ภาพหลอนแห่งศตวรรษ

เฮ้อ หายไปนานเลยครับ (สิบวันได้มั้ง)

มีเรื่องอยากเล่าให้ฟังกันหน่อย

แสงศตวรรษ ...
สำหรับผู้ที่ไม่เคยได้ยินได้ฟังมาก่อนก็คือ นี่คือหนังของผู้กำกับคนไทยคนหนึ่งที่ตัวหนังได้รับการยอมรับเป็นอย่างมากจากต่างประเทศ แต่เนื่องจากมันไม่ใช่หนังตลาดที่จะสามารถทำรายได้ให้ผู้ที่เกี่ยวข้องในประเทศไทยได้ก็เลยไม่มีการจัดฉายตามโรงภาพยนตร์ในบ้านเรา แต่ก็มีทีมงานของ "ไบโอสโคป" ที่ทำเพื่อกลุ่มคนที่เห็นถึงคุณค่าของศิลปะแขนงนี้ก็เลยจะจัดให้มีการจัดฉายในประเทศแบบจำกัดโรงแค่เพียงระยะเวลาหนึ่ง ซึ่งก็โดยกระบวนการตามปกติที่ต้องไปผ่านกองเซนเซอร์ให้ตรวจสอบความเหมาะสมของเนื้อหา
แต่ท่านๆคณะกรรมการเขาว่ามีบางส่วนของเนื้อหาที่มีความไม่เหมาะสมและทางคณะท่านฯขอให้ตัดทอนออกไปจึงจะจัดฉายให้ดูกันได้ แต่ทางคุณผู้กำกับว่าอย่างนี้ครับ

“ในฐานะนักทำหนังคนหนึ่ง ผมปฏิบัติกับหนังของผมประดุจลูกชายและลูกสาว เมื่อผมให้กำเนิดเขา พวกเขาก็มีชีวิตเป็นของตนเอง ผมไม่ใส่ใจว่าผู้คนจะรักหรือเกลียดลูกของผม ตราบใดที่ผมสร้างเขาขึ้นมาด้วยความตั้งใจและความพยายามอย่างสูงสุด ถ้าลูกๆ ของผมไม่สามารถอาศัยอยู่ในประเทศของเขาเองไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอันใดก็ตาม ก็ปล่อยเขาเป็นอิสระเถิด เพราะมันยังมีพื้นที่อื่นๆ ที่ต้อนรับเขาอย่างอบอุ่นในแบบอย่างที่เขาเป็น มันไม่มีเหตุผลเลยที่ต้องทำให้พวกเขาพิกลพิการจากระบบแห่งความกลัวหรือความละโมบ มิฉะนั้นแล้วมันก็ไม่มีเหตุผลอันใดที่คนสักคนหนึ่งจะสร้างงานศิลปะต่อไป”

ที่นำมาเล่าให้ฟังกันในที่นี่เพราะอยากให้อ่านบทความนี้กันครับ

//www.onopen.com/2007/02/1697

ประทับใจกับข้อความที่นี้มากจนขออนุญาตนำมาเผยแพร่ต่อบุคคลอื่นนะครับ อยากให้คุณๆได้อ่านเนื่องจากโดยส่วนตัวแล้วเห็นว่า นี่คือหนึ่งในบทความที่ดีที่สุดที่ได้อ่านมาเลยแหละครับ

ส่วนเรื่องราวทั้งหมดนั้น อยากให้ผู้ที่เข้ามาเยี่ยมชม ลองติดตาม ทำความเข้าใจ อ่านระหว่างบรรทัด ใช้วิจารณญาน ใช้สมอง ใช้หัวใจ ขอให้เรื่องนี้เป็น "แสงสว่างแห่งศตวรรษ" ที่จะทำให้เราทุกคนเห็นหนทางในการก้าวเดินไปด้วยกันนะครับ

ส่วนอีกเรื่องหนึ่ง เนื่องมาจากวันที่วันนี้ครับ

คือเมื่อไม่นานมานี้ นายปู เพื่อนเลิฟ ส่งจดหมายอีเลคโทรนิค มาถามว่ามีเพลง "ภาพหลอน" หรือเปล่าอยากจะขอยืมไปจัดอัลบั้มส่วนตัวโดยใช้ชื่อว่า "2046"

ผมก็เลยส่งให้ไปพร้อมกับถามความหมายของชื่อ "2046" ที่เป็นหนังของคุณหว่อง อันนั้น ก็ได้รับคำตอบดังนี้ครับ

"ขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงครับ
ส่วนความหมายของอัลบั้ม 2046 ดังนี้ครับ

อย่างเว่อร์ "อัลบั้มที่เอาไว้ใช้ฟังตอนนั่งรถไฟหมายเลข 2046 ในหนัง 2046 ของเฮียหว่องการ์ไว เพื่อกลับไปหาอดีตอันเจ็บปวดที่ถูกฝังไว้ในหัวใจลึกๆ ชั่วนิรันดร์"

อย่างไม่เว่อร์ "ก็อัลบั้มที่ฟังแล้วคิดถึงแฟนเก่าไงเล่า...โฮ่ๆๆ""

ผมกำลังฟังเพลงนั้นพร้อมกับนั่งรถไฟสาย "2046" อยู่ครับเปิดเพลงเดียววนไปวนมาหลายรอบแล้ว

คุณๆที่แวะเข้ามาเยี่ยมช่วยกันเลือกเพลงในอัลบั้มนี้กันให้หน่อยสิครับ

สองเรื่องที่เล่าวันนี้สอนผมอย่างหนึ่งครับ

"หรือว่าการที่คนเราจะแข็งแรงขึ้นจะต้องข้ามผ่านความเจ็บปวดที่ตัวเองพบเจอให้ได้ก่อน"

สุดท้ายก็อยากบอกคำนี้กับพนักงานต้อนรับบนรถไฟคันนั้นว่า

"ขอบคุณทุกทุกอย่าง"
คุณตั๊กกี้

Create Date : 21 เมษายน 2550		1 comments
Last Update : 21 เมษายน 2550 16:05:42 น.
Counter : 466 Pageviews.
Share Tweet