Group Blog All Blog
|
ก๋วยเตี๊ยวราดหน้า .....อาหารทำไปเยี่ยมคนป่วย  หลายวันก่อนโทรไปหาเพื่อนคนไทยที่ป่วยเป็นมะเร็ง อยากรู้ว่าเค้าเป็นอย่างไรบ้าง เพราะไม่ค่อยได้โทรหากันบ่อย เนื่องจากเกรงใจอยากให้เค้าพักผ่อน คิดเอาเองว่าเค้าคงจะ มีแขกชาวไทยและเพื่อนบ้านมาเยี่ยมเค้าบ่อยๆ อาจจะไม่มีเวลาพักผ่อน ก้เป็นได้โทรบ่อยๆจะเป็นการรบกวน แต่อีกใจก็อยากรู้ข่าวคราว เลยโทรไป คุยกันไปคุยกันมา เราก็ถามว่าจะไปเยี่ยมอ่า ว่าแต่ว่าจะทำไรกินกันดีหนอ?? คนป่วยบอกว่า ทำราดหน้ากินกันดีมะ?? อ๊ะ ได้เลยค่ะ พอวันไปเยี่ยมเราก็ทำก๊วยเตี๊ยวราดหน้า โดยแยกผักต่างหาก กลัวว่าผักจะสีไม่สวยเพราะต้องขับรถไปเกือบครึ่งชม ถ้าเกิดเหลือก็สามารถเก็บไว้กินมิ้อเย็นได้โดยที่ผักก็ยังสีสวยอยู่ ไม่อยากเชื่อว่า หมดเรียบคนไทยได้กินกันคนละจาน 1 จานโต คนไทยกินกัน 3 คน สามีเราอีก1 จาน เท่ากับว่าหม้อนี้ กินกันได้แค่ 4 จานก้หมด พลิกล๊อคมากเพราะเราทำไปนี่ กะเผื่อไว้ให้คนป่วยกินมื้อเย็นด้วย ดันหมดก่อนเสียนี่ เป็นอันว่ามื้อเย็นคนป่วยก็คงต้องกินอย่างอื่นแทน ได้คำชม ปกติเวลาที่เราไปตัดผมกับเพื่อนคนไทยคนี้(ผู้ป่วย) เราจะได้เห็นพี่คนไทยคนนี้ประจำจนคุ้นเคยกัน เค้านับถือกันเหมือนพี่เหมือนน้อง วันนี้เค้าก็อยู่ ก็เลยพลอยได้กินราดหน้าฝีมือเราด้วย พอเราเห็นเค้าอยู่บ้านด้วยใจคอเราไม่ค่อยปกติ เพราะพี่คนนี้ถือว่าทำอาหารดีพอสมควร ปกตินี่เค้าเป็นคนที่ไม่ค่อย ชมอาหารใครง่ายๆ ไหงยังเอ่ยปากชม....เรายิ้มงี้แก้มปริ ทำให้เราเริ่มรู้สึกว่าเออ....เราก็ทำอาหารดีพอสมควร จากคนที่ไม่เคยได้ทำอาหารเป็นหม้อๆตอนอยู่เมืองไทย ก็กลับกลายมาเป็นแม่บ้าน(ต่างแดน)เต็มขั้น หัดทำไปเรื่อย อาศัยจดจำรสชาติของร้านขาประจำมาเป็นแนวทาง สามีเองก็ขับรถกลับบ้าน บอกมาตลอดทางว่า วันนี้เธอทำอาหารได้อร่อยมาก ที่บ้านยังมีเหลือให้กินถึงมื้อเย็นรึปล่าว? โน...ฉันไม่ได้แบ่งไว้อ่า ฉันทำให้เค้าไปหมดหม้อ แต่ถ้าเธออยากกิน เดี๋ยวเย็นนี้ฉันทำให้กินใหม่ เรายังมีน้ำซุปที่ฉันต้มไว้ หมูก็มี ลูกชิ้นก็มี ผักก็มีเหลือ เรียกได้ว่ายังมีเครื่องครบ ขาดก็แต่เส้นก๋วยเตี๊ยวมีเหลือติดบ้านนิดเดียว พอได้ทำกินอีกแค่ 1 จานกลัวสามีไม่อิ่ม เราก็เลยจำต้องเอาเส้นก๊วยจั๋บเซี่ยงไฮ้มาทำ เป็นเส้นสำรองแก้ขัดยามยาก เส้นเล็กเราก็ยกให้สามีกิน ส่วนเรากินเส้นก๋วยจั๊บแทน อือ...อร่อย เส้นนุ่มนิ่มน่ากินดี ใช้แทนเส้นใหญ่ได้ไม่เบาเลย ได้เมนูแปลกใหม่แต่หน้าเก่า....ดีแท้ๆเน้อ       
|
ยืนงงในดงครัว
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ชื่อ (ป้า)พรรณ หรือ เหน่ง นะค่ะ เริ่มต้นชีวิตคู่ใหม่ในครั้งนี้ ด้วยวัย 40 กะรัต กามเทพตั้งใจทำงานมากเลยอะ ป้าพรรณ แค่มาเที่ยวเดนมาร์กครั้งแรก โดยมาในฐานะแขกเชิญของน้า ให้มาเที่ยว เดนมาร์ก แต่....เอาเข้าจริงต้องกลาย เป็นเด็กเสริฟอาหารในร้านของน้าเราเอง มากว่าเที่ยว ฮ่าๆ นั่นแหละกามเทพทำงาน ตอนได้เป็นเด็กเสริฟ(จำเป็น)ที่โต๊ะสามี ปิ๊งๆๆ กัน สุดท้าย 2 ปีผ่านไป ได้แต่งงานกัน มาอยู่เดนมาร์ก ก็เลยอยากจะบันทึกเรื่องราวชีวิตในต่างแดน เพื่อเก็บเอาไว้อ่านย้อนหลัง เมื่อเราแก่ตัวไป จะได้รู้ว่า ช่วงชีวิตหนึ่งที่ห่างหายจากครอบครัวอันเป็นที่รัก มีเรื่องราวอะไรน่าจดจำบ้าง แม่เป็นยังไง ลูกๆเป็นยังไง ใครเศร้า สุข ทุกข์ใจ เรื่องราวที่เข้ามาดี ร้าย อย่างไร? บันทึกไว้เพื่อจดจำกับเรื่องราว พื้นที่ห้องน้อยๆแห่งนี้... เป็นเสมือนสมุดบันทึก เรื่องราว เหตุการณ์ต่างๆที่พบเจอ หรือแม้กระทั่งเพื่อเก็บบันทึก ถึงอาหารของแม่ที่พร่ำ(บ่น)สอนให้เราทำ ซึ่งก็พอจะทำเป็นอยู่บ้าง อาหารไทยได้จากแม่ อาหารจีนได้มาจากแม่สามีเก่า แต่ด้วยความที่เราไม่ค่อยเอาใจใส่ หรือในรักการทำอาหารเหมือนแม่ ทำให้ต้องมาหัดเรียนรู้ อาหารบางอย่างจากเพื่อนบ้านชาวบล๊อคแก๊งค์ด้วยกัน ก็หลายท่าน ขอบคุณทุกท่านที่พากันทำฮาวทู ทีละขั้นตอน สอนอย่างจริงใจ และให้อย่างจริงใจ ขอบคุณชาวบล๊อคแก๊งค์ ที่แบ่งปันสูตรอาหารต่างๆ ไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ และสุดท้ายขอบคุณสำหรับทุกๆท่านที่คอมเม้นท์ไว้ให้ค่ะ และขออภัยด้วยหากไม่ได้ไปเม้นกลับ เนื่องด้วยไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยๆเหมือนเก่า 
Friends Blog
Link |
||||||||||||
