Group Blog All Blog |
ขอพี่ดูหน่อยเหอะ  ความที่เริ่มแก่แล้วทำให้ไม่สามารถติดสติ๊กเกอร์ได้ถ้า ขาดแว่นสายตายาว ทำให้เกิดเรื่องขำขันขึ้น เรื่องเกิดขึ้นเพราะว่าเมื่อติดสติ๊กเกอร์เสร็จก็มักจะพากัน ถอดแว่นสายตายาวออกวางไว้ก่อนเดินไปเขียนกระดาษรายงาน พอกลับมาเริ่มทำงานชิ้นใหม่ต่อ ก็ต้องใช้แว่นสายตายาวกันอีก บังเอิญเราเกิดไปหยิบ(ผิด)เอาแว่นตาเพื่อนมาใส่ซะงั้น โดยหารู้ไม่ว่าแว่นตาตัวเองอะอยู่บนหัว.....เนียนมากเลยเรา เอิ๊กส์ๆ เจ้าของแว่นตาเดินหมุนซ้าย แล...ขวาเพื่อหาแว่นตา ปากก็ถามเราว่า..."เห็นแว่นตาพี่ปะ" "เนี่ยพี่พึ่งถอดวางไว้บนโต๊ะมะกี้นีอะ" เราก็ตอบหน้าตาเฉยด้วยว่า "ไม่เห็นอ่า...พี่ถอดวางไว้ที่อื่นอะป่าว" เค้าก็ตอบว่า "ไม่นะ...พี่จำได้ว่าพี่วางไว้ตรงนี้ บนโต๊ะนี้ มะกี้นี้เองด้วย" เค้าก็วนหาอยู่บนโต๊ะอยู่นาน ทีนี้เค้าก็พูดว่า "พี่ขอดูแว่นตาพรรณหน่อยจิ" เราก็พูดแบบไม่คิดไปว่า "พี่จะดูทำไมอันนี้มันแว่นตาหนู หนูใช้แว่นตาทำงานทั้งวันแล้วนะเนี่ย???" เพื่อนร่วมงานอีกคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามเรา เค้าก็เอาแต่ฟังเรา 2 คน เถียงกันเรื่องแว่นตา แต่เพื่อนคนนี้ก็ไม่พูดอะไรเหมือนจะรอฟัง ตอนจบเราจะว่ายังไง??? หลังจากพี่เค้าขอดูแว่นตาแล้วเราก็ เราไม่ให้ดูเพราะคิดว่ามันเป็นแว่นเราแน่ๆ "พี่ขอดูหน่อยเหอะพรรณ" เราก็เถียงเค้าไปอีกรอบนะวา พี่จะมาดูทำไมอันนี้มันแว่นตาหนู "พี่เค้าก็พูดว่า...แต่....พี่ว่ามันเหมือนแว่นตาพี่มากนะ " "ขอดูหน่อยเหอะ" ว่าแล้วเค้าก็เดินมาดูใกล้ๆแล้วเราก็เลยถอดให้เค้าดู พอเค้าดูเท่านั้นแหละเค้าก็บอกว่า ไอ้บ้าพรรณเอ๊ย....นี่อะแว่นตาพี่เว้ย เราก็เอ้าจะแว่นพี่ได้ไงหนูใส่มาทั้งวันแล้ว" ไอ่เพื่อนอีกคนมันหัวเราะ ในความบอ๊งของเรา 2 คน มันก็เลยพูดขึ้นว่า "พี่พรรณ....แว่นของพี่อะมันอยู่บนหัวพี่ " เราก็รีบเอามือ คลำบนหัวตัวเองก็เจอแว่นตัวเอง เท่านั้นแหละขำกร๊ากเลย ปากก็พาลไปหาไอ่เจ้าเพื่อนอีกคนที่มันเห็นเฝ้าดูเหตุการ์ณว่า แกเห็นแว่นบนหัวพี่ทำไมไม่บอกพีฟระ?? พี่หนูจะบอกพี่ได้ไง พี่พรรณไม่ฟังอะไรเลยอ่า พี่เอาแต่เถียงๆๆว่าแว่นตาพี่แน่ๆๆ เค้าจะขอดูใก้ลๆพี่ก็ยังไม่ให้เจ้าของเค้าดุเลย เออ..ใช่หว่ะ พี่พรรณนี่สุดยอดเลยนะ เถียงเอาเป็นเอาตายเยย เสียงหัวเราะของเรา 3 คน ทำเอาเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ หันมา...ที่โต๊ะเรา เรางี้ขำจนน้ำตาไหล ช่างเป็นไปได้ขนาดนี้ กลายเป็นเรื่องโจ๊กสำหรับการรับน้องใหม่.... ว่าพี่พรรณ ตัวอันตรายอย่าไปวางอะไรกั้ยๆเค้านะ ซะงั้น..กร๊ากส์ตรู
|
ยืนงงในดงครัว
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ชื่อ (ป้า)พรรณ หรือ เหน่ง นะค่ะ เริ่มต้นชีวิตคู่ใหม่ในครั้งนี้ ด้วยวัย 40 กะรัต กามเทพตั้งใจทำงานมากเลยอะ ป้าพรรณ แค่มาเที่ยวเดนมาร์กครั้งแรก โดยมาในฐานะแขกเชิญของน้า ให้มาเที่ยว เดนมาร์ก แต่....เอาเข้าจริงต้องกลาย เป็นเด็กเสริฟอาหารในร้านของน้าเราเอง มากว่าเที่ยว ฮ่าๆ นั่นแหละกามเทพทำงาน ตอนได้เป็นเด็กเสริฟ(จำเป็น)ที่โต๊ะสามี ปิ๊งๆๆ กัน สุดท้าย 2 ปีผ่านไป ได้แต่งงานกัน มาอยู่เดนมาร์ก ก็เลยอยากจะบันทึกเรื่องราวชีวิตในต่างแดน เพื่อเก็บเอาไว้อ่านย้อนหลัง เมื่อเราแก่ตัวไป จะได้รู้ว่า ช่วงชีวิตหนึ่งที่ห่างหายจากครอบครัวอันเป็นที่รัก มีเรื่องราวอะไรน่าจดจำบ้าง แม่เป็นยังไง ลูกๆเป็นยังไง ใครเศร้า สุข ทุกข์ใจ เรื่องราวที่เข้ามาดี ร้าย อย่างไร? บันทึกไว้เพื่อจดจำกับเรื่องราว พื้นที่ห้องน้อยๆแห่งนี้... เป็นเสมือนสมุดบันทึก เรื่องราว เหตุการณ์ต่างๆที่พบเจอ หรือแม้กระทั่งเพื่อเก็บบันทึก ถึงอาหารของแม่ที่พร่ำ(บ่น)สอนให้เราทำ ซึ่งก็พอจะทำเป็นอยู่บ้าง อาหารไทยได้จากแม่ อาหารจีนได้มาจากแม่สามีเก่า แต่ด้วยความที่เราไม่ค่อยเอาใจใส่ หรือในรักการทำอาหารเหมือนแม่ ทำให้ต้องมาหัดเรียนรู้ อาหารบางอย่างจากเพื่อนบ้านชาวบล๊อคแก๊งค์ด้วยกัน ก็หลายท่าน ขอบคุณทุกท่านที่พากันทำฮาวทู ทีละขั้นตอน สอนอย่างจริงใจ และให้อย่างจริงใจ ขอบคุณชาวบล๊อคแก๊งค์ ที่แบ่งปันสูตรอาหารต่างๆ ไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ และสุดท้ายขอบคุณสำหรับทุกๆท่านที่คอมเม้นท์ไว้ให้ค่ะ และขออภัยด้วยหากไม่ได้ไปเม้นกลับ เนื่องด้วยไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยๆเหมือนเก่า 
Friends Blog
Link |
||||||||||||
