| All Blog
|
รำลึกถึง เพื่อน...ที่จากไป  หลังจากดองเค็มบล็อคไว้เป็นเดือน วันนี้มีโอกาสได้แวะเข้าไปป้วนเปี้ยนในบล็อคเพื่อนๆ ก็ไปสะดุดกับ "ร่มไม้เย็น" เธอเขียนถึง "ฆ่าตัวตาย" เราอ่านจั่วหัวแล้วก็แว้บถึงเพื่อนที่เคยใช้ชีวิตสนุกสนานด้วยกันอยู่ช่วงหนึ่ง ... แล้วเขาก็จากไปด้วยการฆ่าตัวตาย เขาเป็นตำรวจ .. จบชีวิตด้วยการฆ่าตัวตาย .. ใจเด็ดมาก อมกระบอกปืน.. แล้วลั่นไก ... เขาทำงานอยู่กองทะเบียนประวัติอาชญากร เพื่อนคนนี้ ใช้ชีวิตความเป็นชายอย่างพลาดพลั้ง ที่สุดก็ติดเอดส์จากใครสักคน เขารู้ตัวดีว่าเป็นเอดส์ แต่ไม่ยอมบอกให้ใครรู้ เราเชื่อว่า ทุกคนในบ้านเขารู้ แต่ไม่มีใครพูด โชคยังดีที่ไม่มีใครรังเกียจ เขาประคับประคองชีวิตกัดฟันสู้กับความเจ็บปวด เพื่อรอให้เลยงานฉลองวันเกิดแม่ของเขาเป็นครั้งสุดท้าย... เช้าวันที่ 8 ธันวาคม วันนั้น เรานัดกัน.. ฉันนัดไปรับเขาที่บ้านเพื่อจะพาไปหาหมอตามนัดที่โรงพยาบาลตำรวจ เรานัดกันตอนแปดโมงเช้า ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน เขาบอกฉันว่า "...คุณนิ่มไม่ต้องโทรฯมาแล้วนะ ถึงเวลา ก็มาเลย.." ฉันไม่ได้เอะใจกับคำพูดของเขาเลยที่บอกว่า ...ไม่ต้องโทรมาแล้วนะ... วันนั้น เขาหลบออกไปจากบ้านแต่เช้ามืดโดยไม่มีใครในบ้านรู้ว่าเขาออกไปตอนไหน ...ฉันขับรถไปจอดหน้าบ้านเขาตั้งแต่ 7 โมงเช้าแต่ไม่กล้าเข้าไปในบ้าน นั่งรอเวลาให้ถึง 8 โมงตามนัดก่อน เพราะเขาสั่งไว้ว่า ...ถึงเวลานัด ก็มาเลย... พอถึงเวลา 8 โมง ฉันก็เข้าไปในบ้าน สวัสดีพ่อ แม่ และบอกว่า "นัดมารับ พี่...ไปหาหมอ" ฉันเรียกเขาว่าพี่ เพราะเขาแก่กว่าฉันหลายปี 8.30 น. เด็กในบ้านขึ้นไปตามเพื่อนในห้องนอนเพราะเห็นว่าฉันมารอนานแล้ว อึดใจก็วิ่งมาบอกว่า เขาไม่อยู่ในห้องและมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้น เราพรวดขึ้นไปดูในห้อง ไม่มีเขาอยู่ในห้อง และห้องนอนถูกปรับเปลี่ยนไปแล้วทั้งหมด ห้องถูกจัดใหม่จากห้องนอนให้กลายเป็นห้องพระ ที่นอนถูกเก็บแอบไว้มุมหนึ่งและซ้อนกองกันไว้สูงแค่เอว มีกระดาษแผ่นหนึ่งเขียนวางไว้บนฟูก "เผา" ด้านหนึ่งของห้อง มีโต๊ะหมู่บูชาจัดวางพระพุทธรูปไว้เป็นระเบียบ ดอกไม้ในแจกันถูกเปลี่ยนใหม่ และจัดวางหนังสือพระไว้ข้างๆเรียบร้อย เสื้อผ้าข้าวของส่วนตัวถูกเก็บมารวมไว้อีกด้าน เราทุกคนในบ้านเริ่มลงมาค้นหารอบบ้าน ทั้งในสวน ในห้องเก็บของ และรอบๆ นอกรั้วบ้าน ไม่มีวี่แววของเขา รองเท้าที่เขาสวมประจำทุกคู่หายไปหมด จาน ชามที่เขาใช้ทานข้าวก็หายไป ตั้งแต่เขาป่วยและกลับมาพักฟื้นที่บ้าน เขาใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังที่สุด ไม่ทานอาหารร่วมกับใคร แยกช้อม แยกชาม และของใช้ส่วนตัวทั้งหมด ซึ่งบัดนี้ ของใช้ที่ว่า ได้หายไปพร้อมกับตัวเขา ฉันโทรไปถามหาเขาที่กรมตำรวจ ปลายสายก็ถามฉันกลับแปลกๆ ถามว่าเป็นใคร ทำไมโทรมาที่นี่ และถามอื่นๆ อีกเยอะจนแทบจะเรียกว่าถูกซักซะมากกว่า แต่ตอนนั้นฉันก็ไม่ได้เอะใจอะไร ฉันลากลับไปทำงาน และสั่งว่า ถ้าเขากลับมาก็โทรฯไปบอกด้วยนะ จะได้หายห่วง 10 โมงเศษ แม่เพื่อนก็โทรฯมาหาฉัน "... ตายแล้ว เขายิงตัวตาย"ฉันน้ำตาร่วง ลางานแล้วขับรถมุ่งไปสถานีตำรวจ คำพูดและอาการแปลกๆของเพื่อนเริ่มพรั่งพรูเข้ามาในความคิด เขาบอกฉันว่า ...ไม่ต้องโทรฯมาแล้วนะ ถึงเวลา ให้มาเลย... เขาไม่ต้องการให้ฉันโทรฯไปอีกเพราะเขาคงตัดสินใจไปแล้วว่าจะทำอะไร และไม่ต้องการให้ฉันทำให้เขาเขว คืนวันที่ 7 ก่อนที่เขาจะตาย เขาคงไม่ได้นอนเลยทั้งคืน หลังอาหารเย็นแล้ว เขาก็อยู่แต่ในห้องนอน จัดเก็บห้องและเตรียมทำทุกอย่างจนเสร็จ พอเช้ามืดก็แอบออกไปจากบ้านโดยไม่มีใครรู้ เขาคงนั่งแท๊กซี่ไปโรงพยาบาลนพรัตน์ฯ ซึ่งไม่ไกลจากบ้านนัก และเข้าไปในสวนของโรงพยาบาล นั่งพิงต้นไม้ หันหน้าออกไปที่ลำธาร และจบชีวิตไปพร้อมกับความเจ็บปวดที่รักษาไม่หาย เขาไม่ต้องการจบชีวิตในบ้าน เพราะไม่ต้องการให้ใครกลัว และไม่ให้คนที่บ้านเดือดร้อน เขาเลือกที่จะตายที่โรงพยาบาลเพราะเป็นที่สาธารณะที่มีเรื่องเจ็บตายกันประจำอยู่แล้ว เขาเขียนสาเหตุของการตายและเบอร์ติดต่อกลับทิ้งไว้ เพื่อไม่ต้องการให้เจ้าหน้าที่ยุ่งยาก เขานัดฉัน 8 โมง ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่มีคนพบศพเขา เขาต้องการให้ฉันมาอยู่เป็นเพื่อนแม่เขาตอนที่รู้ว่าเกิดเรื่อง หรือเขาต้องการให้ฉันไปรับศพเขา เรื่องนี้เรื่องเดียวที่ฉันยังไม่เข้าใจ เช้าวันนั้น ตอนที่เราโทรไปหาเขาที่ทำงาน ปลายสายถามฉันแปลกๆ คงเป็นเพราะเขารู้แล้วว่าเพื่อนฉันยิงตัวตาย เพราะเขาเป็นข้าราชการตำรวจ เจ้าหน้าที่คงแจ้งมาที่ต้นสังกัดก่อนแล้ว แต่ปลายสายเห็นว่าฉันไม่ใช่คนในครอบครัวก็เลยยังไม่ยอมบอก เพื่อนฉันได้ตัดสินใจฆ่าตัวตายไปพร้อมๆ กับโรคร้ายที่เกิดขึ้นเพราะความสนุกสนานแบบฉาบฉวย ฉันยังทำบุญให้และระลึกถึงเขาเสมอ ฉันจะเล่าเรื่องราวของเขาให้คนอื่นฟังเสมอถ้ามันจะเป็นบทเรียนชีวิต หรือเตือนสติให้ใครดำรงความสุขของตัวเองด้วยความไม่ประมาทได้ นี่ถ้าเพื่อนฉันรู้ว่า ฉันเกิดวันที่ 9 ธันวา และตั้งใจจะฉลองวันเกิดกับเขาหลังจากพาเขาไปหาหมอที่โรงพยาบาลแล้ว เขาอาจจะยืดวันตายออกไปอีกหน่อยก็ได้ เพราะเขามักทำอะไรเผื่อคนอื่นอยู่เสมอ แต่ฉันก็รู้สึกอิ่มใจ เมื่อคิดว่า ยังได้มีโอกาสทำอะไรให้เขาสุขใจตั้งเยอะแยะก่อนที่เขาจะจากโลกนี้ไป. 
เศร้าจัง
 ขอไว้ อาลัย ให้เขาด้วยคนนะค่ะ สู่สุขคติค่ะโดย: LooKPat
 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:47:17 น.บทเรียนชีวิตอีกบท อยากให้อีกหลายๆ คนได้อ่านจังเลย
ขอบคุณนะครับ สำหรับบทความนี้ โดย: Mega-Batt
วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:37:44 น.เสียใจด้วยนะคะ แค่ความผิดพลาดแค่ครั้งเดียวก็ทำให้ชีวิตเราดับเลยนะคะ
โดย: ส้มแช่อิ่ม
วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:22:21:39 น. อ่านจบแล้ว ซึมไปเลยจ๊ะ อย่านอนดึกน๊า .เตรียมแรงไว้เผื่อพรุ่งนี้บ้าง ดูแลสุขภาพ และทำงานอย่างมีความสุขจ๊ะ  โดย: ร่มไม้เย็น
วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:13:23 น. @.............วันพุธ สุดชื่นแท้............ เปรมปรีด์ พุทธแผ่ ปาระมี............................... ปกป้อง พบพานแต่สิ่งดี............................... กันทั่ว เถิดนา เทพต่างร่วมแซ่ซ้อง..................... ....โอบคุ้มกันภัยฯ ขอให้เพื่อนคุณน้ำตาลไปสู่สุขคตินะครับ ขอแอดไว้เช่นกันครับ มีความสุขนะครับ รักษาสุขภาพ โดย: เซียน_กีตาร์
วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:14:27 น.ชีวิตมาง่ายไปง่ายเนาะ
จะทำอะไรรีบทำ พี่ชายผมบอกว่าทำให้เหมือนวันนี้เป็นวันสุท้ายที่จะมีชีวิตอยู่เลย จะได้ไม่ค้างคาใจอีก แต่เดี๋ยวนี้โรคทั้งหลายก็มีหนทางแล้วครับ ขอเจ้าตัวอย่าท้อก้ยังพอมีหวัง ถ้าหมดใจ ไครก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอก  โดย: Tangible
วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:00:58 น. หวัดดีค่ะ แวะมาทักทายกันนะคะคุณน้ำตาล โดย: หอมกร
วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:12:22:09 น.ยินดีที่ได้รู้จักและได้เป็นเพื่อน คุณ น้ำตาล ค่ะ
อ่านอีกทีก็เศร้าค่ะ โดย: LooKPat
วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:58:18 น.แวะมาทักทายตอนบ่าย ๆ ค่ะ คุณน้ำตาล
สบายดีหรือป่าวคะ ช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นแล้ว รักษาสุขภาพด้วยนะคะ อ่านเรื่องข้างบนแล้วเศร้าจังค่ะ โดย: payun-sai
วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:08:55 น.คุณน้ำตาล หายดีหรือยัง เป็นหว่งเสมอ จากใจจริง
เพราะว่า เจอคุณน้ำตาลในโลกไซเบอร์ก็จริง แต่รู้สึกเหมือนว่า เป็นเพื่อนจริงๆ ค่ะ เรื่องเพื่อนที่ยิงตัวตาย แม่นู๋แอลก็มีมีนะคะ แต่ตายจาก อุบัติเหตุ เป็นถึง นายทหารใหญ่ แต่ข้ามถนนแล้วโดนรถชนตาย เข้าใจความรู้สึกค่ะ การสูญเสียมันยิ่งใหญ่สำหรับ คนอยู่ข้างหลังเสมอค่ะ โดย: NathalieNoelle
วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:57:56 น.แวะมาทักทายค่ะ วันนี้ไม่ได้ไปทำงานล่ะ ลาหยุดเพราะตอนบ่ายจะพาพ่อไปตรวจสุขภาพค่ะ
 โดย: ส้มแช่อิ่ม
วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:23:22 น.คุณน้ำตาล หายไปนานเลยนะคะ
อ่านเรื่องแล้วนึกถึงเพื่อนค่ะ แต่เพื่อนของนางไม้จากไปเองเพราะความเจ็บป่วย เราแค่สงสัยว่า ถ้าได้เจอกันในช่วงที่เขาป่วย เราอาจจะยื้อเวลา ให้เขามีแรงใจฮึดขึ้น เพื่อจะรักษาต่อไป หรือจับเขาส่งหมอ โดย: นางไม้ฯ ไม่มีกะใจล็อกอิน IP: 116.68.151.138 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:20:03 น.
แวะมาสวัสดีในวันที่บรรยากาศเมืองไทยไม่ค่อยจะดีค่ะ โดย: หอมกร
วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:54:43 น.อ่านแล้วเศร้ามากเลย
เพื่อนพี่นิ่มเป็นคนดีนะคะ นึกถึงใจคนอื่นอยู่เสมอ แม้วันที่ตัวเองตัดสินใจจากโลกนี้ไป เศร้าจริงๆเลยค่ะ ป่านนี้คงหลับสบายอยู่บนสวรรค์แล้วนะคะ ----------------------- คิดถึงพี่นิ่มนะคะ โดย: unsa
วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:27:32 น.ลุงกล้วยขอให้เพื่อนคุณน้ำตาลที่จากโลกนี้เร็วไปนิด ไปสู่ที่ๆดีและเหมาะสม ลุงกล้วยขอบคุณมากครับสำหรับคำอวยพร
โดย: ลุงกล้วย
วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:20:14 น. โดย: หอมกร
วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:37:58 น. แวะมาทักทายตอนเช้า ๆ ค่ะ มีความสุขในวันทำงานนะคะ คุณน้ำตาล โดย: payun-sai
วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:58:15 น.@...........วันศุกร์ สดชื่นแท้........... เบิกบาน วันแห่งการทำงาน.........................ส่งท้าย ขอทุกท่านสุขสราญ....................... กันทั่ว เถิดนา ที่ผ่านวันเลวร้าย........................... จุ่งได้(จงได้) พบดี .... มีความสุขมาก ๆ นะครับ โดย: เซียน_กีตาร์
วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:08:13 น.อ่านแล้วเศร้าจังเลยค่ะคุณน้ำตาล
ไม่ได้เข้ามาคุยซะนานเลย คุณน้ำตาลสบายดีมั้ยคะ? เห็นบอกว่าวันก่อนไม่ค่อยสบาย เป็นอะไรคะ? ตอนนีหายดีแล้วยัง? แล้วคุณพ่อเป็นยังไงบ้าง? เป็นกำลังใจให้เสมอน่ะค่ะ เทคแคร์ด้วยค่า  โดย: มาเรีย ณ ไกลบ้าน
วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:44:00 น. เมื่อวานไม่ได้เข้าบล็อกเพราะหดหู่จนเกินกว่าจะทำใจ คนแก่อย่างป้ายังถนัดที่จะแก้ไขทุกปัญหาด้วยการย้อนมองส่องตน อาจจะเชย โง่ บ้า ล้าสมัย ไดโนเสาร์ ตกยุค สมแล้วที่แก่กะโหลกกะลา แต่หากทุกใจไทยจะลองกลับมาใช้วิธีเก่าของคนแก่บ้าง ผืนธงคงไม่เป็นแผลกว้างอย่างวันนี้ ขอบารมีแห่งพระสยามเทวาธิราชปกป้องมวลผองไทย อากาศยังเปลี่ยนแปลงอยู่ประเดี๋ยวเย็นประเดี๋ยวร้อน ดูแลร่างกายให้อบอุ่นนะจ๊ะ โดย: ร่มไม้เย็น
วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:21:39 น.แวะมาทักทายพร้อมกรุงเทพสีหวานพาสเทลเมื่อวานค่ะ
เทคแคร์น่ะค่ะ  โดย: มาเรีย ณ ไกลบ้าน
วันที่: 1 ธันวาคม 2551 เวลา:10:55:03 น. ข่าวน่ากลุ้ม จริงหรือ น้ำจะท่วมโลก จะเตรียมใจอย่างไรดี มีคำตอบที่บ้าน ร่มไม้เย็น จ๊ะ อากาศยังเปลี่ยนแปลงอยู่ประเดี๋ยวเย็นประเดี๋ยวร้อน ดูแลร่างกายให้อบอุ่นนะจ๊ะ โดย: ร่มไม้เย็น
วันที่: 2 ธันวาคม 2551 เวลา:21:15:53 น.การฆ่าตัวตายมักจะนำพาความโศกเศร้ามหาศาล ให้คนอยู่เบื้องหลังเสมอ
โดย: ไร่ปลายตะวัน
วันที่: 4 ธันวาคม 2551 เวลา:21:04:14 น. การตบยุง .ถือเป็นการผิดศีลไหม????? มีคำตอบที่บ้าน ร่มไม้เย็น จ๊ะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลง ดูแลร่างกายให้อบอุ่นนะจ๊ะ โดย: ร่มไม้เย็น
วันที่: 9 ธันวาคม 2551 เวลา:22:58:57 น.เป็นสิ่งที่ทุกคนควรคิด เรื่องการทำดีกับคนที่อยู่
ก่อนที่จะไม่มีเค้าอยู่ .... โดย: วาซุตะคุง v( ^o^ )v
วันที่: 12 ธันวาคม 2551 เวลา:6:57:13 น.สวัสดีครับ...
...เป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจมากครับ ...ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ... โดย: nai-nu-19
วันที่: 15 ธันวาคม 2551 เวลา:18:47:03 น.แวะมาทักทายค่ะ ไม่ได้ซะนาน สบายดีนะคะ
 โดย: มาเรีย ณ ไกลบ้าน
วันที่: 16 ธันวาคม 2551 เวลา:12:19:08 น.สวัสดีค่ะคุณนิ่ม คิดถึงเช่นกันค่ะ งานยุ่งใช่มั้ยคะ พักผ่อนบ้างนะคะ...
 โดย: Neilnuch_T
วันที่: 16 ธันวาคม 2551 เวลา:22:09:39 น. มีรถยนต์หลากสไตล์ ให้เลือก ที่บ้าน .ร่มไม้เย็น ป้ากุ๊กไก่มีแค่รถเก่าที่แก่พอๆกับตัวป้า แต่วันนี้หาญกล้าเอารถสวยๆมาโชว์ เพื่อเตือนว่า ร ะ วั ง อากาศยังเย็นๆอยู่ ดูแลสุขภาพตัวเองและคนใกล้ตัวด้วยนะจ๊ะ โดย: ร่มไม้เย็น
วันที่: 18 ธันวาคม 2551 เวลา:1:11:41 น. คุณน้ำตาลหายไปไหนคะ กลับมาฉลองด้วยกันก่อนนะ นะ โดย: นางไม้หน้า3
วันที่: 24 ธันวาคม 2551 เวลา:14:00:09 น. Christmas Glitter ปีใหม่ เปลี่ยนปฏิทินใหม่ เปลี่ยน พ.ศ. ใหม่ ขอให้ สุขกาย สบายใจ ร่างกายแข็งแรง ก้าวหน้าปลอดภัยทั้งการงานการเงิน เจริญยิ่งๆขึ้นทั้งวิถีโลกและวิถีธรรม ประสงค์สิ่งใดในทางที่ไม่เบียดเบียนผู้อื่น ขอให้สัมฤทธิผลจงทุกประการจ๊ะ ดูแลสุขภาพนะจ๊ะ โดย: ร่มไม้เย็น
วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:1:08:59 น.แวะมาทักทายตอนสาย ๆ จ้า คุณน้ำตาล
 มีความสุขในวันคริสมาสต์นะคะ โดย: payun-sai
วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:10:47:39 น.มาเร็ว เคลมเร็ว มาเรียเจ้าเก่ามาแล้วจ้า อิอิ
แวะมาส่งความสุขในวันดีๆวันพิเศษวันนี้ค่ะ มีความสุขมากๆค่า  โดย: มาเรีย ณ ไกลบ้าน
วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:15:25:57 น. Merry Christmas... |
คุณน้ำตาล
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] เดิมอยู่วงเวียนใหญ่ เรียนหนังสือหนังหาอยู่ย่านฝั่งธนฯ พอโตขึ้นหน่อยก็อยากเป็นศิลปิน เลยหันเหไปเรียน Art ปัจจุบันทำมาหากินอยู่แถวเพลินจิต ย่านใจกลางเมืองที่รถติดจนอ่อนใจ Friends Blog
Link MY VIP Friend                                |
||||||||||||
สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่แวะมาอวยพรให้มี่ค่ะ
> 
