ฮิปปี้ตัวจริงคงได้พบกับนักเขียน 'รงค์ วงษ์สวรรค์ เร็วๆนี้ ฉันหวัง


เส้นสายลายสี คำกวี บนบอร์ดบริเวณหน้าศาลาในวัดพระสิงห์



เดือนมิถุนายนเมื่อปีที่แล้ว ปี พ.ศ. ๒๕๕๑ ตรงกับวันที่ ๑๐ ฮิปปี้ตัวจริงคนหนึ่งจากโลกนี้ไปอย่างสงบ เธอมีโอกาสได้อ่านหนังสือที่เตรียมจะไว้แจกในงานวันฌาปนกิจร่างของเธอ ขณะที่นอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล
....เธอพยักหน้า ปรบมือ และยิ้ม เมื่อจบเรื่องราวแต่ละเรื่องที่ญาติพี่น้องและเพื่อนๆเขียนถึงเธอในหนังสือที่จะแจกเมื่อวันเดินทางไกลของเธอจะมาถึง

....จะมีใครกล้าหาญเหมือนเธออีกไหมนี่ สตรีที่ไม่เคยเรียกร้องถึงสิทธิสตรีแต่ทว่าเธอค้นพบและมีมันอยู่เต็มเปี่ยม โดยไม่ต้องชื่อระเบียบบ้าระเบียบบอใดๆทั้งสิ้น นั่นมันคงไร้สาระต่อเธอไปแล้ว

.....ยังไม่ครบรอบหนึ่งปีที่ฮิปปี้ตัวจริงของฉันจากไป วันนี้รำลึกนึกถึงเธอเพราะการจากไปอย่างไม่มีวันกลับของคุณ 'รงค์ วงษ์สวรรค์

เข้าฤดูร้อนแล้ง ดอกไม้งามประดับประดาทั่วเมืองเหนือ ไม่ต้องเข้าป่าเข้าดอยตามไปดูหรอก แค่ละเลียดอยู่ในเวียงก็จะเห็น

.....ช่วงหัวค่ำของวันที่ ๑๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๒ ที่โรงพยาบาลเอกชน "เทพปัญญา" เมืองเชียงใหม่ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่แห่งโลกวรรณศิลป์ ได้ละทิ้งหุบเขาแห่งความสับสนวุ่นวายบนดวงดาวสีน้ำเงินของเราไป เป็นการเดินทางของนักเขียนที่จะไม่มีวันกลับมาอีกแล้ว วันนี้อาจกำลังร่ายรจนาตัวอักษรอยู่ท่ามกลางดวงดาวระยิบระยับบนฟากฟ้า

หากดอกไม้ฤดูร้อนคือดวงดาวประดับแผ่นดินของสวนทูนอินของนักเขียน

ดวงดาวเบื้องบนที่ฉันแลเห็น ก็ไม่ต่างจากดอกไม้งามที่พราวอยู่บนฟากฟ้าเลย
และฉันหวังว่าคุณ'รงค์จะเป็นสุขอยู่ท่ามกลางดอกไม้งามที่ประดับฟากฟ้ากว้างเบื้องบน


ดอกไม้ฤดูร้อนกำลังเบ่งบานอวดโฉมโนมพรรณอยู่ทั่วเมืองเชียงใหม่ ทั้งตะแบกป่า และดอกอินทนินท์ ราวกับพร้อมใจที่จะส่งคุณ 'รงค์ ออกเดินทางสู่สรวงสวรรค์ นี่ฉันคิด ขณะขับรถข้ามจังหวัดเพื่อมุ่งหน้าเข้าเมืองหลวงของล้านนา เชียงใหม่ เพื่อไปร่วมงานพิธีกรรมของความตายที่วัดพระสิงห์กลางเมืองเชียงใหม่

ใช่ ไม่มีฤดูไหนที่ในเมืองเหนือจะงดงามด้วยดอกไม้อย่างฤดูร้อนอีกแล้ว
ขณะอยู่ในรถฉันหยิบแผ่นเพลงของอันโตนิโย วิวาลดี ใส่ช่องเครื่องเล่น ไวโอลินพริ้วพรายบน Track ที่ 4-6 ความยาวสิบนาทีได้ นั่นคือ SUMMER จากชุดสี่ฤดู Four Seasons ผลงานของวิวาลดี ที่มี Gil Shaham บรรเลงไวโอลิน
เสียงไวโอลิน ดุดันเร้าใจ กระชากอารมณ์ เหมือนสีสันเจิดจ้าร้อนแรงของดอกไม้ในฤดูร้อน
พวงหรีดดอกไม้ใดๆ ก็ไม่งดงามและเต็มเปี่ยมเหมือนเสียงดนตรีที่ฉันได้ยินจากวงดุริยางค์ Orpheus Chamber Orchestra




ยามค่ำคืนนั้นที่วัดพระสิงห์ เมืองเชียงใหม่

....เจ้าภาพขอให้งดพวงหรีด... แต่ที่วัดพระสิงห์ก็อบอวลด้วยเสียงดนตรีจากพี่ๆน้องๆ ชาวดนตรีที่รักนับถือผู้ล่วงลับจากไป พวกเขามาบรรเลงตัวโน้ตแห่งดนตรีกาลกันสดๆ บนเวที กล่อมร่างไร้ลมหายใจของ 'รงค์ วงษ์สวรรค์




บรรเลงรมย์แด่นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ โดยนักดนตรีที่เชียงใหม่ แต่คนซ้ายสุดเพิ่งเดินทางมาจากบ้านที่เชียงราย ที่เห็นมุมขวาด้านล่างของภาพคือโต๊ะและเก้าอี้ โซฟา จัดไว้สำหรับคุณ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ดูภาพขนาดใหญ่ชัดๆ จากรูปต่อไปที่อยู่ล่างสุดท้ายเลย จะเห็นว่าบนโต๊ะวางเข้าของอะไรบ้างเพื่อคุณ 'รงค์

< >
....ฮิปปี้ตัวจริงผู้จากไปเมื่อปีที่แล้วเป็นนักอ่านที่หลงใหลในผลงานของคุณ ' รงค์ มาตั้งแต่เมื่อสามสิบกว่าปีก่อน เธออ่านงานของท่านคงจะไม่ทุกเล่ม แต่มากพอดู และเผื่อแผ่มาถึงฉันด้วย อีกสามเดือนข้างหน้าจะครบรอบการจากไปของเธอ บางทีคุณ ' รงค์อาจเดินทางไปถึงที่นั่นแล้ว ฉันหวังว่าเธอจะได้พบนักเขียนในดวงใจของเธอ
.... เธอเคยเดินตามรอย หลงกลิ่นกัญชา เคยไปอยู่ใต้ถุนป่าคอนกรีต และติดตามนิราศดิบไปเหยียบย่ำท้องถนนของแซนแฟรนซิสโก นับสิบปีที่เธออยู่ที่นั่น ขลุกอยู่กับดอกไม้งาม เสพย์มหัศจรรย์ของพันธ์พืช Marihuanna ขณะดื่มน้ำส้มคั้นหรือไม่ก็น้ำมะนาว
เธอไม่เคยดื่มเหล้า เบียร์ แต่กลับหลงใหลในกลิ่นกัญชาที่หอมหวล ที่ช่วยให้เธอดื่มด่ำกับดนตรีได้ลึกๆ เหมือนดำน้ำอยู่ใต้ท้องทะเล



ผลงานบางเล่มที่นำมาแสดงไว้ในงาน



มีความละม้ายคล้ายคลึงและมีความต่าง ระหว่าง ' รงค์ วงษ์สวรรค์ และ เออร์เนสท์ เฮมมิงเวย์
ตัดสินใจใช้ปืนยิงตัวเอง เป็นเฮมมิงเวย์
ทว่าคุณ 'รงค์ ยืนหยัดต่อสู้โรคภัยไข้เจ็บอย่างเข้มแข็งตราบจนนาทีสุดท้ายของชีวิต นี่อาจเป็นวิถีที่งดงามของนักเขียนตะวันออก ที่ชาวตะวันตกคาดไม่ถึง
ความแข็งแกร่งและความอ่อนแอของบางคน เหมือนรอยต่อระหว่างกลางวันกับกลางคืน โลกธรรมชาติมอบเวลาให้แสงแดดและแสงดาวพอๆกัน มอบดวงตะวันกับดวงจันทร์ให้กับเราเท่าเทียมกัน
และมนุษย์ก็มอบความรักความภักดี และมอบความเกลียดชัง ให้แก่เพื่อนมนุษย์ด้วยกันเอง
ไม่ว่าคุณจะนอนอยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่ หรือเพียงแต่นั่งอยู่ที่นั่น ดอกและใบก็แผ่คุ้มเหนือหัวอยู่ดี คนเรานั่งหรือนอนใต้ต้นไม้ใดจึงไม่ควรตัดต้นไม้นั้นเป็นอันขาด

ขอมอบดอกงิ้วป่าแด่ฮิปปี้ตัวจริงผู้จากไป และขอมอบดอกไม้งามที่เบ่งบานอวดโฉมกลางเดือนมีนาคมแด่คุณ 'รงค์ วงษ์สวรรค์



เดือนมีนา พฤกษางาม ไวน์สักแก้ว ยาสักมวน และเสียงเพลงที่ขับกล่อม
Such a beautiful life !
แด่ 'รงค์ วงษ์สวรรค์ ศิลปินแห่งชาติ ปี พ.ศ. ๒๕๓๘




Create Date : 05 เมษายน 2552
Last Update : 11 เมษายน 2552 9:57:53 น.
Counter : 1738 Pageviews.

17 comments
  
น่าเสียดายเหมือนกันที่ไม่ได้ไปงานศพของคุณรงค์เลยถึงแม้จะอยู่เชียงใหม่ก็ตาม ขอให้วิญญาณของท่านไปสู่สุขคตินะครับ ดูท่านมีชีวิตที่เต็มไปด้วยสีสันและคุ้มค่าเหลือเกิน ดีกว่าคนอายุร้อยกว่าปีที่ใช้ชีวิตแบบจืดชืดน่าเบื่อ หวังว่าพี่คงสบายดีนะครับ สงกรานต์ได้ไปเที่ยวที่ไหนหรือเปล่า
โดย: Johann sebastian Bach วันที่: 13 เมษายน 2552 เวลา:9:13:47 น.
  
สวัสดีปี๋ใหม่เมืองเจ้า พี่หินฯ
แม่ไก่ก็ชอบตัวหนังสือของลุงรงค์ท่านนะคะ
เพียงแต่บางเรื่องบางราวเราไม่อาจเข้าถึงจิตวิญญาณของท่านได้

คิดว่าท่านคงเดินทางสู่สัมปรายภพอย่างสงบสุขแล้วนะคะ...มีแต่พวกเราที่ยังอยู่ ต้องสู้กับกรรมเวรที่ทั้งก่อเองและที่ตนไม่ได้ก่ออีกต่อปาย...
โดย: แม่ไก่ วันที่: 13 เมษายน 2552 เวลา:15:23:38 น.
  
@__@ ไม่ได้มาเยี่ยมบ้านนี้ซะนาน กำลังจะอัพบล็อคอยู่ค่ะ
โดย: apple (Dulcinea ) วันที่: 15 เมษายน 2552 เวลา:22:43:12 น.
  
ไม่ได้มาเยี่ยม blog นี้ซะนาน

เข้ามาวันนี้ ได้มาอ่าน แล้วต้องขอบคุณมากๆ กับเรื่องราว ที่ทำให้รุ้จักฮิปปี้ตัวจริงคนนี้ เพราะ แม่หมวยไม่รู้จักคุณรงค์ วงศ์สวรรค์ และผลงานของเค้าเลย เคยได้ยินแต่ชื่อ

โดย: วินนี่ย์หมีพูห์ วันที่: 25 เมษายน 2552 เวลา:11:54:15 น.
  
มาอ่านงานพี่หินก่อนอาหารเช้า

เพิ่งกลับมาจากสะเมิงเมื่อยามเย็น ไปบ้านพฤ โอ่โดเชา ตอนกลับผ่านหุบหมอก เข้าใจว่าเปลี่ยนชื่อเป็น เบียร์ฮัท

ไม่ได้ไปทำอะไรหรอก ไปนอนฟังเสียงฝนบนดอยกับเพื่อน ๆ ช่วงนี้พี่หินไปไหน





โดย: แพรจารุ IP: 222.123.214.213 วันที่: 27 เมษายน 2552 เวลา:7:56:31 น.
  
อุแม่เจ้า!!!!!
นี่หมายความว่าพี่ท่านแอบย่องเบา
มา up blog ตั้งตะมะไหร่ไม่รู้
หรือว่าหนูละเลยที่จะเปิดดู
....
ก็นานหลายเพลาที่แวะมาหา
ก็เห็นก็แต่หน้าเดิม ๆ ของปีที่แล้วโน๊นนนนน
..
ว่าจะแวะมาแซวอีกซักครั้ง
...
แต่จะว่าไปก็ผิดหวังอยู่ดี
น่าจะเป็น กู๊ด มอร์นิ่ง เวียดนาม มากกว่านา
โดย: มาลานชา บ้านท่อ-เมืองลัง IP: 118.172.52.25 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:8:39:01 น.
  
สวัสดีครับพี่หิน

ไม่ได้เข้ามาบล็อกพี่ตั้งนาน ช่วงนี้พี่ได้ตระเวณไปไหนบ้างไหมครับ ไม่ได้เจอกันนานเลยครับ

ผมก็เพิ่งอัพบล็อกตัวเองไป เป็นเรื่องสั้นที่ผมเขียนไปเรื่องแรก ถ้ามีโอกาสก็ไปเยี่ยมกันบ้างเน้อครับพี่หิน

พี่คงสบายดีเน้อครับ ผมก็เรื่อยๆครับ

งานศพลุงปุ๊ ผมไปมาเหมือนกันครับ ไปแสดงความเสียใจกับเพื่อน ที่สูญเสียพ่อไป ไปแสดงความเสียใจกับแผ่นดินสยาม ที่เสียพญาอินทรีแห่งโลกอักษรไปครับ

รักษาสุขภาพเน้อครับ อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยมาก แทบรายวันกันเลย
โดย: ดาวตก@ผีเสื้อ@กระบี่ วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:13:23:04 น.
  
พี่ท่าน
ได้ข่าวว่าหน๊ไปเขียนหนังสือ ณ ดินแดนไกลโพ้น
โดยมีผู้เยี่ยมยุทธเป็นผู้ชี้นำ
กระนั้นหรือ

ข้าน้อยไคร่ตามไปอยู่ใกล้พี่ท่านยิ่งนัก
จะได้ปรนนิบัติพัดวี
คอยเติม..มิให้จอกพร่อง
โดย: malarn cha วันที่: 30 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:25:40 น.
  
แวะมาเยี่ยมพี่ครับ หวังว่าคงสบายดี ไม่ได้เจอกันเสียนาน
โดย: Johann sebastian Bach วันที่: 7 มิถุนายน 2552 เวลา:16:32:57 น.
  
หวัดดีค่า แว๊บมาบ้านนี้บ้าง

หลังจากหายไปซะนาน *-*
โดย: Dulcinea วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:12:47:28 น.
  
แวะมาอีกครั้งครับ หวังว่าคงสบายดีนะครับ ไม่ได้อัพบล็อคเหมือนกันเลย
โดย: Johann sebastian Bach วันที่: 5 กรกฎาคม 2552 เวลา:13:48:22 น.
  
ต้องขอบคุณพี่มากเลยครับที่ไปอ่านนวนิยายของผม ถูกผิดหรืออะไร ตรงไหนช่วยบอกนะครับ ขอบคุณครับ ขอให้งานของพี่สำเร็จด้วยดีนะครับ
โดย: Johann sebastian Bach วันที่: 26 กรกฎาคม 2552 เวลา:7:34:37 น.
  
วันนี้วันที่ 3 กันยายน มาครบรอบอีกปีแล้ว ที่คิดถึงอ้ายครับ

คิดถึงพี่หินด้วย ปีนี้พี่หินจะจัดอะไรรำลึกถึงอ้ายไหมครับ

ผมอยากไปร่วมด้วยอีกครับ เช่นทุกปีที่ได้ปะกันครับ

ระลึกถึงอ้ายและพี่หินตลอดครับ

รักษาสุขภาพนะครับพี่
โดย: ดาวตก@ผีเสื้อ@กระบี่ IP: 118.172.30.163 วันที่: 3 กันยายน 2552 เวลา:13:32:37 น.
  
สวัสดีค่ะพี่หินฯ
ถึงวันที่ ๓ กันยาทีไรก็คิดถึงอ้ายจรัลทุกครั้ง
แต่ปีนี้หนูงานเข้าเลยไม่ได้ทำบล็อกรำลึกถึงอ้ายเลย...

โดย: แม่ไก่ วันที่: 3 กันยายน 2552 เวลา:21:51:28 น.
  
สวัสดีครับพี่ ว่าหายไปไหนต่างนาน หวังว่าคงสบายดีนะครับ ช่วงนี้ทำอะไรอยู่หรือครับ
โดย: Johann sebastian Bach วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:18:54:23 น.
  


เนื่องในวันปีใหม่นี้ขอให้พี่มีความสุขความเจริญ นึกหวังสิ่งใดขอให้ได้สมปรารถนา นะครับ
โดย: Johann sebastian Bach วันที่: 31 ธันวาคม 2552 เวลา:15:04:10 น.
  
"แวะมาทักคืนวัน...สิ้นปี happy new year 2010

มีความสุขมาก ๆนะค่ะ ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจเสมอ ๆ "

ถึงไม่ค่อยได้เข้ามา แต่ก็คิดถึงมาก ๆๆๆๆๆ อิอิ
โดย: arlendil วันที่: 31 ธันวาคม 2552 เวลา:23:21:27 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

last_tibetstone
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



เหนือกว่ารัก เงินตรา หรือชื่อเสียง... มอบความจริงใจให้แก่กันจะดีกว่า...
เมษายน 2552

 
 
 
1
2
3
4
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30