ฝนตก...เปียกปอน...ตัว & ใจ

เลิกงาน สี่โมงครึ่ง กะว่าจะรีบกลับบ้านสะหน่อยเพราะว่า พี่ด๊อกเตอร์ไม่มา
แต่ฝนฟ้า ..ดันไม่เป็นใจ ตกกระหน่ำสะจนต้องรอเวลา...

พอฝนซาๆ ก็เดินกลับออกจากที่ทำงานกะเพื่อนหัวยุ่ง(ตอนนี้หัวมันลีบสวยสะแล้ว)
ขึ้นรถไฟฟ้าลงสุดสายอ่อนนุช ฝน..ก็ยังตกกระหน่ำไม่ยอมเลิกลา
เลยแวะ...Lotus กะว่าจะเดินเล่นๆ คอยฝน แต่ก็เดินไปนั่นนี่โน่น
ได้ของมาอีก หมดไป 80 กว่าบาท.... รู้งี้ยืนรอฝนอยู่บนสถานีรถไฟฟ้าดีกว่า

ออกจาก Lotus ฝนก็ซาๆ พอเดินลุยไปได้ แล้วก็เดินไปหารถ .. หุ้ยยย คนเยอะมาก
ก็คงจะอารามอารมณ์เดียวกัน คือ รอฝนหยุด
ไม่ได้การณ์ ถ้าขึ้นป้ายนี้ มีหวังยืนแน่...
เลยเดิน แล้วก็เดินย้อนขึ้นไปทางสถานีตำรวจ..กะว่าเดินไปเรื่อยๆ ถ้าเิจอรถก็จะขึ้น
แต่รถเจ้ากรรม 132 ก็ไม่มาสักที เดินไปจนจะถึงใต้สะพานพระโขนงแล้ว
มาแล้ว...วิ่งเอื่อยๆ มาแล้วนั่น
จอดหน่อยแน่....
ขึ้นรถได้นั่ง...แต่สภาพตัว เปียกนิดหน่อย...
แล้วก็นั่ง ..ฟังเพลงไปเรื่อยจนถึงที่ลง ฝนก็ยังไม่หยุดสนิท ยังปอยๆ ลงมาเรื่อยๆ
ตอนแรกกะจะซื้อร่ม แต่คิดไปคิดมา ไหนๆ ก็เปียกแล้วจะกางทำไมอีกร่ม

โดดขึ้นรถสองแถว...เข้าหมู่้บ้าน..ไม่ได้นั่งอีกต่างหาก..ไม่เป็นไร
ถ้าขืนยังนั่งคอยคันต่อไป เป็นไข้แน่ๆ

ลงรถสองแถว..จ่ายตัง..เดินลุยฝนเข้าบ้าน
นั่น หนุ่มหน้ามลตาคมกางร่มมารับแฟน ... ฮือออ เห็นแล้วอิจฉาจัง
ทำไม อ้วน ไม่ออกมารับเราบ้าง... มั่วแต่นั่งเล่นเกมส์ ...
ไม่สนใจเราเลย น้อยใจนะเฟ้ย...

เดินเข้าบ้านอีก ก็เห็นอีก มันช่างบาดตาไรสะนี่

ยิ่งน้อยใจ ยิ่งเห็นภาพ สามี..ออกมารับภรรยา ..แง่...ๆ

ดูสิ เราต้องเปียกปอน ถึงห้อง...ไม่ถามสักคำเป็นไงบ้าง
ตัวนั่งกินเฉย เลย ...

Create Date : 16 มิถุนายน 2551		3 comments
Last Update : 16 มิถุนายน 2551 22:41:14 น.
Counter : 274 Pageviews.
Share Tweet