200 วัน แห่งเส้นทางสู่ฟิตเนสโมเดล ของผู้หญิงที่เคยหนักกว่า 70 กิโลกรัม

เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม

ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก คุณ vee_ood สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม และ Instagram veeviekong 

          หนทางสู่การเป็นนักฟิตเนสของผู้หญิงที่เคยมีน้ำหนักกว่า 70 กิโลกรัม เธอจะทำได้หรือไม่ ? และต้องพยายามแค่ไหน ? มาติดตามเรื่องราวของเธอคนนี้กันเลยค่ะ

          กลับมาอีกครั้งสำหรับเรื่องราวของเธอคนนี้ คุณ vee_ood สมาชิกเว็บไซต์พันทิปดอทคอม คนที่เคยเป็นไอดอลการลดน้ำหนักของสาว ๆ หลายคน ซึ่งการกลับมาแชร์ประสบการณ์ครั้งนี้ของเธอถือว่าเป็นภาคต่อจากที่เคยเล่าเรื่องราวการลดน้ำหนัก "400 วันแห่งการเปลี่ยนแปลงชีวิตตลอดกาล" ในเว็บไซต์พันทิปดอทคอม เมื่อครั้งที่เธอยังคงเป็นสาวอ้วนที่มีน้ำหนักกว่า 78 กิโลกรัม จนสามารถลดน้ำหนักให้เหลือเพียง 60 กิโลกรัมได้ภายในเวลาเพียงแค่ 400 วัน สุดท้ายเมื่อเธอสามารถลดน้ำหนักได้ตามเป้าหมายแล้ว แต่เธอยังไม่หยุดอยู่เพียงแค่นั้น เพราะเธอตั้งใจเอาไว้ว่าไม่อยากจะเป็นแค่คนผอม แต่เธออยากเป็นผู้หญิงที่มีกล้าม ! ซึ่งความคิดแบบนี้เชื่อว่าสาว ๆ หลายคนคงนึกไม่ถึง แต่เชื่อไหมคะว่าเธอสามารถทำได้จริง ๆ แถมยังได้รับรางวัลจากการประกวดบนเวทีแรกของเธออีกด้วย

          เรื่องราวการเป็นนักฟิตเนสของเธอเริ่มต้นจาก ความต้องการที่อยากจะเป็นผู้หญิงที่มีกล้าม ประจวบเหมาะกับโอกาสของเธอกำลังมาถึง เพราะในช่วงนั้นเธอได้รับข่าวว่าจะมีการแข่งขันฟิตเนสสำหรับคนหน้าใหม่ “หนุ่มกายงาม สาวกล้ามสวย” ขึ้นพอดี ซึ่งเวทีแห่งนี้ถือเป็นความฝันของเธอตั้งแต่ตอนที่ยังมีน้ำหนักกว่า 70 กิโลกรัม เธอฝันเอาไว้ว่าสักครั้งในชีวิตเธออยากจะไปยืนอยู่บนเวทีนั้นให้ได้ และเมื่อโอกาสมาถึงเธอจึงไม่รอช้าที่จะทำความฝันให้เป็นจริงด้วยการเตรียมตัวและใช้เวลาที่เหลืออยู่เพียง 6 เดือนฟิตร่างกายให้พร้อมที่สุด

          แต่ทั้งนี้หนทางสู่การเป็นนักฟิตเนสของเธอก็ไม่ราบเรียบอย่างที่เธอเคยตั้งใจเอาไว้ เพราะด้วยหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบ และร่างกายที่หักโหมจากการตั้งใจฟิตหุ่น และควบคุมอาหารมากจนเกินไปทำให้เธอท้อแท้และคิดที่จะหยุดเส้นทางความฝันเอาไว้เพียงเท่านี้ แต่ด้วยกำลังใจจากคนรอบข้างเธอ จึงทำให้เธอกลับมามีความเชื่อมั่นและลุกขึ้นมาสู้อีกครั้ง จนสุดท้ายเธอก็ได้ก้าวขึ้นสู่เวทีที่เคยใฝ่ฝัน และเธอก็ได้แสดงความสามารถของเธออย่างเต็มที่จนทำให้เธอได้รับรางวัลที่ 2 จากเวทีแห่งนี้ ซึ่งเป็นเวทีแรกในชีวิตของเธอ เรียกได้ว่าเธอคนนี้เก่งมาก ๆ เลยล่ะค่ะที่สามารถเอาชนะใจตัวเองจนมาไกลได้ถึงขนาดนี้

          สำหรับสาว ๆ คนไหนที่ได้อ่านเรื่องราวของเธอแล้ว เชื่อว่าต้องมีแรงบันดาลใจในการลดน้ำหนักได้อย่างแน่นอนค่ะ รวมถึงใครที่อยากจะเป็นผู้หญิงมีกล้ามเหมือนเธอคนนี้ ห้ามพลาดเด็ดขาด ไปติดตามเรื่องราวชีวิตของเธอกันเลย

วิธีลดน้ำหนัก

          อาจจะยาวหน่อย แต่เชื่อว่าน่าจะเกิดประโยชน์ไม่มากก็น้อยค่ะ

          จากเมื่อต้นปีที่วีได้ลองเขียนเล่าประสบการณ์การลดน้ำหนัก ที่ใช้เวลา 400 วัน มาให้เพื่อน ๆ ได้อ่านกัน ปรากฏกระแสดีเกินคาด มีคนเข้ามาถาม ถ้ามีเวลาก็จะตอบบ้าง แต่ถ้าไม่ได้ตอบก็ขอโทษที่นี้ด้วยนะคะ งานยุ่งจริง ๆ มีบางคนอาจจะนำไปสร้างแรงบันดาลใจ ในการหันมาดูแลสุขภาพตัวเอง วีก็ขอขอบคุณทุก ๆ คนมาก

          ต่อมาวีตั้งใจว่าจะเปลี่ยนแปลงตัวเองไปอีก เพราะวีไม่อยากแค่เป็นคนผอม แต่วีอยากจะมีกล้าม (อาจจะดูบ้า ๆ ไปหน่อย แต่จะบอกว่ากล้ามในผู้หญิงเราสร้างกันยากมาก ๆ จริง ๆ ค่ะ) พอตั้งใจก็เริ่มค้นหาเป้าหมายในการทำ ได้ข่าวมาจากนายพิโคโร่ คนเดิมอีกแล้วว่า ประมาณเดือน สิงหาคม-กันยายน ปีนี้ จะมีเวทีประกวดฟิตเนสสำหรับคนหน้าใหม่ ในชื่องาน "หนุ่มกายงาม สาวกล้ามสวย" วีเลยเกิดประกายในหัวใจ ผู้หญิงตัวโต (ที่เล็กลงมาจากเมื่อก่อนมากแล้ว) แต่มีความฝันที่จะยืนบนเวทีนั้น ช่วงนั้นประมาณเดือนมีนาคมค่ะ คิดไว้ในใจตลอดมา และพยายามฝึกตัวเอง ในทุกวัน ไม่ได้บอกใครเลย แม้แต่คนใกล้ตัว เพราะกลัวโดนหัวเราะว่า "อะนะ จะทำได้ ?" เลยเฝ้าเก็บไว้ในใจ และลงมือทำ

          ภาพตอนนั้นจากที่ลดน้ำหนักมาช่วงหนึ่งแล้ว น้ำหนักเหลือ 61 กิโลกรัม คงที่มาตลอดค่ะ

วิธีลดน้ำหนัก

          หัวข้อที่วีต้องคิดถึง ณ ตอนนั้น เพื่อการวางแผน

          1. วีมีเวลาประมาณ 6 เดือน จะทำอย่างไรให้หุ่นเราเปลี่ยนแปลง เราต้องแก้ไขข้อบกพร่องอะไรบ้าง

          2. มิถุนายน จะต้องไปเรียนต่อเฉพาะทางแล้ว เราจะฝึกไหวไหม จะต้องปรับตัวแค่ไหน

          3. อาหาร ในแต่ละช่วงของการฝึก จนถึงวันแข่ง

          4. เราต้องทำได้ ต้องทำได้ และต้องทำได้ เราต้องยอมเสียอะไรบางอย่างไป อย่างเช่น เวลาพัก เวลานอน

          5. รายละเอียดอื่น ๆ เช่น การโพส ชุดแข่ง

          บทเรียนแรก 6 เดือนต่อจากนี้เราจะทำอะไรบ้าง

          วีแบ่งง่าย ๆ เป็น 4 เดือน คือ เวลาเพิ่มกล้ามเนื้อของวี และ 2 เดือนเป็นเวลาลดไขมันของวี

          โปรแกรมการฝึก โดยส่วนตัวเป็นคนไขมันสะสมค่อนข้างมาก ไม่ใช่คนผอมมาก่อน 4 เดือนแรก Weight training 4-5 วันต่อสัปดาห์ และ Cardio ทุกวัน วันละ 40-60 นาที โดยจะสลับเครื่องไปเรื่อย ๆ heart rate ในช่วง 135-140 bpm

          อาหาร คำนวณคร่าว ๆ คือ

         1. กินพลังงาน 1500-1800 กิโลแคลอรีต่อวัน อาจจะดูน้อยแต่วีเป็นคนเผาผลาญช้ามากค่ะ มากกว่านี้จะไม่ไหว แบ่งกิน คาร์โบไฮเดรต 60% โปรตีน 30% ไขมัน 10% แบ่ง 4 มื้อ กินหมดทุกมื้อ (กินเวย์วันละมื้อ รวมใน 4 มื้แล้ว เลือกว่าเป็นมื้อเช้าหรือหลังออกกำลังกายทันที)

         2. คาร์โบไฮเดรตจากหลากหลาย ข้าวกล้อง ธัญพืช ผัก, โปรตีน จาก ไข่ ไก่ ปลา เท่านั้น

         3. ปรุงน้อย แต่ยังปรุงรสอยู่ แต่ไม่มีน้ำตาลเลย

         4. cheat meal อาทิตย์ละวัน เพื่อให้ร่างกายไม่เครียดมากเกินไป

          ดูเหมือนไม่มีอะไรเป็นอุปสรรคใช่ไหมคะ แต่หารู้ไม่ว่าหายนะอันยิ่งใหญ่มันรอวีอยู่ข้างหน้า เพราะวีทำอย่างนี้ได้เพียงแค่เดือนมีนาคม เมษายน และพฤษภาคม คือช่วงก่อนเรียนต่อเท่านั้น พอเข้ามาเรียนต่อในกรุงเทพฯ แล้ว น้ำตาจะไหล

วิธีลดน้ำหนัก

          บทเรียนที่สอง ร่างกายไม่ไหวแล้ว

          ถ้าใครมีญาติเป็นหมอ หรือมีเพื่อนพี่ คนรู้จักที่เรียนต่อเฉพาะทาง จะรู้ว่าช่วงการเปลี่ยนแปลงในชีวิตมันหนักมาก วีเปิดเทอม 1 มิถุนายน วีอยู่สายงานหนัก มิถุนายน-กรกฎาคม  ซึ่งยังเป็นช่วงเดือนที่ 4-5 ของการเพิ่มกล้าม แต่วีแทบไม่ได้ออกกำลังกายเลย

           ได้อยู่สายงานหนักสุด

           อยู่เวร วันเว้นวัน ทั้งเดือน (ทำงานในเวลาทุกวันอยู่แล้ว แต่ล่วงเวลาคือ วันเว้นวัน ) คิดง่าย ๆ คือ วีทำงาน 24 ชั่วโมง 4 วัน อีก 3 วัน ทำงาน 12 ชั่วโมง

           วันที่ไม่อยู่เวรเลิก 2-3 ทุ่ม

          บอกเลยค่ะว่าตอนนั้นถอดใจแล้ว เราทำไม่ได้แล้ว ยังไงเราก็ต้องทำงานหลักให้ดีก่อน เท้าไม่ได้ย่างเข้ายิมเลยค่ะ จิตก็ตกลงมาเรื่อย ๆ ที่ผ่านมาคืออะไร ที่สร้างมาคืออะไร ที่เฝ้าดูแลการกินมาคืออะไร

          "ไม่เห็นเป็นอะไรเลยวี วีก็ทำงานหลักให้ดี และดูแลอาหารให้ดี ออกกำลังในยิมน้อยลง แต่ออกกำลังในบ้าน หรือโรงพยาบาล (ห้องพักแพทย์) มากขึ้น เราเป็นมือสมัครเล่น ถ้าวีทำได้ วีก็จะผ่านมันไปได้"..... ขอบคุณพิโกโร่  มันเป็นคำพูดที่ทำให้เราลุกขึ้นมาสู้อีกครั้งหนึ่ง ใช่ !!!! เราไม่มีเวลาออกกำลังกายเหมือนก่อน แต่เราก็ยังสามารถเลือกอาหารที่เรากินเข้าไปได้ และมีเวลาค่อยเข้ายิม ยกเวท (เหลืออาทิตย์ละสองวันเท่านั้นค่ะ) นอกนั้นวี body weight ทุกวันค่ะ ทั้งคอนโด ห้องพักแพทย์ ผลลัพธ์เดือนนั้นคือ น้ำหนักคงที่เท่าเดิม ดูซูบลงค่ะ แต่อย่างน้อยก็ไม่อ้วนขึ้น กล้ามไม่ตายก็เล่นใหม่ได้

 วิธีลดน้ำหนัก

          ต้องขอบคุณ พิโคโร่จริง ๆ ที่แวะเอาอาหาร ทำเองมาส่งที่โรงพยาบาล เพราะรู้ว่าวีไม่มีเวลา ทำให้วีมีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง

          ผ่านเดือนกรกฎาคมไป น้ำหนักเท่าเดิมค่ะ คือ 60 กิโลกรัม แต่ผอมลงมาก กล้ามที่มีไม่มากอยู่แล้วหายไป ดูได้จากขาที่แน่นมาก ๆ แต่ไม่เป็นไร เดือนหน้าไปวนแผนกสบาย ไม่มีเวรนอกเวลามากนัก ลองสักตั้งค่ะ

          บทเรียนที่ 3 เดือนสิงหาคม โค้งสุดท้ายก่อนแข่ง

          ตอนนั้นยังไม่รู้ตัวเองเลยค่ะ ว่าจะแข่งได้ และได้ถอดใจออกไปแล้ว รู้แต่ว่าเรามีเวลามากขึ้น เราต้องออกกำลังกายให้ได้มากที่สุด เผื่อจะพอไปขึ้นเวทีกับเขาได้ไม่อายใคร และชนะใจตัวเอง

          โปรแกรมเดือนสุดท้าย ลีนอย่างเดียว

           Cardio 60 นาที 2-3 รอบต่อวัน รวม 120-180 นาทีต่อวัน คุมอยู่ในช่วง 65 MHR

           Weight training ลดลงแล้วคะ เน้นส่วนที่เราต้องปรับปรุง ของวีจะเป็นแขนและท้องทั้งหมด

           Crunch,reverse crunch, twist อัดเข้าไปทุกวัน 25*4 set แต่ละท่า

           อาหาร ลดเหลือ 800-1,000 กิโลแคลลอรี ต่อวันค่ะ

          ผลที่ได้ ก่อนแข่ง 3 วัน ชั่งน้ำหนักได้ 57 กิโลกรัม

           บทเรียนรองสุดท้าย ม้าดีดกะโหลก โพสท่าไม่เป็น

          ไม่ใช่คนที่หุ่นดีจะมาใส่บิกินี่แล้วแข่งเบ่งกล้ามบนเวทีนะคะ เวที model physique ต้องมีท่าทางบังคับในการแข่ง โพส 4 ท่า โพส 3 จุด และ free posing วีได้รับโอกาสไปเรียน วีขอเรียกว่า เป็นไอดอลของวีคนแรกในเวทีนี้เลยทีดียว พี่เชอรี่ ดีกรีนักกีฬาฟินเนสทีมชาติไทย การเรียน เหนื่อยมาก ๆ และปวดหลังมาก ๆ ค่ะ และวีต้องเดินบนส้นสูง 4 นิ้ว ที่ใช้ใส่แข่งขัน ผลการเรียน... เด็กหญิงวี เป็นท้ายห้องค่ะ แน่นอนปกติวีเป็นคนเดินห้าวมาก ไม่ใส่ส้นสูง และไม่มีความเป็นผู้หญิงเหลืออยู่เลย แต่สุดท้ายโค้ชเชอรี่ของวีก็เคี่ยวเข็ญจนได้ท่าโพสของตัวเองบนเวทีมาได้แบบใจตุ้ม ๆต่อม ๆ ว่ามันจะจำได้ไหม และมันจะเดินได้ไหม

          ถึงตรงนี้ต้องขอขอบคุณพี่เชอรี่ พี่ทิม mutantthailand PVL essential มากค่ะ ที่สอนวีและให้แข่งในนามทีม

วิธีลดน้ำหนัก

          บทเรียนสุดท้าย เวทีที่รอคอยอยู่ตรงหน้า  กับประสบการณ์สลบในซาวน่า

          ก่อนถึงวันแข่ง 1 วัน วีไปนอนพักที่สนามแข่ง คือ พัทยาก่อนค่ะ เพื่อไปซาวน่า (เพื่อเอาน้ำที่ผิวหนังออกให้มากที่สุด) แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น วีเผลอหลับในห้องซาวน่าคนเดียว เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมงครึ่ง ไม่รู้ตัวเลยค่ะ ตื่นมาอีกที วิงเวียน คลื่นไส้ หน้ามืด บ้านหมุน เรียกให้คนช่วยไม่มีใครอยู่ตรงนั้น วิ่งทั้งผ้าขนหนูผืนเดียว ออกมานอกสปาให้คนช่วย ส่วนตัวรู้เลยเพราะว่าเราตัดน้ำ กินน้อย ทำให้โซเดียมในร่างกายต่ำลง ต่ำมาก ๆ อาจจะชักได้คะ แต่ด้วยความที่เราเป็นหมออยู่แล้ว เลยรีบให้คนเอาเกลือแร่มาจิบ นอนพัก อาการก็หายไป

          เช้าวันแข่ง วีกินข้าวเป็นคำ ๆ เพื่อให้ร่างกายมีน้ำหล่อเลี้ยงอยู่ได้ ตื่นเช้ามาแต่งหน้า ต้องขอบคุณพี่ปอ model physique ในทีม PVL ด้วย ที่แต่งหหน้าทำหน้าโทรมให้เป็นหน้าสวย เปลี่ยนเป็นคนละคนจริง ๆ พอถึงเวที จับหมายเลขได้ 108 ตอนนั้นยังไม่คิดอะไรเลย จำท่าให้ได้ และเดินไม่ตกส้นสูง ก็ชนะเลิศละวี

          วินาทีประกาศชื่อ หมายเลข 108 นส... mutant ทีม เบลอ งง ตื่นเต้น แต่สูดหายใจเข้าออกลึก ๆ ว่าเราสวยที่สุด เราหุ่นดีที่สุด เรามั่นใจ โพสสามจุด โพส 4 มุม ไม่ลืมท่า ไม่ตกส้นสูง แม้ว่าจะแข็ง ๆ ไปบ้าง แต่ก็ผ่านมาได้ รอประกาศชื่อรอบชิงชนะเลิศ 5 คนสุดท้าย 108 เข้ารอบนะ จริงป่ะเนี่ย จากนั้นเดินรอบสอง ตื่นเต้นลดลง มั่นใจมากขึ้น แต่สมองเบลอขึ้น โหยหิวน้ำมาก ๆ กลั้นใจ รวบรวมพลังสุดท้ายที่มี เดินให้ดีที่สุด ไม่เสียแรงที่ พิโกโร่เทรนมา ไม่เสียแรงที่อดนอน เหนื่อยทำงาน เตรียมอาหาร ออกกำลังกายจนหุ่นเปลี่ยนไป และไม่เสียแรง โค้ชเชอรี่ ที่สอนโพส อย่างน้อยเราต้องติด 1 ใน 3 ให้ได้ พอมาถึงรอบ 5 คนสุดท้าย เขาประกาศรายชื่อคนที่ได้ไล่จากที่ 5 ไม่มีชื่อเรา 4 ก็ยังไม่ใช่ ในใจตอนนั้นลุ้นมากกกกกกกกกกกก ขอให้ได้ที่ 2 ก็พอใจแล้ว และมันก็เป็นอย่างนั้นค่ะ วีได้รางวัลที่ 2 model physique รุ่นความสูง เกิน 160 เซนติเมตร รางวัลแห่งการชนะใจตัวเอง

          ขอบคุณพ่อแม่ ที่ให้กำเนิดชีวิตมาเพื่อให้วีได้ดูแลสุขภาพตัวเอง แม้ว่าหม่าม้าจะไม่ชอบให้วียกเวท แต่วีไม่ทำให้เสียงานแน่นอน สักวันม้าคงจะเข้าใจ และภูมิใจในสิ่งที่วีทำอยู่

          ขอบคุณพิโกโร่ ที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ตั้ง 70 กิโลกรัม จนวันประกวด 56 กิโลกรัม ดุ ด่า โหด จนวีมีวันนี้จริง ๆ

          ขอบคุณตัวเอง ที่ยังเชื่อมั่นในตัวเอง ยังมีความฝัน และยังคงทำมันอยู่

          ขอบคุณพี่เชอรี่ ที่สอน แนะนำ และชุดบิกินี่ ทุก ๆ อย่างที่เป็นพี่ วีขอซึมซับมันมา ได้แค่เสี้ยวหนึ่งก็ยังดี

          ขอบคุณน้องอ๋อ ที่ช่วยทาสีหลังเวที

          ไม่ต้องออกกำลังกายเพื่อแข่งเหมือนวีก็ได้ แต่ตอนนี้วีมีเป้าหมายแล้ว เป้าหมายคือการชนะใจตัวเองได้แล้ว ต่อไปเป้าหมายคืออะไร... ติดตามชมต่อไปนะคะ หลังจากการแข่งขันนี้ วีเองก็ยังไม่รู้จะได้ขึ้นเวทีอีกเมื่อไร แต่อย่างน้อยวีเองเห็นคุณค่าในกีฬานี้ fitness, body builder วีไม่ใช่นักเพาะกาย แต่วีเป็น body = ร่างกาย, builder = คนสร้าง วีคือคนสร้างร่างกายตามที่เราต้องการ ชนะใจตัวเองแล้วค่ะ มาดูกันว่า เป็นยังไง