แค่นั้นเอง...

สวัสดีวันที่ลมหนาวหวนกลับมาอีกครั้ง

คืนที่เลยผ่านมีเรื่องราวบางอย่างทำให้ฉันถึงขึ้นหลับตาไม่ลง
แปลกจังเลยนะที่คำพูดจากใครบางคนเพียงไม่กี่ประโยค
กลับทำให้ฉันกลัดกลุ้มใจขนาดนี้
ใจที่ไม่อาจควบคุมได้ทำให้ฉันกระวนกระวาย
พยายามข่มตานอนแต่มันก็ยังหลับไม่ลง
เช้าแล้ว...มันควรจะจบสักที

เราต่างพยามหาเหตุผลขึ้นมาชี้แจงต่าง ๆ นานา
แต่บางเหตุผลก็ถูกกลืนกินด้วยอารมณ์ชั่ววูบ
มีเพียงอารมณ์และความหวั่นไหวในจิตใจที่ทำให้เราขุดคุ้ยเรื่องราวเก่า ๆ ขึ้นมา
หรือว่า... ชีวิตเรากำลังถูกทดสอบ
ด้วยการมีใครส่งคนที่มักสร้างความร้าวฉานเข้ามาปั่นป่วนอยู่นะ

เมื่อทุกเรื่องกระจ่าง...ลมพายุในใจก็ดูท่าจะหายไปในพริบตา

บางครั้งแค่คำขอโทษ มันก็ช่วยให้อะไรดีขึ้นเยอะ
เพราะรักไม่ได้หมายความว่าใครต้องพยายามเพียงคนเดียว
เราต่างหากที่จะต้องช่วยกันผ่านทุก ๆ อุปสรรคไปให้ได้

ฟ้าก็คงแค่ส่งตัวละครบางตัวเข้ามาโลดแล่นในความสัมพันธ์ของเราเท่านั้น
ถ้าเราผ่านทุก ๆ บททดสอบไปได้
เราก็ยังอยู่ได้...และยิ้มได้

เวลานี้ฉันยิ้มได้แล้ว
เพราะความรักของฉันมันมีความหมายในตัวของมันเอง

คืนนี้ เธอที่รักคงหลับไปแล้ว
ขอให้ลมหนาวพัดผ่านเธอเพียงเบา ๆ
พอให้เธอรู้สึกอยากกลับมาสัมผัสบางไออุ่นใกล้ ๆ กัน

แค่นั้นเอง...

ปล น้องแกะ เจ้าหมูอ้วนพิ้งค์ และ หมีอ้วนก็ฝากบอกรักป๊ะป๋านะ ^^

Create Date : 19 พฤศจิกายน 2551		2 comments
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2551 2:59:23 น.
Counter : 382 Pageviews.
Share Tweet