ฝากหัวใจไว้ที่ Sant' antioco # ไปเราไป..ไปเป็นชาวเกาะ คุยกันก่อนค่ะ : ขาดความต่อเนื่องของอารมณ์ไป..จนกลายเป็นตื้อๆ เขียนอะไรไม่ออก เปิดดู"โน๊ต อุดม" เรื่องอาร์ตตัวแม่..แหะๆ นั่นมันเราเกือบ 80% เชียว ผู้หญิงเราเนี่ย เข้าใจยากจริงๆ นะ พูดง่ายๆ ก็ผีเข้า ผีออก บทจะดีก็อูยยย ดีจนเหมือนแม่พระ.. แต่บางทีแม่พระก็กลายร่างเป็นนางมารได้แบบไม่เหลือคราบ ช่วงนี้ลูกปิดเทอมค่ะ..รวมทั้งตัวเองด้วย เข้าสู่ช่วงหน้าร้อนของอิตาลี..แต่เรากลายเป็นหวัดไปได้ไง ลองๆ สังเกตตัวเองดู..อ้าวจากที่เคยแพ้อากาศ ตอนนี้กลายมาแพ้เกสรดอกไม้ เอ้า! เอาเข้าไป กว่าจะรู้โพรงจมูกก็บวมแดง น้ำมูกใสๆ ไหลเยิ้ม หายใจดังฟี๊ดๆ ขัดๆ ร่ำๆ จะเป็นหอบไปซะงั้น แล้วดอกไม้บานสะพรั่งของเรา...คราวนี้คงอดได้ดอมดมเจ้าแล้วสิ เฮ้อออ...สังขารร่วงโรย ------------------------------------------------------------------- จากคราวที่แล้วเราไปเที่ยวสวนร้างกันนะคะ ยังคงอยู่ที่สวนอีกเล็กน้อย คนแก่มักจะเล่าเรื่องราวความหลังให้ลูกหลานฟัง ด้วยดวงตาที่เปี่ยมสุขเสมอ รอยยิ้มจางๆ ที่เจือใบหน้า บ่งบอกให้รู้ว่ายังความเหลือร่องรอยความทรงจำ ที่แสนสุข และสวยงามในชีวิตครั้งเก่าก่อน บ่ายแก่ๆ ได้เวลากลับกันแล้ว.. ระหว่างทางที่ผ่าน มีเนินทุ่งหญ้ากว้างๆ อยู่สองข้างทางสลับกับเนินเขาเตี้ยๆ มีฝูงแกะให้เห็นเกือบตลอดเส้นทาง ไม่เคยเห็นแกะใกล้ชิดแบบนี้มาก่อน เขาเลี้ยงแกะกินเนื้อ กินนม และเนยที่ผลิตจากนมแกะของซาร์ดีเนียขึ้นชื่อเรื่องความอร่อย วิธีเลี้ยงแกะดูเหมือนจะง่ายค่ะ เพราะในแต่ละวันคนเลี้ยงก็จะต้อนแกะและเล็มหญ้าไปเรื่อย จากเนินเขาลูกนี้ไปลูกโน้น..เดินทอดน่องไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็เอนหลังนอนพัก มีสุนัขเฝ้าแกะเป็นยาม..พอบ่ายคล้อยก็หลับเอาแรงสักตื่น..อิอิ ด้วยความเป็นคนขี้สงสัย..เราก็เลยมีคำถามว่า เอ..แกะเยอะแยะแบบนี้ หน้าตาก็ดูคล้ายๆ กันไปหมด แต่ละบ้าน แต่ละฟาร์มก็มีไม่ใช่น้อย ไม่มีหลงกันบ้างหรือ แล้วเวลากลับคอก.. จะรู้ได้ไงว่าแกะอยู่ครบไม่หลงป่าไปหาน้ำดื่ม..เหมือนในนิทาน ^__^ ได้คำตอบว่า..แกะจะอยู่กันเป็นฝูงเป็นสัตว์สังคม ไม่ชอบโดดเดี่ยวไปไหนไปกัน ที่สำคัญมีสุนัขไว้ต้อนฝูงแกะ หากเกิดอาการเป๋ออกนอกเส้นทางโดยบังเอิญ ส่วนเรื่องแกะใคร ก็แกะคนนั้น..ยังไม่เห็นมีการ "หลง" คอกกันสักที และวิธีนับแกะก็แสนจะสะดวก เพราะเวลาต้อนเข้าคอก ประตูคอกจะมีช่องให้แกะเดินเข้าที่ละตัว ก็รอนับที่ประตูคอกนั้นแหละจ้า ตามที่เกริ่นไว้จากบล็อกที่แล้วค่ะ...คราวนี้มาดูวิธีการทำพาสต้าสดๆ ที่บ้าน ว่ากันว่า..ผู้หญิงอิตาลี่แทบทุกคนรู้วิธีการทำพาสต้า และทำเป็น แต่เดี๋ยวนี้มีวิธีที่สะดวกกว่าคือ..มีขายแบบสำเร็จรูปทั้งสด และอบแห้ง นอกจากจะประหยัดเวลาแล้ว ยังมีหลากหลายชนิดให้เลือกปรุง การทำพาสต้าโฮมเมดครั้งนี้..เลยเฉพาะกิจจริงๆ ค่ะ สิ่งที่ต้องเตรียมคือ semola (แป้งหลัก), farina (แป้งสำหรับโรยกันติด) เกลือ,น้ำสะอาด,ไข่ไก่ และชามใบโตๆ สัดส่วนของส่วนผสม..แหะๆ เห็นคุณม่าม๊าแกกะเอาตามประสบการณ์ค่ะ แต่คราวนี้แกเอาใจแขกด้วยการใส่ไข่ไป 4 ฟองจากเดิมที่เคยใส่แค่ 2 ผสมแป้ง semola ไข่ไก่ และเกลือผสมน้ำ(ค่อยหยอดไปเรื่อยๆ) นวดให้เข้ากันดี ใช้เวลานวดพอประมาณจนเนื้อแป้งเนียนดี คลุมผ้าพักไว้สักครู่ จากนั้นก็นำมาแบ่งเป็นก้อนเล็กๆ เพื่อเข้าเครื่องรีดค่ะ ส่วนที่ยังไม่รีดก็ใช้ผ้าคลุมไว้กันแป้งแห้งแข็ง ตอนรีดแป้งนี่สิ..ปราบเซียนของแท้ต้องอาศัยความชำนาญและความแข็งแรงของกล้ามเนื้อแขนมาก เพราะเครื่องของคุณแม่สามี..เป็นแบบประหยัดค่ะ คือต้องใช้มือหมุนไร้สายของแท้ ได้หัดลองรีดแป้งแล้วค่ะ..แต่ต้องขอยอมแพ้ นอกจากแรงหมุนไม่อึดแล้ว จังหวะการหมุน-รีด ยังไม่สม่ำเสมอ เลยต้องขอเป็นตากล้อง แชะคุณแม่ไปพลางๆ วันนี้เราจะทำ ravioli ไส้ spinaci (ผักโขม) ค่ะ..หน้าตาก็คล้ายเกี๊ยวมีไส้บ้านเรา ส่วนผสมไส้ก็มี spinaci (ผักโขม), ricota(เป็นครีมนิ่มๆ ทำจากนม), ไข่ไก่ พอรีดแป้งบางเนียนได้ที่แล้วก็นำมาวาง ใส่ไส้ที่เตรียมไว้กะระยะให้เหลือขอบสำหรับตัดเป็นชิ้นๆ ประกบแป้ง แล้วใช้มือกดไล่อากาศออกไปให้เหลือแต่ไส้ตรงกลาง จริงๆ มีพิมพ์สำหรับทำค่ะ..แต่อย่างว่าคุณแม่สามีล้างมือจากการทำพาสต้าไปนาน เครื่องไม้เครื่องมือเลยไม่ครบ การกลับไปเยี่ยมแกคราวนี้ เหมือนการไปกระตุ้นเตือนความทรงจำให้หัวใจคนวัย 80 กระชุ่ม กระชวยขึ้น กว่าจะเสร็จ กว่าจะได้ปรุง กว่าจะได้กิน..เล่นเอาเหนื่อยค่ะ แต่สิ่งที่ได้กลับมาเกินคำว่าคุ้ม.. บรรยากาศของความเป็นครอบครัว...อบอวลไปด้วยกลิ่นอายแบบ "บ้านๆ" นี่สิ..คือหัวใจหลักสำหรับเทศกาลคริสต์มาสของชาวคริสต์ และก็คงเทียบได้กับเทศกาลสงกรานต์ และขึ้นปีใหม่ของไทยเรา บางส่วนของแป้งที่เหลือก็นำมาพับทบๆ แล้วใช้มีดคมๆ ตัดเป็นเส้นแบนเหมือนบะหมี่แบนบ้านเรา ทำเป็นเส้นพาสต้าสดได้ค่ะ เคยลองทำกินเองที่บ้าน ก็กินได้กล้อมแกล้มแก้ขัดได้เป็นมื้อๆ ไป พอให้หายคิดถึงชายสี่หมี่เกี๊ยวได้พอประมาณ ขอปิดท้ายบล็อกนี้แบบทื่อๆ ดื้อๆ ด้วยภาพนี้นะคะ ส่วนตัว จขบ. แล้ว ภาพนี้เหมาะที่จะกล่าวถึงการจากไปของศิลปินเพลงผู้ยิ่งใหญ่ ไว้อาลัยให้กับดวงวิญญาณของศิลปินที่เคยให้ความสุขกับเราในด้านเสียงเพลงค่ะ 50 ปีสำหรับเขา..จะมีสักกี่ปีที่ได้ใช้ชีวิตที่สงบสุข และได้นอนหลับสบายๆ ต่อจากนี้ไป..ขอให้พักผ่อนนิรันดร์ สู่สุขคตินะ ไมเคิล แจ็กสัน ------------------------------------------------------------------ ขออภัยถ้าหากจะกลับไปเยี่ยมช้าสักนิด หลายๆ ท่านแวะไปทิ้งข้อความไว้ในบล็อกที่แล้ว เกรงใจจัง สัญญาว่า ไปเยี่ยมตอบแทนแน่นอน อาจจะช้า แต่ไม่ทิ้งกันค่ะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันเสมอ...พบกันบล็อกหน้านะคะ   Create Date : 30 มิถุนายน 2552 13 comments Last Update : 1 กรกฎาคม 2552 13:40:37 น. Counter : 2807 Pageviews. Share Tweet

แวะมาทักทายค่ะ   โดย: Macys 30 มิถุนายน 2552 5:37:32 น.

แวะมาอ่านจ๊ะน้องกุ้ง รักษาสุขภาพด้วยเน้อ   โดย: อุ้มสี 30 มิถุนายน 2552 6:44:06 น.

เห็นทำพาสต้าแล้ว ท่าทางก็คล่องดีนะคะ อยากลองบ้างน่ะ อิ อิ   โดย: Jujastar 30 มิถุนายน 2552 9:18:58 น.

กาแฟสำหรับความสดชื่นแจ่มใสในวันกลางสัปดาห์จ้า   โดย: หอมกร 1 กรกฎาคม 2552 10:53:49 น.

เห็นพอดี ขออนุญาตบอกว่าสังเกตไม่มีสระอุ นะจ๊ะ   โดย: หอมกร 1 กรกฎาคม 2552 10:57:16 น.

Macys ยินดีที่แวะมาทักทายกันค่ะ พี่อุ้ม.. รักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ ไม่ได้แวะไปทักทายพี่เลย เดี๋ยวเสร็จจากจัดการบล็อกจะไปเคาะประตูเรียกนะคะ Jujastar ลองเลยค่ะ แล้วเราจะรู้ว่าพาสต้าสดฝีมือเราอร่อยแค่ไหน อย่าลืมมาตามไปชมฝีมือด้วยนะคะ คุณหอม เห็นแว่บๆ แถวราชดำเนินอ่ะ..โปรดสังเกต อิอิ ทราบแล้วเปลี่ยน ขอบคุณมากๆ ค่ะ แก้ไขไปแล้วจากข้างบน แต่ในรูปคงต้องเก็บไว้ประจาน จขบ. ต่อไปจ้า อิอิ ขอบคุณที่สะกิดเตือนกันนะคะ   โดย: กลีบดอกโมก 1 กรกฎาคม 2552 13:54:40 น.

สวัสดีค่ะ ไม่ได้ไป ยังมีบุญได้เห็น ไม่ได้กิน ยังมีบุญได้ดูวิธีทำ คุณแม่กับคุณลูก (In law) น่ารักกันจังเลยค่ะ เห็นแล้วมีความสุขไปด้วย มีความสุขนะคะครอบครัวสุขสันต์   โดย: รยา (raya-a ) 1 กรกฎาคม 2552 15:34:19 น.

สวัสดีครับคุณกุ้ง การพูดถึงความหลังของผู้สูงอายุ อย่างมีความสุข เมื่อมีผู้ฟังที่เข้าใจ ผู้สูงอายุก็ส่องประกายแห่งปิติ ให้เห็น ได้ชมภาพภายในครอบครัวแล้ว อบอุ่นเหมือนครอบครัวไทย ขั้นตอนการทำอาหารที่ต้องใช้เวลาร่วมกัน เป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำครับ ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงปราศจากโรคภัยนะครับ   โดย: Insignia_Museum 1 กรกฎาคม 2552 21:28:59 น.

ฝากใจด้วยคน   โดย: แม่อ้วนคนสวย 2 กรกฎาคม 2552 10:57:46 น.

สวัสดีจ้ะ หนูกุ้ง มาแล้ว ไม่ได้หายไปไหน ขอบคุณที่ยังคิดถึงกัน อันที่จริงแอบมาอ่านตั้งแต่เมื่อคืนแล้วนะ แต่พักนี้ก็อย่างที่บอกนั่นแหละ ยุ่งพิลึก ก็เลยยังไม่มีเวลาทิ้งข้อความไว้ ทั้งที่คิดถึงใจแทบขาด วันนี้ก็อาจคุยได้แค่สั้น ๆ ก่อน เห็นเรื่องราวบะหมี่-เกี๊ยว สไตล์อิตาลีแล้ว น้ำลายสอเชียว ได้เห็นการทำอาหารจากแป้งแบบบ้าน ๆ แฮนด์เมดขนานแท้แบบนี้ ทำให้อยากชิมหนักกว่าเดิมอีกหลายเท่า สมัยนี้ พอนึกถึงบะหมี่ เกี๊ยว หรือในชื่อฝรั่งมังค่าที่เรียกอย่างอื่น พลอยจะคิดถึงไอ้แบบที่เป็นห่อสำเร็จรูปในซุปเปอร์มาร์เก็ตเสียทุกทีไป จนหลายคนลืมกระบวนการดั้งเดิมของมันเสียแล้ว นับว่าผู้คนยุคนี้ นับวันห่างไกลจากต้นธารแห่งภูมิปัญญาของตนมากขึ้นทุกที ยังสงสัยอยู่ว่า หากเกิดอะไรขึ้นกับโลกใบนี้ ไม่ต้องมาก แค่หลงป่า ไม่มีไฟฟ้าใช้ ไม่มีไม้ขีดไฟ คนสมัยนี้จะหาวิธีจุดไฟให้ติดได้ไหมหนอ? ของกินอร่อยๆ ที่เราเห็นทำมาสำเร็จรูป ซื้อง่าย กินง่าย แต่ถ้าต้องทำมือกันจริง ๆ จัง ๆ เชื่อว่าหลายต่อหลายคนอาจหายอยากไปเลย เรื่องบะหมี่- เกี๊ยวแบบอิตาลีนี่ แม่กุ้งต้องขอบคุณพ่อมาร์โคโปโล ที่หลายร้อยปีก่อน เธอได้แล่นเรือมาถึงประเทศจีน ได้เห็นการทำอาหารแป้งให้เป็นเส้น แล้วพอแกกลับบ้าน ก็เลยพกพาเอาความรู้นี้กลับไปเผยแพร่ในอิตาลี ทำให้อิตาลี เป็นประเทศแรกในฝั่งตะวันตกที่ทำอาหารเส้น ๆ จากแป้งได้ กลายเป็นเทรดมาร์คหนึ่งของประเทศนี้ไป พลอยทำให้คิดถึงขนมจีนของพี่ไทยเรา ชื่อมันก็บอกแหล่งที่มาของอาหารชนิดนี้อยู่แล้ว นับว่าให้ความเคารพต่อต้นตำรับอย่างยิ่ง เอามาแอพพลายให้เข้ากับรสนิยม และวัตถุดิบในท้องถิ่นได้อย่างน่ามหัศจรรย์ ทำให้คิดถึงอาหารอีกอย่างหนึ่งขึ้นมา ไม่แน่ใจว่าแม่กุ้งเคยกินไหม หมี่น้ำยา... เป็นเส้นหมี่ขาว ๆ แบบใส่ในก๋วยเตี๋ยวเส้นหมี่นั่นแหละ เอามาใช้แทนเส้นขนมจีน ใส่แกงกะทิ เป็นอาหารที่ทำได้ง่าย อร่อยแบบบ้าน ๆ ที่เพิ่งเกิดขึ้นมาไม่ถึงร้อยปีนี่กระมัง เข้าใจว่า ผู้คนในยุคหลัง ๆ นี่ อยากกินขนมจีน แต่ขี้เกียจโม่แป้ง แล้วบังเอิญเห็นมีเส้นหมี่ มีขายสำเร็จรูปในราคาไม่แพงนัก แต่สะดวกสบายกว่ามาก ก็เลยเอามาดัดแปลง สุดท้ายกลายเป็นเมนูใหม่ กินกันได้ตั้งแต่แก่ยันเด็ก อร่อยแบบง่าย ๆ ไม่เรื่องมาก เป็นนวตกรรมทางโภชนาการแบบไทย ๆ ปนจีนนิด ๆ ของยุคนี้ที่แสนจะเก๋ไก๋ เลยชักอยากคิดต่อยอดให้อินเตอร์ต่อไป จะเกิดอะไรขึ้น ถ้าเอาเส้นพาสต้า หรือมะกะโรนี มากินกับน้ำยาขนมจีนบ้าง? แค่คิดก็คันไม้คันมือเสียแล้ว เมื่อไหร่ได้ทำ จะรีบมารายงานแม่กุ้งคนแรกเชียวละ...   โดย: ลุงแว่น 3 กรกฎาคม 2552 6:36:56 น.

พี่กุ้งค้าบบบ เค้ามาแว๊วค้าบบบบ คิดถึงนะค้าบบบ เค้าหายไปไม่บอกไม่กล่าวใครเลย พอดีมีปัญหานิโหน่ยน๊ะจ๊ะ ------------------------ ชอบที่พี่กุ้งเขียนจัง ดูอบอุ่นดี ช่วงนี้ ชีวิตเค้า ไม่ค่อยอุ่นเท่าไหร่ บางช่วงก้อหนาวเยือกๆ บางช่วงก้อร้อนเป็นไฟ ตอนนี้ก้อเหมือนจะเป็นไข้ อีกแล้ว (เกี่ยวกันมั๊ย ? อิอิ) แล้วเค้าจะแวะมาเรื่อยๆนะ ถ้าไม่เกิดอะไรขึ้นที่จะทำให้หายไปอีก แหะๆๆๆ จุ๊บๆจ้า   โดย: unsa 4 กรกฎาคม 2552 19:36:58 น.

สวัสดีครับคุณกุ้ง ได้ข่าวว่าคุณกุ้งไม่ค่อยสบาย ขอให้การรักษาที่ รพ.อิตาลีได้ผลดี และหายไวๆนะครับ   โดย: Insignia_Museum 4 กรกฎาคม 2552 23:28:34 น.

อิอิ....เค้าอ่านเม้นท์เจ้กุ้งแล้วน๊า ทำไมคิดงัํนหล่ะจ๊ะเจ้ กุ้ง เค้าดูเศร้าเหรอ ?? 5555+ ไม่หรอกมั๊ง เค้าก้อสบายดีนะ แฮปปี้ดีค่ะ ไม่มีเรื่องอะไรหนักหนาหรอก มีเครียดก้อเรื่องงานธรรมดาแหล่ะ เจ้กุ้งอาจไปเอาเรื่อง พ่อ-แม่เค้าตาย กับเรื่องคนที่เค้ารักตายจากเค้าไป เอาไปรวมๆกับข้ออื่นๆมั๊ง ก้อเลยคิดว่าเค้าเศร้าอยู่ ใช่ป่ะ ? (พ่อ แม่เค้าตายเป็น 10 ปีแล้วล่ะ) ส่วนเรื่องไม่มีตังค์ก้อล้อเล่นนน ..นะ อิอิ .. ข้อนั้นเขียนให้อ่านขำๆอ่ะ ขอบคุณเจ้กุ้งมากๆเลย ที่เป็นห่วงเค้า และรักเค้าเหมือนน้องเลย ดูแลตัวเองด้วยน๊ะ เรื่องจมูกอ่ะ คงรำคาญน่าดูเลยซิ แล้วนี่มันมีทางหายขาดป่าวอ่ะ เดี๋ยวถ้าเค้ารู้ว่ามียาไทยอะไรดีๆ เค้าจะส่งไปให้ถึงอิตาลีเลย เอาป่าว ? รักนะจ๊ะ จุ๊บๆๆๆๆๆ   โดย: unsa 5 กรกฎาคม 2552 17:14:12 น.