|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
The Innocent Man - John Grisham
The Innocent Man: Murder and Injustice in a Small Town
ผลงานอันดับที่ 19 ของ John Grisham นักเขียนคนสุดโปรด เป็น non-fiction เรื่องแรกของเขา ที่จริงมีเล่มนี้อยู่ตั้งแต่เมื่อครั้งที่วางแผงใหม่ๆ คือเมื่อ 2 ปีที่แล้ว แต่มัวแต่อ่านนิยายไทย ก็เลยลืมไปเลย พอไปเห็นยังวางใหม่เอี่ยมอยู่บนชั้นหนังสือก็เอามาอ่าน และก็อ่านรวดเดียวจบแบบไม่วางเหมือนทุกเล่มของนักเขียนสุดเลิฟคนนี้
สนุกมากตามสไตล์ Grisham ซึ่งไม่เคยผิดหวังเลย แม้จะเปลี่ยนแนวเป็นเรื่องจริง เขียนในลักษณะ true crime ก็ตาม สิ่งหนึ่งที่ชอบเกี่ยวกับนิยายทั้งหมดของ Grisham คือใช้สถานที่ที่คุ้นเคยค่ะ คือส่วนใหญ่จะเป็นเมืองในรัฐ Tennessee ที่ Grisham อาศัยอยู่ และตัวเองก็ไปบ่อย ก็เลยอ่านแล้วมองเห็นภาพ เล่มนี้เหตุการณ์เกิดที่เมือง Ada อ๊ะ! คุ้นอีกเพราะอยู่ใกล้เมือง Norman ในรัฐ Oklahoma สมัยเรียนหนังสืออยู่รัฐติดกันไปแถวนั้นบ่อย เวลาอ่านก็เลยมองเห็นภาพไปด้วย ยิ่งเมื่อเหตุการณ์นั้นเกิดสมัยปี 1980 กว่าๆ ช่วงนั้นอยู่แถวนั้นพอดี
เล่มนี้เป็นคดีฆาตกรรมซึ่งตำรวจพุ่งความสนใจไปที่คนๆเดียวทั้งๆที่ไม่มีหลักฐานมัดตัวอย่างเป็นเรื่องเป็นราว แถมก่อนเหยื่อถูกฆ่าตายก็มีคนเห็นว่าอยู่กับผู้ชายอีกคน แต่ในที่สุดตำรวจก็ยัดเยียดข้อหาให้คนที่ตำรวจสงสัยมาตลอด ถูกเอาตัวขึ้นศาลและตัดสินประหารชีวิต ติดคุกในฐานะนักโทษคอยประหารอยู่ 12 ปี มาพบเอาภายหลังว่าตำรวจเอาโทษผิดคน
Ron Williamson คือผู้โชคร้ายคนนั้น
ก่อนหน้าจะตกต่ำถึงขีดสุดและกลายเป็นผู้ต้องหาฆ่าคนตาย Williamson เป็นนักเบสบอลในทีมระดับชาติ แต่อุบัติเหตุและการใช้ชีวิตเสเพลทำให้ต้องเลิกเล่นเบสบอลและกลับบ้านที่ Ada กลายเป็นคนที่มีอาการซึมเศร้าและติดยา ต่อมาหมอวินิจฉัยว่ามีอาการของ bipolar disorder
คนตายคือ Debbie Carter
เรื่องเล่าตั้งแต่คืนวันที่มีคนเห็น Debbie Carter ไปเที่ยวบาร์ในคืนที่ถูกข่มขืนและฆ่าตาย แม้จะมีพยานรู้เห็นว่าในบาร์ Debbie อยู่กับผู้ชายอีกคนชื่อ Glen Gore และทั้งคู่มีปากเสียงกันเมื่อ Debbie กำลังจะกลับ แต่ตำรวจก็ไม่ได้เอาตัว Gore มาสอบปากคำ
ตามสไตล์ Grisham ซึ่งเป็นทนายความ พูดถึงการเก็บหลักฐานในที่เกิดเหตุ อธิบายสภาพที่เกิดเหตุละเอียดยิบ แสดงขั้นตอนการสืบสวน เรื่อยไปจนถึงการรวบรวมหลักฐานเพื่อเอาผิดกับ Ron Williamson
เหตุการณ์ในศาลเป็นอีกช่วงที่อ่านสนุกเหมือนนิยาย แต่ลึกๆแล้วน่าเศร้าเพราะเป็นเรื่องจริง เหมือนนั่งมองชีวิตของคนๆหนึ่งที่มีปัญหาทางจิตถูกยัดเยียดความผิดให้ แต่ทำอะไรไม่ได้ ประกอบกับสภาพทางประสาททำให้ควบคุมตัวเองไม่ได้ในบางครั้ง ผู้คนก็เลยคิดว่านายนี่ต้องผิดจริงแน่ๆ กว่าจะรู้ว่าผิดตัวก็ปาเข้าไป 12 ปี เกือบจะถูกประหารชีวิตไปก็ครั้งหนึ่ง ในปี 1994 อีก 5 วันถึงวันประหาร ทนายความกลุ่มหนึ่งรับช่วยเหลือ Williamson เพราะเชื่อแน่ว่าเขาบริสุทธิ์ วันที่ 24 กันยา 1994 ผู้พิพากษาสั่งระงับการประหารไว้ก่อน Williamson ถึงได้รอดมาได้ ปี 1998 Williamson ผ่านการทดสอบ DNA และผลออกมาว่าไม่เกี่ยวข้องกับคดีนั้นเลย วันที่ 15 เมษายน 1999 ถึงพ้นผิดออกมาได้อย่างสมบูรณ์
ในการสัมภาษณ์คราวหนึ่ง Grisham บอกว่า "One thing this book taught me is that there are a lot of innocent people in prison. I would hope that young lawyers want to help them."
เป็นหนังสืออีกเล่มของ John Grisham ที่พอเริ่มอ่านแล้ววางไม่ลงค่ะ ถึงแม้เล่มนี้จะเปลี่ยนแนวก็ตามนะคะ
Create Date : 20 พฤศจิกายน 2551 |
|
13 comments |
Last Update : 20 พฤศจิกายน 2551 8:26:57 น. |
Counter : 2642 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: กุลธิดา IP: 206.74.241.93 21 พฤศจิกายน 2551 6:38:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: แม่ไก่ 26 พฤศจิกายน 2551 10:55:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: ไกลนั้น 28 พฤศจิกายน 2551 17:49:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: Tentty 3 ธันวาคม 2551 9:04:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: teansri 5 ธันวาคม 2551 3:25:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: fishbud IP: 66.169.119.158 7 ธันวาคม 2551 16:18:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: teansri 8 ธันวาคม 2551 6:10:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: กุลธิดา IP: 206.74.241.33 11 ธันวาคม 2551 4:01:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: roslita 12 ธันวาคม 2551 11:28:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: Lavinia 15 ธันวาคม 2551 20:25:43 น. |
|
|
|
|
|
|
| บาเคอร์ | กุลธิดา | www.mebmarket.com | ราณียิ้มขมขื่น คำนั้นมีความหมายอย่างที่สุด บาเคอร์
วันพรุ่งนี้
ตามการออกเสียงของคนอิรัก เป็นสิ่งที่เธออยากเก็บไว้กับตัวแต่เพียงผู้เดียวตลอดไป
หรือจนกว่าจะได้พบเขาอีก เพราะนั่นคือคำสุดท้ายที่เขาบอกก่อนจะจากกันในเช้าวันนั้น ที่บ้านย่าของเขา และเธอกำลังร้องไห้แทบขาดใจ มีวันพรุ่งนี้เสมอนะราณี และเธอก็ยึดถือคำพูดนั้นของเขาเป็นสรณะนับแต่นั้นมา เป็นความหวังเดียวที่มี ว่าวันหนึ่งเธอและเขาจะได้พบกันอีก แม้อาจไม่ใช่ในโลกนี้ก็ตาม | |
|
|
|
|
|
|
|
|
ชอบงานของ Grisham เหมือนกันค่ะ
อ่านแล้วก็..นะ
บางทีการตัดสินใคร หรืออะไรด้วยฉันทคติหรืออคตินี่มัน..เฮ้อ..จริงๆ