การเป็นตัวเอง...กำลังหาทางออก ช่วงนี้เริ่มทำอะไรแตกต่างมากขึ้น รู้สึกว่า”ความเป็นตัวเองส่วนหนึ่ง” กำลังร่ำร้องหาพื้นที่อยู่ การได้นอนกอดกัน จับมือกัน ตื่นเข้ามาเจอหน้า อรุณสวัสดิ์กัน....มันอบอุ่น สิ่งที่เคยขาดตอนอยู่คนเดียวกำลังเติมเต็มขึ้นเรื่อยๆ แต่น่าแปลก...ที่ตอนนี้ “การอยากอยู่คนเดียว”เป็นสิ่งที่ต้องการมากที่สุด เปล่า... ความรักของเรายังคงอบอุ่น ยังเข้าใจ และประเพณีการกอดรับขวัญตอนเช้า ยังคงเหมือนเดิม เพียงแต่ว่า... บางส่วนของฉันที่ถูกเก็บไว้ในส่วนลึก กำลังเรียกร้องขออากาศได้หายใจมากขึ้นก็เท่านั้น เมื่อก่อน ตอนอยู่คนเดียว นอนดึกเท่าไหร่ ถึงไฟในห้องจะเปิดทิ้งไว้ทั้งคืน ไดอารี่จะถูกเขียนไปกี่หน้า เสียงการถูยางลบกระดาษจะดัง กระดาษจะปลิวว่อนทั่วห้อง มันก็เป็นแค่ ห้องของคนคนเดียว แต่เมื่อเวลาคนข้างตัวบิดไปบิดมา แสงไฟที่เปิดไว้แยงตา จนต้องบิดตะแคงข้าง เสียงลมหายใจขาดเป็นช่วงๆ... เหมือนคนพยายามนอนแต่ข่มตาไม่หลับ ฉันรู้สึกเหมือนกำลังทรมานเวลาหลับนอนของใครบางคนอยู่ หลายคืนที่ฉันนั่งในห้องคอม แสงไฟสลัว อ่านอะไรต่อมิอะไรคนเดียว แต่ก็อ่านได้แบบไม่วางใจนัก... เมื่อรู้ว่าคนอีกคนกำลังรอเข้านอนพร้อมกันและข้างๆกัน แต่จะทำอย่างไร เมื่อการเห็นส่วนหนึ่งของตัวเองกำลังตายเป็นเรื่องที่ทนไม่ได้ แต่การทำให้คนรักทรมานเป็นเรื่องไม่สมควร และถึงแม้เธอจะใจดี เข้าใจ และปล่อยให้ฉันได้ใช้เวลากับตัวเองแบบที่ฉันเป็นแค่ไหน แต่เป็นฉันเองที่กลัวว่า ถ้าเราไม่ได้นอนกอดกัน...จะทำให้เธอโกรธ ถ้าอยู่ที่อื่นคนเดียวนานๆ กลัวเธอจะน้อยใจ และที่สำคัญ ถ้าใช้เวลากับตัวเองมากๆเข้า กลัวว่าโลกของเราสองคนที่เป็นใบเดียวกันจะแยกกันไปคนละทาง Free TextEditor   Create Date : 04 มิถุนายน 2553 7 comments Last Update : 5 มิถุนายน 2553 0:44:36 น. Counter : 602 Pageviews. Share Tweet

โห อ่านแล้วนึกถึงสภาพตัวเองสมัยก่อน เข้าใจมากๆ การเอา 1 มาบวก 1 แล้วหารสองให้เท่าๆกัน ฟังดูง่ายแต่จริงๆ กว่าจะปรับสมดุยล์กันได้ เป็นเรื่องละเอียดอ่อนเนอะ เอาใจช่วย แม่ศิลปินสาว ^^   โดย: ซาสี่สีส้ม 5 มิถุนายน 2553 1:27:13 น.

ละเอียดอ่อนสิ พี่ แซซซี่ ไอ้เรามันพวก "คนกลางคืน" เหอเหอ พวกอารมณ์จะมา ตอนฟ้ามืด ไม่มีเสียง และอยู่คนเดียว   โดย: กอล์ฟ (frogster ) 5 มิถุนายน 2553 1:42:06 น.

ชีวิตคู่มันไม่ง่ายเลยเนอะ   โดย: noo IP: 124.157.173.211 5 มิถุนายน 2553 9:39:49 น.

แวะมาทักทายค่ะ   โดย: โยเกิตมะนาว 6 มิถุนายน 2553 21:34:52 น.

พี่เองก็เคยรู้สึกแบบนั้นนะ พออยู่คนเดียว อยากมีใครมากอดมาหอม พอมีคนมากอดมาหอม อยากขอเวลาสักนิด เพื่อดูหนัง ฟังเพลง แก้ผ้าเต้นรำ พี่แก้ปัญหาด้วยการพูดคุย และการแบ่งเวลาของกันและกันเพื่อทำกิจกรรมของตัวเอง เช่น ไปเดินห้าง พี่เข้าร้านหนังสือ แฟนพี่เข้าร้านทำผม อะไรประมาณนี้ การได้คนรักมา ไม่ใช่เรื่องง่าย การรักษาคนรักไว้เป็นเรื่องยากที่สุด แต่เรื่องที่ยากมากกว่านั้น คือการให้เวลากับตัวเอง บางเวลา เราต้องรู้จักคำว่าการวางแผน ข้อตกลงเป็นสิ่งสำคัญ เหมือนประเทศชาติต้องมีกฏหมาย คิดดูสิ ถ้าประชาชนทำตามใจตัวเองกันหมด มันจะยุงเหยิงขนาดไหน เอาน่า...ค่อยๆ เรียนและรู้ไป ปัญหามีไว้ให้เราเหยียบ คิดถึงนะ   โดย: แสง สีรุ้ง 10 มิถุนายน 2553 8:41:42 น.

ปล. ทำกับข้าวไทยได้กี่อย่างแล้ว   โดย: แสง สีรุ้ง 10 มิถุนายน 2553 8:45:58 น.

คิดถึงพี่สะเหมือนกัน มันจริงอย่างที่พี่ว่า จริงๆ คนของกอล์ฟค่อนข้างใจกว้าง และออกจะชอบด้วยซ้ำที่กอล์ฟมีเวลา มีโลกของตัวเอง แต่บางที ก็เป็นเราเองที่คิดไปฝ่ายเดียว .... ตอนนี้ทำกับข้าวไทยหลายอย่างแล้วจ้า มันเกิดจากการไปกินร้านอาหารไทย แล้วไม่ได้รสชาติที่เรียกว่า"อาหารไทย"จริงๆ ทนไม่ไหว เลยงัด วิธี มั่ว นิ่ว สร้างสรรค์ จับนู่น ปรุงนี่ จนเป็นอาหารรสตัวเองจ้า จะส่งเมลล์หาเรื่อยๆนะคะ แล้วก็ อัพบล๊อคบ่อยๆ ไว้ส่ง ความรู้สึกถึงกันนะ   โดย: golf (frogster ) 10 มิถุนายน 2553 16:47:20 น.