Bloggang.com : weblog for you and your gang
Welcome __ to __ LadyGonkrua
Talk To Friends
International Cuisine
International Light & Snacks
Thai Cuisine
Thai Light & Snacks
Thai Dessert
Pastry & Sweet
Bakery Bread & Dough
Guru Recipe
Dining Out
Travel around Thailand
Travel around the World
Various Design
Good to Know
Herb & Spice
Stock & Sauce
Content & Guestbook
รากหญ้า รากแก้ว หรือว่า รากเหง้า...
ปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างซ้ำซาก การเรียกร้องที่ต่างฝ่าย ต่างก็อ้างว่าตัวเองทำตามสิทธิที่พึงมีพึงได้ตามบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญ โดยตีความให้เป็นไปตามแนวทางที่ตนเองต้องการ ไม่ว่าจะผ่านมายาวนานแค่ไหน จะต้องเสียเลือดอีกสักกี่หยด เสียชีวิตกันอีกสักกี่มากน้อย เราถึงจะเข้าใจการใช้รัฐธรรมนูญกันได้อย่างถูกต้องตรงกันเสียที หากย้อนกลับไปตั้งแต่วันแรกที่ประเทศไทยปกครองในระบอบประชาธิปไตย เรามีรัฐธรรมนูญมากี่ฉบับแล้ว เปลี่ยนแปลงแก้ไขกันมากี่ครั้งแล้ว เพราะไม่ว่าฝ่ายไหนที่มีอำนาจ มีผลกระทบ และรู้สึกสูญเสียผลประโยชน์ ก็มักจะมีการเรียกร้องให้เปลี่ยนแปลงแก้ไขกันอยู่ร่ำไป...และ...
แปลกตรงที่...เมื่อเวลาผ่านไป...เกิดการแบ่งผลประโยชน์กันไม่ลงตัวอีกเมื่อใด ประสบการณ์ที่ผ่านมา ความสูญเสียที่เคยเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าก็ไม่ได้มีความหมายอันใด ที่จะนำมาเป็นบทเรียนมาเป็นข้อเตือนใจหรือข้อควรระวัง เพราะเมื่อเกิดความขัดแย้งแย่งชิงซึ่งอำนาจหรือผลประโยชน์ สิ่งต่างๆที่เคยเกิดความสูญเสียที่เคยมีก็จะกลับมาอีก โดยบุคคลกลุ่มคนหรือคณะบุคคลเหล่านั้นที่เป็นต้นเหตุอันก่อให้เกิดสิ่งเลวร้ายต่างๆไม่ว่าจะยุคไหนหรือสมัยใด ก็ไม่ได้มาร่วมล้มตายหรือสูญเสียและมาร่วมรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างแท้จริงสักที จะมีก็แต่ประชาชนและประเทศชาติเท่านั้นที่จะต้องแบกรับชะตากรรม จากการกระทำของพวกคนเลวบางกลุ่มบางพวกที่พวกเค้าเหล่านั้นไม่เคยสนใจและไม่เคยใส่ใจต่อความสูญเสียใดๆนอกจากผลประโยชน์ส่วนตนและพวกพ้องเท่านั้น...และ...
แปลกตรงที่... ผู้คนโดยส่วนใหญ่มักเอาอารมณ์ความรู้สึก สุข ทุกข์ ดีใจ เสียใจ ความโลภ ความโกรธ ความหลง เป็นที่ตั้ง ซึ่งโดยเนื้อแท้แล้วสิ่งเหล่านี้มีการเกิดดับอยู่ตลอดเวลา แต่เรากลับหลงไปทึกทักเอามาเป็นสิ่งที่ต้องยึดเหนี่ยวไว้ ทำให้ขาดสติในการที่จะใช้วิจารณญาณ ทำให้คนบางคน กลุ่มคนบางกลุ่ม หรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง มาอยู่เหนือเหตุผล จนถูกชักจูงชักชวนให้ทำในสิ่งนั้นสิ่งนี้ โดยลืมคำนึงถึงความถูกต้องและลืมนึกถึงซึ่งผลที่จะตามมา และบุคคล กลุ่มคนหรือสิ่งต่างๆที่เป็นตัวการที่ก่อให้เกิดความสูญเสียเหล่านั้น จะรู้สึกยินดียินร้ายกับความสูญเสียที่มี ที่เกิดนั้นจริงๆหรือไม่ เพราะไม่ว่าจะผ่านมากี่ยุคกี่สมัย จะต้องมีอนุสาวรีย์ตั้งแข่งกับสาขาเซ่เว่น-อีเลฟเว่น อีกสักเท่าไหร่ จะต้องมีวันรำลึกกันอีกสักกี่วัน ถึงจะเข้าใจ...และ...
แปลกตรงที่...สังคมถูกแบ่งแยกเป็นกลุ่มเป็นพวก เปรียบเสมือนประหนึ่งเป็นลัทธิ สร้างความเชื่อ ความรัก ความเกื้อกูลสำหรับพวกพ้องเดียวกันเท่านั้น แต่ในขณะเดียวกันก็ได้สร้างความเกลียดแค้นชิงชัง การจ้องทำลายทำร้ายฝ่ายตรงข้าม โดยไม่สนใจว่าความถูกหรือความผิด ความจริงหรือความเท็จจะเป็นเช่นไร ซึ่งไม่ว่าใครที่เข้าไปสะกิด ติเตียน ขัดขวางหรือขัดแย้งเป็นต้องเจ็บทุกราย ซึ่งสิ่งเหล่านี้เริ่มฝังรากลึกลงในสังคมเข้าไปทุกที กระจายไปทั่วทุกหย่อมหญ้า หากทุกคนยังไม่เริ่มตระหนักและไตร่ตรองอย่างมีสติ ปัญหาก็จะบานปลาย ความรุนแรงก็จะเพิ่มขึ้น และ...เมื่อนั้นอะไรจะเกิดขึ้นก็คงสุดที่จะแก้ไขและเยียวยา...
หากเรายึดถือระบอบประชาธิปไตยเป็นที่ตั้ง โดยยึดถือกันว่ารัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายสูงสุดในการที่จะใช้ปกครองให้ทุกคนสามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างเสมอภาค เท่าเทียมและสงบสุข รากเหง้าของสังคมจึงอยู่ตรงนี้ ตรงที่ทุกคนใช้รัฐธรรมนูญเป็นเครื่องมือสนองกิเลสและตัณหาส่วนตนและพวกพ้อง ผู้ที่ถูกกำหนดขึ้นมาให้มีหน้าที่ต่างๆตามตัวบทกฎหมาย บ้างก็คอยจ้องที่จะทำให้ตัวเองมีอำนาจ บ้างก็คอยหาช่องที่จะเอารัดเอาเปรียบคนอื่น สรุปสุดท้ายต่างก็หาช่องทางที่จะเอาผลประโยชน์เข้าตัวกันเสียส่วนใหญ่...
เพราะเหตุนี้...ปัญหาที่เป็นปัญหาจริงๆ จึงไม่มีวันแก้ไขได้สำเร็จ ผู้ที่มีหน้าที่ตามตัวบทกฎหมาย บ้างก็ง่อยเปลี้ย บ้างก็ทำเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ บ่อยครั้งที่เราจะเห็นหรือได้ยินข่าวที่ผู้คนเดือดร้อนจากเรื่องนั้นเรื่องนี้ จนบางครั้งมีการกระทบกระทั่งกันเองของประชาชน แต่ผู้มีอำนาจมีหน้าที่ ที่เกี่ยวข้องกลับนิ่งเฉยแบบธุระไม่ใช่ หากไม่เป็นข่าวดัง หากไม่มีส่วนได้ส่วนเสีย ก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นก็มี บ้างก็เปลี่ยนเรื่องร้ายเป็นเรื่องดีเพื่อแลกกับผลประโยชน์ก็มี... แล้วประชาชนคนธรรมดาอย่างเราๆ จะเอาอะไรไปสู้รบกับเค้าได้ บางคนบางกลุ่มอาจยึดเอาคำว่าสิทธิเสรีภาพมาอ้างในการกระทำสิ่งต่างๆ ผลสุดท้ายก็มีคนได้คนเสีย สร้างปัญหาใหม่ขึ้นมาอีก...
ในความเป็นจริงแล้ว...ไม่ว่าคนกลุ่มใดจะเรียกตัวเองว่าอย่างไร จะมีหน้าที่การงานเป็นอะไร มีตำแหน่งใหญ่โตสักแค่ไหน ก็เป็นแค่หัวโขนเพียงชั่วครั้งชั่วคราว ที่ถูกกำหนดให้เรียกขานก็เท่านั้น ไม่ว่าจะเป็นชาวนา ชาวไร่ แม่ค้า ครู อาจารย์ ทหาร ตำรวจ นายอำเภอ ผู้ว่าฯ นายพล หรือนายกฯเป็นต้น... เมื่อหมดหน้าที่แล้วทุกคนก็มีสิทธิในความเป็นมนุษย์เหมือนๆกันและเท่าๆกัน ดังนั้น...ถ้าหากแต่ละคนไม่เข้าใจถึงสิทธิในความเป็นมนุษย์เหมือนกัน มองไม่เห็นถึงความเสมอภาคและเท่าเทียม จนเมื่อมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถูกกระทำ สัญชาตญาณดั้งเดิมของสิ่งมีชีวิตทุกชีวิตก็คือการตอบโต้กลับ ไม่ว่าจะมีผลเป็นเช่นไร การแก้ไขที่ยั่งยืนก็คงไม่เกิด เพราะจะกลายเป็นงูกินหาง แก้ตรงนั้นโผล่ตรงนี้ ทำอย่างนี้ก็จะมีผลกระทบอย่างโน้น เพราะทุกคนต่างก็ตั้งมั่นอยู่ในผลประโยชน์ของตนเองเป็นหลัก...
เช่นนี้แล้ว...หากเรายังไม่เริ่มที่จะสร้างภูมิคุ้มกันให้ตัวเอง ให้มีความเป็นมนุษย์เท่าเทียมกับผู้อื่น ให้มีสติปัญญาที่จะรู้เท่าทันผู้อื่น ให้รู้จักที่จะใช้วิจารณญาณ ในการแยกแยะทุกสิ่งทุกอย่างด้วยเหตุและผล โดย...
- อย่าเอาอารมณ์ความรู้สึก สุข ทุกข์ ดีใจ เสียใจ ความโลภ ความโกรธ ความหลง เป็นที่ตั้ง เพราะสิ่งเหล่านี้เกิดดับอยู่ตลอดเวลา มีแล้วก็หมดไป เกิดแล้วก็หายไป
- อย่าด่วนสรุปหรือเชื่อฟังอะไรง่ายๆ ไตร่ตรองให้ถี่ถ้วน ฟังและมองทุกอย่างให้รอบด้าน การปิดกั้นและสร้างเกราะจะทำให้ตัวเองจมอยู่กับปัญหาที่ไม่มีวันแก้ไขได้
- อย่ามัวแต่เพ่งโทษคนอื่น เพราะ...ไม่ว่าการกระทำหรือคำพูดจากของเค้าหรือของเรา มีโอกาสที่จะถูกและผิดได้เท่าๆกัน ซึ่งอาจจะสร้างอารมณ์และความรู้สึกทั้งดีและไม่ดีได้พอๆกัน
- อย่าเอาตนเองเป็นศูนย์กลางของทุกสิ่ง เพราะ...ความรู้สึกและความต้องการของผู้อื่น ก็อาจจะมีอาจจะเกิดได้พอๆกัน เท่าๆกันกับของเรา และหรืออาจจะมาก อาจจะน้อยแตกต่างกันจากของเรา...ฉะนั้น...ควรทำความเข้าใจ เรียนรู้และรู้จักที่จะแบ่งปันแก่ผู้อื่น เพราะ...มนุษย์ถือเป็นสัตว์สังคมที่จะต้องอยู่ร่วมกันอย่างเข้าใจและแบ่งปัน
- อย่ายอมให้ใครเอาสิ่งใดสิ่งหนึ่งมาแลกกับอนาคตของเรา ชีวิตของเรา และของลูกหลาน เพียงแค่เห็นแก่ประโยชน์ที่อยู่เฉพาะหน้า เฉพาะที่สายตามองเห็นหรือมือสัมผัสเท่านั้น
- อย่าเห็นแก่สิทธิเสรีภาพและผลประโยชน์เฉพาะตนเฉพาะกลุ่ม เพราะผลสุดท้ายหากเราทำสิ่งหนึ่งสิ่งใด ที่สร้างความลำบากเดือดร้อนหรือสร้างความโกรธแค้นต่อผู้อื่น เราเองก็จะได้รับผลกระทบมากบ้างน้อยบ้างแบบนั้นเช่นกัน
- อย่ายอมก้มหัวให้กับคำว่าอำนาจบารมีหรือทรัพย์สินเงินทองที่เค้ามี เพราะสิ่งเหล่านี้มีแล้วก็หมดไป เกิดแล้วก็ดับไป เพราะไม่อย่างนั้นเราเองก็จะเปรียบเสมือนกบเลือกนาย ที่ไม่ว่าจะเร็วหรือว่าจะช้าแค่ไหน เราก็ต้องถูกเค้ากินอยู่ดี...
ฉะนั้น...ถ้าหากเรายังจำเป็นที่จะต้องใช้ชีวิตในสังคมที่ดูเหมือนจะเปิดกว้างและเท่าเทียมแต่แฝงไว้ด้วยความเหลื่อมล้ำและเอารัดเอาเปรียบ ช่องทางในการรับข่าวสารที่มีมากมายอย่างไร้ขอบเขตว่ากล่าวใส่ร้ายกันได้อย่างเสรีและขาดความรับผิดชอบ สภาพสังคมและบ้านเมืองที่มีกฎหมายแต่บังคับใช้ไม่ได้กับพวกที่ดูเหมือนจะมีอภิสิทธิ์เหนือกว่าประชาชนคนธรรมดา ทั้งหมดทั้งมวลที่กล่าวมาเป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น และไม่ว่าปัญหาที่ถูกฝังจะเป็นเพียงรากหญ้า รากแก้วหรือว่ารากเหง้า หนทางเดียวที่เราจะหลุดพ้นจากห่วงโซ่แห่งปัญหาอย่างไม่เป็นทุกข์และเร่าร้อนไปตามเหตุการณ์และถูกใช้เป็นเครื่องมือในทุกรูปแบบ เราจึงจำเป็นต้องสร้างภูมิคุ้มกันให้กับตนเองและจำต้องมีชีวิตต่อไปให้ได้อย่างปกติสุข เพราะเราไม่อาจฝากความหวังใดๆไว้กับใครหรือสิ่งใดได้เลย...นอกจากตัวเองเท่านั้น...
Create Date : 13 เมษายน 2553
Last Update : 13 เมษายน 2553 0:21:00 น.
Counter : 767 Pageviews.
8 comments
Share
Tweet
บทเรียนราคาแพง สองสงกรานต์ที่สาดกระสุนแทนสาดน้ำ พื้นเจิ่งนองไปด้วยเลือดแทนน้ำ เมื่อไหร่เราจะได้บทเรียนกันเสียทีหนอออออออ
โดย:
gaius
วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:0:36:32 น.
โดย:
TREE AND LOVE
วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:8:52:17 น.
สำหรับเราแล้วมองว่า ถ้าคนเรารู้จักคำว่า "หน้าที่"
เราจะรู้เลยว่า "สิทธิที่เราพึงมี" มันอยู่ตรงไหน
เราว่า ณ ตอนนี้ทุกคนถ้าทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด
ฟังทุกอย่างด้วยเหตุผล แทนอารมณ์ เราว่ามันคงจะช่วยให้
อะไรดีขึ้นได้นะค่ะ แต่ตอนนี้เหมือนไฟกับน้ำมัน
ก็ไม่ปาน แบ่งเป็นพรรคพวก เป็นกลุ่มพ้องน้องพี่
ใครไม่อยู่ด้วยก็ตาถลน เกลียดชังกันและกัน
แค่นี้เราว่าก็ไร้ซึ่งปัญญาและหาทางจะแก้ไขได้ยากยิ่ง
กับปัญหาแม้เพียงเสี้ยวขี้เล็บนะค่ะ
โดย:
JewNid
วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:11:03:06 น.
อยากให้ทุกคนมีสติในการไตร่ตรอง ลดความทิฐิที่กอดกับตัวเอง แล้วหันมาพูดคุยเยี่ยงมนุษย์ผู้ประเสริฐ
การรักพวกพ้องเป็นสิ่งที่ไม่ผิด แต่ถ้าพวกพ้องทำอะไรผิด ต้องช่วยกันติเตียน ไม่ใช่ส่งเสริมให้ทำผิดกันต่อไป
โดย:
I^^
วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:12:59:59 น.
คนพร้อมจะล่องไปตามกระแสแห่งกิเลสตนค่ะ ความขัดแย้งและแก่งแย่งผลประโยชน์จึงตามมา
โดย:
Chulapinan
วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:15:12:57 น.
dek-d.com
โดย:
ถุงก๊อปแก๊ป
วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:18:26:37 น.
สวัสดีวันสงกรานต์น่ะค่ะ
โดย:
ยังไงก็น้อง
วันที่: 13 เมษายน 2553 เวลา:23:23:18 น.
การไม่เอาใจส่งออกไปยังภายนอกจะช่วยให้เราทำจิตให้ผ่องใสได้ดีนะครับ
โดย: Mangobay IP: 110.49.35.207 วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:6:23:18 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
LadyGonkrua
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
?
]
LadyGonkrua
(สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย. ©.)
หิริโอตัปปะ
Welcome
to
LadyGonkrua
อะ_ อ่ะ_อย่าเพิ่งวางใจ
โปรดใช้วิจารณญาณ
ในการรับชม
และขอได้โปรด
ชิมก่อนปรุง
LadyGonkrua
น้อมรับทุกความคิดเห็น
ขอบคุณทุกกำลังใจ
ไม่เคยมาดมั่นว่าถูกและดี
แต่สิ่งที่มี คือความตั้งใจ
และหลงใหลในสิ่งที่ทำ
พร้อมปรับปรุงในสิ่งที่พลาด
เพราะไม่ได้เป็นปราชญ์อย่างใครๆ
หากแต่ ใฝ่ฝันที่จะทำดี
เพื่อตอบแทนทุกความดีที่เคยได้รับ
...จากโลกใบใหญ่...ใบนี้...
What's new in
LadyGonkrua
Find me on
...หลวงพระบาง...
...คมธรรม คำสอน...
...ร้อยเรื่องเล่า...
...Rhyme or Reason...
Krua Thai
by
LadyGonkrua
...เที่ยวล่อง ท่องธรรม...
...Contemplation...
Since April 2nd 2009
Please do not change this code for a perfect fonctionality of your counter
hobbies
free counter
New Comments
Group Blog
สนทนาประสาเพื่อน
Talk To Friends
อาหารนานาชาติ
International Cuisine
อาหารว่างนานาชาติ
International Light & Snacks
อาหารไทย
Thai Cuisine
อาหารว่างไทย
Thai Light & Snacks
ของหวานไทย
Thai Dessert
ขนมอบและของหวาน
Pastry & Sweet
Bakery
Bread & Dough
ร้อยล้านตำรับ
Guru Recipe
อร่อยนอกบ้าน
Dining Out
ท่องเที่ยวไทย แบบคนต่างถิ่น
Travel around Thailand
ท่องต่างแดน แบบคนต่างด้าว
Travel around the World
หลากสไตล์ หลาย อารมณ์
Various Design
สาระชวนรู้
Good to Know
Herb & Spice
Stock & Sauce
Content & Guestbook
Geheimnis
<<
เมษายน 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
13 เมษายน 2553
รากหญ้า รากแก้ว หรือว่า รากเหง้า...
All Blog
วาเลนไทน์
วันเดือนเคลื่อนคล้อย
ยามฝนพรำ
สังคม สังกะตัง สังฆะ
ศึกษาธรรม เพื่อทำใจ
เรื่องบ้าๆ
สายพันธ์ุมนุษย์
อาหารการกิน-เฟสเฟคเฟะ-จิตวิทยาหมู่
อย่างไรดี.?
Rhyme or Reason
ยิ่งสูง ยิ่งสั่น
Algorithm
กระพี้ หรือ แก่น
เอาตัวรอด
นายไข่เจียว
เสมือนแท้
มะพร้าวนาฬิเกร์
มื้อนี้...นานาชาติ
คมธรรม คำสอน
พิจารณา และ ไตร่ตรอง
ข้อความถึงหลาน...
.....เวียนว่าย.....
สังคมแห่งสติ....
O M J = Oh! Mae Jao .
คนแก่อยากเล่า...
รากหญ้า รากแก้ว หรือว่า รากเหง้า...
รสชาติของชีวิต.....
การเดินทาง ประสบการณ์และความเห็น
ความห่วงใย...จากใจถึงทุกคน...
ก้าวหน้า หรือ ถอยหลัง
จารีบปายหนาย..จารีบปายหนาย..
ครบรอบ 1 เดือน .
ข้อคิดจากมด....
ยินดีต้อนรับ...น้าค้า...
Friends Blog
ป้ามด
Webmaster - BlogGang
[Add LadyGonkrua's blog to your weblog]
Link
LadyGonkrua
Martha Stewart
มูลนิธิหนังสือเพื่อเด็ก
Bloggang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.