Corpse Bride

[b]**** บทความนี้เขียนตามมุมมองของผู้ชมคนหนึ่ง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ทั้งนี้ผู้เขียนจะกล่าวพาดพิงถึงเนื้อเรื่องโดยเฉพาะจุดสำคัญของหนังให้น้อยที่สุดตามสมควร ****[/b]


ออกตัวก่อนว่านี่เป็นบทรีวิวภาพยนตร์อีกเรื่องหนึ่งที่ผมประสบความยากลำบากในการเขียนค่อนข้างมาก แต่ยากในแบบที่แตกต่าง Lord of War เมื่อวานนี้ ปัญหาของผมประกอบด้วยข้อแรก ผมจะเขียนยังไงให้มันดูไม่ลำเอียง (อย่างน่าเกลียดเกินไปนัก) และข้อสองจะเล่าเรื่องถึงแค่ไหนดีถึงจะไม่ก้าวล่วงส่วนสำคัญ

แต่ไหนๆก็ไหนๆ ถ้าเผลอพาดพิงถึงส่วนสำคัญตรงไหนมากไปก็ขออภัยล่วงหน้าด้วยละกันนะครับ

Corpse bride เป็นผลงานเรื่องล่าสุดของผู้กำกับสุดเพี้ยนแห่งฮอลีวู้ด ทิม เบอร์ตัน เจ้าของภาพยนตร์ชื่อกระฉ่อนหลายเรื่อง อย่าง Batman, Planet of the Apes, the Nightmare before Christmas, Edward Scissorhands และที่เพิ่งผ่านเราไปไม่นาน Charlie and the Chocolate Factory ซึ่งถ้าใครได้ชมหนังพวกนี้จะพบว่า ทิม เบอร์ตันเป็นคนไม่ธรรมดา...

บางครั้งผมอยากเรียกเขาว่าไม่ปกติด้วยซ้ำ – แต่ดันเป็นความไม่ปกติที่สร้างสรรค์แบบที่คนปกติไม่อาจทำได้เทียมเท่า ครั้งนี้ทิมกลับมาพร้อมกับภาพยนตร์แบบ stop motion อีกครั้งหลังจาก ฝันร้ายก่อนวันคริสมาส สร้างความประทับใจให้หลายๆคนไปแล้วเมื่อหลายปีก่อน

ครับ คราวนี้เขาก็ยังวุ่นอยู่กับเรื่อง ตายๆนั่นแหละ (ไม่รู้แกติดใจอะไรนักหนา) แต่ความตายคราวนี้ควงแขนมาพร้อมกันกับความรักอย่างลงตัวและงดงามใน คอร์ป ไบร์ด เจ้าสาวศพสวย

Corpse bride เล่าเรื่องของงานแต่งงานแบบคลุมถุงชนของหนุ่มสาวคู่หนึ่งที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน หากแต่พวกเขาต้องมาเข้าพิธีกันตามความต้องการของพ่อแม่ ที่ต่างฝ่ายก็ทำเพื่อผลประโยชน์ของตนเองอย่างไม่มีอะไรเจือปน

วิกเตอร์ ฟอน ดาร์ท (ให้เสียงโดย จอห์นนี่ เด๊ปป์) ชายหนุ่มธรรมดาท่าทางแหยๆที่ไม่อิโหน่อิเหน่อะไรเลย รู้เพียงแต่ว่าเขากำลังจะเป็นเจ้าบ่าวในวันรุ่งขึ้นโดยการจับคู่ของพ่อแม่ ครอบครัวเศรษฐีใหม่ที่ร่ำรวยจากกิจการค้าปลาผู้อยากจะเข้าวงไพบูลย์ในสังคมไฮโซกับเขาบ้าง

วันนี้พวกเขากำลังจะไปซ้อมแต่งงานกับลูกสาวบ้าน เอเวอกรอต ผู้ดีเก่าขนาดแท้และดั้งเดิม มรรยาทจัด หยิ่งทระนงในชื่อเสียงบรรพบุรุษ แม้ว่าตัวเองจะกำลังจะสิ้นเนื้อประดาตัวจนต้องยอมยกลูกสาวคนเดียวของตระกูลอย่าง วิคตอเรีย (ให้เสียงโดย เอมิลี่ วัตสัน) ไปเป็นสะใภ้ของตระกูลพ่อค้าปลาที่จริงๆพวกเขาแสนจะรังเกียจก็ตาม

ฟังดูมันน่าจะเป็นการแต่งงานที่ไม่ชวนอภิรมย์เสียเท่าไหร่เพราะพิธีแห่งความรักกำลังจะถูกจัดขึ้นโดยไม่มีความรักมาเป็นสักขีพยาน... เรื่องราวไม่ได้ลงเอยแบบนั้น ด้วยบุคลิกขี้อายของวิกเตอร์และความสุภาพอ่อนหวานของวิคตอเรีย หนุ่มบาว-สาวปานคู่นี้ก็มีใจให้กันตั้งแต่แรกเห็น

ในขณะที่ทุกอย่างเหมือนกำลังจะไปได้สวย พิธีซ้อมแต่งงานกลับไม่ราบรื่น...อันที่จริงเรียกว่าวิกเตอร์ทำมันล่มเสียเองมากกว่า ถ้าเขาแค่ ท่องคำสาบานตอนำพิธีได้คล่องกว่านี้.... นี่ยังไม่รวมการมาอย่างไม่ได้รับเชิญของลอร์ด บาร์ริส

ด้วยอารามผิดหวังกับตัวเองหนุ่มวิกเตอร์เตลิดเปิดเปิงเข้าไปในป่าลึก ไปซ้อมท่องบทสาบานอยู่เงียบๆคนเดียว... แต่ไปท่องที่ไหนไม่ท่องดันไปปลีกวิเวกอยู่แถวสุสาน และก็ดันตกกระไดพลอยโจนสวมแหวนลงบนนิ้วของ... เจ้าสาวศพผู้เลอโฉม ก่อนจะโดนลากลงไปเป็นสามีของเธอในโลกเบื้องล่างทั้งๆที่ยังหายใจอยู่นั่นแหละ

วิดเตอร์นาทีนี้ก็ซวยสิครับ หาทางหนีอย่างสุดชีวิตจากโลกพิลึกๆที่เขาไม่เคยแม้แต่จะอยากลงมา (ก่อนเวลาอันควร) และยังโดนศพเจ้าสาวที่ไหนไม่รู้มาตามตื้อจากความเข้าผิดอีกต่างหาก ซึ่งข้อหลังเป็นผม ผมก็หนีครับเพราะคุณเธอนั้นเละไปแล้วครึ่งตัว...

วิกเตอร์จะหาทางกลับขึ้นไปหาครอบครัวของเขาและแต่งงานกับวิกตอเรียได้ตามที่เขาต้องการหรือไม่ พ่อหนุ่มของเราจะคลี่ปมรักสามเศร้าและสางอดีตของเจ้าสาวศพสวยจะมีที่มาที่ไป มีบทสรุปแบบไหนรอคอยอยู่กันแน่... ต้องเอาตังค์กับเวลาอีกชั่วโมงครึ่งไปแลกกันเองแล้วล่ะครับ

ผมเคยผิดหวังสุดๆกับพี่ทิมเมื่อครั้งดอดไปดู พิภพวานร ฉบับรีเมคของแกเข้า... ใช่ ใช่ คุณและคุณอาจจะชอบมันก็ได้ – แต่อยากบอกว่าเป็นหนังที่ผมดูแล้วเสียดายเงินที่สุดในชีวิต ไปดูวันแรกรอบแรกด้วย (โอ้ว พระเจ้าขนาดนั้นกันเลย) แต่บอกได้คำเดียวว่า ครั้งนี้ทิมมี่พกของดีมาขายครับ

งานสต๊อปโมชั่นเป็นศิลปะบนแผ่นฟิล์มอย่างหนึ่ง มันไม่ใช่เล่นที่จะดัดตุ๊กตาให้มีอารมณ์ตามอย่างที่ผู้กำกับต้องการทุกช๊อตทุกเฟรมอย่างไม่ผิดเพี้ยน แต่ทิมทำได้และคราวนี้ทำดีกว่าเดิมเสียด้วย

คอร์ป ไบร์ดอาจดูเผินๆว่าเป็นงานที่ใกล้เคียงกับ เดอะ ไนท์แมร์ บีฟอร์ คริสต์มาส ในแง่ที่ว่าเป็นแอนนิเมชั่นเทคนิคเดียวกัน มีโครงกระดูกและความตายเหมือนกัน แถมยังมืดมนๆคล้ายๆกันอีกต่างหาก แต่ผมมองว่าด้วยความสดกว่าหรืออะไรก็ตาม คอร์ป ไบร์ดมีความน่าสนใจและสามารถเป็นที่น่าจดจำได้ด้วยตัวของตัวเอง

ในสายตาผมคอร์ป ไบร์ดมีเสน่ห์อย่างคาดไม่ถึง ด้วยปมรัก 3 เศร้าของคนเป็นและคนตาย มุมมองความรักในแบบที่เราต้องหยุดคิดตามแม้ว่ามันจะไม่ใช่เรื่องใหม่... เมื่อมาหยุด ณ ทางเลือกไม่อาจหวนกลับได้ด้วยความรักอันบริสุทธิ์ บางทีต่างฝ่ายอาจจะมองในมุมที่ต่างกัน

บอกตามตรงว่า เพราะบุคลิกเพี้ยนของพี่ทิมคนนี้รวมถึงผลงานที่ผ่านๆมาของพี่แกทำให้ผมไม่ค่อยไว้ใจมากนัก คล้ายๆคนวิตกจริตครับนั่งระแวงอยู่ตลอดเวลาว่า เฮ้ย มันจะเล่นกูอีกเรื่องแล้วรึเปล่าเนี่ย... หวาดหวั่นจนถึงเอนด์ เครดิตเลยคิดดูละกัน

แต่ในทางกลับกัน ตรงเนื้อเรื่องก็สิ่งที่น่าจะถูกติได้เป็นอับดับเรื่อง ถ้าจะหาเรื่องกันจริงๆ... ผมแค่กำลังบอกว่า คอร์ป ไบร์ด นั้นมีจุดอ่อนตรง “ง่าย” เกินไป ตรงนี้จะโยงไปยังจุดที่สองคือ ความสั้น... ซึ่งคาบเกี่ยวกันระหว่าง ความกระชับและ อาการไม่อิ่ม ของผู้ชม คือมันก็ไม่เยิ่นเย้อนั่นแหละครับเพียงแต่น่าจะมีหลายๆคนอยากดูต่อเหมือนผม

อีกจุดที่ต้องชมคือ เบอร์ตันเล่นกับแอนนิเมชั่นได้ไม่แพ้ค่ายการ์ตูนมืออาชีพ รวมทั้งมุขการเล่นคำ-เล่นภาพที่แทรกมาเรียกรอยยิ้มได้ตลอดทั้งเรื่อง

โดยรวมคอร์ป ไบร์ดเป็นแอนนิเมชั่นที่มาพร้อมบรรยากาศมืดหม่นแต่ไม่ชวนให้หวาดกลัวหรือหดหู่ เรื่องราวความรักพิลึกๆครั้งนี้มาพร้อมลูกเล่นและสีสันพร้อมเพลงประกอบที่จัดวางอย่างลงตัว ดราม่าของหุ่นที่ดัดได้เข้าขั้นบวกเสียงของนักแสดงที่ถ่ายทอดอารมณ์แบบไม่ขาดตกบกพร่อง

ติไปแล้ว ชมไปแล้ว (หนักไปทางข้อหลังมากกว่ามั้งครับเนี่ย) สรุปรวมความว่า เจ้าสาวศพสวยน่าจะเป็นความบันเทิงในโรงภาพยนตร์ที่ไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวงในช่วงสัปดาห์นี้ก่อนที่ทุกสิ่งทุกอย่าง หายใจเข้าจะ พอตเตอร์ หายใจออกก็พอตเตอร์ ในไม่ช้า...

ถ้าทิมมี่เขียนบทได้ซับซ้อนซ่อนเงื่อนกระโดดขึ้นเหนือจากความบันเทิงทุกเพศทุกวัยขึ้นมาสักระดับหนึ่ง คอร์ป ไบร์ดของเขาน่าจะยาวกว่านี้และน่าจะมีอะไรให้ค้นหาและจดจำมากกว่านี้ กล่าวคืออีกนิดก็จะถึง “ที่สุด” แล้ว

[b]คะแนนผมเต็มที่ 5 ดาวครับหลังๆลืมเขียนบอกกำกับไว้ และคราวนี้ด้วยความประทับใจและลำเอียงเล็กน้อย 4 ดาวสวยๆให้เจ้าสาวผู้อาภัพที่น่ารักน่าชังคนนี้...[/b]

Create Date : 29 มกราคม 2549		2 comments
Last Update : 29 มกราคม 2549 2:46:42 น.
Counter : 846 Pageviews.
Share Tweet