Bloggang.com : SimVK : ชีวิตราคาถูก ฮานอย-ซาปา ตอน 2-2 ฮานอย ถึงแล้วจริงๆนะ

ชีวิตราคาถูก ฮานอย-ซาปา ตอน 2-2 ฮานอย ถึงแล้วจริงๆนะ

>>>ชีวิตราคาถูก ฮานอย-ซาปา ตอน 1-1 สุวรรณภูมิ ดินแดนของพนักงานหน้า...<<<
>>>ชีวิตราคาถูก ฮานอย-ซาปา ตอน 1-2 ฮานอย เดินทาง หาที่พัก<<<
>>>ชีวิตราคาถูก ฮานอย-ซาปา ตอน 1-3 ฮานอย กินๆ นอนๆ<<<
>>>ชีวิตราคาถูก ฮานอย-ซาปา ตอน 2-1 ฮานอย เดิน เที่ยว ถ่าย วิ่ง Amazing Race<<<

มื้อกลางวันวันนี้ Pho 24 เจออยู่ใกล้ๆ กับวัดวั่นเมียวพอดี ก็เลยลองสะหน่อย จำได้ว่าเคยมีคนมารีวิวไว้ว่าเป็นเฝอที่รสชาติใช้ได้ แพงกว่าข้างทางหน่อยแต่สะอาดกว่า ไปยืนดูเมนูนอกร้าน สามคนมองหน้ากัน พยักหน้า แล้วเดินเข้าร้าน

ร้านนี้เป็นโทนเขียว

เข้าไปถึงก็เปิดเมนูดูซิ กินไรดี มีแต่เฝอเนื้อวัวทั้งนั้น ทำให้เราสั่งได้ไม่กี่อย่าง

สรุปว่าเลยสั่งเฝอกา ก็คือเฝอไก่กันหมด 3คน แล้วก็ Iced Tea คนละแก้ว (เฝอไก่ชามละ 35,000ดอง ชาแก้วละ 4,000ดอง) ว่าจะสั่ง baby eggs มาลองกิน แต่เพื่อน (เจ๊แม่ลุกอ่อน) บอกว่ามันคือไข่ที่กะลังเป็นไก่ เลยมีไก่จิ๋วๆ อยู่ในไข่ เลยไม่กล้าลองเลย

เครื่องปรุงของร้านจะดูสะอาดกว่าข้างนอกมาก

มีผ้าเย็นให้ด้วย

เฝอไก่ที่นี่หน้าตาเป็นแบบนี้ รสชาติก็อร่อยใช้ได้

น้ำชาที่รสฝาดๆ มะนาวที่เห็นนั่นบีบใส่เฝอนะ ไม่ได้ใส่ในน้ำชา แต่ใครสนใจจะเอาไปใส่ก็ได้

แล้วก็สั่งครีมคาราเมลกะโยเกิร์ตมาชิมดู (ถ้วยละ 10,000ดองเองไม่แพง)

สรุปว่าครีมคาราเมลอร่อย ทุกคนชอบมาก ส่วนโยเกิร์ตมีเพื่อนคนนึงไม่ชอบ แต่เราว่ามันก็เหมือนโยเกิร์ตอ่ะนะ กินได้อะ สิริรวมมื้อนี้ กินอย่างประหยัดหมดไป 140,000ดอง

หลังจ่ายเงินเสร็จก็เพิ่งมาเห็นในบิลว่าเค้าคิดค่าผ้าเย็นที่กองไว้ตรงนั้นด้วย อันละ 1,000ดอง อืมม ใช้ไปอันเดียวแต่คิด3 ไม่เป็นไร ถูกๆ

เมื่อท้องอิ่ม ตาปรือได้ที่ ก็เดินไปวัดวั่นเมียว ด้านหน้าวัดมีข้าวโพดคั่วขายด้วย เห็นแล้วเกิดอยากกินขึ้นมาเพราะกลิ่นหอมดี เลยกะแวะซื้อ ตั้งราคามาเว่อร์มากๆ อ่ะ ถุงกระจิ๋วหลิวขาย10,000ดอง หลอกผิดคนแล้วเจ๊ เจอเราต่อเข้าไป 2ถุง 5,000ดองถึงกับจุก (นี่ให้เยอะแล้วนะ เห็นขายของน่าสงสาร ให้เค้ามีกำรี้กำไรมั่ง ^^) ก็ยังทำท่าต่อรองขอเราเยอะกว่านี้ สุดท้ายพอเราทำท่าไม่เอาแล้วก็จะฉุดกระชากเราไปซื้อเอง หึหึ

สำหรับประวัติวัดนี้ก็คงได้อ่านผ่านตากันมาแล้ว เราก็จะขอไม่พูดถึง เพราะอย่างที่บอกวิชาประวัติศาสตร์ไม่ใช่วิชาโปรด ซื้อตั๋วเข้าชมวัดคนละ 5,000ดอง

แล้วก็เป็นทางปูพรมแดงอีกแล้วพี่น้อง

มองๆไป ดูจากสีกำแพงแล้วก็เก่าแก่อยู่

มีว่าที่คู่แต่งงานมาใช้ที่นี่ถ่ายรูปด้วย หันไปเห็นเพื่อนอีกสองคนกำลังเหลือบมองว่าที่คู่แต่งงาน ทำไมตาร้อนๆ นะแกสองคนอ่ะ คิคิ

ด้านในจะมีเต่าแบกชื่อที่สลักบนศิลาจารึกแบบนี้มากมาย

พอไปดูที่เขียนบนหินศิลา เป็นตัวจีนๆ อ่านไม่ออก

นี่ เรียงรายเลย

ส่วนใหญ่เค้าจะมาลูบหัวเต่ากะเจ้าแผ่นศิลา ลูบๆทุกตัว โดยเชื่อกันว่าจะทำให้เราฉลาด สอบได้ ได้งาน อะไรก็ตามประมาณนี้

เดินลึกเข้ามาด้านในต่อ จะเห็นมีเก้าอี้เรียงราย คือเค้าเพิ่งมีคอนเสิร์ตหรืออะไรสักอย่างเมื่อกี้

มีขายของฝาก โปสการ์ดและอื่นๆอีกมากมาย

ของฝากสนใจซื้อได้เลย แต่ไม่ได้เข้าไปถามราคา

ไหว้กันใหญ่ แต่เราไม่รู้ว่าคืออะไร

เดินเข้าไปอีก ไมวัดนี่มันลึกขนาดนี้ ก็เจอกลองใหญ่ยักษ์ ดูเจ๋งดีอะ

สวยดีนะวัดนี้ ร่มรื่นดี

พอเข้าไปด้านในตึกที่ไม้ๆหน่อย ก็มีอะไรแขวนอยู่เต็มข้างฝา และของวางโชว์มากมาย แต่เราไม่รู้ว่าอะไร อ่านก็ไม่ออก ชั้นสองก็มีที่ให้ไหว้ๆ อะไรก็ไม่รู้ ได้แต่ทำตามชาวบ้านเค้าไปเรื่อยแบบไม่มีหัวคิด

ระฆังที่ไปตีไม่ถึง

หมดสะที ก็ไปนั่งสาย 2 ที่ถนน Nguyen Thai Hoc เพื่อไปถ่ายรูปที่โอเปร่าเฮ้าส์ต่อ ค่ารถคนละแค่ 3,000ดอง ถูกโครต โอเปร่าเฮ้าส์นี่จะตั้งอยู่บนถนนพลุกพล่าน ใกล้ๆกะโรงแรมฮิลตัน ถนนแถวๆ นี้จะค่อนข้างไฮโซ มีแบรนด์เนมมากมาย ยิ่งตอนกลับไปแถวที่พัก จะรู้สึกถึงความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด รูปนี้ถ้าเราเอาคน ธง และป้ายบ้าๆ นี่ออก ถ่ายรูปออกมาสามารถเอาไปหลอกผู้คนว่าเราไปยุโรปมาได้ พอได้ๆ แต่ด้วยความที่มี something หรือ someone อยากให้เรารักษาศีล5 ครบ จึงบันดาลให้มีธง ป้ายและคนหัวดำเต็มรูป

มองไปทางขวา (จากจุดที่ยืนคือถนนฝั่งตรงข้าม) ก็เห็นโรงแรมฮิลตันอย่างงี้ ชี้ไปที่ฮิลตันบอกกะเพื่อนไปว่า ไว้ว่างๆ เรามาพักฮิลตันก็โอนะ เพื่อนพยักหน้ารับ ต่างรับรู้กันในใจว่า ว่างๆ=ชาติหน้า นั่นเอง

ประตูเข้าด้านข้าง

จากจุดนี้ก็เดินไปร้านไอติมที่ถนน Trang Tien ที่ดังๆ ไม่ไกล ข้ามไป 2บล็อกเท่านั้น ก็จะเจอร้านนี้ คนเต็มเลย

เค้าบอกไม่อร่อยแต่ให้มาชิม เดี๋ยวมาไม่ถึงฮานอย แต่เราคิดว่า ไม่ต้องมากินกรูก็ถึงฮานอยแล้วเวย มากินนี่ดิจะทำให้อยากกลับประเทศเข้าไปใหญ่ ทางเดินเข้าไปซื้อไอติม คนเต็มเลยดูดิ๊

แย่งซื้อกันอย่างกับแจกฟรี

อันนี่ป้ายราคา ตอนแรกจะกินช็อกโกแลต แต่รู้สึกว่าเหลืออยู่สองรส รสไรไม่รู้สื่อสารไม่เข้าใจ เลยเอามาชิมมันทั้งสองรสเลย (อันละ4,000ดอง)

ลองชิมดู รสบ้าไรวะนี่ สีเขียวว่าแย่แล้ว อันสีเหลืองนี่อยากเอาไปเขวี้ยงหัวหมา แต่ด้วยเป็นคนมีคุณธรรมในจิตใจ เลยเขวี้ยงลงถังขยะแทน

ก่อนออกมา เห้ยเหลือบไปเห็นทางซ้ายมีขายไอติม เห้ยแบบโคนด้วย แบบที่อยากกิน ไม่ใช่ไม้แท่งๆ แบบเมื่อกี้ ไปลองๆๆ แม้ในใจลึกๆ ก็กลัวว่ารสจะแย่แบบเมื่อกี้

ลองสั่งมาอันนึงรสสตรอเบอร์รี่ อันละ 5,000ดอง ราคาเท่ากันทุกรส อันนี้โอเคเลย ผ่านๆ ตัวโคนมันก็คล้ายๆ กะทองม้วนที่เคยมีคนบอกด้วย

>>>อ่านตอนต่อไป ชีวิตราคาถูก ฮานอย-ซาปา ตอน 2-3 ฮานอย นี่หรือ cha ca!!!!<<<

Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2551

Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2551 20:02:46 น.

1 comments

Counter : 292 Pageviews.

ที่วัดดูเหมือนไม่ค่อยมีคนเลยนะคะ ตอนที่เราไปมีคนเยอะอยู่สักหน่อย ถ่ายรูปมาติดคนตลอด

โดย: jirew

วันที่: 15 มีนาคม 2551 เวลา:19:02:45 น.