หลังๆ จขบ. ไม่ค่อยได้อ่านนิยายเล่มๆแล้วค่ะ ย้ายไปอ่านอีบุ๊คแทน ด้วยความง่ายในการซื้อแค่กด โอนเงิน ก็ได้อ่านนิยายแล้ว เลยได้ลองอ่านผลงานของนักเขียนใหม่ๆ เยอะอยู่ พออ่านมาสักระยะนึง จขบ. รู้สึกว่าอ่านนิยายนักเขียนใหม่แล้วไม่ค่อยถูกใจ เจอแบบไม่ค่อยสมเหตุสมผลบ้าง ไม่ก็สำนวนแปลกๆหรือสะกดผิดเยอะ อาจจะเป็นเพราะนักเขียนสามารถขายงานได้ง่ายขึ้นไม่ต้องผ่านสำนักพิมพ์ เลยไม่มีคนช่วยรีวิวหรือตรวจปรู๊ฟ หรืออาจจะเป็นเพราะ จขบ. แก่เองเลยมีความคาดหวังสูงไปเองก็ได้นะ

โอเค เข้าเรื่องค่ะ รอบนี้ได้ฤกษ์มารีวิวนิยายของนักเขียนใหม่เพราะอ่านแล้วรู้สึกว่าโอเคค่ะ

จากปกหลัง

"‘โสน’ อยู่ในสภาพเคว้งคว้างเมื่อสูญเสียพี่ชายคนเดียวจากอุบัติเหตุเครื่องบินตก
สิ่งสุดท้ายที่เธออยากทำให้พี่ คือการนำเถ้ากระดูกของเขา
ไปฝังยังจุดเกิดเหตุกลางป่าลึกของจังหวัดเชียงราย
หญิงสาวไม่คาดคิดว่าการมาเมืองเหนือในครั้งนี้
นอกจากจะได้รู้ ‘ความลับ’ บางอย่างที่พี่ชายปกปิดไว้แล้ว
ยังทำให้หัวใจเธอได้สัมผัสความอบอุ่น ละมุนละไม
และเติมเต็มเศษเสี้ยวของความรู้สึกที่ขาดหาย

อาจเป็นเพราะพี่หรือเป็นพรหมลิขิต
จึงพาให้เธอมาพบ ‘อาเช’ หนุ่มชาวเขาเจ้าของไร่กาแฟ
ผู้อยู่ร่วมในวินาทีสุดท้ายของพี่ชายเธอ
ชายผู้มีดวงตาสีเทา หลอมละลายหัวใจคนอยู่ใกล้
ความรักที่ก่อตัวขึ้นมีฤทธิ์รุนแรงไม่ต่างกับกาเฟอีน
ส่งผลข้างเคียงให้ใจสั่นและเสพติดทุกลมหายใจเข้าออก

ปล่อยหัวใจไปกับหมู่ไม้ สายน้ำ และผืนฟ้ากว้าง
แล้วไออุ่นจากกาแฟและไอรักจากคนรอบข้าง...จะเยียวยาหัวใจอันบอบช้ำเอง"

อ่านแล้วคิดอย่างนี้ค่ะ

ในภาพรวม เรื่องนี้มีเศร้าช่วงแรกที่พี่ชายของโสนเสียชีวิตทำให้เหลือตัวคนเดียว  แต่มิตรภาพของเพื่อนทั้งเพื่อนของโสนเอง และเพื่อนของพี่ชาย รวมกับความสัมพันธ์กับหนุ่มชาวเขา อาเช และคนในหมู่บ้าน ซึ่งมีแต่ความปรารถนาดีต่อกันทำให้อ่านแล้ว feel good ไปเลยค่ะ แล้วเรื่องนี้ยังเดินเรื่องในหมู่บ้านเล็กๆบนเขาทางภาคเหนือ มีไร่กาแฟเป็นฉากหลัง บรรยากาศของเรื่องเลยเย็นๆชื้นๆ อ่านแล้วยิ่งรู้สึกดีเข้าไปใหญ่ค่ะ

อีกอย่างที่ชอบคือเป็นเรื่องของกาแฟ มีเกร็ดความรู้เรื่องกาแฟแทรกอยู่ด้วย ทั้งในส่วนของการทำไร่กาแฟและส่วนของการชงกาแฟ พระเอกทำไร่กาแฟแบบเกษตรอินทรีย์แต่ก็มีปัญหาอยู่บ้างเรื่องโดนกดราคาจากพ่อค้าคนกลาง แต่ก็พยายามติดต่อผู้เชี่ยวชาญให้มาประเมินคุณภาพ โชคดีที่คุณภาพของกาแฟออกมาดีมาก ทำให้สามารถขายได้ราคาในที่สุดค่ะ(ตรงนี้เป็นประเด็นที่ จขบ. รู้สึกว่าโชคดีไปนิดนึง ไม่ได้เห็นถึงความพยายามเท่าไหร่ ไม่งั้นน่าจะดราม่าได้มากกว่านี้ แต่ก็อาจจะทำให้เรื่องนี้feed good น้อยลง) เรื่องนี้มีฉากร้านกาแฟหลายครั้ง ทั้งร้านของเพื่อนนางเอกแล้วก็ร้านของเพื่อนพระเอก อ่านแล้วรู้สึกเหมือนนั่งอยู่ในร้านกาแฟได้กลิ่นหอมๆ ของกาแฟเลยค่ะ

จขบ. ชอบที่ตัวละครค่อนข้างมีเหตุผลในการกระทำ  ไม่ได้โลกสวยอย่างเดียว แต่ก็ไม่ได้ใช้คำพูดร้ายๆใส่กันค่ะ  แล้วก็ไม่ได้ยกให้พี่ชายนางเอกที่เสียชีวิตไปแล้วเป็นคนประเสริฐเลิศเลออะไร  มีทำผิดพลาดได้บ้างเหมือนกัน (Spoil) [โสนไปเจอว่าผลตรวจครรภ์ของผู้หญิงอายุ17 เลยคิดว่าเป็นลูกพี่ชาย ไปเจอตัวสาวน้อยคนนั้นก็ดูแรงอยู่ นิยายทั่วไปอาจจะจบว่าจริงๆ แล้วพี่ชายไม่ได้ยุ่งกับเด็กคนนี้ แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ เพราะสุดท้ายแล้วคุณพี่ชายก็อดใจไม่ไหวกินเด็กซะงั้น มนุษย์ก็ทำผิดพลาดกันได้แหละนะ]

อีกประเด็นที่เรื่องนี้พูดถึงคือเรื่องของมิตรภาพระหว่างเพื่อน ทั้งเพื่อนของพี่ชาย และเพื่อนของโสนเอง

ในส่วนของเพื่อนพี่ ถึงแม้ว่าพี่ชายของโสนจะเสียชีวิตไปแล้ว แต่เพื่อนๆ ของพี่ชายก็ยังให้ความเอ็นดูคอยดูแลน้องให้เป็นอย่างดี ทำให้นางเอกไม่ได้รู้สึกเหมือนตัวคนเดียว ส่วนของเพื่อนโสนเอง จะมีแฟนเป็นของตัวเองยังไง แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนก็ยังคงอยู่ อ่านแล้วก็คิดถึงเพื่อนๆ ของ จขบ. เอง จะโตขึ้นมามีอาชีพแตกต่างกันยังไงหรือมีครอบครัวแล้วก็ตาม พอเจอกัน คุยกันนิดเดียวก็ต่อติด มิตรภาพยังอยู่เสมอค่ะ