: ด้วยความรัก : ... ... วันที่ 12 สิงหาคม ของทุกๆปี เป็นวันที่ระลึกถึงพระคุณแม่ ผู้ยิ่งใหญ่สำหรับชิวิตทุกชีวิต แต่.. ก็ยังมีอีกหลายๆคน ที่ไม่เคยได้สัมผัสได้รู้สึกถึงความรักความผูกพันของแม่ หลายๆคนนั้น ได้รับการดูแล ให้ความรัก ความเอาใจใส่ จากคนอื่นๆ ที่ไม่ใช่มารดาของตัว อาจจะเป็นคนในครอบครัว เป็นญาติบ้าง ไม่ใช่ญาติบ้าง แน่นอน สิ่งที่เค้าเหล่านั้นได้รับ ย่อมแตกต่างกันไป ในครอบครัวเล็กๆ ที่มีส่วนประกอบสร้างจาก พ่อ แม่ และ ลูก หากบังเอิญส่วนประกอบสร้างส่วนหนึ่งหายไป ส่วนที่เหลือก็ต้องทำหน้าที่แทนในส่วนที่ขาดหายนั้นให้ได้ วันนี้ เป็นวันแม่ก็จริง แต่ก็มีพ่อหลายคน ที่ต้องทำหน้าที่แทนแม่ พ่อบางคน ทำหน้าที่แทนแม่ได้อย่างไม่บกพร่อง พ่อบางคน ก็ไม่อาจจะทำหน้าที่แม่ได้ ต้องไหว้วานอาศัยบุคคลอื่นมาทำหน้าที่แทนแม่ ไม่ว่าจะเลือกปฎิบัติอย่างไร สิ่งสำคัญที่ต้องการมากที่สุด ก็คือ ลูก ผู้ที่ยังต้องการการดูแล เอาใจใส่อย่างมากมาย พ่อ ที่ได้รู้จักบางคนต้องทำหน้าที่แทนแม่ พ่อที่ต้องดูแลทุกอย่าง อาหารการกิน เสื้อผ้า รับส่งไปโรงเรียน พาลูกเข้านอน เล่านิทานให้ลูกฟัง วันไหนที่ลูกไม่ต้องไปโรงเรียนโดยไม่ทันได้ตั้งตัวตระเตรียมได้ทัน ก็มักจะต้องหอบลูกไปที่ทำงานด้วย ไม่มีวันหยุด เจ็บป่วยไม่ได้ เป็นอย่างนี้ไปทุกๆวัน จนกว่า จนกว่า ลูกจะดูแลตัวเองได้ ซึ่งไม่รู้เลยว่า เมื่อใดที่เค้าจะดูแลตัวเองได้จริงๆ ความห่วงใยผูกดันที่สานไว้จนไม่อาจแยกหายไปได้ คงจนกว่าลมหายใจจะหมดไป กว่าลูกจะเข้าใจได้ ก็เมื่อได้เป็นแม่เสียเอง ขอชื่นชมพ่อผู้เสียสละ ผู้ทื่ทำหน้าที่แทนแม่ด้วยความรัก และขอคารวะ ความรักของผู้ชาย ที่เข้าใจถึงความเหนื่อยยากของผู้หญิง ผู้ซึ่งต้องเสียสละทุกอย่าง เพื่อลูก ... อย่างเช่นที่ วอเตอร์ลี ได้กล่าวไว้เป็นข้อแรก ก่อนอื่น ผมมีสิ่งที่จะต้องทำให้สำเร็จอยู่ 3 ประการ คือ 1. ผมต้องฟื้นฟูจิตใจของนกกลับมา เพราะโอกาสแห่งความสำเร็จจะริบหรี่ลง หากปราศจากเธอ " หากรักลูก ก็จงรักแม่ของลูกเสียก่อน " ... : เรื่องราวของ วอเตอร์ลี :   Create Date : 12 สิงหาคม 2552 4 comments Last Update : 12 สิงหาคม 2552 10:40:29 น. Counter : 783 Pageviews. Share Tweet

โดย: pet.sp 12 สิงหาคม 2552 10:35:26 น.

เมื่อครั้งเยาวัยใครขับกล่อมเจ้า บรรจงจูบเบาๆ ตรงฝ่าเท้าน้อยๆ เฝ้าเลี้ยงดูแล ตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย เทใจเฝ้าคอย วันที่เจ้าเติบโต เจ้าเป็นอย่างไร เมื่อเจ้าเติบใหญ่ขึ้นมา ดีชั่วเก่งกล้า มีการศึกษาสวยโก้ ลืมตัวโบยบินเมื่อมั่งมีใหญ่โต โอหังยโส คุยโวโอ้อวดดี จะเป็นอย่างไรใครก็ไม่อาจห้ามเจ้า พอเพื่อนหนุ่มสาวผู้ได้ฟังเพลงนี้ ก้มลงมองตรงฝ่าเท้าก่อนคิดจะทำชั่วดี สองตีนของเจ้านี้ แหละที่พ่อแม่เคยจูบมัน * ยังจำได้ไหมใครเคยพร่ำสอน ยามเจ้าจะนอนใครกล่อมให้หลับฝัน ใครคอยห่วงใยเจ้าได้ทุกวี่วัน ใครทนเร้ารานเมื่อเจ้านั้นเสียน้ำตา ** เจ้าเป็นเด็กดีพ่อแม่ก็ภูมิใจ ถ้าเจ้าเป็นผู้ร้ายคงไม่มีใครปรารถนา รอยจูบบนฝ่าเท้าก็พ่อรักเจ้าเกินกว่าฟ้า แล้วสิ่งใดเล่าหนาเจ้าจะหามาตอบแทน (*,**)   โดย: lastmoon 12 สิงหาคม 2552 11:00:51 น.

ซึ้งมากมายค่ะ   โดย: oRanGIsM 12 สิงหาคม 2552 18:24:30 น.

ไม่ว่าอะไรที่เลวร้ายเกิดขึ้นมากแค่ไหน แม้ขาดความรักความอบอุ่นจากแม่ ก็จงภูมิใจที่ได้เป็นแม่ เป็นผู้มอบความรักความอบอุ่นให้กับคน ..ที่เรียกคุณว่าแม่... ภาพสวยจังค่ะ   โดย: แม่มด (GreenWitch ) 12 สิงหาคม 2552 22:10:20 น.