไป !! OMG..หรือแม่บ้านเปิดประตูแล้วมันเผ่นออกนอกบ้านไปโดนรถเหยียบตายไม่รู้ตัว โอ้ ไม่นะ ไม่ๆๆพลันได้ยินเสียง แอ๋ว ... แอ๋ว อันแผ่วเบา ลอยมาตามเสียงฝนหัวใจที่หล่นไปตาตุ่ม เด้งดึ๋งกลับขึ้นมาอย่างรวดเร็วเปิดประตูระเบียงหลังบ้าน (ชั้น 1 มีระเบียงเล็กจิ๋วไว้ตากผ้า)จะ จะ.. เจอแล้ว !! แมวจ๋า !! ลูกหมะม๊า !!คือ หลังบ้านเป็นที่ตากผ้า เลยมีกะละมังวางพิงข้างฝา เป็นเพิงหมาแหงนเล็กๆอยู่นังแมวตัวแสบคงออกไปสำรวจระเบียงตอนแม่บ้านเปิดประตู แล้วถูกขังไว้ข้างนอกแม่บ้านก็ไม่อยู่ คุณหมะม๊าก็ยังไม่กลับ ฝนเจ้ากรรมก็ดันตกแมวน้อยหมดหนทาง ต้องเอาตูดใหญ่ๆไปซุกอยู่ในเพิงกะละมังเสียงฝนดังซู่ๆๆๆซ่าๆๆๆ กระทบกระละมังดัง ปังๆๆๆแมวตูดใหญ่อกสั่นขวัญผวา นึกว่ามีใครมาทุบกะละมัง ทำไมไม่มีคนมาเอาหนูกลับไป แงๆได้ยินเสียงหมะม้าเรียกหามาแว่วๆ โยจัง... โยจัง...รวบรวมลมปราณ สลายความกลัว ร้องแอ๋ว .. แอ๋ว ให้หมะม๊าได้ยินโถ้.... ยัยตัวแสบ เปียกมะล่อกมะแล่ก เหมือนลูกแมวตกน้ำตัวสั่นแหง่กๆ ตามประสาแมวไม่เคยออกจากบ้านวันนี้คงเป็นประสบการณ์อันยิ่งใหญ่ในชีวิตแมวๆของหนูแน่ๆโดนจับอาบน้ำ (แต่ไม่ได้เป่าขนเพราะไม่มีไดร์ เอาผ้าขนหนูขยำๆเอา)แล้วเข้ามานอนในเซฟตี้โซน(ห้องนอน) อย่างปลอดภัยโยจังนั่งเลียขนแผล่บๆ หมะม๊าก็โล่งใจโยจังตัวแสบ และ หมะม๊าที่อยู่ระหว่างการประทินผิวด้วยผงพิเศษ ↑ร่วมกิจกรรม "(ภาพ)เล่าวันฝนพรำ" pantip.com(c) เรื่องและภาพโดย ดอกไม้บานริมรั้ว pantip