|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ทางโลก
ทางโลก ทางเลือก
พ่อกับแม่ให้ชีวิตเรามา เลือกเอานะครับว่าจะใช้วันเวลาที่มีอยู่ราว 50-60 ปีนี้อย่างไร
ครูมีหลายคนให้เคารพ เลือกเอานะครับว่าจะกราบไหว้และเชื่อฟังใคร
เพื่อนร่วมงาน เพื่อนเที่ยว เพื่อนกิน เพื่อนตาย เลือกเอานะครับว่าจะเป็นเพื่อนกับใคร
ข้าวแกงจานละ 25 บาท กับดินเนอร์มื้อละหมื่น เลือกเอานะครับว่าจะยึดหลักกินให้ครบ 5 หมู่ หรืออยากหรู เสพบรรยากาศและรสนิยมวิไล
ห้องสมุด ผับ วัด สนามกอล์ฟ อาบ อบ นวด โรงเรียนกวดวิชา ร้านกาแฟ ตลาดหุ้น ตลาดคลองถม พาต้า ประตูน้ำ สยามพารากอน จังหวัดน่าน เกาะเสม็ด ป่าห้วยขาแข้ง แร้งคอย ดอยเชียงดาว ปารีส นิวยอร์ก โตเกียว เปรู ภูฏาน ฯลฯ เลือกเอานะครับว่าจะนำพาตัวเองไปอยู่ที่ไหน
เงิน อำนาจ ความรัก ความหมายของชีวิต อิสรภาพ เลือกเอานะครับว่าจะแสวงหาอะไร
หงุดหงิด อิจฉา เบิกบาน สงบ เลือกเอานะครับว่าจะสวมเสื้อตัวไหนให้หัวใจของคุณ
วรพจน์ พันธุ์พงศ์ 25 มกราคม 2552
ได้หนังสือเล่มนี้มาจากงานสัปดาห์หนังสือครั้งล่า ติดตามงานของพี่เค้ามานาน คราวนี้ได้มาก็รีบอ่านอย่างเพลิดเพลิน
ไม่มีผิดหวังเหมือนเดิม มุมมอง วิธี ความคิด การใช้ชีวิต การจัดการกับความเหงา ความเข้าใจโลก ความเข้าใจคน ไม่ว่าจะเป็น
เพื่อนเลิฟ
คนรัก
ครูบา
อาชีพ
สังคม
สุรา
ประชาธิปไตย
การเมืองใหม่
ทุนนิยม
บทความเหล่านี้คล้ายดังบันทึกเรื่องราว ที่พี่เค้าประสบพบเจอในชีวิตประจำวัน เรื่องราวที่บอกเล่าถึงคุรุ ที่น่ากราบ เพื่อนที่ความหมายของมันเกินกว่าจะดีค่าเป็นเงินตรา การวิพากษ์สังคมปัจจุบันถึงการตีกรอบของความดี ความชั่ว เส้นที่แบ่งกั้นว่าใครที่ไม่ใช่พวกเราต้องเป็นพวกมัน เฮ้อ
ใจก็อยากอ่านทีละบททีละตอน แล้วใช้เวลา ละเลียด ย่อย ทำความเข้าใจกับงานพี่เค้า แต่ก็เหมือนคนที่ได้กินขนมอร่อยที่ชื่นชม กัดกินก้อนแล้วก้อนเล่าจนจบเล่มไปในเวลาไม่นาน
เดี๋ยวลองยกตัวอย่างบางคำที่ลองอ่านแล้วก็อดยิ้มไม่ได้มาให้ชมกันนะครับ
"โลกนี้มีคนเมาหลายจำพวก บ้างเมาแล้วชอบโทรศัพท์ (ร้อยทั้งร้อยถ้าไม่ใช่แฟนเก่า-ที่เขาหรือเธอไม่มีเยื่อใยแล้ว ก็เป็นคนรักใหม่-ที่เขาหรือเธอยังไม่รับรัก หรือแม้แต่รับรู้เรื่องอะไรด้วย)..."
จริงที่สุด โดนกันถ้วนหน้าใช่มั๊ยละ
อ่านเรื่องของพี่เค้าแล้วนึกถึงเรื่องของที่ทำงานของเรา สองสามวันก่อนมีประชุมกลุ่มย่อยเกี่ยวกับผลงานของน้องๆในปีที่ผ่านๆมาว่าเป็นอย่างไรบ้าง ส่วนใหญ่ก็จะแสดงความเห็นกันว่า
เด็กสมัยนี้ไม่เหมือนสมัยก่อน
สมัยก่อนนะเราทำงานเป็นทีม เป็นพี่เป็นน้องดูแลช่วยเหลือซึ่งกันและกัน แต่สมัยนี้เด็กๆมันเปลี่ยนไป ด้วยข้อจำกัดที่ไม่เหมือนเดิม ไม่ว่าจะเป็นเวลาหรือความคาดหวังที่มากขึ้น ทำให้เค้าสนใจตัวเองก่อนมากขึ้น หรือรับผิดชอบงานน้อยลง
คือปัญหาเราก็รู้นะ แล้วจะให้แก้ยังไง ส่วนใหญ่ก็จะบอกว่าต้องปลูกฝังความดิดใหม่ ต้องเรียกเค้ามาคุยว่าพี่ๆต้องการอะไร อยากได้อะไร
แต่เราคิดต่างไง เราก็แย้งไปว่า คือมันก็เป็นเรื่องของยุคสมัยใช่เปล่า อย่าไปคาดหวังสิว่าสมัยนี้ต้องเหมือนสมัยนั้น สิ่งที่เราทำได้นะ ก็เพียงแต่บอกและเล่าให้น้องๆฟังว่า เมื่อก่อนพี่เป็นอย่างไร บรรยากาศเมื่อก่อนเป็นอย่างไร คือเราเห็นว่าเราก็มีหน้าที่เล่าให้เค้าฟังว่าเมื่อก่อนนะ น้ำในคลองนี่ใสอย่างนู้นอย่างนี้ เราใช้ชืวิตกับลำคลองนี้อย่างไร แต่ทุกวันนี้พี่ๆเห็นว่ามันไม่เหมือนเดิม วิธีทางที่จะทำได้อย่างไร
คราวนี้ก็ต้องอยู่ที่ทางเลือกไง ว่าเราจะทำทุกวิถีทางให้มันกลับไปสวยงามในแบบที่คนสมัยเราต้องการ หรือทำความเข้าใจกับยุคสมัยของมัน
แล้วเราละจะทำอย่างไร ใครควรจะเป็นคนเปลี่ยน
บ่นเยอะจัง หรือว่าเราแก่แล้ว คุณตั๊กกี้
Create Date : 04 เมษายน 2552 |
|
24 comments |
Last Update : 4 เมษายน 2552 18:42:42 น. |
Counter : 711 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: mangomoment IP: 203.153.171.153 4 เมษายน 2552 23:05:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: veerar 9 เมษายน 2552 0:16:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้าตุ้ย (amornsri ) 9 เมษายน 2552 10:32:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: นู๋ดีค่ะ (kun_isara ) 9 เมษายน 2552 10:38:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) 9 เมษายน 2552 10:49:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: Takaw 9 เมษายน 2552 12:18:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: yoja 9 เมษายน 2552 18:17:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: plely 9 เมษายน 2552 21:22:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: KiRaRi 9 เมษายน 2552 22:36:55 น. |
|
|
|
| |
|
|
..แซดๆๆๆ ขอให้มีความสุขมากๆคับ
...โจ..ก้าบ...