How To.....กบ In Hong Kong!
How To.....กบ In Hong Kong!
บ่ายวันเสาร์ สบายๆ อัพบล็อคเล่นซ่ะกะหน่อยคับ
แม้ว่าเรื่องนี้จะผ่านมา 2 เดือนเต็มแล้วก้อตามที
แต่ความทรงจำและความฝั่งใจ ยังรู้สึกติดตัวฉันไม่รู้หาย
ณ วันนั้น....
ที่สนามบิน ฮ่องกง ฉันต้องเดินทางกลับสู่มาตุภูมิ
ฉันใช้คำว่า มาตุภูมิ ฟังดูฟุ้งๆ เหมือนวีรบุรุษ อย่างไรก้อไม่รู้แฮะ ฮ่าๆๆๆๆ
ฉันมีเวลาเหลือน้อยมาก เนืองจากฉันคำนวนเวลาผิดพลาด
ทันทีที่ฉันถึงสนามบิน ฉันรีบๆ จ้ำพรวด....
ฉัน กดลิฟท์ ลงมาชั้นล่างสุด
เพื่อต้องการเปลี่ยนไปยัง เทอมินอล 2 เพื่อรีบเข้าเช็คอิน
ชีวิตฉันปกติก้อไม่คุ้นกับลิฟท์ ซักเท่าไหร่?
ทันทีที่ ลิฟท์ หยุดลงที่ชั้นล่างสุด
และเป็นชั้นที่ฉันต้องการจะกระโจน ออกไป
ห่า.......
ลิฟท์ไม่ยอมเปิดประตู
ฉันทั้งฉุดกระชาก กดปุ่มให้ประตูมันแง้ม มันก้อไม่แง้ม
ดูเหมือนมันเพิกเฉยต่ออำนาจรัฐ
ฉันลองๆเอามือ ไปง้างเพื่อให้ประตูลิฟท์เปิดในโหมดเมน่วล
ประตูก้อไม่เปิด....
ฉันต้องรีบออกจากลิฟท์เพื่อไปเช็คอินให้ทัน..
ฉันรีบ ฉันกระวนกระวายใจมาก...
ฉันตัดสินใจ.....
กดที่รูป โทรศัพท์ อันเป็นเครื่องหมายฉุกเฉินสุดๆ
เพื่อเรียกให้ จนท. เข้ามาช่วยฉัน
ฉันกด รั่วๆ ติดๆกัน
แว่ปเดียวฉันได้ยิน....
เสียง ผู้หญิง คาดว่าน่าจะเป็นเจ้าหน้าที่ ที่ดูแลลิฟท์
พูดเป็นเสียง จีนเข้ามาในลิฟท์.....
ฉันฟังไม่รู้เรื่อง .....
ยิ่งฉันฟังไม่รู้เรื่อง เหมือนฉันยิ่งแย่
ณ วินาทีนั้น ฉันรับรู้ได้เลย ว่า ลิฟท์ ไม่ได้น่ารัก กว่า ออย แล้ว
ฉันรู้สึกโกรธ สุพจน์ มากๆ
ฉันเหงื่อแตกๆ พลั่กๆๆๆๆ
ฉันแทบอยากกรี๊ดดดดด
ใครก้อได้ช่วยนำฉันออกไปที
ฉัน......
หมดสิ้นไร้ซึ่งทางออก..........
ฉัน....
เหลียวไปหาใครก้อไม่มีใครช่วยฉัน........
เสียงตามสาย ภาษาจีน ยังคงพล่ามอะไรซักอย่าง
ฉัน....
แปลไม่ออก.........
ใจฉันก้ออยากจะด่า อีเจ้ เสียงตามสายนี่มาก
แต่..ฉันไม่มีเวลามากพอจะมาด่าใคร...
ฉันตัดสินใจหันหลังด้วยความบังเอิญสุดๆ .................
มองไกล ออกไป......................
....................
ห่าราก.................................
ประตู แมร่ง มันกำลังเปิดๆ-ปิดๆ......
เข้าๆ ออกๆ อย่างนั้นเป็นสิบๆ รอบแล้ว............
โคตร! อายเลย.....
หน้าแหกยับ!
วินาทีนั้น...กูรู้เลย
กูเดินได้ทางมาถึงระบบฝากข้อความเสียง "กบ" สุดๆแล้ว
ง่าวววววว จ๊าดดดดด!
คือคำพูดแรกที่กูรู้สึกอุทานในใจแทนเสียง อ๊อบ อ๊อบ!
และทันทีที่กูเห็นแสงเดือนแสงตะวัน
กูรู้สึกเหมือนตัวเองค่อยๆ กระโดดเด้ง ออกมาจากปากบ่อลิฟท์
กูก้อเห็น .............
คนกลุ่มหนึ่ง ที่ม้านนั่งกงประตูลิฟท์ที่เปิดรออยู่ด้านหลัง
ม้านนั่งหัวเราะกู ท้องคด ท้องแข็ง.....................
กูอายสุดๆๆ
อายจนแทบจะเข็นรถเข็นกระเป๋าออกมา พุ่งชน
พวกหมวยตี๋กลุ่มนั้น
แล้วแมร่ง พุ่งล้ม.... เรียกจุดโทษซ่ะเลย
เฮ้อ......
ประตูลิพท์ แมร่ง มีสองด้านก้อไม่บอก
จะจดจำใส่กะโหลกกะลาไว้เลย
ว่าต่อนี้ไปไม่ใช่เหรียญเท่านั้นที่จะมีแค่สองด้าน.......
ประตูเปิดลิฟท์ ม้านก้อมีสองด้าน ด้วยเหมือนกัน....
จำไว้อ้าย...........
กระบือ ณ กระบี่......
How To กบ ชิปหาย!!!!!!!
และทันทีที่ เท้าฉันย่างก้าวเหยียบแผ่นดินเกิด กลับสู่มาตุภูมิ สุวรรณภูมิ
ความรู้สึก.......
"วีรบุรุษ กบ ณ สนามบิน ฮ่องกง"
ม้านติดตัวฉันมาอย่างงั้ย อย่างงั้นเลย...
ฉันนึกคราใดแล้วก้อ อดขำ ตัวกูเองไม่ได้ซักที 55555!
...................................... .......................... ............
Create Date : 29 กันยายน 2550 |
|
22 comments |
Last Update : 10 ตุลาคม 2550 14:59:47 น. |
Counter : 785 Pageviews. |
|
|
|