Bloggang.com : weblog for you and your gang
เรื่อง เขร้ๆ
ประเดิมเรื่องหมาๆ เรื่องแรกของกรุ๊ปนี้ กับรูปหมาดำๆ หน้าตาดีๆ
นายคนนี้ชื่อว่า ทองแก้ม วันไหนอารมณ์ดีๆ เรียก ทองแก้ม วันไหนอารมณ์ปกติ เรียก ชายแง่ม วันไหนอารมณ์ไม่ดี เรียก บักทองแก้ม
ชายทองแก้มเป็นหมาพันธุ์ผสม ระหว่าง หมาบ้า กับหมาบ้ากว่า 555+
แม่ชื่อ ใสปิ๊ง พ่อชื่อ มะเมี่ยม
ตัวพ่อนั้น บ้าฉี่และขี้ออเซาะ ที่บ้านมีแขกไม่ได้ อิคุณเม่ม นี้ต้องวิ่งเข้าไปแสดงความดีใจพร้อมกับปล่อยฉี่ไว้เป็นที่ระรึกให้แขกได้เก็บไปคิดฝันถึงวันร้ายๆ ที่ได้ผ่านเข้ามาในบ้านหลังนี้ ปอลอ เคยถามหมอระนะ ว่าเป็นไร มียาแก้ไม๊ หมอบอกว่าเด่วหายเอง ณ ปัจจุบันนี้ เราก็รอให้หายเองมา 3 ปีแล้ว คิๆ
แต่ยังเหมือนเดิม
ตัวแม่นี้ บ้าไหว้ วันๆ ไม่ทำมาหารับทานไร เอะอะเป็นไหว้ ประหงกๆ ไหว้ได้ทุกสถานการณ์ นั่งไหว้ นอนไหว้ เดินไหว้ เอาหมด ขอให้ได้ไหว้ เป็นพอสบายใจเค้าแระ
ส่วนตัว ชายทองแก้ม นั้น เข้าใจว่าเป็นหมามีปม หรือบางทีไม่สมประกอบ เหมือนหมาหลอดแก้ว ตั้งแต่เด็กแล้ว ชายทองแก้มเป็นหมา ตัวที่ 3 จาก 4 ตัวในรุ่นเดียวกัน เป็นตัวที่เล็กที่สุดในบรรดาพี่น้อง ตัวเล็กแบบว่า เวอร์ๆ เหมือนหมาคนละรุ่นเลยก็ว่าได้กับพี่น้องตัวอื่น
งานอดิเรกของ ชายทองแก้ม คือ ฮำเพลง งุ้งงิ้งๆ
เค้าจะเป็นเป็นช่วงๆ เช่น ช่วงนี้แหละ เป็นทีนานมาก ไม่รู้ว่าอารมณ์ ศิลปินไรนักหนา เคยคิดว่าเจ็บป่วยตรงไหน ป่าวหว่า แต่ก็ไม่เห็นจะเป็นไรน่ะ
อายุอานามตอนนี้ก็ 1 ขวบเมื่อวันที่ 27 สิงหาคม ที่ผ่านมา
แต่ว่ารู้สึกว่า ชายทองแก้ม นั้นจะโตแต่อายุ ตัวมันไม่ยอมโตแฮะ รวมทั้งนิสัย
นิสัยที่ว่า คือ อิที่ชอบฮำเพลงนี่แหละ
มันฮำเพลงทีดูมันจะสุขใจมากมาย แต่เรานี่สิ ทาส ของมัน ต้องทนฟังด้วยใจที่ร้าวราน เพราะว่ามันฮำเพลงได้ ทั้งวี่ทั้งวัน เหมือนไม่รู้จักเหนื่อย แต่เรานี่เสียงมันแทรกซึมเข้าไปในโสตประสาท เพราะเพลงมันคงเพราะจัด ทำให้เรานั้นฟังจนไม่มีสมาธิจะไปทำงง ทำงาน อะไรได้ให้สำเร็จ
ช่วงที่มันฮำเพลงนะ ทาสอย่างเรา แสนอยากจะหอบผ้าหอบผ่อนหลบไปอยู่ ศรีธัญญา มันไม่ได้เห่า หรือร้องคราง แบบที่มะม๋า ใดๆ แสดงออกมา แต่เสียงมันนั้น สร้างมาเพื่อทำลาย ระบบประสาทของเราโดยแท้
เคยถามเค้าว่า "บักทองแก้ม เจ้าจิร้องเฮ้ดหยัง กะด้อกะเดี้ย แท้"
แต่ทว่า ไม่มีคำตอบจากปาก ชายทองแก้มแต่อย่างใด คงมีแต่เสียง ฮำเพลง งุ้งงิ้ง ในส่วนลึกๆ ของลำคอ พร้อมกับ หน้าที่ยิ้มแป้นสบตาเรา และหางที่กระดิก แกว่งไปมาตามจังหวะ
คิดว่ามันคงอยากบอกเราว่า "มันเพราะดีใช่ป่ะล่ะ
" เห้อ...เราละไม่รู้จะทำเยี่ยงไรกะเสียงเพลงที่บรรเลงจากใจนั้นดี ก็ได้แต่ทนเรื่อยมาเป็นระยะเวลา 1 ปี อิอิ
นอกจากเรื่อง ฮำเพลงแล้ว ชายทองแก้ม ยังเป็นหนึ่ง ไม่รองใครในเรื่อง ขรี้ๆ
จะเป็นอะไรที่เหมือนว่า ชายทองแก้มจะโปรดปราณเอามากๆ ไม่แพ้เรื่อง ฮำเพลง
เริ่มแรก สมัยยังเป็นเด็กไม่รู้เรื่องรู้ราว เริ่มหัด ขรี้ใหม่ๆ ชายทองแก้ม นั้น น่ารักนักหนา ไม่เคยขรี้ใส่บ้าน เดินตาม ป้อแม่ ปี้น้อง ออกไป อรี๊ ที่ที่ควรจะปล่อยวาง
แล้วปล่อยให้มันเป็นไปตามยถากรรม คือเด่วก็มี นางทาส หรือนายทาส ไปเก็บทิ้งให้
พอเริ่มรู้จักเล่น ฟันเริ่มขึ้น ชายทองแก้ม เริ่มสับสน ฉงนใน อรี๊ ที่ไปปล่อยวางเอาไว้กลางแจ้งนั้นว่า เหตุใด มันต้องอยู่ ณ ที่อ้างว้างเปล่าเปลี่ยวเช่นนั้น ...
คงนึกสงสาร น้อง ขรี๊ หลังจากที่ ท่านได้ไปปล่อยนอกบ้านแล้ว ก็เก็บเข้ามาด้วยซะงั้น คงกลัวน้องขรี้ จะโดนแดดร้อน
แล้วก็มีตัวน้องเค้าอีกตัว ช่วยกัน คาบ น้องอรี๊ มาเก็บในร่ม (ช่วยกัน-ช่วยกัน
)
หลังจากนั้นสักพัก ชายทองแก้มได้ทำตัวเป็นนักสำรวจ คงสงสัยว่า ขรี้ 1 กองนั้น ประกอบด้วยอะไรบ้าง หลังจากได้ ช่วยกันนำน้องอรี๊มาเข้าร่มแล้ว ในบางวันก็ช่วยกันกับน้องชายอีกตัว ช่วยกัน ยี ขรี้ ออกมาเป็น ชิ้นเล็กชิ้นน้อย
กระจายไปทั่วบ้าน
อืม...มานจะสงสัยอะไรกันนักหนา
นางทาสเริ่มระอาใจ เลยจัดไป ป้าบสองป้าบ เวลาที่เห็น ชายทองแก้ม อม ขรี้ อยู่ในปาก
แต่ก็ไม่เป็นผล ความสงสัยก็ยังมากมายก่ายกองเช่นเคย
ต่อมาอีกสักระยะ ช่วงหลังๆ นี้ชายทองแก้ม มักจะได้อยู่ในกรง กับน้องชายอีกตัว เนื่องด้วย คุณนายแม่ ดุ ขึ้นมาซะอย่างนั้น ใครอยู่ใกล้ไม่ได้ ชี จะวีนอยู่ตลอดเวลา เลยต้องแยก หนุ่มๆ ไว้ในกรง
คราวนี้ ชายทองแก้มคงสบายใจ ว่าน้องขรี้ ไม่ต้องตากแดดแล้วนะ เย่ !
วันเวลาผ่านไป ไม่มากไม่น้อย ชายทองแก้ม ค้นพบว่า น้องขรี้ นั้นไม่ได้น่ารักน่าทนุถนอมหรือน่าค้นหาอีกต่อไป อาจด้วยเพราะว่าอารมณ์ตามประสาหนุ่มๆ ขี้เบื่อหรือไรก็ไม่ทราบ หรือว่าน้องขรี้ ไปทำให้ชายทองแก้มนั้น อึดอัดขัดใจเหตุไรก็มิอาจรู้ได้เช่นกัน ทำให้เวลาที่ ชายทองแก้ม ต้องเจอะเจอกับน้องขรี้ เป็นต้องร้อง เง๊งๆ ทุกครั้งไป
พร้อมกันนั้น ชายทองแก้มได้ทำท่าทางรังเกียจรังงอน น้องขรี้
อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่ว่าน้องขรี้นั้น จะออกมาจากทวารของเพื่อนๆ ท่านใด เมื่อชายทองแก้มเห็น ก็จะร้องกระจองอแง เรียกให้นางทาส หรือนายทาสก็ตามแต่ที่จะได้ยิน ให้มาจัดการกับน้องขรี้
ณ บัดนั้นเสียให้ได้ ไม่ไป มันก็ร้องอยู่นั้นแหละ พระเจ้า !!!!
แม้กระทั่ง กรงของชายโอ ข้างๆ กันนั้น เวลาที่ชายโอ ปล่อยวาง น้องขรี้เสร็จ ชายโอก็จะนอนหันหลังให้น้องขรี้ ชิวมากๆ แต่ชายทองแก้มนั้น เหลือบไปเห็นไม่ได้ เป็นต้องร้องกระจองอแง ให้นางทาส นายทาส ทั้งหลาย รีบมาเก็บไปให้ไว เหมือนยังกับ กลัวว่าน้องขรี้จะหายไปซะก่อนอย่างนั้นแหละ
เห้อ..แล้ววันๆ นึง นางทาสอยู่บ้านทั้งวัน ก็ต้องหอบสังขาร ไปเก็บน้องขรี้ออกมาจากสายตา ชายทองแก้ม วันละ 3-4 รอบเป็นอย่างน้อย เนื่องจากแต่ละท่าน จะไม่ปล่อยวางน้องขรี้พร้อมกัน
ไม่รู้ว่าจะเก็บไว้ เกทับกันหรือไรก็ไม่รู้
ก็ถือว่าออกกำลังกายแล้วกันเนอะ
แต่อย่างน้อย นางทาสก็ยังดีใจ ที่ชายทองแก้ม ไม่อยากรู้อยากเห็นแล้ว ว่าน้องขรี้ประกอบด้วยสารประกอบอะไรบ้าง คริ ๆ
Create Date : 30 สิงหาคม 2553
Last Update : 30 สิงหาคม 2553 22:46:08 น.
1 comments
Counter : 318 Pageviews.
Share
Tweet
5555555555 น่ารักจังเลยจ้ากระติ๊บ...เรียกเค้าว่านู๋แอนก็ได้นะจ๊ะ ^^
โดย:
หัวใจแก้ว
วันที่: 10 กันยายน 2553 เวลา:16:27:44 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
กระติ๊บริมทาง
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เป็นคนดีคนนึง ก็แค่นั้น อ่ะฮิ้วววว
Group Blog
สิงหาคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
30 สิงหาคม 2553
เรื่อง เขร้ๆ
All Blogs
อาบน้ำสักที...
ต้องตัดใจทำอะไรลงไปสักอย่าง...
สวยไม่เสร็จ !!~
เรื่องเก่า เอามาเล่าใหม่ : หมาเด็กดำๆ
เรื่อง เขร้ๆ
Friends' blogs
fujipinkie
immuay
อ้ายทิดถา
หัวใจแก้ว
SigNus
HyPeR MonKeY
Kengmanny
บาส100%
Caffein Dog
aod100
โยเกิตมะนาว
รุ่นป้าหน้าใส
ดอกไม้บานริมรั้ว
TREE AND LOVE
NukeMakeUp
Tukta21
darthcony
Megeroo
Tisiny
pim(พิม)
Glory Bloom
วนารักษ์
Gunpung
Webmaster - BlogGang
[Add กระติ๊บริมทาง's blog to your web]
Links
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.