|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
สาวบ้านนอก
เย้ๆๆๆ สวัสดีจ้าคือหายหน้าไปแบบนานมากมาย สุดท้ายที่ลงไว้คือปี 54 ตอนนี้ปี60แล้ว อยากจะบอกมากๆว่า มีเรื่องเกิดขึ้นมามากมายเลย
อย่างแรกกลางปี 58 เราเป็นมะเร็งเต้านม ระยะที่2 เป็นข่าวที่สะเทือนวงการมาก ทั้งครอบครัว ญาติ ที่ทำงาน และสุดท้ายคือตัวเราเอง อยากจะมาเล่าจะเดี๋ยวมาร่ายให้ฟังอย่างละเอียดแน่นอนจ้า
อย่างที่สองปลายปี58 งานการที่ทำอยู่แลดูมั่นคงมาตลอด 4 ปี มีอันต้องปิดตัวหน้าร้านลง เลยจ้างพนักงานออก เราก็ต้องสมัครใจออกเพราะตอนนั้นอยากออกมารักษาตัวมากกว่า
อย่างที่สามประมาณกลางปี 59 เราได้กลับมาอยู่บ้านที่เชียงใหม่กับแม่และพ่อ อย่างเป็นทางการณ์ อันนี้เรื่องเล่าเยอะมากมาย รูปประกอบก็เยอะด้วย
ว่าไปตามหัวข้อซักหน่อยเน๊อะ ว่าไปแล้วตอนนี้เราก็เป็นคนเมือง คนดอย คนบ้านนอก โดยสมบูรณ์แบบมาก คนเมือง คือ ประชากรในภาคเหนือนี่แหละจ้า ที่นี่เค้าจะเรียกว่าคนเมือง คนดอย คือ บ้านเราอ่ะอยู่ในหลืบของหุบเขา เรียกได้ว่าโอบล้อมไปด้วยทิวเขาน้อยใหญ่เป็นร้อยๆลูกก็ว่าได้ คนเมืองในตัวเมืองก็จะเรียกเราว่าคนดอยจ้า แบบบ้านบนดอยบ่มีแสงสี บ่มีทีวีบ่มีน้ำประปาห้าห้าห้า แต่ตอนนี้บ้านเราก็เจริญในระดับนึงนะ คิดว่างั้นหึหึหึ ส่วนสุดท้ายคนบ้านนอก ก็บ้านนอกจริงๆ นะ ไม่เถียงเลย บ้านนอกสัสๆ
บ้านเรามีเซเว่นด้วยนะ มาเปิดได้ประมาณห้าปีแล้วมั้ง ไม่แน่ใจ แต่มันเป็นเซเว่นที่ไม่มีระบบระเบียบเอาซะเลย คนเคยทำงานเซเว่นมาก่อนมาเจอแล้วหงุดหงิด แต่ช่วงแรกที่เรามาอยู่บ้านดอยนี่ เดินเซเว่นม้นทุกวันจ้า ถ้าไม่ได้เดินนี่จะดิ้นตาย เพราะที่นี่ไม่มีห้าง ไม่มีสิ่งบันเทิงใจนอกจากทีวี ตอนแรกยังไม่ได้ติดเนตบ้าน คือมีความบ้านนอกสูงแบบลิปลิ่วเลย จากชีวิตที่เราเคยอยู่ในเมืองที่เจริญๆมาตลอด 33 ปี พอมาเจอแล้วมันแบบอึดอัดอ่า อยากกินสปาเกตตี้ยังไม่มีเส้นขายเลย นึกแล้วอยากร้องไห้ อยากได้อะไรดีๆ ต้องไปในเมือง ซึ่งห่างจากอำเภอเราออกไปก็ประมาณ 40-50 กิโลเมตร ด้วยเส้นทางอันคดเคี้ยว และหน้าผาสูงชัน ทำให้ยากที่คนขี่มอไซต์ไม่แข็งอย่างเราจะไปได้ ห้าห้าห้า มันเลยทำให้ช่วงแรกที่มาอยู่นี่เก็บกดมาก
อาหารการกินก็จะแบบคนเมือง ไส้อั่ว น้ำพริกหนุ่ม น้ำเงี้ยว ข้าวซอย แกงแค แกงผัก แกงอ่อม คือไปตลาดก็จะเจอแต่แบบนี้ คนไม่เคยก็จะแบบเห้ยดีนี่หว่า เอาจริงๆนะเค้าขายกันแค่ถุงละสิบบาท รสชาติแม่มห่วยแตกมาก ขนาดยำตีนไก่ถุงละยี่สิบนะ รสชาติแม่มอ่อนมาก ปรุงเองซิวะรอไร
ร่ายมาซะเยอะเลย จริงๆ เรื่องของสาวบ้านนอกมีอีกเยอะแยะมากมาย เรื่องการเกษตร วัฒรธรรม ขนมธรรมเนียมประเพณีของที่นี่ จะเข้ามาเขียนเล่าให้ฟังกันเรื่อยๆ เน้อเจ้า วันนี้แค่นี้ก่อนเน้อ
นอนหลับฝันดีกันจ้า นิตยา คนดอยในหลืบขอบหุบเขา
Create Date : 08 มีนาคม 2560 |
|
1 comments |
Last Update : 8 มีนาคม 2560 23:51:08 น. |
Counter : 406 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
|
kurojinggo |
|
|
|
|