แม่จิตตกอยากบอกรักหนูทุกวัน

“ ญจะมีเวลาเขียนบล็อกหรือ? จื่ออิงติดแม่ขนาดนี้ “ ปะป๋าถามหลังจากที่แม่ขอให้สมัครบล็อกให้

อือ ... อยากเขียนคะ แม่ตอบ

“ ญ อยากบอกรักลูกทุกวัน “

ความคิดนี้เริ่มจากไหน น้า....

อาจจะมาจากหนังเรื่อง THE Letter หรือ

อาจจะมาจากเรื่องจริงของ น้องไบเบิ้ลอายุ 5 ขวบ ที่ร้องเพลงหาเงิน ให้แม่ที่เป็นมะเร็งแล้ว ซื้อนมเลี้ยงน้อง น้องอายุเท่าหนูเลยลูก ( 4 เดือน)

แม่ดูข่าวก็นั่งน้ำตาไหลไป พลางกอดหนูไปด้วย

บางครั้งชีวิตคนก็เลือกทางเดินเองไม่ได้ เมื่อชะตากำหนด เราก็ไม่อาจจะฝืนได้

เมื่อตอนที่ยังไม่เจอปะป๋า แม่บอกตัวเองเสมอว่า สิ่งใดๆๆในโลกล้วนอานิจัง

แม่ไปบริจาคร่างกายให้โรงพยาบาล

ถึงขนาดเคยถามคุณยายของหนูว่า ให้เขาจัดการเบ็ดเสร็จเลยไหม

เคยโดนคุณยาย เอ็ดว่า “แกยังมีญาติอยู่นะ ถ้าแกมีลูกเอง จะรู้ ”

แล้ว วันนี้แม่รู้ซึ้งเลยลูกรัก ที่คุณยายพูดไว้ไม่ผิดเลย

“จื่ออิง ลูกรัก"

ถ้าหนูโตพอที่อ่านบล็อกนี้ได้ วันนั้นหวังแม่คงยังอยู่ข้างๆหนูนะ (ยังไม่ตาย........^^)

วันไหนที่เราอาจโกธรกัน โมโหกัน ทะเลาะกัน หรือไม่เข้าใจกัน (มันคงต้องมีอยู่แล้ว)

แม่อยากจะบอกหนูว่า แม่รักหนู และพร้อมให้อภัยเสมอ

บางครั้ง ถ้าแม่ทำผิด ก็ขอให้หนูให้อภัยและ ยังรักแม่นะ

ในวันที่หนูท้อแท้ ผิดหวัง หรืออะไรๆไม่เป็นดังใจ กลับมาหาแม่นะ แม่จะอยู่ข้างหนูนะ

บางครั้งแม่อาจไม่แสดงความห่วงใย แต่ก็ห่วงทุกครั้ง ห่วงทุกวัน

และคงห่วงเหมือนเดิมกับเรื่องราวซ้ำๆ อย่ารำคาญแม่นะ

หากวันไหน เวลาของแม่คนนี้หมดลง แล้วหนูขาดกำลังใจ

กลับมาอ่านบล็อกนี้นะ แม่ฝากกำลังใจให้หนูในบล็อกนี้

แม่ฝากพลัง ที่จะฝ่าฟันอุปสรรค์ผ่านบล็อกนี้

แม่ฝากยาแก้ความคิดถึงไว้ในบล็อกนี้ ถ้าหนูเหงา คิดถึงแม่ ก็กลับมาอ่านนะ

แม่ฝากความห่วงใย ไว้ในบล็อกนี้ ฝากให้บล็อกบอกหนูแทนแม่ว่า แม่ห่วงหนูทุกวัน

แม่ฝากความอบอุ่น ให้คำพูดต่างๆในบล็อกนี้ โอบกอดจิตใจของหนูให้แข็งแรง

แม่ฝากความหวังไว้ หวังว่าในบางครั้งที่ไม่สมหวัง หนูจะใช้บล็อกนี้เป็นแรงใจสร้างความหวังของหนูขึ้นมาใหม่

แม่ฝากความรอยยิ้มไว้ ทุกครั้งที่หนูกลับมาอ่าน ให้นึกถึงตอนที่แม่กำลังเขียนบล็อกไป แล้วยิ้มไป

แม่ฝากความสุขไว้ อยากบอกหนูว่า แม่สุขใจเหลือเกิน ทุกครั้งที่หนูมีรอยยิ้ม

แม่ฝากความรักไว้ให้หนูในบล็อกนี้ ส่วนหนึ่ง ลูกรัก ให้ความรักของแม่เป็นเกราะคุ้มครองหนูไปทุกทีทุกเวลา

ส่วนความรัก อีกส่วนหนึ่งมันจะโบยบินตามแม่ไปทุกที่ ไม่ว่าแม่จะอยู่ที่ไหนก็ตาม แม่ยังรักหนูเสมอ

แม่ฝากข้อความไว้ให้หนูในบล็อกนี้ ฝากบอกว่า แม่รักหนูทุกวัน .........แม้ในวันที่แม่อยู่บอกเอง ไม่ได้

แต่แม่ฝากของมีค่าไว้ที่ตัวหนูนะ เพราะสำหรับแม่แล้ว ไม่มีอะไรมีค่ามากไปกว่าหนู

" หนูเป็นสิ่งล้ำค่ามากที่สุดที่แม่มี "

รักหนู ลูกจื่ออิง

Free TextEditor

ปล. แม่คงฝากตังค์ไว้ในบล็อกให้หนูไม่ได้แน่

แม่ฝากตังค์ไว้ในธนาคารแล้วกันนะ

ใช้ประหยัดๆๆนะลูก แม่