ฝันไปได้...
ทุกคนเกิดมาล้วนแต่ต้องเคยอยู่ในภาวะที่เรียกกันว่า "ฝัน" จะมีหรือเปล่าสักคนที่เกิดมาแล้ว นอนหลับไปไม่เคยฝันเลย จริงๆ ใจเราเองก็คิดว่าคงไม่มีอ่ะมั้งเนอะ ขนาดหมาที่บ้านเรายังแน่ใจมากๆ ว่าเค้าก็ยังฝันเลย (เห็นนอนละเมอบ่อยๆ เลยเข้าใจเอาว่าเค้าฝัน ^^ ) แล้วยิ่งมนุษย์ที่มีความซับซ้อนของชีวิตมากมายอย่างเราๆ ก็คงไม่ต้องพูดถึง
แต่ทว่าคุณแฟนชอบบอกว่าตัวเองไม่ฝัน (พูดให้ได้อิจฉาซะอีก) แล้วก็ทำให้เรามานั่งสงสัยอยู่ดีว่า จริงเร้อ?? นอนหลับแล้วจะไม่ฝันจริงๆ เหรอคนบางคนน่ะ ถ้ามันเป็นไปได้จริงๆ เราก็อยากจะนอนหลับแล้วไม่ต้องฝันบ้าง เพราะเป็นคนที่ฝันไปได้เป็นเรื่องเป็นราว บางครั้งก็ฝันจนเหนื่อย นอนตื่นมารู้สึกเพลียกมาก
และบางช่วงก็ฝันอะไรซ้ำๆ ซากๆ ถ้าเป็นเรื่องดีก็ดีไป แต่ความเป็นจริง ส่วนมากฝันร้ายทั้งนั้น ใครๆ ก็ว่าฝันร้ายกลายเป็นดี คำปลอบที่ไม่เคยช่วยเราได้ เพราะตอนฝันมันเหนื่อยโฮกกกกกก ยิ่งเวลาฝันว่าวิ่งหนีอะไรสักอย่าง ตื่นมานีงอมเลย บางวันก็ฝันไปว่าทะเลาะกับคนอื่น จนละเมอตื่น ตื่นมาก็ด้วยอารมณ์ขุ่นเคืองอีก บางครั้งถึงกับร้องไห้ .... นึกว่าตัวเองเป็นบ้าไปก็มี
ฝันบางฝันมันก็ทำให้เรารู้สึกทรมาณเหมือนกันนะ เพราะมันรู้สึกเหมือนจริงมากในความฝัน อย่างเช่นฝันที่เราฝันอยู่เรื่อยๆ ฝันมาได้ 4-5 ปีแล้ว คือฝันเห็นคุณแฟนคนเก่า ตั้งกะนานนมมาแล้ว เป็นคุณแฟนสมัยยังเฟรชชี่ๆ ก็ว่าได้ ซึ่ง ณ วันนี้ก็เลิกลากันมาได้ เป็น 10 ปีแล้ว จากกันด้วยดี เจอหน้ากันก็ยังคุยกันได้ แต่ก็ไม่ได้เจอมา 10 ปีได้แ้ล้วล่ะ เป็นคนที่อยู่ที่บ้านเกิดของเรา พอโตๆ กันมาก็ไปคนละทิศละทาง เราเองก็มาอยู่ที่ กทม ซะนาน ไม่ค่อยได้กลับบ้าน
แรกๆ ก็ไม่ได้ฝันหรืออะไรเลย ส่วนมากจะไม่ค่อยได้คิดไปถึง นอกจากช่วงที่แบบว่าเหงาๆ เดินๆ ไปทางไหนก็เห็นคนเขาจูงมือกันเป็นคู่ๆ แต่อยู่ๆ มาวันนึงก็มาฝันเห็น แ้ล้วในฝันนั้นมันทรมาณมากๆ เพราะเป็นความฝันที่เราเฝ้าติดตามหาเค้าอยู่ตลอดเวลา พยายามจะไปหา จะพูดคุยด้วย แต่ไม่เคยสักฝันที่เค้าจะสนใจเรา เป็นอะไรที่แปลกมาก ทุกๆ ครั้งเราจะฝันในลักษณะเดิมๆ อย่างนี้ คือจิตใจของเราเฝ้าคิดแต่จะไปหาเค้าตลอด รู้สึกว่ารักมากมาย จนบางครั้งละเมอไปตื่นมาร้องไห้ซะงั้น แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ในฝันเค้าเองไม่เคยจะสนใจหรือพูดคุยตอบโต้เรา ทำเหมือนมองไม่เห็นเราเลย แต่มาเดินไปเดินมาให้เรามองเห็นและพร่ำเพ้อไปซะอย่างนั้นแหละ
แรกๆ ไม่เท่าไหร่ นึกว่าฝันไปวันๆ เดี๋ยวมันก็ลืม ... มันก็ลืมนะ แต่สักพักก็มาฝันอีก ใจเราเอง เรามั่นใจว่า ตอนปกติที่มีสติสัมปชัญญะ ไม่ได้คิดไปถึงขนาดนั้น อาจจะมีแว่บๆ เข้ามาบ้าง ก็เหมือนคนเคยรู้จักอื่นๆ ว่า...เออ ครั้งนึงเราเคยได้เจอคนอย่างนี้นะ อะไรอย่างนี้ แต่มันก็ฝันๆๆๆๆ จนทุกวันนี้ 4-5 ปีได้แล้ว ปีแรกๆ ไม่เคยเล่าให้ใครฟัง แต่พอปีที่ 4 เริ่มเล่าให้เพื่อนฟัง ก็มีความเห็นต่างๆ นาๆ ไป นอกจากนั้นเราเองก็ได้คุยกับอาจารย์ที่เคยสอนเราที่บ้าน ที่รู้จักเราและเพื่อนๆ สมัยนั้น บางครั้งอาจารย์ก็พูดถึง คนคนนี้บ้าง เราก็พอได้ทราบว่าเค้าเองก็สบายดี
แต่เราก็ยังคงฝันไปได้อีก จนบางครั้งตื่นมามันหงุดหงิดนะ มีอยู่ครั้งตื่นมา อดรนทนไม่ได้ เล่าให้คุณแฟนฟัง คุณแฟนก็ถามๆ มาไม่รู้แกล้งถามเล่นๆ หรือยังไง มาถามเราว่าเราคิดอะไรป่าว เหอะๆๆๆ....คนมันไม่เจอกันเป็น 10 ปีละ จะไปคิดอะไรล่ะ แล้วตอนที่แยกกัน เราก็เป็นคนแยกมาเอง แล้วคุณแฟนก็ถามต่อไปอีกว่า เค้ามีชีวิตอยู่หรือเปล่า....น่าน.... เราเริ่มหลอน ก็บอกไปว่าล่าสุดก็ยังได้ข่าวว่าสบายดีอยู่นา คุณแฟนก็แนะนำให้ทำบุญแผ่บุญกุศลไปให้ถึงเค้า อืม...แต่กระนั้นก็ฝันอยู่ดีเหอะๆๆ มาเป็นระยะๆ
นอกจากนั้นก็ยังฝันอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวอะไรกับชีวิตประจำวันอะไรเีสียเลย ปกติคนที่ฝันอะไรสักอย่าง มันก็มักจะมาจาก การได้พบ ได้เห็น ได้คิด ในแต่ละวันจึงได้เก็บเอามาฝันในตอนนอน แต่บางครั้งเราเองก็แปลกใจว่า เอ...ทำไมเราฝันอย่างนี้นะ คือมันไม่มีอะไรที่เป็นที่มาให้ฝัน
อย่างเช่น ล่าสุด ... ฝันแฟนตาซีมาก คือฝันว่าตัวเองอยู่ท่ามกลางผู้คนที่ไม่ใช่คนสมัยนี้ แต่เป็นบ้านที่เราเติบโตมา แต่ผู้คนกลับแต่งกายเหมือนอย่างสมัยที่เพิ่งเลิกทาสใหม่ๆ ผู้หญิงใส่เสื้อและผ้าถุง ผู้ใชายก็ใส่ม่อฮ่อมและขาก๊วย ประมาณนี้ สถานที่ก็คือบ้านที่เราโตมา แถมในฝันคนอื่นเรียกเราว่า "คุณแพรว" (แต่จริงๆ เราไม่ได้ชื่อนี้) แล้วคุณพ่อในฝันก็ไม่ใช่คุณพ่อปัจจุบัน แต่เป็นเหมือนคนมีอันจะกิน เป็นเหมือนพวกท่าขุนอะไรสมัยก่อน มีข้าทาสบริวาร เต็มบ้าน
บางคนคงคิดว่าเราดูละครย้อนยุคมาก ... แต่ความจริงคือเราเป็นคนที่ไม่ดูทีวี ไม่ได้ดูข่าวคราว หรือละครหลังข่าวเลย จะมีดูหนังก็คือ ซีรี่ญืฝรั่งซะมาก แนววิทยาศาสตร์ หรือแอคชั่น ประมาณนี้ แต่วันนั้นฝันไปได้ซะเป็นเรื่องเป็นราว ว่าตัวเองไปอยุ่ในยุคสมัยอย่างนั้น
เนื้อหาความฝันก็เป็นอะไรที่แปลกๆ เพราะในฝันเหมือนมีวิญญาณผู้ชายคนนึง อาฆาตเราอย่างแรง และพยายามจะแก้แค้นเราโดยหมายฆ่าให้ตกตามกันไป แต่ทว่าในฝันนี้ก็มีวิญญาณผู้หญิงคนนึง เหมือนมาช่วย ชี้แจงข้อเข้าใจผิดที่วิญญาณผู้ชายคนนั้นแค้นเราเพราะคิดว่าเราเป็นคนทำให้เขาตาย แต่วิญญาณผู้หญิงเข้ามาชี้แจงบอกว่า เราไม่ได้เป็นคนทำ และขอร้องว่าอย่าทำอะไรเราเลย และวิญญาณผู้ชายนั้นก็เชื่อและยอมวางมือจากไป ตื่นมานี่ขนลุกเลย
ต่อมาอีกประมาณ 1 คืน ขณะนอนหลับๆ อยู่ เวลาประมาณเกือบตี 5 ก็ต้องตกใจสะดุ้งตื่นขึ้นมา เพราะมีเสียงดังบางอย่างเกิดขึ้นภายในห้อง เรากับคุณแฟนสะดุ้งตื่นพร้อมกัน แล้วเปิดไฟออกไปดู ณ จุดที่คิดว่าเสียงเกิด ปรากฎว่าเป็นเสียงของแก้วน้ำจากหิ้งพระ ร่วงลงมาแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ ห้องนั้นเป็นห้อง เปล่าๆ ไม่มีลมเข้า-ออก ประตูปิดหน้าต่างปิดหมด มีหมานอนหลับอยู่ 5 ตัว เราเองเพิ่งจะตั้งหิ้งพระ เมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา ก็อยู่ที่นี่มา 5 ปีแล้ว ทำเอาเราใจเสีย ไม่สบายใจอยู่ทั้งวัน พานอนไม่หลับตั้งแต่ตื่นมา เลยไปทำงานแต่เช้ามากๆ วันนั้น
จากวันนั้นมาก็ไม่ค่อยฝันอะไร จนเมื่อคืน ฝันอีกละ ฝันว่าอยู่ที่บ้านเกิด เหมือนกับว่ากำลังปั่นจักรยานกับพี่จากหมู่บ้านนึงเพื่อจะกลับไปที่บ้าน แต่ทว่าระหว่างทางพี่ชายต้องแวะรับอะไรบางอย่างไปด้วย ซึ่งทำให้ในฝันเรารู้สึกกลัวมาก เพราะเหมือนกับเป็น ร่างกายที่ไม่มีวิญญาณของเด็กชายคนนึง พี่ชายเราอุ้มมาขณะที่เราเตรียมทำหน้าที่เป็นคนปั่นจักรยาน แต่ขณะนั้นเราก็เห็นว่า ร่างที่พี่ชายเราอุ้มอยู่นั้น กระพริบตาและยิ้มได้ แล้วกลับกลายมาเป็นคนที่มีชีวิตอีกครั้ง ... อันนี้ตื่นมาก็ขนลุกได้อีก ...
เห้อ...ทุกวันนี้ก่อนนอนเราพยายามคิดถึงอะไรดีๆ เพราะรู้ว่ามันห้ามให้ตัวเองไม่ฝันไม่ได้ อย่างนั้นถ้าฝันก็อยากฝันเจออะไรดีๆ ตื่นมาสบายใจ ไม่ต้องมานั่งขนลุกอยู่คนเดียว อย่างนี้....
Create Date : 17 กุมภาพันธ์ 2554 |
|
7 comments |
Last Update : 17 กุมภาพันธ์ 2554 9:16:15 น. |
Counter : 514 Pageviews. |
|
|
|